KOMPLEKS „PAŃSKI” W PSYCHOLOGII KOBIET

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Kształtowaniu się osobowości niektórych dziewcząt towarzyszyły obserwacje nienależących do nich kobiet, na przykład sąsiadek, dalekich krewnych czy popularnych gwiazd, których życie wyraźnie różniło się od życia matki i rodziny w ogóle. Niektóre z tych dziewcząt marzyły o uzdrowieniu jednego dnia, tak jak te kobiety żyją: łatwe, beztroskie, ciekawe, bogate itp. Niektóre nawet nie odważyły się tak marzyć.

Dziewczynki dorosły, a ich życie zaczęło przypominać życie tych kobiet, za którymi chętnie podążały w dzieciństwie. Czują, że życie jest dobre. Albo prawie się udało. Czasami jednak znikąd pojawiają się myśli, że zostanie odkryta śmiertelna choroba, mąż zacznie nadużywać alkoholu, a dzieci staną się przestępcami lub narkomanami. W takich przypadkach ćwiczę szczegółowe wokalizowanie takich myśli. Mówię, w oparciu o moje odczucia, coś w stylu: „Spójrz, jak to jest zaznaczone. To nie trwa długo. Przyjdzie twoja kolej i wylejesz łzy "," Czekaj, czekaj, niewiele się cieszysz "," Myślisz, że złapałeś Boga za brodę, jeszcze trochę i wszystko wróci do normy. " W ten sposób wyprowadzam „mieszczańską czarownicę” z cienia. Zazdrosna balabolka z językiem bez kości, która kwestionuje długość szczęśliwego życia kobiety.

Jest więc znajomość z tą cienistą częścią kobiety, która nie jest urzeczywistniona i potrafi zepsuć, jeśli nie życie, to na pewno nastrój. Dalsza praca zawsze pokazuje obecność zawistnego składnika w strukturze osobowości kobiety, która ukształtowała się w dzieciństwie. Kobieta wydaje się być zazdrosna o siebie, bo jej życie nie potoczyło się według scenariusza: powinna była wyjść za biednego pijaka, ciężko pracować, tak jak jej matka, jej dzieci powinny być nieudacznikami i nieudacznikami. Ale w prawdziwym życiu wszystko nie jest takie: jej mąż, szanowana osoba, która ją kocha, ma łatwą, ale jednocześnie do siebie sympatię, pracę, dzieci uwielbiają się uczyć. Jest jakaś mikrorozkojarzenie, w jakiejś części kobieta nadal jest tą dziewczyną, która nie radzi sobie dobrze, która czuje podziw i podziw dla odnoszącej sukcesy gwiazdy filmowej, ale która wywołuje zazdrość i której choroba lub śmierć zasmuci i rozkosz w tym samym czasie.

Często taki psychiczny kompleks „burżuazji” tworzy społeczeństwo, które upiera się, że za wszystko trzeba zapłacić. Ten idiom nadal działa w kobiecie, zatruwając i zaciemniając życie. Kobieta może powiedzieć coś w stylu: „Tak, wydaje mi się, że nie zasługuję na to wszystko. Nie zarabiałem na samochód, nie płacę za drogocenną edukację”. „Musisz zapłacić za wszystko”, mówi filisterski głos; wtedy pojawia się obawa, że będziesz musiał zapłacić zdrowiem, dziećmi lub ukochanymi zwierzętami.

Drobną, chciwą burżuazję, która obiecuje, że na pewno przydadzą się kobiecie kłopoty, łatwiej znaleźć niż uspokoić. Wymaga chęci, zaangażowania i czasu.