Bez Pracy

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

„Jeśli nie ma miłości, praca staje się surogatem; jeśli nie ma pracy, miłość staje się opium”. Alicja Lutkens

Znaczenie pracy i aktywności zawodowej w naszym życiu jest niesamowicie duże. W psychologii termin „nerwica bezrobocia” utrwalił się jako objaw stanu „bezrobocia”. W tym przypadku apatia wysuwa się na pierwszy plan w sferze emocjonalno-zmysłowej osoby. Człowiek, który jest w stanie pozbawiania się aktywności zawodowej, staje się obojętny na to, co dzieje się wokół niego, a fakt braku pracy w swoim życiu postrzega jako brak czegoś bardzo ważnego w sobie. Apatia czyni nas pustymi w środku, zabiera wszystkie nasze siły witalne i fermentuje je w odurzający napój utraty znaczenia. Człowiek bez pracy, bez zaangażowania zawodowego, czuje się dla nikogo bezwartościowy i zaczyna myśleć, że jego życie nie ma już sensu.

Apatia bezrobocia wyrasta z naszego umysłu do naszego ciała i sprawia, że staje się ospały i kruchy, pozbawia go siły i elastyczności. I nie zawsze jest jasne, co właściwie było przyczyną klienta, a jakie było skutkiem, bo jak wiadomo stan umysłu i stan ciała są ze sobą nierozerwalnie związane.

Nerwica bezrobocia może być również przyczyną pojawienia się bezrobocia. W tym przypadku powiemy, że nasz klient miał już nerwicę, która doprowadziła go do utraty pracy. Tutaj mamy do czynienia z tym, że człowiek postrzega bezrobocie jako pożądany produkt swojej nerwicy, dąży do wyrażenia siebie w stanie bezrobotnym i ostatecznie osiąga to wszelkimi sposobami. Przechodząc w taki stan, człowiek otrzymuje niezbędne elementy swojego usprawiedliwienia wszystkich niepowodzeń i strat życiowych w postaci braku pracy (działalności zawodowej). Po wejściu w stan apatii neurotycy mogą odpowiedzialnie deklarować otaczającym ich ludziom, że teraz niewiele można od nich oczekiwać, że niczego od nich nie można wymagać i że oczywiście nie są za to winni. Tutaj warto dokładnie zrozumieć genezę tego stanu i poszukać rozwiązania sytuacji w rozwiązaniu samej nerwicy, która była początkiem tego wszystkiego.

Nerwica bezrobocia, jak każdy objaw nerwicowy, jawi się nam w postaci pewnej pozycji duchowej lub pewnego rodzaju pozycji egzystencjalnej. Jeśli nadal będziemy trzymać się logiki egzystencjalnej, to dojdziemy do wniosku, że w końcu sam człowiek może i musi podjąć decyzję, czy poddać mu to fatalne dane, jakim jest bycie w postaci bezrobocia, czy też nie. Poddaj się i pozostań w apatii lub wypełnij pozorną próżnię egzystencji innymi działaniami i znaczeniami. Bądź w połowie pusty lub w połowie pełny.

Wiele razy spotykałem ludzi, którzy utratę pracy postrzegali jako katastrofę i święto. Takie różne punkty widzenia! Chociaż myślę, że oba są tylko reakcją na duży stres związany z utratą znaczącego biznesu lub po prostu reakcją na to, że zostałeś w jakiś sposób odrzucony, wyrzucony z procesu itp.

Ci, którzy cieszą się, że zostali zwolnieni lub zrezygnowali, być może mogą sobie na tę radość pozwolić, ponieważ mogą wziąć odpowiedzialność za swoje przyszłe życie. Być może tego właśnie chcieli. Chcieli odejść, ale nie rozumieli, w jaki sposób realizowali swoją taktykę wyjścia na poziomie podświadomości.

W każdym razie osoba, która znajduje się bez pracy, ma wszelkie warunki, aby samodzielnie decydować, czy chce iść dalej, czy chce być w apatii. To jego osobisty wybór i jego osobista odpowiedzialność.

Bezrobocie sprawia, że w nowy sposób patrzymy na rzeczy, które kiedyś robiliśmy. Następnie przychodzi rewizja wartości i nowa aktywacja sił do znalezienia nowej pracy. Osoba, która wyciągnęła wnioski i przyjęła odpowiedzialność za swoje przyszłe życie, ma znacznie większą przewagę konkurencyjną nad osobą, która tego nie zrobiła. W procesie brania odpowiedzialności za siebie możemy uczynić nasze życie bardziej sensownym i satysfakcjonującym. Poczucie życia na nowo motywuje osobę poszukującą pracy lub sposobu na powrót do aktywności zawodowej.

Co się stanie, jeśli człowiek nadal nie będzie mógł znaleźć pracy i straci tę pełnię życia, co się stanie, jeśli stan nerwicowy stłumi naszą siłę woli i nasze ja. Tutaj możesz udać się do zoo i popatrzeć na zwierzęta, które zostały przymusowo umieszczone w środowisko, które pozbawia ich „aktywności zawodowej”. Widzimy i czujemy, jak powoli umiera życie tygrysa, który nie jest w stanie polować i poruszać się na swoim rozległym terytorium. I zobaczymy siebie. Będziemy kontemplować ten zanik znaczenia, który każdego dnia stanie się naszym innym znaczeniem nonsensu.

Ale nie jesteśmy w zoo ani w klatce.

Weź odpowiedzialność i idź naprzód. Zdecydowanie możemy to zrobić.