Jak Przestać Być Zazdrosnym? 4 Powody Do Zazdrości. Psychologia Relacji

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Jakie mogą być przyczyny zazdrości? Jak poradzić sobie z tą bolesną wątpliwością co do lojalności, miłości i oddania ukochanej osoby? Dość często zazdrość pojawia się na tle odpowiednich działań partnera. Tu nie chodzi wcale o randkowanie czy dzwonienie! Partner nie pozostaje obojętny na uwagę innych mężczyzn (kobiet), odczuwa przyjemność z bycia zauważonym (wydaje się, że w ten sposób podnosi samoocenę, a to jest dla niego naprawdę potrzebne i ważne). Jak sobie z tym poradzić?

Pamiętaj, aby powiedzieć bliskiej osobie, że takie działania z jego strony są dla ciebie nieprzyjemne. Z reguły często robi się to nieświadomie, a nie w celu obrażania partnera i zranienia – w ten sposób zaspokajana jest jakaś wewnętrzna potrzeba. Na podstawie własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że tacy ludzie nie są zdrajcami, są emocjonalnie karmieni takimi sytuacjami. Często doznają kontuzji w sferze poczucia własnej wartości i postrzegania siebie, dlatego niezwykle ważne jest, aby takie „głaskanie” otrzymywały od innych. Zazdrość jest zawsze powodem do analizy granic swojego związku (spójrz na wszystko „świeżym” spojrzeniem, przedyskutuj, zmień itp.). Jeśli zauważysz, że niektóre działania twojego partnera wywołują u ciebie zazdrość, to nie lubisz tego i chcesz, żeby było inaczej. Rozmawiać o tym! Na przykład: „Chodź, nie pójdziesz dziś na spotkanie kolegów z klasy, dla mnie sama myśl o tym jest nie do zniesienia!” Istnieją różne formy zazdrości – możesz być dość spokojny o kontakty partnera z płcią przeciwną, ale zazdrościć jego bliskim znajomym („Spędzasz o wiele więcej czasu ze swoimi dziewczynami niż ze mną!”).

Zawsze rozmawiaj ze swoim partnerem, zaznaczaj dla siebie bolesne punkty, w przeciwnym razie pojawi się afekt, a konsekwencje mogą być raczej smutne. Nawet gdy doświadczasz lekkiej irytacji, „małej zazdrości”, nie zostawiaj tego uczucia w głębi duszy! W życiu każdego z nas zdarzają się chwile, kiedy łatwiej nam odnosić się do wszystkiego i odwrotnie, kiedy jesteśmy bardziej wrażliwi i potrzebujemy więcej uwagi. Podstawowym przykładem jest ciąża kobieca. W tej pozycji kobieta zawsze będzie bardziej zazdrosna, takie zachowanie wynika z natury – w ten sposób chroni swoje dziecko (potrzebujemy taty; wróć do rodziny; pozwól nam pokazać, co jest z nami, a my jesteśmy chronieni i bezpieczne). Zazdrość jest wyraźnym wskaźnikiem, że Twoje bezpieczeństwo jest w jakiś sposób zagrożone. Relacje w różnych krajach układają się na różne sposoby – dla muzułmanów rodzina i małżeństwo są źródłem pokoju, radości i radości życia, w religii chrześcijańskiej związki są bardziej otwarte i wyzwolone (w niektórych parach w ogóle nie ma zazdrości, ponieważ partnerzy z góry uzgadniają, co mogą mieć kilku mężczyzn/kobiet). Jest to jednak kwestia porozumienia i różnych światopoglądów, więc omówcie wszystko w parach!

Innym powodem zazdrości może być bierna forma agresji ze strony osoby zazdrosnej. Możesz czuć, że poświęca się Ci mało uwagi („No, poświęć mi tę uwagę! Daj!”), Ale jednocześnie jest to jakaś forma egocentryzmu (wewnątrz wymagasz, aby Twój partner był tam 24 godziny na dobę). W tym drugim przypadku jest to rodzaj gry „sadomaso” – gryzę cię, bo jesteś przede mną winny (innymi słowy – albo jesteś ofiarą, a ja tyranem, albo odwrotnie). Taka gra może wskazywać, że masz wysoko rozwiniętą część masochistyczną, a tam, gdzie jest masochizm, jest też sadyzm.

W takim przypadku dokładnie przeanalizuj zachowanie partnera i swoją odpowiedź. Bądź ze sobą szczery. Na przykład Twój partner nie zwracał na Ciebie uwagi, kiedy wracałeś do domu z pracy, a tydzień później czułeś się zazdrosny (to nie był pierwszy raz). W rezultacie pojawią się nieprzyjemne myśli, że siedział przy komputerze nie do pracy, ale korespondował z jakąś dziewczyną. Aby zazdrość nie wyszła w formie namiętności, postaraj się wcześniej porozmawiać ze swoim partnerem o wszystkim, co ci przeszkadza („No dalej, jak wrócę z pracy do domu, poświęcisz mi trochę czasu, przynajmniej pół godzina Następnie idź do pracy”, „Chodź w takich chwilach, z którymi nie będziesz się komunikować …”. Warunki mogą się zmienić, nigdy nie są jasno skonstruowane jak prawo w żadnym kraju - dziś twoje działania są dla mnie całkiem do przyjęcia, ale jutro wszystko może się zmienić, więc ćwicz się w umiejętności mówienia i proszenia o coś partnera, wymień swoje uczucia głośno, bądź otwarty w związkach i wrażliwy z powodu bólu, którego doświadczasz.

Przyznanie się do bólu, „wyrzucenie go na stół” to także trudna umiejętność, którą trzeba ćwiczyć (nie wymaga, nie wskazuje, nie biczuje, nie dzioba). Pokazanie swojego bólu partnerowi nie oznacza zranienia go w odpowiedzi lub ograniczenia go w czymś, ale oznacza wyjaśnienie ukochanej osobie, że cierpisz z powodu jego zachowania. Trauma dziecięca związana z mamą, tatą, siostrami, braćmi, ciotkami, wujkami, dziadkami. Innymi słowy, postać twojej matki nie należała do ciebie w momencie, gdy bardzo jej potrzebowałeś. Mamę od zawsze fascynowali tata, siostra, brat, inni mężczyźni (układała sobie życie osobiste), a Ty pozostawałaś „bez pracy”. Zazdrość może istnieć nie tylko w partnerstwie, ale także między braćmi, siostrami i rodzicami. W tym przypadku osoba wprowadza w życie niezamknięty gestalt, próbując go zamknąć - podobno zrobię coś innego, a osoba mi bliska zmieni się, przyniesie tylko miłość, czułość i przywiązanie. Co więc zrobić z zazdrością i jak sobie z nią radzić? Przede wszystkim musisz popracować nad swoją samooceną i pewnością siebie. Twój partner nie poświęca ci wystarczającej uwagi lub nie komunikuje się z innymi, nie dlatego, że coś jest z tobą nie tak. Tyle, że jego życie jest ułożone, a twoje życie jest twoim romansem i tylko ty jesteś odpowiedzialny za każdy jego moment. Zwiększ poziom poczucia własnej wartości, przyjdź na szkolenie „Poczucie własnej wartości Apni”. Rozwijaj pewność siebie – jesteś dobry taki, jaki jesteś, a zachowanie partnera nie ma z tym nic wspólnego. Otaczaj się uwagą nie tylko płci przeciwnej, ale także innych ludzi - dość często brak ludzkiego „głaskania” kryje się pod zazdrością (komplementy, spojrzenia, ciekawe rozmowy, telefony, zainteresowanie przyjaciół i znajomych swoim życiem). Może warto zmienić pracę, aby otaczać się płcią przeciwną. Nie oznacza to, że musisz nawiązać relację z tymi ludźmi, ale nawet podstawowa komunikacja doda Ci pewności siebie.

Bądź otwarty i szczery w swoich uczuciach. Najpierw ty to zrobisz, potem partner sięgnie po ciebie (jeśli dana osoba nie zajmuje się psychologią, trudno mu będzie pomyśleć o zrobieniu tego samemu, nauczyć się tego zachowania), więc idź pierwszy i przeciągnij ukochaną jeden razem. W każdym razie, gdy zwiększysz swoją świadomość i inteligencję emocjonalną, twój partner podąży za nią, ale proces jest powolny, trudny i bolesny. Rozwijanie otwartości, szczerości i emocjonalnej dostępności, uczenie się, jak nie bać się swojej bezbronności, jest najlepsze w terapii z inną żywą osobą. Aby nie bać się swojej bezbronności, musisz otworzyć się na przynajmniej jedną osobę w bezpiecznym środowisku, gdy wiesz na pewno, że nikt w zamian nie potępi ani nie skrzywdzi. Idealnym sposobem na przećwiczenie tego nowego doświadczenia jest terapia.

Zrób sobie przerwę od życia partnera. Zazdrość jest zasadniczo wtedy, gdy twoje życie jest zbudowane wokół twojego partnera. Żyj swoim życiem i zainteresowaniami, wyznaczaj ambitne cele, które będą inspirować, ponieważ energia powinna być nie tylko w związkach, ale także w realizacji własnego życia. Osoba, która ma cele, do czegoś dąży i osiąga to, czego chce, „błyszczy” i jednocześnie przyciąga innych ludzi. Osoba z pasją zawsze wzbudza ciekawość i dodatkową uwagę, więc daj się ponieść sobą i swojemu życiu, znajdź coś, co lubisz i włóż w to swoją energię.