O Separacji Kobiet Od Rodziców

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

W rzeczywistości separacja kobiety nie jest warunkiem szczęśliwego małżeństwa, tak samo jak separacja mężczyzny od matki, ale oczywiście jest to warunek pożądany. Warunkiem szczęśliwego małżeństwa są:

1. Mężczyzna oderwany od matki. W końcu takim człowiekiem trudno jest manipulować i kontrolować, a taki człowiek sam tego nie zrobi.
2. Kobieta, wolna od introjektu (postaw, przekonań, wartości), że bez mężczyzny jest niepełna. Oznacza to, że jest to kobieta, która świetnie czuje się zarówno w parze z mężczyzną, jak i bez niego. W końcu taką kobietą trudno jest manipulować i kontrolować. A taka kobieta sama tego nie zrobi.

A jednak powróćmy do tematu separacji kobiet, ponieważ wielu moich czytelników prosi o opowiedzenie o tym procesie.

W rzeczywistości proces separacji jest znacznie trudniejszy dla dziewcząt. Czemu?

! Chłopiec utożsamia się z matką przed okresem dojrzewania, aw okresie dojrzewania będzie musiał oddzielić się od figury matki i utożsamiać się z figurą ojca. Tutaj wszystko jest takie proste.

! Dziewczyna utożsamiana jest z matką w dzieciństwie. Musi oddzielić się od niej, zbliżyć się do ojca, zakochać się w nim, oddzielić od ojca i ponownie utożsamić się z kobietą w okresie dorastania, kiedy matka staje się jej przyjaciółką. Zakłada się, że tata już uwolnił i pobłogosławił dziewczynę za relacje z chłopcami. Ale niestety nie każda dziewczyna z powodzeniem przechodzi tak trudną ścieżkę.

Znów, podobnie jak w przypadku rozstania chłopca z matką, dziewczynkę może ogarnąć poczucie winy, wstyd za swoją seksualność i strach przed utratą rodzicielskiej miłości.

Zobaczmy najpierw, co stanie się z kobietą, jeśli nie zostanie oddzielona od ojca. Jedna z opcji jej losu: będzie szukać męża w typie jej ojca. To typ męskiego szefa, dyktatora, właściciela niewolnika. Będzie tolerować jego despotyzm, jego dewaluację i władzę nad nią, ponieważ jest dla niej wspaniałym ojcem, człowiekiem statusu. Albo znajdzie się słabszym mężczyzną i będzie stale porównywać go ze swoim ojcem i będzie wymagać od niego wypełniania w stosunku do niej funkcji ojcowskich, dewaluując ją w nieadekwatności swojego ojcostwa w stosunku do niej, aż do całkowitego przekształcenia się w nią bardzo stary syn. Wiek psychologiczny takiej kobiety to 5-7 lat. To dziewczyna uwiedziona przez ojca, niekoniecznie fizycznie, ale może emocjonalnie.

Jej ojciec może być całkowicie niezadowolony ze wszystkich jej wybranych. Staje się z niej niezadowolony w okresie dojrzewania, kiedy już zaczyna zwracać uwagę na chłopców, a nie na tatę, a tata wcale nie zdaje sobie sprawy, że jest zazdrosna o swoją córkę o każdego napotkanego chłopca. Kontroluje czas jej powrotu do domu z randek, a jeśli spóźni się 5 minut, ukarze ją pogardą i wyrzutami. Przekona ją, wciąż niewinną, że jest dziwką. Jak ojciec powiedział mi do małej dziewczynki, która wyglądała przez okno, jak para całowała się na ulicy: „Nie pozwolę, żeby moje imię ciągnęło się po krzakach”.

Niestety, jest to niedojrzały nastoletni tata, który jest całkowicie nieświadomy swojego seksualnego pociągu do córki. Dziewczyna w okresie dojrzewania kwitnie, jej piersi rosną, figura nabiera kształtów i staje się bardzo atrakcyjna i seksowna, zwłaszcza na tle matki, która wkroczyła już na drogę więdnięcia.

I tu zaczyna się rzecz najciekawsza: matka nieświadomie zazdrości córce i jeśli jej zawiść jest toksyczna, zaczyna dewaluować, krytykować lub wspinać się do niej niemal w sferę intymną, aby na nowo przeżyć tę słodycz czasu, kiedy podekscytowanie całkowicie chwyta młode ciało i kiedy nie chcesz myśleć o niczym poza romansem i miłością. A jeśli matka wybrała tę drogę, to wzmacnia kontrolę, żąda od córki szczegółów jej relacji z chłopcem. Kompulsywnie angażuje się w problemy córki, czyta jej pamiętnik, sprawdza telefon.

Tymczasem tata, widząc, jak młode kobiece ciało kwitnie na jego oczach, nie radzi sobie ze swoim podnieceniem seksualnym, z czego nie zdaje sobie sprawy, a potem zaczyna albo odsuwać się od córki i okazywać jej chłód i obojętność, albo bije swoją córką, nigdy nie dotykając jej fizycznie. W tym przypadku dziewczyna zostaje poddana podwójnemu atakowi w momencie, gdy nadchodzi czas, by rozstała się z rodzicami. W ten sposób zarówno niedojrzali, jak i nieświadomi rodzice karzą córkę za jej seksualność i urodę. W tej chwili czuje się źle i samotnie. I to jest pierwsza przeszkoda, jaką dziewczyna napotyka na swojej drodze w procesie rozłąki z rodzicami.

Co więcej, nie może pomóc, ale uwodzi mężczyzn, pozostawiając ich niemal natychmiast, gdy tylko otrzyma dowód własnej atrakcyjności i seksualności. Drugi wariant rozwoju wydarzeń - dziewczyna zamieni się w niebieską pończochę, w absolutnie ściśniętą i notoryczną istotę w kwestii własnej seksualności. Zawsze będzie się wstydzić podczas seksu, bo tak naprawdę nie jest w trakcie intymnego kontaktu, ale poza nim ogląda film, w którym skupia się tylko na tym, „jak teraz wyglądam, to moja postawa i moje ciało wystarczająco piękna.. nie śmiesznie Czy teraz patrzę” – myśli podczas seksu.. I oczywiście jaki to ma orgazm?.. Raczej go naśladuje, żeby mężczyzna uwierzył w jej seksualność i nie zawiódł się w ją i nie opuszcza jej z powodu jej niezdolności do poddania się mu. Nie kocha swojego ciała i nie potrafi go wystarczająco dobrze wykorzystać, ponieważ matka i ojciec dali jej do zrozumienia, że jej seksualność jest niebezpieczna dla nich obojga.

Aby oddzielić się od ojca, dziewczyna musi przestać na nim polegać, uwolnić się od iluzji, że na świecie jest mężczyzna, który ją uszczęśliwi, przestać wierzyć, że mężczyzna powinien stać się jej oparciem, gwarantem stabilności, źródło środków finansowych. Ponieważ za to będziesz musiał drogo zapłacić swoją wolnością i na zawsze zamknąć dla siebie ścieżkę dorastania. Ta pozycja kobiety prowadzi ją do współzależnego związku. Dlatego żadna kobieta nigdy nie powinna zgadzać się na utrzymanie mężczyzny, nawet jeśli jej to obiecuje. Powinna zawsze mieć własne pieniądze, własne środki, na których może polegać na wypadek, gdyby mężczyzna powiedział jej „nie”. Po prostu musi oddzielić znaczenie miłości od znaczenia pieniędzy. Zrozumieć, że pieniądze mężczyzny są jego zasobami, a on nic jej nie jest winien i zawsze będzie dysponował swoimi zasobami, jak chce. A jego pieniądze to jego władza nad kobietą. Dlatego pierwszą rzeczą, która jest ważna dla dojrzałości kobiety, jest jej źródło dochodu. Zawsze!

Kobieta powinna patrzeć na swojego ojca trzeźwo jak na niedojrzałego faceta, który nie potrafił sobie poradzić ze swoim pociągem seksualnym do niej i zaczął ją kontrolować, być zazdrosny, a nawet bić ją lub odsuwać od niej w momencie, gdy najbardziej potrzebowała powiedzieć ona: „Jesteś piękna, a chłopcy tak bardzo cię lubią, a ja będę bardzo szczęśliwa, jeśli znajdziesz sobie kogoś, kogo szczerze pokochasz.. Błogosławię cię za dorosłość..”.

Powinna wziąć na siebie odpowiedzialność za swoje życie i nie pozwalać, aby jakikolwiek mężczyzna ją popychał i zniewalał, ale patrzeć na mężczyznę jako równego - kogoś, kto w pewnym momencie może być zarówno silny, jak i słaby, który może powiedzieć jedno i drugie „tak” " i "nie" jej, i temu, który w istocie nic jej nie jest winien i któremu ona nic nie jest winna. I ma pełne prawo powiedzieć mężczyźnie „tak” i „nie”.

W związku z mężczyzną kobieta oddzielona od ojca robi wszystko nie z poczucia winy i strachu przed utratą, ale z miłości i tylko z miłości. Nie pójdzie do łóżka z mężczyzną, gwałcąc się ze strachu przed stratą i poczuciem winy, nie ugotuje zupy, spadając z nóg ze zmęczenia. Po prostu powie spokojnie mężczyźnie: „Nie mogę się dzisiaj tobą zaopiekować”.

Oto przykład tego, jak wygląda odrzucenie u dojrzałej pary:

Dzień 1: Mąż: "Kochanie, co mamy dzisiaj na obiad?" Żona: „Nic, dziś cały dzień pracuję.. Jestem bardzo zmęczona, kochanie”. Mąż: „Dobrze. Potem ugotuję kaszę gryczaną, zjesz ze mną? Ciebie też nakarmię”.

Dzień 2: Żona: „Moje słońce, zrób mi masaż, boli mnie szyja”. Mąż: „O nie. Miałem dzisiaj ciężki dzień. Chciałbym być trochę sam.” Żona: „Ok. Zrozumieć. Jutro zapiszę się na masaż w salonie.”

Tak wygląda życie kobiety i mężczyzny w separacji. Robią wszystko dla siebie wyłącznie z miłości, a nic z przemocy.

Teraz jest jeszcze jeden etap separacji kobiety. Od matki.

Jeśli trzeba oddzielić chłopca od swojej matki - od rodzica płci przeciwnej (a jest to o wiele bardziej logiczne i prostsze), to dziewczynka również musi oddzielić się od rodzica tej samej płci (jest to ogromna trudność). Musi dorosnąć, oddzielić się od matki i wejść w krąg równych sobie kobiet.

Ale jak to zrobić? Z reguły dziewczyna podejmuje próby nawet w okresie dojrzewania, dewaluując matkę, próbując ją pokonać w rywalizacji o inteligencję, piękno, atrakcyjność itp. (córka) jest mądrzejsza, piękniejsza, bardziej utalentowana, bardziej skuteczna, ale na przeciwnie, dołącza do rywalizacji z córką, wtedy szanse dziewczyny na rozstanie są minimalne. Taka matka dość despotycznie pokazuje córce, że w porównaniu z nią jest niczym, że nic nie wie, nic nie może zrobić, a najgorsze jest, gdy matka też dewaluuje wygląd córki, by w końcu ją pokonać. Udowodni córce, że bez matczynych porad i krytyki córka nie poradzi sobie z niczym w życiu, że nie poradzi sobie bez matki. Matka staje się niezwykle ważna w oczach córki i nadchodzi moment, w którym córka zaczyna wierzyć w swoją bezradność. I to jest najstraszniejszy moment w losie kobiety.. jeśli zdecyduje się uciec od takiej matki, to biegnie poślubić mężczyznę, który nadal podkopuje wiarę kobiety w siebie, dewaluuje i „pomniejsza” ją w tak jak to zrobiła, matka, lub sama kobieta, przedstawia mężczyźnie wymagania małego dziecka, nielubianego przez matkę.

Taka kobieta nie będzie bardzo zainteresowana stosunkami seksualnymi z mężczyzną i prawdopodobnie na razie ukryje swój brak zainteresowania - jest nastawiona tylko na czułość i cielesne przywiązanie.. Jest głodna matczynej miłości i będzie narzekać, że mężczyzna jest na nią nieuważna, nie kocha jej wystarczająco, nie komplementuje jej… po prostu nie może zbudować dojrzałej relacji z mężczyzną, bo w jej scenariuszu jest on przeznaczony do roli matki. Ale prędzej czy później mężczyzna zbuntuje się i zrezygnuje z roli matki dla swojej żony. A jeśli sam mężczyzna nie zostanie oddzielony od swojej matki (90% przypadków), będzie również chciał, aby została jego matką i rozpocznie się wojna dwojga dzieci, w której każde będzie próbowało złapać sutek matki z głodu ustami od drugiego i napij się mleka miłości. Ale niestety. Prowadzi to do rywalizacji między rodzeństwem, w której brak miłości staje się próbą załatania przez każdego partnera dziury, dołu, lejka dziecięcej traumy.

Kolejny podstępny manewr matek, uniemożliwiający oddzielenie dziewczynki od matki. Mama stopniowo „zapisuje” córkę do własnej córki. Taka matka nie widzi w córce dziecka, ale od razu obciąża ją dorosłą odpowiedzialnością, także za życie i zdrowie. Wydaje się być przyjaciółką swojej córki, ale pod postacią koleżanki kryje się małe, straumatyzowane, nielubiane dziecko swojej matki, która urodziła córkę i uczyniła ją własną matką. I taka kobieta, która adoptowała własną matkę, będzie związana z matką pępowiną poczucia winy i strachu przed stratą, a to jest wielka pułapka dla dziewczyny, z której tylko wzrost zdrowej agresywności i budowa tej samej notorycznej granice z matką pomogą się z tego wydostać. Taka córka powinna powiedzieć matce ważną rzecz: „Jestem twoją córką, a ty jesteś moją matką, a nie odwrotnie”.

Jak można oddzielić kobietę od matki? Prawie taki sam jak mężczyzna. Nie musisz ulegać manipulacji i poczucia winy, które wpaja Ci mama. Zbuduj granice z mamą, powiedz nie i przestań. Nie pozwól, aby wtargnęła do twojego życia rodzinnego i wpłynęła na twoje wybory i decyzje. Wyrwij się z konkurencyjnej relacji z matką. Zrozum, że twoja mama, czyniąc cię niepewnym i bezradnym, naprawdę chce czuć się dla ciebie ważna i potrzebna. Ale jeśli to dla ciebie dużo, zatrzymaj matkę i nie daj się zwieść jej manipulacjom. Jeśli ci się uda, zbuduj granice i obciąż swoją mamę różnymi zadaniami, aby czuła się dla ciebie ważna i cenna. Na przykład: zawiąż moją mamę skarpetki na zimę, wysusz moją mamę rumiankiem i miętą … i tak dalej. I chwal ją za jej pomoc. Ale w żadnym wypadku nie zaatakujmy twojego dorosłego życia.

Zarówno mężczyźni, jak i kobiety powinni pamiętać, że dzieci nie są nic winne rodzicom. Energia miłości, którą otrzymali od ojców i mam, musi zostać przekazana ich dzieciom. A co z rodzicami? Jeśli jest dla nich miłość.. daj im to.. ale jeśli tego nie czujesz.. nie musisz wyciągać tego z siebie na siłę. Rozstanie z rodzicami jest uważane za udane, gdy nie jesteś już na nich zły, chociaż nadal postępują tak samo jak w dzieciństwie, kiedy przestajesz gwałcić siebie, aby nie stracić kontaktu z nimi i z małżonkami oraz dla żeby nie czuć się winnym.

Jak widać, proces separacji u kobiet jest znacznie bardziej skomplikowany i dramatyczny niż u mężczyzn.