2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Podstawą każdej relacji jest zaufanie. Chodzi o przekonanie, że druga osoba jest dla nas otwarta, uczciwa i życzliwa. Pozwala czuć się swobodnie. Ufając, wiemy na pewno: druga osoba nie zrobi nam nic złego.
Zaufanie to przede wszystkim bezpieczeństwo. Daje poczucie pewności i pewności, usuwa wątpliwości i napięcie.
Wiadomo, że podstawowe zaufanie do świata i innych ludzi kształtuje się we wczesnym dzieciństwie. Kiedy na podstawie naszych relacji z rodzicami lub tymi, którzy ich zastępują, my podejmij decyzję: czy na tym świecie jest to bezpieczne, czy nie.
Dziecko jest bezpieczne, kiedy czuje stabilność i spójność ze strony dorosłych … Kiedy rozumie regularność reakcji ludzi wokół. I wie, czego oczekiwać od innych.
Lecz nie zawsze tak jest. A niektórzy dorastają w atmosferze chaosu i nieprzewidywalności. Kiedy w niektórych sytuacjach - bliscy ludzie w świetnym nastroju, otoczcie miłością i uwagą, okazujcie uznanie. A w drugim odrzucają, krytykują, dewaluują, poniżają.
A potem trzeba być cały czas w pogotowiu, kontrolować sytuację, obserwować i analizować, co się dzieje. Niebezpieczeństwo może się zdarzyć w każdej chwili! I lepiej zrozumieć, kiedy to się stanie! I chroń się na czas!
Tak myśli dziecko swoją dziecięcą logiką. Ale gdy dorastamy, te przekonania i strategie pozostają z nami. A ufanie innym jest nadal trudne.
Jak nieumiejętność zaufania przejawia się w dorosłości?
Osoby, którym trudno zaufać najczęściej:
- krytykować i atakować, aby poradzić sobie z każdym zagrożeniem („Najlepszą obroną jest ten atak!”);
- sceptycznie spostrzegawczy („Cóż, zobaczmy, co z tego wyjdzie!”);
- pospiesznie wyciągają wnioski o innych ludziach („nie lubię go!”, „Ona jest głupia!”);
- zazdrosny i podejrzliwy;
- chcąc wszystko kontrolować.
Takim ludziom dość trudno jest się zrelaksować i przestać na chwilę myśleć i analizować. Zwłaszcza, gdy jesteś w nowym środowisku lub firmie. Będą "czekać na połów", jak mówią w życiu codziennym. Wolę przewidywalność od zabawnych spontanicznych przyjemności.
Jakie są konsekwencje braku zaufania? Jak to wpływa na życie człowieka?
Przede wszystkim takie osoba jest w ciągłym napięciu. Swoją energię poświęca na stały monitoring, obserwację i analizę. I oczywiście bardzo się tym męczy.
Z nieufności osoba ma trudności w związku. Może wybrać zarówno nierzetelnych partnerów, jak i bliskich ludzi, którzy go „zdradzą”. Albo generalnie będzie unikał bliskich relacji, nie otwierał się na innych ludzi, bał się być bezbronnym, okazywać swoje uczucia.
On też będzie trudne z twoimi uczuciami w środku. Taka osoba prawdopodobnie pomyśli, że okazywanie uczuć dotyczy słabości. I lepiej mieć je przy sobie! Z czego też może być wiele trudności.
Taka osoba może też mieć fantazje, że ktoś chce sprawić, by poczuł się źle. Z reguły opierają się na jego lękach i przeszłych doświadczeniach, a nie na rzeczywistości. Przejawia się to podejrzliwością, zazdrością, chęcią ponownego sprawdzenia.
Co można zrobić na ten temat? Jakie zadania rozwojowe stoją przed tymi osobami?
- Zrozumieć dla siebie, czym jest dla nich bezpieczeństwo, jak je czują i jak mogą je sobie zapewnić bez uprzedniego ataku.
-
Naucz się rozumieć swoje uczucia i doświadczenia i daj sobie przyzwolenie na ich wyrażanie.
- Naucz się rozluźniać kontrolę, abyś mógł się zrelaksować i mieć więcej radości.
- Naucz się akceptować świat i pozytywne strony ludzi, nie spiesz się z wnioskami i kategorycznymi wnioskami.
- Uwolnij się od strachu przed odrzuceniem.
Oczywiście będzie można coś zrobić samemu. Na przykład naucz się dostrzegać różne strony świata i innych ludzi, bądź ostrożny, ale daj sobie możliwość bycia spontanicznym i cieszenia się więcej.
A coś wymaga pracy z psychoterapeutami. Na przykład radzenie sobie ze strachem przed odrzuceniem, zwiększanie umiejętności emocjonalnych i uwalnianie ograniczających przekonań.
Tak czy siak, każdy mały krok ku umiejętności zaufania to krok w nowe życie, w którym jest miejsce intymności, radości i szczęśliwych relacji z samym sobą i innymi!
Życzę, żebyś szedł tam pewnie! Sam lub z kimś w pobliżu.
Zalecana:
ZAUFANIE DO SZCZĘŚLIWEGO ŻYCIA. JAK NAUCZYĆ SIĘ ZAUFANIA?
„Ufaj, ale sprawdzaj” – wielu z nas nauczyło w dzieciństwie. Większość ludzi na świecie dorastała z takimi właśnie postawami – postawami nieufności. Z myślą, że nikomu nie można ufać. Nieufność pokłada się w nas w dzieciństwie. Całe życie współczesnego społeczeństwa zbudowane jest na nieufności, nieufność stała się podstawą, na której opiera się życie większości ludzi.
O Szkodzie Zaufania
Psychologowie często mówią o zaufaniu, że trzeba ufać światu i ludziom, i całemu temu jazzowi. Nie zgadzam się. Jeśli zostawisz to zdanie w tej formie, okaże się, że to czysty śmieci. Uważam, że do tej konfiguracji należy dodać drugą część:
7 Atrybutów Zaufania
Trochę o zaufaniu Zaufanie do siebie i innych jest często pierwszą stratą we frustracji i porażce. Być może ktoś nas zdradził lub zawiódł, albo nasze własne przekonania okazały się fałszywe. I możemy mieć pytania: „Jak mogłem być tak głupi i naiwny” lub „Czy nie zauważyłem znaków ostrzegawczych”.
Jak Odtworzyć I Nie Stracić Zaufania Z Nastolatkiem
Nastolatkowie nie są już dziećmi, a sposoby wychowania, które pracowały z dziećmi, przestają działać. Na przykład jest to styl komunikacji: - Masza, jak mogłeś! - Kolya, dlaczego się spóźniłeś, zgadzamy się? - Posprzątaj swój pokój.
Jak Rozwijać Umiejętność Wyboru?
Jak często przyłapałeś się na słowach lub myślach, że po prostu nie masz innego wyboru? Naprawdę go nie miałeś? Zwykle, gdy mówimy, że nie mamy wyboru ━ mamy na myśli, że nie mamy takiego wyboru, który by nam odpowiadał. To w tej ukrytej części kryją się możliwości.
