Nauka. Mężczyźni Bez Kobiet

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Nauka.

Mężczyźni bez kobiet.

W swoim pragnieniu zabicia czasu Yu nie miał sobie równych, w każdym razie zawsze myślał o niej w ten sposób, akceptował go całym sercem i nienawidził go całą swoją świadomością, ponieważ wiedzieli, że zawsze będą tacy, co dystans. Duże zaległości w czasie przeznaczonym na znajomość spłonęły kilkoma spojrzeniami i nieistotnymi uwagami, kiedy nie pozostała ani sekunda, a zapadła cisza, Yu wiedział, że są już tak blisko, że mogą bezpiecznie wrócić do domu. Piękno i okrucieństwo chwili spotkania tak olśniewająco wchłonął zapach złości i nerwowego przerażenia, że wydawało się, że trochę więcej, a powietrze będzie przesycone zapachem spalonego tlenu. A jednak nie było błysku. Ktoś podszedł obok nas i spojrzał na nas, odwrócił wzrok, zamknął oczy, zrobił krok, klapa płaszcza rozpięła delikatny jedwab sukienki, zatrzepotała ręka w niebieskiej skórzanej rękawiczce, pięta głośno uderzyła o asfalt, wszystko się powtórzy i będzie zupełnie inne niż wcześniej.

Yu zawsze miał problemy z kobietami. Cóż, co za problem… po prostu nie wiedział, jak i co ze sobą zrobić, kiedy ta kobieta z nim rozmawiała. Nieśmiałość i giętkość, presja i nieszczerość, zainteresowanie motywuje go, przyciąga formę i istotę, odpycha urazę i rozczarowanie. Odnalezienie równowagi i uspokojenie, tego właśnie chciał, i w tym celu włożył całą swoją siłę w niepohamowane pragnienie, by ich zadowolić i popchnąć jak najdalej, bo tak wyraźniej widział w nich swoje odbicie. Czasami Yu wątpił, czy istnieje jakaś różnica między mężczyzną a kobietą, być może w tych chwilach był im najbliższy i najbardziej odległy od siebie. Wybuchy złości z nieodebranego szczęścia zostały zastąpione melancholijnym wołaniem o racjonalną ekonomię siły, która zakończyła się burzliwym upadkiem w otchłań cierpienia, a potem znowu wzniesieniem się ponad ludzką istotę i powrotem do pierwotnego pytania – „Dlaczego wszystko się w ten sposób?” Yu znał odpowiedź na to pytanie, a gra była ważniejsza niż wygrana, zwłaszcza że tylko grając mógł być uczestnikiem gry.

Pustka i poczucie samotności, zamknięte okna i uduszenie nie pozwalają mi myśleć o tym tragicznym upływie czasu. W żaden sposób nie może powiedzieć o prośbie, która jest przechowywana w jej subtelnej duszy, co czyni ją prawdziwym aniołem stróżem snu dla jednej bardzo ładnej dziewczyny. Kryształowa trumna nie jest tak piękna w środku. Rekompensowały kruchość bycia ze stanowczymi intencjami, sam to czułem, gdy na moich plecach spoczywało jej proste pytanie o niewypowiedzianą prawdę. Za tymi wszystkimi wybuchami aktywności i sproszkowaną samowystarczalnością kryło się ospałe ziarno samoświadomości, wyczerpane nieustannym kopaniem siebie i nadziejami na jak najszybsze ujawnienie tajemnicy jej istnienia. Na nic innego nie ma absolutnie żadnej siły. – Nawet na mnie? - spytał Yu.. "Nawet do mnie" - odpowiedziała.

Wśród dwóch zagadek znajdują się dwie ręce, z których każda jest zajęta własnym zadaniem, a oczy w tym czasie patrzą tylko przez, a nie na. Dwa losy związane wspólnym ciasnym pasem wybryków i krępowania, dwoje ludzi, którzy nie wiedzą, jak oderwać się od gry i spojrzeć na siebie. Yu jest zbyt naiwna, zbyt zajęta sobą, są na swój sposób sprzeczni i żałośni, za nimi jest ściana nieżywych ludzkich uczuć, które tłum niesie do morza i tam tonie, tonie i tonie.

Pragnąc być z kobietą, Yu zatracił się. Przybywszy do niego, nikogo nie widziała, czekała i wyszła, pozostawiając otwarte drzwi wejściowe. Wiatr delikatnie kołysał ją w ramionach, uniemożliwiając jej zamknięcie się i czyniąc Yu widocznym. Pewnego dnia Yu złapie od niego spojrzenie, podejdzie do drzwi i zamknie je. Myślę, że w tym momencie dowiaduje się o istnieniu kobiety niosącej z jego oczu cząstkę odbitego światła. Czy odnajdą się nawzajem, czy rozpłyną się w tonącym tłumie?

Yu wciąż jest sam, jak wielu, bez kobiety.