2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Zapewne wielu z nas zastanawiało się czasem, co pozwala niektórym odnaleźć właściwe słowa, intonacje i poprawnie przedstawić argumenty w kontrowersyjnych sytuacjach, podczas gdy inni, być może nie mniej wykształceni, gubią się, gubią i nie osiągają celu.
Możemy też prześledzić przykłady tego, że w podobnych warunkach początkowych (społecznych, finansowych, kulturowych, wiekowych) niektórzy ludzie nawiązują ogromną liczbę przyjaciół, pewnie wspinają się po szczeblach kariery, łatwo wychodzą z sytuacji konfliktowych i tworzą komfortowe relacje z zarówno szefowie, jak i podwładni. Inni, próbując zagrać „atutami” swojego profesjonalizmu, ambicji i dobrych intencji, potykają się niemal na każdym kroku, kumulują dużą liczbę urazów, cierpią z powodu wewnętrznych konfliktów i obwiniają innych za swoje porażki.
W tym kontekście przychodzi na myśl znany żart:
- Panowie! Jak to?! Dlaczego mój as atutowy nie grał?
- Wyrównanie, przyjacielu, wyrównanie!
Możemy nazwać to zjawisko na różne sposoby: intuicja, umiejętność skutecznego komunikowania się, profesjonalizm, w końcu urok osobisty.
Do niedawna myśleliśmy, że to poziom IQ wpływa na sukces człowieka w życiu, a większość z nas pamięta sakramentalne zdanie naszych rodziców „studiuj!… inaczej…”.
Pod koniec lat 80. i na początku lat 90. nastąpiła prawdziwa rewolucja w zrozumieniu znaczenia inteligencji emocjonalnej. Powodem tego są odkrycia psychologów, którzy badali umiejętności odnoszących sukcesy i bogatych liderów. Okazało się, że IQ ma bardzo mały wpływ na sukces: znacznie bardziej wpływa na nie efektywna interakcja z innymi; umiejętność postrzegania emocji jako ważnych sygnałów; umiejętność motywowania siebie i innych, pozytywnego wpływania na ludzi i sytuację jako całość; umiejętność zarządzania własnymi emocjami, nie pozwalając im ingerować w osiągnięcie celu.
Tradycyjne rozumienie inteligencji i IQ nie obejmowało tych aspektów. Dlatego wprowadzono nową koncepcję – inteligencję emocjonalną (EI).
Również rok 2002 stał się najważniejszym momentem w kwestii szczegółowych badań inteligencji emocjonalnej. Nagroda Nobla w dziedzinie ekonomii została przyznana psychologom D. Kahnemanowi i W. Smithowi za badania w dziedzinie ekonomii behawioralnej. Jeśli mówimy o jego wynikach w pigułce, to udowodniono, że najczęściej ludzie podejmując decyzje kierują się nie inteligencją logiczną, ale emocjami.
Czym jest inteligencja emocjonalna?
Podstawowa definicja EI obejmuje pojęcie zdolności osoby do postrzegania, rozumienia, oceny i zarządzania swoimi emocjami. To inteligencja emocjonalna wpływa na nasze zachowanie, nasze decyzje i działania.
Pięć głównych elementów inteligencji emocjonalnej to samoświadomość, samoregulacja, motywacja, umiejętności społeczne i empatia.
Co ciekawe, EI jest znacznie niższy u młodych ludzi – bo tracą nawyk komunikowania się na żywo. Od dzieciństwa młodzi ludzie XXI wieku spędzają dużo czasu przy komputerze, stają się mniej towarzyscy, gorzej „czytają” innych ludzi i rzadko nawiązują z nimi kontakt na żywo. W niektórych krajach, na przykład w USA, istnieją całe programy, w których młodzi ludzie uczą się rozwijać EI.
W rzeczywistości bardzo trudno jest zmierzyć umiejętności emocjonalne. Najczęściej testy przekonują nas, że potrafimy zapanować nad emocjami. Dokładniejszy wynik zapewniają oddzielne testy mające na celu pomiar poziomu każdego składnika EQ. Najdokładniejsze są wyniki, które uzyskujemy pracując bezpośrednio z psychologiem, a nie we własnym zakresie lub na specjalnych stronach internetowych. Jedynym wyjątkiem od tej reguły są ankiety dotyczące umiejętności odczytywania mimiki twarzy i mowy ciała.
Jakimi znakami możemy określić nasz niski poziom EI?
- Częste poczucie, że inni nas nie rozumieją, a to nas denerwuje;
- dziwimy się, gdy inni obrażają się na nasze komentarze, w takim przypadku uważamy, że biorą wszystko zbyt blisko ich serca;
- oczekujemy od innych tego, na co sami jesteśmy zdolni;
- zawsze znajdujemy winnych, ale nigdy nie obwiniamy się;
- irytuje nas, że inni oczekują, że zrozumiemy ich uczucia.
Wysoki współczynnik EI można bezpiecznie zdiagnozować u siebie, jeśli:
-potrafimy rozpoznać nasze emocje
- przyznajemy się przed sobą w pewnych emocjach, nie dzieląc ich na godne i niegodne.
-wiemy, jak kontrolować nasze emocje i nie stać się ich niewolnikiem.
potrafimy bez słów okazywać empatię i rozumieć emocje innych ludzi.
Tutaj logiczne będzie zadanie pytania: co zrobić, jeśli pojawią się oznaki zarówno wysokiego poziomu EI, jak i niskiego..?
W tym kontekście sytuacja jest dość optymistyczna.
W przeciwieństwie do IQ, które nie zmienia się znacząco przez całe życie, inteligencję emocjonalną można rozwijać niezależnie od wieku.
Jak dobrze człowiek rozumie siebie, tak dobrze rozwija się jego EI.
Wpływamy na siebie, nawet gdy jedziemy w ciszy tą samą windą. Wynika to z faktu, że ludzki system związany z emocjami, w przeciwieństwie do wszystkich innych systemów, jest otwarty: poprzez subtelne i subtelne, ale liczne sygnały, odczuwamy nawzajem swój stan emocjonalny, nawet jeśli nic nie mówimy. Ponadto emocje i stany są zaraźliwe: po byciu razem przez jakiś czas ludzie są nasyceni tym samym stanem emocjonalnym. Jeśli rozwiniesz ten obszar EI – np. na szkoleniach z psychologii wpływu – możesz nauczyć się zarażać ludzi odpowiednim pomysłem i emocjami; przekonywać, rozumieć interesy i pragnienia przeciwnika; stwórz odpowiednią atmosferę i klimat emocjonalny w swoim zespole.
Jeśli mówimy o tym, jak rozwijać swoją inteligencję emocjonalną, tutaj powinieneś wziąć pod uwagę kilka prostych wskazówek, które pomogą poprawić twoje umiejętności emocjonalne
Zrozum swoje emocje. Umieć rozróżniać ich subtelności, szukać źródeł zasobów i radości.
Zwróć uwagę na swoje reakcje emocjonalne.
Zwróć uwagę na to, co dzieje się z tobą i wokół ciebie, i spróbuj zrozumieć, co myślisz o tych zjawiskach na poziomie emocjonalnym.
Posłuchaj swojej mowy ciała. Nie tłumij fizycznych przejawów uczuć.
Nigdy nie narzekaj, ale szczerze przyznawaj się przed sobą w pewnych emocjach, nawet jeśli są one bolesne lub traumatyczne.. (W takich przypadkach powinieneś wybrać dla siebie kilka motywacyjnych wypowiedzi „wielkich” ludzi (według własnego uznania - twoich ulubionych sportowców, aktorów, reżyserów, scenarzystów, bohaterów filmów).
Naucz się zachować spokój w każdej sytuacji i kontrolować stres
Obowiązuje zasada 6 sekund – tyle upływa między pierwszą emocjonalną a drugą przemyślaną reakcją. Ten czas jest nam dany, abyśmy milczeli i tym samym nie mieli czasu na psoty, ale radzili sobie z emocjami i odpowiednio zareagowali. Odnoszący sukcesy liderzy, negocjatorzy i menedżerowie mają właśnie ten rodzaj „intelektualno-emocjonalnej”, celowej, a nie niekontrolowanej, destrukcyjnej reakcji.
Bądź otwarty i przyjazny w związkach. Te dwie cechy praktycznie idą w parze z inteligencją emocjonalną.
Rozwijaj umiejętności empatii. To nauczy Cię rozumieć uczucia innych ludzi i dzielić się z nimi swoimi emocjami.
Naucz się słuchać. Zarówno dosłownie, jak i w przenośni. Liczą się nie tylko słowa, ale także ton, ekspresja, mowa ciała w momencie wypowiedzi. Mając pewną dozę umiejętności w zakresie tych parametrów, możesz nawet nauczyć się odróżniać prawdę od fałszu.
Bądź emocjonalnie szczery. Nie powinieneś odpowiadać „doskonały” na pytanie „jak się masz?”, nawet zadane z banalnej grzeczności, czy wszystko jest z tobą źle.
Przećwicz pożądane reakcje. Nie możesz zmusić się do odczuwania lub nie odczuwania emocji, ale możesz zdecydować, jak na nie zareagować. Straciłeś za drobiazg? Podsumuj i następnym razem trzymaj się razem,
Rozwijaj pamięć emocjonalną
Możesz prowadzić specjalny pamiętnik i zapisywać w nim swoje reakcje emocjonalne. Czytając ją ponownie z czasem, będziesz w stanie spojrzeć na siebie z zewnątrz, zrozumieć, co zrobiłeś dobrze, a co nie, i poprawić swoje przyszłe zachowanie.
Obecność inteligencji emocjonalnej w człowieku sprawia, że jest bardziej pewny swoich pragnień. Tacy ludzie szybko regenerują się ze stresu, są na niego bardzo odporni, życie wydaje się spokojniejsze, jeśli masz wysoki poziom inteligencji emocjonalnej.”
Zalecana:
Dzielenie Się Snem Z Dzieckiem - Wyraźna Korzyść Czy Szkoda? Oddajmy Głos Nauce
Debata na temat wspólnego spania nie słabnie – czy to słuszne, czy nie. Tak więc słynny pediatra Jewgienij Komarowski twierdzi, że nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ główną funkcją snu jest odpoczynek. A jeśli następnego ranka członkowie rodziny czują się dobrze, wypoczęci, to pasuje im wspólny z dzieckiem lub osobny sen.
Głos W Mojej Głowie, Czyli Kompleksy Zaszczepione Miłością
Nikt nie będzie się spierał z faktem, że kochanie dzieci jest dobre i słuszne. Nikt nie będzie obwiniał rodziców za przekazanie ich bezcennego doświadczenia swoim dzieciom, dając im zrozumienie, co jest dobre, a co złe. Nikt nie potępi dorosłych za to, że chcą ostrzec, rozłożyć poduszkę, chronić przed błędami, przewidywać nieszczęścia.
CZY MOŻNA ZAKOŃCZYĆ GŁÓD EMOCJONALNY?
Pisałem już, że każdy nosi w sobie swoją potrzebę, własny głód, który powstaje w wyniku systematycznego i długotrwałego porzucania bezbronnego dziecka bez krytycznego pokarmu emocjonalnego; w rezultacie osoba nie wie, jak się wyżywić i nie wie, jak korzystać z różnych źródeł żywności.
Intelekt Emocjonalny
Trudno wyobrazić sobie świat, w którym nie można powiedzieć, kiedy twój przyjaciel jest smutny, a kiedy szef jest zły. Umiejętność rozpoznawania i interpretowania emocji nazywana jest inteligencją emocjonalną lub EQ i ta umiejętność odgrywa ważną rolę w życiu.
Jak Zakończyć Związek: Czy Nie Możesz Uporządkować Swojego Serca?
Niepełnym związkom towarzyszy ból emocjonalny, zajmują zarówno umysł jak i uczucia, odbierają energię z teraźniejszości, z tych relacji, które istnieją w naszym życiu. Strach przed rozstaniem i szereg negatywnych uczuć z nim związanych często powoduje, że porzucasz emocje, „żyj z głową”.
