Kto Potrzebuje Naszej Opinii?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Czy zastanawiałeś się kiedyś, skąd wzięła się ta moda na wszelkiego rodzaju zgromadzenia ludzi, gdzie coś tworzą i szczerze dzielą się swoimi pomysłami, emocjami i wrażeniami? Przez kilka - trzy dekady prawie nie myśleli o takim zjawisku, jak publiczne wyrażanie swoich myśli, ale można to pomylić z szaleńcem, sugeruj to. I naprawdę, dlaczego? A kogo zainteresują „moje banalne” myśli. Rzeczywiście, w czasach młodości rodziców, kiedy istniał taki stan jak ZSRR, wszyscy myśleli harmonijnie i jasno. Tutaj skończę szkołę, zdobędę zawód, pójdę do pracy, założę rodzinę, wychowam dzieci, przejdę na emeryturę. Wygląda na to, że wszystko. Oczywiście każdy ma swoje niuanse w realizacji tego planu, ale był PLAN. Przez wiele lat kraj żył w pięcioletnim okresie, było jasne, kto jest odpowiedzialny za co i do czego dążyć. Dorastając, osoba opuściła rodzinę jako pełnoprawny (rozważamy opcję idealną) obywatel swojego państwa i odegrał w nim zrozumiałą rolę. Po upadku ZSRR stary schemat upadł, a wielu popadło w rodzaj prostracji. Jak dalej żyć? O co walczyć? O co dążyć? Wydaje się, że możliwe jest wszystko, co było wcześniej zabronione, ale z drugiej strony nie ma warunków, nie ma ustalonych schematów realizacji. Nie ma moich własnych świadomych pragnień.

Wielu naszych rodziców tkwi w tym pokłonie i strachu przed pomyłką. I niewiele osób odważy się spróbować samodzielnie lub poprosić kogoś o pomoc. A ci, którzy się zdecydują, podejmują te nieśmiałe kroki ze swoimi dziećmi. Na przykład prosząc ich o pomoc. I tak wczorajsze dziecko zamienia się w rodzica dla swojego rodzica. I tak jak w dzieciństwie temu dziecku wyjaśniono zasady zachowania w miejscach publicznych, tak teraz to dziecko wyjaśnia rodzicom zasady zachowania w Internecie. A jeśli rodzice mają możliwość proszenia swoich dzieci o pomoc, to te dzieci nie mają już takiej możliwości. A wraz z odejściem od granic i konwencji w Internecie otworzyła się ogromna, niezbadana przestrzeń, w której też trzeba jakoś nawigować.

Nie ma sensu prosić rodziców o pomoc, a obecne pokolenie znalazło wyjście. Wypróbuj wszystko sam i podziel się swoimi doświadczeniami. Niezależna jest decyzja, czy brać, czy nie, czy chcę, czy nie, moje czy nie. Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo znalezienia się w pozycji „nie bierz” lub „nie chcę”, wymyśliliśmy strony z „recenzjami”, forami i grupami zainteresowań. Zaczęły pojawiać się wspólnoty i wszelkiego rodzaju zgromadzenia, na których dzielą się ze sobą wrażeniami z tego czy innego wyboru. A ci, którzy dokonują wyboru, stają się specjalistami w swojej dziedzinie, swojej przestrzeni i mogą już z powodzeniem dzielić się swoim doświadczeniem za pieniądze. Być może dlatego, w naszych czasach obfitości dostępnych informacji, wystarczy wiedzieć trochę więcej w jakiejś dziedzinie, a śmiało zostaniesz uznany za eksperta w tej dziedzinie. W miarę rozszerzania się pola informacji, bycie ekspertem, guru czy nauczycielem staje się znacznie łatwiejsze. Wraz z odkryciem nowych możliwości przychodzi zrozumienie, że albo studiujesz i rozwijasz się poziomo u góry, rozwijasz się wszerz, albo wybierasz jedną gałąź i kopiesz głębiej, rozwijając się pionowo.

W każdym razie są tacy, którzy chcą spróbować swoich sił w tej dziedzinie i potrzebują pomocy. A im węższy specjalista, tym lepsze ma doświadczenie, tym lepiej będzie w stanie zrozumieć pytanie i szybko pomóc w odpowiedzi. A pomoc szerokiego specjalisty będzie bardzo skuteczna w przypadku, gdy dana osoba jest na początku swojej drogi i nie zdecydowała się jeszcze na konkretną kwestię. W każdym razie nowa era informatyki wyznacza wektor rozwoju we wszystkich kierunkach i wydaje się, że nie możemy już sobie poradzić sami. Niezbędne są grupy interesu i wszelkiego rodzaju stowarzyszenia. Wydaje mi się, że przyszłość leży właśnie w tym. O zjednoczenie całej ludzkości w jedność. Cóż, ostateczny rajd, być może albo w imię czegoś, albo przeciw, a sztuczna inteligencja w tym sensie odegra, moim zdaniem, ważną rolę.