2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Prawdopodobnie dla tych, którzy lubią psychologię, nie jest już tajemnicą, że nasze doświadczenia z dzieciństwa mają ogromny wpływ na nasze relacje w dorosłym życiu. I dotyczy to wszystkich form relacji: z samym sobą, z innym lub innymi, ze światem …
Dlatego w toku poradnictwa psychologicznego i psychoterapii bardzo ważne jest zgłębienie „dziecinnego” tematu klienta, który nawet jeśli zdarzały się momenty trudne i problematyczne, zawiera ogromny zasób, który jest ukryty NSPotencjalne możliwości samorealizacji w życiu.
Zasługuje na szczególną uwagę mit temat oddzielenia od figur rodzicielskich.
Separacja to jeden z najważniejszych etapów kształtowania się osobowości, który wyraża się w emocjonalnej i fizycznej (a także finansowej) separacji dziecka od rodziców. Aktywna faza tego procesu rozpoczyna się w okresie dojrzewania, kiedy osoba kwestionuje wartości i postawy rodzicielskie.
Najlepiej byłoby, gdyby separacja była przekazać poprzez bunt nastolatków doprowadzić człowieka do poczucia niezależności we wczesnej dorosłości. Według standardów wiekowych ma to około 21 lat.
Oddzielenie jest konieczne, ponieważ prowadzi do umiejętności odróżnienia siebie, swoich uczuć i pragnień od innych, zrozumienia, co należy do ciebie, a co do twojej matki lub partnera. Po rozstaniu w środku jest przestrzeń, która pozwala zaakceptować i pokochać siebie.
Jednocześnie separacja pozostaje trudną granicą w kształtowaniu się jednostki
A kiedy separacja nie następuje na czas, to kobieta lub mężczyzna zaczyna tworzyć relacje symbiotyczne, czyli takie, które zapewniają połączenie i brak własnej przestrzeni psychologicznej, z partnerami lub dziećmi.
Może być inna opcja: nie są w stanie dopuścić innej osoby do siebie i są w oderwaniu od innych.
Separacja to wielkie zadanie życiowe dla każdej osoby. A w zależności od tego, jak sam to rozwiąże, w dużej mierze zależy jakość jego przyszłego życia, a także zadowolenie z siebie i bliskich relacji.
Bardzo dobry przykład fuzji opisał w jednym ze swoich opowiadań Irwin Yalom. Mężczyzna zwrócił się do niego o radę, ale w trakcie terapii okazało się, że przede wszystkim trzeba pracować z jego żona. Była tak połączona z mężem, że przez całe życie podporządkowała się całkowicie jego rutynie i potrzebom i praktycznie nie wychodziła z domu, nie mając ani przyjaciół, ani własnych spraw.
Bardzo trudno jest być w takim związku, nawet jeśli osoba, z którą mieszkasz, jest najbardziej ukochana i pożądana. Ponieważ potrzebujemy własnej przestrzeni jak powietrza.
Człowiek naprawdę potrzebuje kontaktów towarzyskich, ale musi też być sam ze sobą lub ze swoim hobby.
A stała kontrola nad sobą może zamienić nawet najpiękniejsze i najszczersze uczucia w truciznę.
Jeśli rozpoznajesz siebie w tych kwestiach i rozumiesz, że nierozwiązane relacje z rodzicami uniemożliwiają ci tworzenie harmonijnych relacji z ludźmi wokół ciebie, przyjdź na konsultacje. Rozwińmy razem tę piłkę!
Konsultacje osobiste (Kijów) i online.
Napisz na maila ([email protected]) lub zadzwoń: 0990676321 (Viber, WhatsApp, Telegram).
#twójpsycholog
IRINA Puszkaruk
Zalecana:
O łączeniu I Separacji
Autor: Ksenia Alyaeva Źródło: alyaeva.livejournal.com Był sobie kiedyś chłopiec. Nieprawdziwy. Wymyśliłem to w tym poście. W tym samym poście zadałem pytanie „jak ustalić, co tak naprawdę jest we mnie, a co mnie nie dotyczy?” Tak więc na przykładzie tego wymyślonego chłopca chcę odpowiedzieć na to pytanie.
O Separacji Kobiet Od Rodziców
W rzeczywistości separacja kobiety nie jest warunkiem szczęśliwego małżeństwa, tak samo jak separacja mężczyzny od matki, ale oczywiście jest to warunek pożądany. Warunkiem szczęśliwego małżeństwa są: Mężczyzna oderwany od matki. W końcu takim człowiekiem trudno jest manipulować i kontrolować, a taki człowiek sam tego nie zrobi.
WSPANIAŁY SPOSÓB POMOCY DZIECIOM. ALARM SEPARACJI
W terapii bajkowej istnieje szczególny rodzaj baśni - bajki terapeutyczne. Mają na celu pomóc dziecku radzić sobie z lękami, trudnościami w zachowaniu, zastępując je bardziej skutecznymi formami zachowania. Czasami dziecko nie ma wystarczających zasobów życiowych, zrozumienia i siły, aby rozwiązać konkretny problem.
O Separacji
Separacja to proces psychologicznego kształtowania osobowości, świadomości własnej niezależności, odróżniania się od innych, przejmowania odpowiedzialności za wszystko, co myślę, czuję i robię. Proces separacji spowalnia, jeśli spotkanie z rzeczywistością okazuje się tak silnym ciosem w psychikę, że psychika nie radzi sobie i wykształca różne rodzaje obrony, dzięki czemu nie tylko ratuje się przed szokiem, ale także ukrywa przed nim wiele niuansów rzeczywistości.
Procesy Separacji
SEPARACJA Jak często musimy obserwować dzieci, które już dorosły, które są zależne od rodziców. A teraz nie mówimy o dzieciach w wieku 10-15 lat, ale o 20, 30, 40, a czasem 50-letnich „chłopcach i dziewczętach” ściśle połączonych z rodzicem pępowiną.
