Sześć „kręgów” Nieśmiałości

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Socjofobia, lęk przed wystąpieniami publicznymi, niepokój podczas komunikacji lub po prostu nieśmiałość to nazwy w przybliżeniu tego samego zjawiska, w zależności od nasilenia towarzyszących emocji lub stopnia unikania pewnych sytuacji.

I generalnie nie ma znaczenia, skąd wziąłeś ten problem, który ogranicza Cię w życiu lub sprawia, że czujesz się zawstydzony lub niespokojny w pewnych sytuacjach - od dzieciństwa od rodziców lub kochających babć, które nigdy nie męczą się powtarzaniem: „zachowuj się”, „ co ludzie pomyślą o tobie”,„ jaką osobą jesteś”,„ wstydź się”lub z innego powodu. Wyjście z obecnej sytuacji w tym przypadku niekoniecznie jest tam, gdzie jest wejście - jest ono w teraźniejszości, a nie w przeszłości, w twoich działaniach teraz.

Oto kilka typowych „kręgów”, w których mogą chodzić nieśmiałi ludzie. Koła są nieco podobne, czasami ich pierścienie przecinają się, przeplatają, tworząc różnorodne wzory. Moim zdaniem pierwsze trzy kółka są głównymi i służą jako podstawa wzoru.

Pierwszy krąg: Unikanie

To jest podstawowy krąg wszystkich problemów związanych ze strachem. Jeśli Twoja nieśmiałość osiągnęła etap, w którym zaczynasz unikać sytuacji: występów, spotkań z dziewczyną/chłopakiem, przebywania w miejscach publicznych, to jedynym sposobem na pokonanie strachu jest spotkanie się z nim, aby upewnić się, że nic strasznego się nie wydarzy. Wręcz przeciwnie, unikanie strachu zmniejsza niepokój, a osoba zaczyna z niego częściej korzystać, co eliminuje przeszacowanie sytuacji i nie rozwiązuje problemu.

Jeśli niczego nie unikasz, ale nie czujesz się komfortowo w żadnych sytuacjach komunikacyjnych, to „spotkanie” z takimi sytuacjami pozwoli Ci przełamać inne kręgi, o czym poniżej.

Zadaj sobie pytanie, co najbardziej Cię przeraża i powoduje, że unikasz sytuacji. Być może jesteś onieśmielony czymś wskazanym w poniższych kręgach, a może nie. Następnie „wejdź” w tę sytuację i sprawdź swoje założenie. Czy to się spełniło, czy nie? A nawet jeśli to się spełniło, to co jest dla ciebie straszne?

Drugi krąg: Skup się na sobie

W rzeczywistości ludzie są w większości osobami bardzo egocentrycznymi, a ich uwaga jest często przykuta wyłącznie do nich samych. O ile nie komunikujesz się z psychologiem (a nawet wtedy w ramach konsultacji, bo psychologowie są jak zwykli ludzie w życiu), to istnieje duże prawdopodobieństwo, że jedyną istotą, która Cię teraz obserwuje, jesteś Ty sam.

Jeśli skupiasz się na sobie, tracisz możliwość obserwowania tego, co obiektywnie dzieje się wokół. W ten sposób nie otrzymujesz obiektywnych znaków, które obalają twoje przypuszczenia, lęki, a twoja nieśmiałość jest wspierana.

Zwróć uwagę na otoczenie i zauważ, że w najlepszym razie myślą o swoim wyglądzie i często po prostu przeżuwają swoje plany na dziś. Rozpocznij obserwację z wagonu metra lub minibusa!

Trzeci krąg: czytanie w myślach

Czytanie w myślach to cała strategia myślenia i zachowania, bardzo powszechna w związkach. Jak sama nazwa wskazuje, osoba próbuje odgadnąć lub przemyśleć myśli innej osoby. Jeśli dana osoba nie jest pewna siebie, oczywiście, w zasadzie przeczyta myśli innej osoby o tym, że „ja jakoś taki nie jestem”, „coś jest ze mną nie tak”, „powiedziałem głupota”, „nie lubię ja …

Czytanie w myślach sprawia, że nie jesteś świadomy obiektywnych wydarzeń, które mogą obalić twoje lęki. Chociaż nawet jeśli ktoś pomyślał o Tobie, że jesteś „jako inny”, to jakie to ma dla Ciebie znaczenie? Czy to czyni cię złym?

Na przykład rozmówca powiedział: „Muszę iść do domu”, przemyślana myśl może brzmieć jak „on po prostu mnie nie lubi”. Często wystarczy zapytać wprost. Na przykład: „Dlaczego?” Jedyną trudnością w tej strategii jest to, że nigdy nie jest przerywana, na przykład odpowiedź: „Mam jeszcze tyle do zrobienia!”

Takich wyjaśnień nie należy posuwać do skrajności, ponieważ niepewna osoba z niekończącymi się wyjaśnieniami może doprowadzić rozmówcę do prawdziwej irytacji i uczucia gniewu. I tak w oczach „czytania” potwierdzi się pierwotna myśl czytana „on mnie po prostu nie lubi”.

Dlatego najważniejsze jest uświadomienie sobie, że to, o czym myślałeś o innym, niekoniecznie jest rzeczywistością.

Czwarty krąg: nasilone objawy

Jeśli uważnie obserwujesz siebie i martwisz się o coś, np. „Mogę się pocić, to zostanie zauważone i będzie strasznie”, to Twoje ciało zinterpretuje to jako niebezpieczeństwo i w naturalny sposób przygotuje Cię na niebezpieczne spotkanie z szablozębnym tygrys: naszego starego organizmu nie ma Od tego czasu bardzo zmienił swoje nawyki, zaczyna np. przyspieszać bicie serca i oddech, możesz pomyśleć „och, zgroza, oni też to zauważą” i zacząć się jeszcze bardziej pocić i wszystko zacznie się kręcić i wszystko się odwróci.

Viktor Frankl zaproponował metodę „paradoksalnej intencji” – jeśli chcesz tego, czego się boisz, podejmij decyzję na kolejnym spotkaniu, żeby się pocić nie za litr, ale za dwoje!!!, nie za trzy!!! Jeśli tego chcesz i nie boisz się, to prawdopodobnie ci się nie uda.

Znowu: co jeśli ktoś zauważy, że się pocisz? Albo nawet coś pomyśleć.

Piąty krąg: zachowanie obronne

Kiedy ktoś doświadcza nieprzyjemnych uczuć, absolutnie naturalne jest zrobienie czegoś, co uchroni cię przed niebezpieczeństwem. W przypadku zachowań defensywnych metody te nie są zbyt odpowiednie. Na przykład nieśmiała osoba może ukryć oczy, aby nikt nie widział jej nieśmiałości, starać się mówić tylko właściwe rzeczy, aby nie uważać się za coś złego, na wszelki wypadek nie mówić szczerze.

Zachowanie obronne zwykle prowadzi do dokładnie odwrotnego rezultatu, na przykład, jeśli rozmówca unika kontaktu wzrokowego lub stara się nie „wyrzucać” czegoś głupiego, w oczach innych wygląda to na niepewność.

Pomyśl o tym, jeśli nigdy nie mówisz szczerze i cały czas odgrywasz jakąś rolę, czy możesz zbudować związek, który Ci się podoba i w którym czujesz się komfortowo?

Szósty krąg: samopotwierdzające się przekonania

Jeśli w głębi twojej nieśmiałości tkwi przekonanie „Jestem nieciekawym rozmówcą” lub „Nie umiem opowiadać dowcipów”, dane ci w dzieciństwie przez kogoś bliskiego, to opowiadanie anegdoty w teraźniejszości, możesz przypomnieć sobie epizod z dzieciństwa i zacząć się martwić, co spowoduje, że będziesz mieć zagmatwaną historię lub jąkać się, a skończysz na opowiadaniu kiepskiego dowcipu! Ale stało się to nie dlatego, że jesteś złym gawędziarzem, ale dlatego, że się martwiłeś.

Spróbuj znaleźć swoje przekonania i sprawdzić je pod kątem rzeczywistości.

Możesz przerwać każde z tych kręgów i pozbyć się nieśmiałości i nieprzyjemnych emocji.

Ogólnie zastanów się, dlaczego lubisz wszystkich lub wydajesz się pewny siebie?

Powodzenia!;)