ZALEŻNOŚĆ. Co To Jest I Jak Się Tam Nie Dostać

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

On pije. Jako osoba - dobrze. I niegrzeczny na trzeźwo. A kiedy się upije, co nie jest rzadkością, zaczyna wszystko psuć. Może podnieść rękę na żonę. Już zaczął celować w dzieci.

Ona nie odchodzi. Kobieta pracująca. Mógł już krzywo, ale zostawił męża tyrana alkoholika. Zamiast tego maskuje ślady pobicia pod ubraniem i makijażem. Albo pije środki uspokajające i krople na serce po alkoholowym terrorze męża.

Dlaczego nie odchodzi?

Taka kobieta znajdzie 1000 i 1 wymówkę. – No, a co? W końcu mamy dzieci!”,„ A więc dobry człowiek! Gdyby nie wódka! Chodzę do kościoła, zapalam świecę, żeby przestał pić! Na pewno pomoże! Najważniejsze to cierpliwość!”,„ Ale co z nim beze mnie? W końcu zniknie!” itp.

Czasami taka żona zaczyna coraz częściej przywiązywać się do szkła.

Współzależność. Nie chodzi tylko o alkoholizm. Dotyczy to następujących form uzależnienia: narkomanii, miłości i uzależnienia seksualnego. Uzależnienie, które kochająca osoba w nim wspiera, przedstawiając je jako coś, z czym „walczy”, „pomaga”.

Istnieją różne podejścia do zrozumienia przyczyn takiego zachowania. Przyjrzyjmy się im.

1. W jednym z paradygmatów, Teorii osobowości lękowej Horneya, argumentowano, że żona alkoholika przyczynia się do uzależnienia męża od potrzeb własnej osobowości lękowej. Zwolennicy tej teorii opisywali żony alkoholików jako chore i potrzebujące chorych i ułomnych mężów, aby ukryć własne problemy.

W praktyce psychologów często można znaleźć przykłady podobne do poniższych. Mężczyzna szuka pomocy u psychologa. Jego małżeństwo rozpada się na tle okresowych, ale bardzo silnych bingów. Po otrzymaniu przez takiego człowieka wykwalifikowanej pomocy mogą wystąpić następujące 2 warianty zdarzeń. Po chwili sama żona wylewa ją mężowi, mówią: „Weź szklankę! Zostałeś uzdrowiony! Teraz wyleczymy się!”,„ Kropla po kropli! Na nastrój, chodź? Mężczyzna idzie na „rozwiązanie”. Jeśli nie, to rodzina się rozpada.

Kobiety o „osobowości lękowej” będą prowokować swoich mężczyzn do pogłębienia nałogu. W takim przypadku scenariusz się powtarza.

2. Scenariusz rodzinny. Mąż i żona dorastali w rodzinach, w których była osoba uzależniona. Ludzie nie mają innych doświadczeń związanych z wzorcami zachowań. Po pewnym czasie życia małżeńskiego zaczynają samodzielnie odtwarzać scenariusz rodzin rodzicielskich. W takim przypadku ktoś - ratownik - bierze odpowiedzialność za drugiego, któremu ze względu na rolę pozwala się na uzależnienie w rodzinie.

„Tak żyła moja mama, tak samo cierpieli babcia i dziadek. Tak jest napisane w rodzinie”,„ To jest mój krzyż, poniosę go”.

3. Patologiczna nadmierna troska kobiet o osobę uzależnioną. Problemy osoby niesamodzielnej nabierają kluczowego znaczenia w życiu całej rodziny.

4. Współzależność jako chroniczny stres. Te. u osoby zbyt długo mieszkającej z osobą uzależnioną próg stresu przekracza normę przystosowania się do stresu. Siła całkowicie zniknęła. Pojawiają się choroby psychosomatyczne, zasoby się wyczerpują. Taka osoba po prostu nie ma siły odejść i się angażuje.

Choć zjawisko współzależności zakorzeniło się w świadomości specjalistów, nadal nie jest rozpoznawane jako choroba kliniczna.

Jak nie wpaść w pułapkę zależności?

- jesteś odpowiedzialny tylko za swoje życie i za życie swoich dzieci, które nie osiągnęły pełnoletności. Dlatego nie powinieneś narażać swojego życia, a ponadto życia dzieci na korzyść osoby niesamodzielnej;

- nie należy zachęcać do negatywnych przejawów ze strony osoby uzależnionej;

- uzależnienie jest wyborem osoby uzależnionej i nie ma potrzeby szukania i wymyślania powodów usprawiedliwiania uzależnionego;

- patrz na rzeczy realistycznie, a nie przez zasłonę przeszłych wspomnień dobrej osoby i nie usprawiedliwiaj swoich działań.

Wyjdź z trójkąta Karpmana – prześladowca – ofiara – zbawca. Tam, gdzie prześladowca jest podmiotem uzależnienia, ofiarą jest uzależniony, a ty jesteś zbawicielem.

Żyj w swoich granicach, nie gwałć innych i nie pozwól swoim.