Samopomoc W Przypadku Objawów Włamania (kompulsywne Przeżywanie Traumatycznego Wydarzenia)

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Przestrogi: Jeśli doświadczyłeś ekstremalnego zdarzenia i doświadczasz objawów PTSD, powinieneś skonsultować się z lekarzem.

Nawet w miarę upływu czasu po tym, jak niebezpieczeństwo minęło, osoby po traumie przeżywają sytuację tak, jakby była powtarzana w czasie teraźniejszym. Ludzie nie mogą powrócić do normalnego toku życia, ponieważ jest ono nieustannie przerywane traumą.

Najczęściej intruzami są obrazy napiętych fragmentów traumatycznego wydarzenia. Większość włamań jest dość realistyczna, chociaż ich realizm zależy od takich czynników, jak nasilenie PTSD, kontekst i sposób ich wywoływania. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie mają wiele różnych włamań, które powtarzają się w kółko.

Retrospekcje - mogą objawiać się w postaci obrazów wizualnych, dźwięków, zapachów, wrażeń dotykowych i smakowych, które miały miejsce w momencie urazu.

Martina Müller oferuje pomocne metody w przezwyciężaniu trudności, które często towarzyszą PTSD.

Staraj się nie tłumić włamań. Niech się wydarzą bez „odpychania” obrazów, myśli i uczuć. Aby dowiedzieć się, jak to zrobić, wyobraź sobie, że stoisz na peronie i patrzysz na przejeżdżający pociąg bez zatrzymywania się. Patrzysz, jak przychodzi i odchodzi, ale nie wchodź. Możesz myśleć o swoich włamaniach w ten sam sposób. Po prostu pozwól im przejść w swoim umyśle, bądź świadomy, że się zdarzają, ale nie próbuj ich w żaden sposób zmieniać. Pamiętaj, że próba niemyślenia zwiększa prawdopodobieństwo, że te myśli wejdą ci do głowy. Przemieszczenie może prowadzić do wzrostu „nacisku”, więc po pewnym czasie wtargnięcie stanie się tak silne, że nie będzie można go odepchnąć. Rezultatem będą jeszcze jaśniejsze wtargnięcia, a niezwykle niewygodny proces ten może prowadzić do ogromnych retrospekcji.

To samo powinieneś zrobić z retrospekcjami. Ale ponieważ mają tendencję do powrotu do przeszłości, będziesz musiał wniknąć w teraźniejszość.

Można to zrobić na trzy główne sposoby:

1. Postaraj się zrozumieć różnice między momentem, w którym doszło do urazu, a chwilą tu i teraz.

Może to zabrzmieć głupio, ponieważ ogólnie wiesz już, że nie doświadczasz już traumatycznego wydarzenia. Pamiętaj jednak, że pamięć traumatyczna różni się od innych rodzajów pamięci i nie rozróżnia faktu, że wydarzenie już się skończyło. Aby pomóc ci odróżnić wtedy od tu i teraz, pomocne może być szczegółowe opisanie sobie, gdzie jesteś teraz i czym różni się od tego, czym było wtedy. Możesz powiedzieć sobie coś w stylu: „Wiem, że trauma już nie występuje, bo siedzę w kuchni i czytam gazetę”. „Jestem moim samochodem, a nie szybkim”, „Teraz mam małe dziecko, którego wtedy nie było” i tym podobne. Może pomóc ci zrozumieć granice retrospekcji i zakorzenić się w rzeczywistości.

2. Jeśli twoje retrospekcje są wyjątkowo ekstrawaganckie, pomocne może być upewnienie się, że masz coś, co angażuje cię w tu i teraz. Dźwięki i zapachy są do tego dobre. Na przykład pacjent poczuł silny zapach krwi, gdy miał retrospekcje z konkretnego traumatycznego wydarzenia. Zapach był bardzo intensywny i sprawiał, że wspomnienia były szczególnie żywe. Aby pomóc mu to kontrolować, podczas jednej z sesji doświadczyliśmy wielu różnych zapachów, ostatecznie osiedlając się na kroplach na kaszel, miały wyrazisty smak i mocny aromat. Oczywiście nie są one lekarstwem na retrospekcje, ale te krople pomogły zakorzenić się w rzeczywistości. Wyrazisty smak i zapach tych kropli nie były częścią traumatycznych wspomnień, stały się więc sygnałem, że traumatyczne wydarzenie nie powtórzy się. W rezultacie retrospekcje stały się krótsze, mniej jasne i niewygodne.

3. Spróbuj znaleźć przyczynę flashbacków. To nie powstrzyma ich powtarzania, ale pomoże ci zrozumieć, co się z tobą dzieje i poczujesz się mniej przerażony (według Martiny Müller „Yaksho vi przeżył traumatyczne doświadczenie”).