Dlaczego Ludzie Narzekają

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Wiele osób lubi narzekać, a z reguły najbardziej narzekają ci, którzy nie mają do tego najmniejszego powodu. Co to jest – naturalna ludzka potrzeba czy sposób na osiągnięcie tego, czego pragniesz? Kiedy dobrze jest narzekać, a kiedy lepiej się zebrać? Małżeństwo psychologów Victoria Kailin i Laurenta Bohma pomogło Challengerowi rozgryźć.

Ludzie narzekają na pogodę i złe drogi, szefów, kolegów i sąsiadów, toksycznych rodziców i niewdzięczne dzieci, zerwane nadzieje i niewiernych partnerów. Jedyne, na co rzadko narzekają, to własna niezdolność do wzięcia odpowiedzialności za swoje życie i stan. W końcu nasza reakcja na otaczający nas świat jest tylko naszą odpowiedzialnością.

Narzekanie to sposób wyrażania negatywnych uczuć: niezadowolenia, odrzucenia sytuacji lub niezadowolenia ze swojego stanu. Jest to wielopłaszczyznowy proces, który może ukryć zarówno głęboko zakorzenione problemy, jak i zręczne manipulacje. Jak dowiedzieć się, dlaczego dana osoba ciągle narzeka i co można z tym zrobić?

Jakie są skargi i co się za nimi kryje

Każdy może wymyślić milion różnych sposobów, aby na coś narzekać. Ale wszystkie skargi można warunkowo podzielić na produktywne, niekonstruktywne i destrukcyjne:

- w pierwszym przypadku osoba poszukuje rozwiązania problemu i pozbycia się lęku, skarga prowadzi do zmiany sytuacji;

- w drugim przypadku skargi pomagają złagodzić stres emocjonalny, ale nie zmieniają niczego w życiu człowieka;

- w trzecim przypadku celem reklamacji jest manipulacja i osiągnięcie pożądanego celu poprzez przyciągnięcie uwagi.

Reklamacje, które pomogą Ci znaleźć rozwiązanie problemu

Skargi mogą być „niejasne”, gdy wszystko jest złe, ale nie jest jasne, co z tym zrobić. Mogą być „głupi” lub „sprytni” - gdy na powierzchni leży irracjonalny powód, który ukrywa istotę problemu. Na przykład dorosła córka może mówić o pragnieniu rozstania się z matką, ale uparcie mieszka z nią w tym samym mieszkaniu. Zdarzają się też manipulacje psychosomatyczne: żona nagle choruje za każdym razem, gdy mąż jedzie w podróż służbową. A powodem wcale nie jest stan zdrowia, ale zazdrość i podejrzenie zdrady.

Najczęstsza klasyczna skarga jest wyrazem głębokiego niezadowolenia, dyskomfortu i obaw o przyszłość, gdy istnieją ku temu realne przyczyny w życiu człowieka. W tym przypadku skarga jest wołaniem o pomoc.

Laurenta Bohma

trener życia, historyk, żeglarz z Francji

- Szukamy rozwiązania problemu poprzez interakcję z innymi ludźmi: specjalistami, towarzyszami nieszczęścia, tymi, którzy już przeżyli podobne doświadczenie i wyszli z tego jako zwycięzca. W takim przypadku skarga może być konstruktywna, a dzięki takiemu podejściu rodzą się uzdrowienie i odnowienie.

Kiedy byłem kierownikiem, nałożyłem na moich pracowników zasadę: możesz narzekać tylko wtedy, gdy zaproponujesz rozwiązanie problemu. Liczba chętnych do marudzenia dramatycznie spadła, a ci, którzy naprawdę pragnęli zmiany, zjednoczyli się w zespole zdolnym do przenoszenia gór.

Skargi, które nic nie zmieniają

Istnieją również inne rodzaje skarg. Na przykład cierpienie jako infantylny sposób na przyciągnięcie uwagi. Wpadając w dzieciństwo przestajemy być dorosłymi szukającymi rozwiązania problemu, a wracamy do stanu dziecka, które krzyczy, by dostać od rodziców to, czego pragniemy. Reklamacja ze względu na reklamację może wyrażać bierną postawę wobec życia - niechęć do wzięcia odpowiedzialności, powrót do stanu bezradności, radość z własnej znikomości. Ale częściej jest to nadal manipulacja. Jednocześnie ci, którzy reagują na taką sztuczkę, zostają wciągnięci w przebiegłą grę. Skarżący czerpie satysfakcję z bycia w centrum uwagi przy niewielkim wysiłku. A osoba empatyczna ma szansę rozbawić własne ego, demonstrując wyższość i zaangażowanie w problem, który nie wymaga rozwiązania. A wilki są nakarmione, a owce są bezpieczne.

Narzekanie jest często wykorzystywane jako sposób na pozbycie się negatywności – nie da się zachować wszystkiego dla siebie, więc wraz z marudzeniem przepędzamy cierpienie i rozczarowanie, czerpiąc ulgę z samej okazji do wypowiedzenia się. Jednocześnie ważne jest, aby zrozumieć, że skarżący w ogóle nie oczekuje pomocy od innych i rozwiązania problemu. Czasami wystarczy wypuścić parę. Inna sprawa, że czasami trzeba, żeby nie zwariować. Na przykład opieka nad osobą sparaliżowaną – wydawałoby się, że nie da się zmienić sytuacji, więc pozostaje tylko narzekać. Ale tak naprawdę jest rozwiązanie: zatrudnij pielęgniarkę na godzinę lub poproś sąsiada, aby zaopiekował się bliskimi i poszedł na spacer. W ten sposób możesz zastąpić niekonstruktywną skargę „jak mi się wszystkiego znudziło!” do konstruktywnego: „jak mnie wszystko zmęczyło – zmień mnie na godzinę”.

Laurenta Bohma

trener życia, historyk, żeglarz z Francji

- Francuzi nawiasem mówiąc uwielbiają narzekać i robią to cały czas: szare paryskie niebo, deszcz, strajk kierowców, głupota polityków, ociężałość biurokratycznej machiny - każdy pretekst jest dobry narzekać na życie. Jednocześnie nikt nie oczekuje konstruktywnych zmian i nie robi absolutnie nic, aby zmienić sytuację. Skarga to tylko skarga. Sposób na ulgę emocjonalną.

Skargi, które tylko pogarszają

Ale są też toksyczni narzekający - ludzie, dla których niezadowolenie ze wszystkiego i wszystkich jest naturalnym i jedynym sposobem bycia. Dla jednych jest to bunt przeciwko niesprawiedliwości otaczającego świata, dla innych jest to sposób na wyrażenie siebie. Ci ludzie nieustannie na coś narzekają, podpisują petycje, rozpoczynają każdą rozmowę z oburzeniem i rozkoszują się beznadziejnością sytuacji, którą sami stwarzają. To błędne koło jest destrukcyjne. Każdy, kto stale narzeka, nie robiąc nic, aby poprawić sytuację, staje się toksyczny dla innych. Każdy, kto spróbuje go pocieszyć, będzie rozczarowany. W końcu, bez względu na to, co robisz, ta osoba nie jest początkowo nastawiona na pozytywne nastawienie. Nic nie cieszy go bardziej niż potwierdzenie własnych smutnych przepowiedni, więc wszelka pomoc zostanie zdeprecjonowana, a wszelkie rozwiązanie problemu zostanie odrzucone jako bezużyteczne. Ludzie współczujący mogą nawet rozwinąć kompleks niższości, ponieważ bez względu na to, co zrobią, nie będą w stanie uszczęśliwić osoby toksycznej.

Niektórzy wykorzystują skargę jako agresję i sposób na dominację. W końcu narzekając, możesz dostać od drugiego to, czego chcesz. A jeśli odmówi, zawsze możesz udawać ofiarę i grać na winie. To ulubiona broń toksycznych ludzi. Nie daj się zwieść manipulacji. To niebezpieczna gra, która może doprowadzić wrażliwych, współczujących ludzi w stan depresji. Staraj się unikać negatywnych ludzi, którzy nie są gotowi na konstruktywny dialog. Możesz pomóc tylko komuś, kto naprawdę tego potrzebuje.

Co zrobić, jeśli ktoś ciągle narzeka na Ciebie

Wyznaczać granice. Jeśli czujesz się niekomfortowo, bolesnie lub niekomfortowo, nie komunikuj się. Jeśli nie ma sposobu, aby przestać się komunikować, zminimalizuj to. Jeśli to nie zadziała, ogranicz swoje zaangażowanie emocjonalne. Osoba jęczy, ty słuchasz i kiwasz głową, pozostając spokojnym.

Nie spiesz się ze znalezieniem rozwiązań. Nie ma potrzeby nikogo ratować. Być może ważne jest, aby dana osoba po prostu się odezwała. Słuchaj, współczuj, idź własną drogą. Jeśli potrzebujesz praktycznego rozwiązania, otrzymasz poradę.

Nie bądź dawcą. Nikt nie będzie mógł korzystać z twojego zasobu, jeśli sam na to nie pozwolisz. Jeśli znajomy dzwoni wyłącznie po to, by odsączyć negatywy, a twoja mama zawsze jest z wszystkiego niezadowolona i każdego dnia trzęsie ci nerwami, zastanów się, dlaczego ci ludzie tak się zachowują. Być może kieruje nimi szczera troska o ciebie, a może zazdrość o twoje dobre samopoczucie. W zależności od powodu wybierz swoją reakcję - od grzecznego „współczuję, ale nie mam czasu” po ciepłe i empatyczne „Mamo wychowałaś mądrą córkę, nie martw się”.

Jak przestać narzekać

Jeśli często narzekasz, ale chcesz się zmienić, pomoże ci proste ćwiczenie: spróbuj nauczyć się widzieć dobro wszędzie. To trudne, ale możliwe. Zadaj sobie pytanie, jak możesz skorzystać z tej sytuacji. W końcu zawsze jest wyjście. Musisz tylko nauczyć się rozpoznawać możliwości i działać konstruktywnie.

Przyznaj się do problemu - jeśli narzekasz, to naprawdę jest powód.

Spróbuj zrozumieć, co naprawdę cię niepokoi. W sercu każdej „podchwytliwej” skargi leżą emocje. Czy to strach, złość czy smutek?

Jaki jest cel Twojej skargi? Czego chcesz od innych: uwagi, miłości, prawdziwej pomocy czy po prostu współczucia? Naucz się wyrażać swoje potrzeby w zrozumiałym języku, a wtedy inni mogą Ci pomóc.

Zdobądź zespół wsparcia. Znajdź ludzi, którzy chcą Cię wesprzeć, nie dewaluując ani nie przytłaczając Cię. Ale bądź przygotowany na świadczenie tej samej usługi. Pozytywna energia musi krążyć, ponieważ nie da się ciągle brać, nie dając nic w zamian.

Podejdź do problemu w konstruktywny sposób. Zastanów się, co możesz realistycznie zmienić w swojej sytuacji. W końcu głupotą jest mieć nadzieję na inny wynik bez zmiany algorytmu działania.

Szczęście to wybór i codzienna praca. Ale pamiętaj, że ci wokół ciebie są twoim lustrem. Oddadzą ci to, co im przyniesiesz. Chcemy spotykać ludzi wesołych i aktywnych, uciekamy od tych, którzy jęczą i pozostają bierni. Włóż wysiłek, a zauważysz, jak życie zmienia się na lepsze.