Seksualność Kobiet I Mężczyzn. Postawy Wobec Seksu U Różnych Płci

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Niedawna ankieta w Stanach Zjednoczonych: „Wolałabyś udany zakup odzieży czy niesamowity seks?” dały następujące wyniki: kobiety wolały kupować w 46%, a seks - w 41%; mężczyźni preferowali zakup w 14%, a seks w 76%.

Nie jest tajemnicą, że seks zajmuje większe miejsce w życiu mężczyzn niż w życiu kobiet. I nie jest zaskoczeniem, że przeciętny mężczyzna i kobieta mają różne podejście do seksu. Na przykład noc poślubna, moment defloracji, to punkt zwrotny w życiu kobiety. Przeciwnie, w życiu mężczyzny pierwszy stosunek seksualny często nie odgrywa żadnej roli, pisze E. P. Ilyin w swojej książce „Różnicowa psychofizjologia mężczyzn i kobiet”. Psychologowie zauważają, że kobiety są „umiarkowanie konserwatywne” w stosunku do przypadkowego seksu, podczas gdy mężczyźni są „umiarkowanie tolerancyjni”. Dane zebrane ze 177 badań na próbie 130 000 osób wykazały, że przypadkowy seks jest znacznie bardziej akceptowalny dla mężczyzn … Źródła tych różnic tkwią zarówno w biologicznej specyfice tych i innych, jak iw różnicy ich ról społecznych. W rezultacie mężczyźni i kobiety mają trudności ze zrozumieniem się nawzajem.

To nieporozumienie przechodzi przez trzy etapy. W pierwszym etapie, który pojawia się w dzieciństwie, chłopcy mają złudzenie, że dziewczynki to ci sami chłopcy, którzy z jakiegoś powodu wolą lalki od gier wojennych, są bardziej marudne i nie wiedzą, jak oddawać mocz stojąc. W drugim etapie, który w dużej mierze pokrywa się z okresem dojrzewania, dziewczęta jawią się dorastającym chłopcom jako tajemnicze stworzenia, do których boją się zbliżyć, ale do których przyciąga je tajemnicza siła. Dziewczyny mają podobne nieporozumienie. Dopiero na trzecim etapie młodzi mężczyźni zaczynają rozumieć, że ich dziewczyny też są z krwi i kości i również mogą czerpać przyjemność z seksu, tyle że robią to inaczej. Niektórym mężczyznom ukończenie tego etapu zajmuje kilka lat.

Niemiecki psycholog Wilhelm Jonen pisze, że mężczyźni, zwłaszcza młodzi mężczyźni, często mają nieadekwatne, „podzielone” postrzeganie kobiet: postrzegają je lub jako nierządnice, albo jak święci … Jednocześnie bardzo trudno jest im połączyć te dwie idee w osobie tej konkretnej kobiety, z którą mają do czynienia.

Niektórzy młodzi mężczyźni kłaniają się ukochanemu, starannie ukrywając swoje cielesne i, jak im się wydaje, „nieprzyzwoite” pragnienia, podczas gdy inni wręcz przeciwnie, starają się wydawać celowo niegrzeczni i seksualni. Takie poglądy mają swój początek w religijnych średniowiecznych poglądach na kobietę, która pojawiła się na obrazie Madonny lub Czarownicy. Pierwszy, pozytywny obraz obdarzony był czystością, niewinnością, niechęcią do seksualności, a drugi był pokusą „pożądliwości”. W naukach psychoanalitycznych występował także ambiwalentny stosunek do kobiet: jako matki i jako partnerki seksualnej. Tę dwoistość stosunku do kobiet trafnie opisał Stefan Zweig: „… Stwórca tego świata, tworząc mężczyzn, wyraźnie coś w nich zniekształcił; dlatego zawsze żądają od kobiet przeciwieństwa tego, co im oferują: jeśli kobieta z łatwością się im podda, mężczyźni zamiast wdzięczności zapewniają, że mogą kochać tylko niewinność czystą miłością. A jeśli kobieta chce zachować niewinność, myślą tylko o tym, jak ostrożnie wydrzeć jej skarb. I nigdy nie znajdują pokoju, ponieważ sprzeczna natura ich pragnień wymaga wiecznej walki między ciałem a duchem”.

Rozwój męskiej seksualności charakteryzuje się fazą tzw. hiperseksualności młodzieńczej, która rozpoczyna się w okresie dojrzewania i trwa przez 2-3 lata po jej zakończeniu. Okres ten charakteryzuje się zwiększoną pobudliwością seksualną oraz wzrostem zainteresowań i fantazji erotycznych. Typ męskiej konstytucji seksualnej po raz pierwszy wyraźnie manifestuje się w okresie dojrzewania. Jej oznakami są wiek rozbudzenia pożądania seksualnego i wiek pierwszego wytrysku. Im wcześniej zaczyna się dojrzewanie, tym gwałtowniej postępuje i tym szybciej się kończy. Chłopcy wcześnie dojrzewający i w kolejnych latach mają intensywniejsze życie seksualne.

Jeśli dorastający chłopcy często mają negatywizm w stosunku do przedstawicielek płci żeńskiej, wyobcowanie z dziewczętami w ich wieku, to dziewczęta wręcz przeciwnie, w tym okresie zaczynają wykazywać intensywne zainteresowanie płcią przeciwną, a ponadto starszymi od siebie.

Seksualność kobiet rozwija się wolniej niż seksualność mężczyzn, chociaż biologicznie dziewczęta dojrzewają wcześniej niż chłopcy. Dziewczyna najpierw rozwija potrzebę psychologicznej bliskości z młodym mężczyzną, a dopiero potem erotycznych uczuć. Uważają zbliżenie fizyczne bardziej za środek wzmacniający kontakt psychiczny z młodym mężczyzną niż za cel sam w sobie.

Zalotność jest typowym przejawem kobiecej seksualności. Flirt to złożona, mimowolna reakcja behawioralna oparta na chęci przyciągnięcia uwagi. Za tym stoi temperament i nasilenie pożądania seksualnego, które u dorosłej kobiety określa się jako „rezonans seksualny”. U małych dziewczynek kokieteria może objawiać się jakby sama, poza bodźcem.

To w kokieterii przejawia się inicjatywa kobiet w relacjach między płciami, która ma głęboki sens biologiczny - do zauważenia. W końcu, aby zacząć się nią opiekować, mężczyzna musi zwrócić na nią uwagę. Największe rozczarowanie i smutek dla kobiety przynosi sytuacja, w której nie zwraca się na nią uwagi dokładnie jako kobieta.

Seksualność kobiety przejawia się również w jej nieśmiałości i nieśmiałości. Zwykle wstydliwość obserwuje się po 5-6 latach i początkowo wyraża się niewyraźnie i jest przemijająca. Wraz z postępem dojrzewania wzrasta i staje się trwały, zwłaszcza wraz z pojawieniem się drugorzędowych cech płciowych. Początkowo wyraża się w stosunku do wszystkich, ale potem - tylko w stosunku do przedstawiciela płci przeciwnej. Jeśli rodzina przywiązuje nadmierną wagę do przypadkowego odsłonięcia ciała, wstydliwość może przerodzić się w pretensjonalność, zachowanie pozbawione prostoty i naturalności. Sensem manifestacji nieśmiałości i nieśmiałości kobiety jest pokazanie, że chociaż stara się przyciągnąć uwagę mężczyzny, dzieje się to z nią wbrew jej woli, wbrew jej woli. Jednak właśnie to jest wyraźnym bodźcem seksualnym dla mężczyzny. Biologiczne znaczenie kobiecej nieśmiałości dobrze ilustruje znana anegdota: „Czy biegam za szybko?” – pomyślał kurczak.

Według psychologów „nieśmiałość kobiety jest tylko bodźcem do wszelkich przejawów zalotów”. Faktem jest, że natura wyznaczyła pewien okres, w którym mężczyzna osiąga kobietę, a ona uważnie mu się przygląda. Idealnie, w ten sposób sprawdza się powagę jego intencji, gotowość do wspólnego wychowywania potomstwa. Niektóre kobiety, instynktownie o tym wiedząc, zaczynają grać ostro, żeby dostać za dużo. Jednak nadmierny chłód często powoduje, że mężczyzna przestaje się zaloty, ponieważ zaczyna myśleć, że nie jest zainteresowany tą kobietą.

W dzisiejszych czasach, zdaniem psychologów, kobiety gwałtownie się maskulinizują (przyswajają męskie stereotypy zachowań) i są niezwykle niecierpliwe. Nieszczęsny dżentelmen nie zdążył jeszcze tak naprawdę opowiedzieć swojej biografii, a asertywna partnerka już wciąga go do łóżka. Dotyczy to zwłaszcza kobiet niezależnych i odnoszących sukcesy. Często są aktywni, gdy się spotykają, od razu przenoszą to na bliską scenę, ale jednocześnie liczą na poważny stosunek do nich. Bardzo trudno jest mężczyźnie, który genetycznie oczekuje zupełnie innego stereotypu kobiecego zachowania, „odbudować” i określić: jego nowa znajoma jest tak uległa z powodu nagłego wzbierającego do niego uczucia, czy też jest to jej zwykła postawa wobec wszystkich płci przeciwnej.

U mężczyzn pierwszy stosunek seksualny z reguły nie jest całkowicie udany. Według niektórych doniesień obserwuje się to u połowy zdrowych mężczyzn. Z powodu nadmiernego pobudzenia mężczyzna może mieć zarówno przedwczesny wytrysk, jak i brak erekcji. U większości mężczyzn doznania seksualne kojarzą się ze stosunkiem i kończą się natychmiast po wytrysku, a gra wstępna ma drugorzędne znaczenie i odbywa się bardziej dla partnera niż dla niego samego. Mężczyzna osiąga orgazm szybciej niż kobieta. Mężczyzna jest łatwiej podniecony, jego strefy erogenne zlokalizowane są głównie w okolicy zewnętrznych narządów płciowych, szczególnie aktywna jest skóra żołędzi prącia.

Podniecenie seksualne u kobiet najczęściej prowokowane jest dotykaniem jej stref erogennych. Jednocześnie reakcje emocjonalne i lokalizacja doznań erotycznych u kobiet są znacznie bardziej zróżnicowane niż u mężczyzn. Kobiety mają o wiele więcej stref erogennych. Niektórzy seksuolodzy uważają, że wynika to z faktu, że kobiety lepiej znają swoje ciało i zwracają na nie większą uwagę. Inne czynniki drażniące również mogą być ważne: zapach męskiego potu, oglądanie romantycznych zdjęć. Męskie podniecenie seksualne następuje pod wpływem bardziej różnorodnych bodźców symbolicznych, np. obrazów, postaci nagich kobiet, ustnych opisów aktywności seksualnej. Jednak seksualność mężczyzn ma również różnice indywidualne. Jednych mężczyzn pobudza widok kobiecych piersi, innych widok kobiecych nóg itp. Ponieważ mężczyzna bardziej „kocha oczami”, proces rozbierania kobiety odgrywa ważną rolę w jego podnieceniu. W związku z tym wiele zachodnich magazynów dla kobiet publikuje porady dotyczące rozbierania się, a na Wschodzie jest to generalnie podnoszone do rangi sztuki wysokiej.

Dla mężczyzny najsilniejszymi bodźcami seksualnymi są seks fizyczny, nagość lub stosunek, a kobiety osiągają tę zdolność w procesie romantycznych związków i miłosnego kontaktu z mężczyzną. Dlatego kobiety mają tendencję do „romantyzowania” opisu pożądania i podniecenia seksualnego, przedstawianego im jako miłość, emocjonalna bliskość i oddanie. Jednak około jedna trzecia kobiet, podobnie jak mężczyźni, doświadcza podniecenia seksualnego pod wpływem bodźca symbolicznego, a 2-3% kobiet reaguje seksualnie na jeszcze większą różnorodność bodźców niż mężczyźni. Kobiety mogą dokładniej i wyraźniej przekazać słowami swoje uczucia i przeżycia seksualne niż mężczyźni. Reakcje seksualne kobiet w znacznie większym stopniu niż mężczyzn zależą od czynników psychologicznych (nastrój, niuanse relacji itp.).

W przeciwieństwie do mężczyzn, u kobiet aktywność orgazmiczna wzrasta stopniowo, osiągając punkt kulminacyjny wiele lat po dojrzewaniu (ok. 35 lat). Kobiecy orgazm jest dłuższy niż męski, zarówno pod względem obiektywnych wskaźników, jak i subiektywnych doznań. Jednocześnie u kobiet występuje więcej odmian orgazmu niż u mężczyzn. Wiele z nich wyraźnie rozróżnia orgazm pochwowy i łechtaczkowy. Według badań 70% kobiet doświadczających obu rodzajów orgazmu twierdzi, że orgazm pochwowy, który ogarnia całą kobietę, jest przyjemniejszy. Jednak około połowa kobiet może doświadczyć orgazmu pochwowego tylko przy dodatkowym pieszczotach i stymulacji łechtaczki.

Pod względem siły kobiecy orgazm przewyższa męski. Mówi o tym starożytny grecki mit Tejrezjasza. Pewnego dnia zobaczył godujące się węże i uderzył je kijem. Za karę bogowie zamienili go w kobietę. Męska forma wróciła do niego po siedmiu latach, kiedy ponownie uderzył w dwa takie same węże. Kiedyś Zeus i Hera pokłócili się o to, kto czerpie więcej przyjemności seksualnej, mężczyzna czy kobieta, i poprosili Tejrezjasza, aby ich osądził, ponieważ znał cechy obu płci. Tejrezjasz odpowiedział, że kobieta dziewięć razy bardziej doświadcza przyjemności niż mężczyzna.

Kolejną cechą kobiet jest ich zdolność do wielokrotnego orgazmu, czyli zaraz po jednym orgazmie kobieta może osiągnąć drugi, trzeci, podczas gdy mężczyźni po wytrysku przez pewien czas nie reagują na stymulację seksualną i nie odczuwają ochoty na powtórzenie stosunku.

W przeciwieństwie do mężczyzn, orgazm u kobiet może być spowodowany nie tylko drogą płciową, ale także pozagenitalną, czyli podrażnieniem różnych stref odruchowych, w tym podczas tańca. Zdolność kobiety do orgazmu zależy od wielu czynników psychologicznych i społecznych. Kobiety, które oceniają swoje małżeństwo jako szczęśliwe, częściej doświadczają orgazmu niż te, które uważają, że ich małżeństwo było nieudane. Kobiety, które w dzieciństwie były pozbawione miłości i uwagi ze strony ojców, rzadziej osiągają orgazm. Kobiety o wysokim poziomie wykształcenia częściej doświadczają orgazmu niż kobiety o niskim poziomie wykształcenia. Im starsza i bardziej doświadczona kobieta, tym mniej problemów ma z orgazmem, ponieważ pokonała już swoje lęki i kompleksy młodości, przestudiowała swoje możliwości seksualne i nabrała pewności siebie. Kobiety, które osiągnęły sukces zawodowy i pasjonują się swoją pracą, częściej doznają orgazmu niż przegrane towarzyskie. Ważna jest również równość małżonków w wykazywaniu inicjatywy lub odmawianiu stosunków seksualnych: przy równości małżonków jest większe zadowolenie z ich życia seksualnego.

Ignorowanie cech seksualności kobiet przez mężczyzn często prowadzi do dysharmonii w stosunkach seksualnych. Na przykład badanie amerykańskich reakcji seksualnych wskazuje, że w małżeństwach mężczyźni regularnie osiągają satysfakcję fizyczną, podczas gdy kobiety nie. Jedno z badań cytuje dane, że 70% ankietowanych kobiet nie doświadcza orgazmu podczas tradycyjnego stosunku. Kobiety widzą przyczynę dysharmonii w tym, że mężczyźni są zbyt pospieszni, niegrzeczni i nieuważni, że nie są w stanie zrozumieć erotycznego i romantycznego znaczenia delikatnego, powolnego podniecenia. Mężczyźni z kolei narzekają w sondażach, że kobiety są zimne i niewrażliwe, że w związku z rozprzestrzenianiem się feminizmu w dzisiejszym społeczeństwie, zachowanie współczesnych kobiet jest takie, że znika chęć pokazywania im jakichkolwiek oznak uwagi. Jednocześnie naiwne przekonanie mężczyzn, że chodzi o długość penisa, głębokość penetracji czy liczbę stosunków, jest jednym z najczęstszych powodów niezadowolenia seksualnego kobiet. Błędna jest też powszechna opinia o potrzebie osiągnięcia orgazmu w tym samym czasie. Wręcz przeciwnie, lepiej jest mieć orgazm sekwencyjny - najpierw jeden, a potem drugi partner.

Istnieje opinia, że mężczyzna jest z natury poligamiczny i dlatego zawsze dąży do posiadania maksymalnej liczby kobiet, a kobieta jest bardziej monogamiczna i dlatego często może kochać jedną osobę bez potrzeby posiadania nowych partnerów seksualnych. Potwierdzają to statystyki. Ankieta przeprowadzona wśród kilku tysięcy Amerykanów wykazała, że kobieta ma średnio 2 partnerów seksualnych w ciągu swojego życia, podczas gdy mężczyźni mają 6. Samotni mężczyźni uprawiają seks częściej i mają większą różnorodność partnerów niż samotne kobiety. Seks epizodyczny, „jednorazowy” jest najbardziej typowy dla mężczyzn o tradycyjnym męskim nastawieniu. Tłumaczą to z biologicznego punktu widzenia: funkcja mężczyzny wyczerpuje się natychmiast po zapłodnieniu kobiety, ale dla kobiety od momentu poczęcia wszystko się zaczyna: urodzić, urodzić i nakarmić dziecko. Odnoszą się również do faktu, że samce większości zwierząt są również bardziej wytrwałe seksualnie i mniej wybredne w doborze partnerów.

W ludzkim społeczeństwie najbardziej agresywny i asertywny samiec również często osiąga sukces, a bynajmniej nie najlepszy. „Większość kobiet poddaje się nie dlatego, że ich pasja jest silna, ale dlatego, że ich słabość jest wielka. Dlatego przedsiębiorczy mężczyźni zwykle odnoszą takie sukcesy, choć w żadnym wypadku nie są najbardziej atrakcyjni”- napisał. F. de La Rochefoucauld. Wielu takich mężczyzn ma bardzo wyraźny zespół psychopatologiczny Don Juana. Wiąże się to z bolesnym przerostem roli sfery seksualnej w życiu człowieka, gdy seksualność nabiera charakteru maniakalnej ambicji, zamienia się w rodzaj sportu. Często jest to konsekwencja wewnętrznego zwątpienia w siebie, maskowania słabości seksualnej lub niemożności zbudowania normalnej relacji miłosnej z kobietą. Wszystkie te kompleksy przekształcają się w nadmierną kompensację poczucia własnej niższości, w pragnienie samoafirmacji z powodu licznych seksualnych „zwycięstw” nad kobietami.

Na postawy wobec seksu istotny wpływ ma również kultura, do której należą mężczyźni i kobiety. Jeśli w europejskiej kulturze chrześcijańskiej stosunek płciowy jest starannie ukrywany, to w starożytnych Chinach zwyczajowo angażowano się w inne sprawy podczas stosunku seksualnego, w tym sprawy państwowe. W X-XVIII wieku. seks w powietrzu był szeroko praktykowany, kiedy kilka kochających się par rozmawia ze sobą iz przechodniami, a pokojówki czytają kochankom wiersze, częstują ich drinkami. Obecność outsidera jest również typowa dla japońskiego malarstwa erotycznego.