Agresja Bierna

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Nie przychodzi na spotkanie z twoimi rodzicami, dokucza ci w obecności przyjaciół, umniejsza twoją godność i dewaluuje twoje osiągnięcia. I też obiecuje, ale nie zgadza się i… zapomina, sabotuje ważne wydarzenia i często się obraża, niczego nie wyjaśniając. Niestety robią to nie tylko wrogowie - robią to bliscy i rodzice, koledzy i przyjaciele, konkurenci i partnerzy biznesowi. Gra w ciszę i gaslighting, plotkowanie za plecami i podstępne paskudne rzeczy, wywracanie słów i czynów na lewą stronę to przykłady biernej agresji - pośrednia ekspresja złości, niezadowolenia lub niepokoju.

Ktoś po prostu nie wie, jak bezpośrednio wyrazić swoje uczucia, powstrzymując i tłumiąc negatywne emocje. Ktoś celowo wybiera ciche metody walki, manipulując i dezorientując przeciwnika. Tacy ludzie rzadko ujawniają swoje karty, unikają bezpośredniego konfliktu i nie mówią „nie”, woląc niepostrzeżenie naruszać umowy.

Zwykle, kiedy mówimy „agresja”, myślimy o przemocy domowej, ulicznych chuliganach, nieodpowiednich sąsiadach i niepohamowanych szefach. Ale bierna agresja jest równie destrukcyjna. Jest tylko na pierwszy rzut oka niewidzialny, a nawet niewinny. No pomyśl, zapomniałem, kiepsko żartowałem, nie dotrzymałem obietnicy. Czy warto się martwić? Nawiasem mówiąc, dokładnie tak wygląda gaslighting - oskarżając ofiarę o to, co jej się wydaje. Cóż, o czym myślałeś? Co się zaczęło? Z punktu widzenia manipulacji psychologicznych jest to jedna z najniebezpieczniejszych, gdyż poddaje w wątpliwość adekwatność ofiary, przerzucając na nią odpowiedzialność za działania agresora.

Agresja bierna jest trudna do rozpoznania. Jest dobrze przebrana za kiepski żart, złą pamięć, trudne dzieciństwo i trudny charakter. Ale w rzeczywistości jest to droga do piekła i najwyższy stopień hipokryzji. Upokorzenia i obelgi nie zawsze przejawiają się w skandalach i trzaskaniu drzwiami. Przemoc może być cicha.

Z reguły osoby niepewne siebie ze zranioną samooceną i zawyżoną samooceną uciekają się do biernej agresji. Być może w dzieciństwie musieli bezwarunkowo poddać się, tłumiąc wszelkie przejawy własnego „ja”. Więc dziecko musiało stale się ukrywać, aby się zachować lub osiągnąć to, czego chciał. A może wręcz przeciwnie, musieli zawsze i we wszystkim być pierwsi, wygrywać za wszelką cenę i obawiając się, że nie dadzą rady w uczciwej walce, nauczyli się działać skrycie i umiejętnie tkać intrygi. W każdym razie fani metody biernej agresji nie wiedzą, jak przegrać, postrzegając cudzy sukces jako osobistą zniewagę. Ważne jest, aby ostatnie słowo pozostawili sobie. Ale ponieważ bolesny strach przed „nie radzeniem się” wciąż tkwi w środku, nie jest zwolenniczką otwartej konfrontacji. W końcu trzeba argumentować, bronić swojego punktu widzenia. O wiele łatwiej jest nawiązać kontakt osobisty, obrazić lub sprowokować przeciwnika, zadając szybki i bolesny cios jego reputacji. I tam, odchodząc od pierwotnego tematu dyskusji, można zrobić zdziwioną minę i wyjść z aurą urażonej niewinności.

Często zamiast otwartej konfrontacji lub racjonalnej dyskusji o problemie bierni agresorzy wybierają bojkot. I znowu, nie zawsze jest to złośliwy czyn. Czasami jest to po prostu nieświadome powtórzenie skryptu wyuczonego w dzieciństwie (witaj, rodzice!). Ci, którzy są słabi i boją się rozgniewać swoich starszych, muszą milczeć. Wielu nadal stosuje tę metodę w wieku dorosłym. Celem cichej gry jest sprawienie, by przeciwnik poczuł się winny i przejął kontrolę nad sytuacją poprzez powolne przesuwanie swojej pozycji. Możesz walczyć z taką manifestacją agresji - wystarczy rozpoznać na czas, co się dzieje i nie dać się sprowokować. Staraj się być szczery. Jeśli ta osoba nie jest złośliwym manipulatorem, ale zdezorientowanym dzieckiem, macie duże szanse na nawiązanie komunikacji.

Być może nawet bardziej niż gra w zgadywanie, dewaluacja ukochanej osoby niszczy zaufanie w związku. Może być wyrażona słowem lub wzrokiem, działaniem lub bezczynnością. Nawet niewypowiedziane wyśmiewanie nie przestaje być negatywne i słusznie jest postrzegane jako zdrada. Rzeczywiście, ten, w którym szukasz wsparcia, nagle okazuje się „po stronie wroga”: nie uważa twoich skarg za godne uwagi, bagatelizuje istotny dla ciebie problem, uzasadnia zachowanie sprawcy. Być może naprawdę nie zgadza się z twoim punktem widzenia i obawiając się skandalu, ukrywa swoją prawdziwą opinię jako żart lub sarkazm. W takim przypadku dobrze zastanowić się, na ile uzasadnione jest Twoje stanowisko. A jeśli masz pewność, że masz rację, wyjaśnij mu, dlaczego taka postawa cię rani i podkreśl, jak ważne jest jego wsparcie i szczerość.

Jednym z najbardziej godnych uwagi rodzajów biernej agresji jest „czynienie dobra”. To wtedy wszystkie prośby, granice i pragnienia są ignorowane „dla twojego własnego dobra”. Wszystko, co robi się wbrew woli innej osoby, jest przemocą. Każdy niechciany komentarz na temat czyjejś fryzury, makijażu, wyboru partnera lub stylu życia jest naruszeniem granic. Próba uczynienia drugiej osoby „wygodniejszym”, zmiany, przerobienia, prowadzenia lekcji jest manipulacją.

Trudnym, ale jedynym skutecznym sposobem radzenia sobie z bierną agresją jest włączenie manipulatora do rozmowy i zrozumienie ukrytych motywów tego, co się dzieje. A jeśli dialog się nie powiedzie, nie ma nic wstydliwego w zerwaniu takiego związku bez żalu. Rzeczywiście, pasywni agresorzy to niepewni siebie ludzie, którzy starają się bronić cudzym kosztem i za wszelką cenę udowodnić swoją niewinność wyłącznie z obawy przed pokazaniem innym swojej nieistotności i bezradności w tej czy innej sprawie.