Niebezpieczne Relacje: Rozpoznaj I Neutralizuj

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Nie tak dawno temu kraj został poruszony wiadomością, że młody mężczyzna w przypływie zazdrości zabił dziewczynę, która go porzuciła. Zabiłem go na ulicy. Możemy być przerażeni potępieniem zabójcy lub możemy spróbować zrozumieć przyczyny tego, co się stało.

Taka sytuacja może jednak nie przytrafić się każdemu. I nie chodzi tu o czyjąś winę, ale o sam scenariusz relacji młodych ludzi.

W większości przypadków nie jest to pierwszy taki związek, w którym agresja i przemoc są dopuszczalne. To pierwsze kryterium, na którym można polegać. Zwykle ludzie, którzy przegapiają pierwsze sygnały zagrożenia, ignorują je, wchodzą w niebezpieczną relację z osobą, która nie jest w stanie opanować się w silnych emocjach. I to nie dzieje się z ich winy, dzieje się tak dlatego, że taki wewnętrzny scenariusz relacji jest już w nich osadzony.

Oczywiście relacji w tej parze nie można nazwać zdrowym. Istniała bardzo silna i niezdrowa zależność emocjonalna, której pęknięcie z jednej strony prowadziło do bólu, a w efekcie do agresji z drugiej. Jego ból nie usprawiedliwia jego działania. Ale nawet dla psychopaty czy tyrana utrata ofiary jest szokiem. To jest fakt.

Ale w przypadku zdrowego związku każdy partner przechodzi przez ból bez większego wysiłku. Nie oznacza to, że każdy opuszcza związek z uśmiechem na twarzy i poczuciem wdzięczności. Oznacza to, że po rozstaniu nikt nie krzywdzi siebie, innej osoby i nie traci nad sobą kontroli.

Scenariusz relacji

Związek to nieświadomy program budowania relacji w oparciu o doświadczenia, które mamy jako dzieci. W tym scenariuszu podświadomie szukamy potwierdzenia tego, co widzieliśmy. A im bardziej bolesny był dla nas widok, tym bardziej potrzebujemy potwierdzenia, że to normalne. Paradoks.

Na przykład dziewczyna dorasta w rodzinie, w której rodzice mają związek emocjonalny, fizyczny lub seksualny. Za każdym razem, gdy ojciec wraca do domu nie w nastroju i nie podoba mu się sposób, w jaki patrzy na niego żona, bije ją. Mniej radykalny sposób – upokarza ją. Dziewczyna nigdy nie widziała żadnego innego związku, dlatego to, co się z nią dzieje, jest całkowicie naturalne. A to jest niewygodne i bolesne. Ta wewnętrzna rozbieżność skłania ją do poszukiwania logicznego wyjaśnienia, jak poradzić sobie z tym dysonansem poznawczym. A potem dziewczyna tłumaczy sobie, że związek nie musi być dobry, że kobieta powinna znosić, a mężczyzna może zachowywać się podobnie.

Taka jest rzeczywistość wielu ludzi.

Kiedy dziewczyna ma już 20 lat, buduje swoje pierwsze. Spotyka faceta, który jest bardzo opiekuńczy, ale czasami zbyt krytyczny lub kontroluje każdy jej ruch. Ale ponieważ jej doświadczenia z dzieciństwa, gdy jej ojciec bił matkę, są znacznie bardziej intensywne niż jego nadmierna kontrola, nie rozpoznaje nawet tych wczesnych sygnałów ostrzegawczych. Dla niej to więcej niż normalnie, jest lepiej niż w jej rodzinie, co oznacza, że jest dobrze. Z wdzięcznością za to, że jest o wiele milszy niż jej ojciec, przywiązuje się do faceta. I nadal brakuje mu agresji lub nadmiernej kontroli w swoim przemówieniu, ponieważ nie jest to objęte strefą zagrożenia. Nawet jeśli uderzy ją po raz pierwszy, nie wejdzie w strefę zagrożenia. Bo w jej rodzinie zawsze tak było, co oznacza, że to normalne.

Nadal przekazuje sygnały, dając w ten sposób facetowi pozwolenie na bardziej agresywne zachowanie. Ale w pewnym momencie ofiara wpada w tę dziewczynę, która bardzo się bała. I podejmuje spontaniczną decyzję o opuszczeniu tego niebezpiecznego związku. Rozwiązanie jest dobre, ale problem polega na tym, że nie widziała, jak to się robi i nie wie, jak to zrobić bezpiecznie. Ponieważ jej matka nigdy nie opuściła ojca.

Dziewczyna robi to z wielkim strachem i często bez ubezpieczenia. A ponieważ wcześniej zachęcano do niebezpiecznych sygnałów, partner wpada we wściekłość i zadaje kolejny cios. Czasami ją zabija, czasami sam siebie. Czasami przywozi ją do szpitala psychiatrycznego. Świadczy o tym przynajmniej moje doświadczenie w pracy z takimi parami i ofiarami przemocy.

Czy można winić dziewczynę za wejście w tak niebezpieczny związek? Nie. Czy można winić jej rodzinę za stworzenie takiego scenariusza? Częściowo, ale nie do końca. Czy możesz winić faceta? Wielu powie: oczywiście tak! Jego czyn wywołuje oburzenie i potępienie, ale facet ma też swój własny scenariusz, który zagrał.

Oznaki niebezpiecznego związku

Nie możemy w żaden sposób regulować tego, jakie doświadczenia zdobyliśmy jako dziecko. Ale możemy zwracać uwagę na to, z jakimi partnerami mamy relacje. Dlatego poniżej wymienię kryteria dla niebezpiecznych partnerów. Ważne jest również, aby nie były zależne od statusu społecznego, materialnego, rodzinnego i wieku.

Nadmierna opieka

Może ci się wydawać, że to nie jest niebezpieczne. I przez połowę czasu będziesz miał rację. Ale druga połowa to ryzyko eskalacji nadmiernej troski w kontrolę, zazdrość, karę za niestosowność i niewdzięczność.

Co rozumiem przez nadmierną troskę? To opieka nad dorosłą, niezależną osobą jako dziecko. Jest to problem, który sprawia, że jesteś nieprzyjemny, ciasny i trudny do oddychania. Kiedy odmawiasz, czujesz się winny.

Nadmierna kontrola

Kiedy jeden partner, bez względu na płeć czy wiek, wymaga zgłaszania wszystkich Twoich ruchów, telefonów, znajomych, filtruje Twoje otoczenie. Dzieci potrzebują kontroli dla ich bezpieczeństwa, a następnie w rozsądnych granicach i zgodnie z ich wiekiem. Zdrowa kontrola może być potrzebna osobie z chorobą psychiczną lub niepełnosprawnością fizyczną. Ale nie jest potrzebny osobie zdrowej fizycznie i psychicznie, która jest w stanie podejmować samodzielne decyzje. Kontroli nie należy mylić z opieką. Troska oznacza, że druga osoba tego potrzebuje. Z drugiej strony kontrola oznacza spokój samego kontrolera. A to jest niebezpieczny związek.

Zazdrość

Kwestia zazdrości zwykle budzi wiele kontrowersji wśród psychologów. Czemu? Jak sądzą niektórzy koledzy, zazdrość jest wskaźnikiem niepokoju. Inni (a ja jestem jednym z nich) są pewni, że zazdrość jest przejawem zaborczości. Ponadto zazdrości zwykle towarzyszy agresja wobec partnera. To moja subiektywna opinia i masz prawo się zgodzić lub nie.

Uważam, że związki, w których widoczne są wyraźne oznaki zazdrości, w tym nadmierna kontrola i agresja, są niebezpiecznymi związkami, w których drugi partner doświadcza strachu i napięcia. Takie emocje na bieżąco w związku nie mogą być zdrowe. Trudno też cieszyć się tymi relacjami.

Pokaz agresji

Agresja i gniew jako takie są normalnymi ludzkimi emocjami. Krawędź leży w poziomie manifestacji i intensywności. A najważniejsze jest bezpieczeństwo dla otaczających ludzi i dla samej osoby.

Istnieją pewne kryteria, według których możemy powiedzieć, że gniew i agresja jako jej przejawy są normalne. Na przykład zdrowa agresja jest zwykle adekwatna do sytuacji. Nie dzieje się to bez powodu. Kolejne pytanie: co jest przyczyną agresji u innej osoby może nie być dla nas.

Agresja dźwiękowa zwykle ma racjonalne wytłumaczenie, a osoba jest w stanie rozsądnie argumentować za to, co jest zły. Nic nie może usprawiedliwić przemocy fizycznej. Niemożność zrobienia czegoś nie jest powodem do upokorzenia. I to jest norma. Jeśli tak nie jest w twoim przypadku, to jest to niebezpieczny związek. Psychologicznie i fizycznie.

Przesadna potrzeba uznania

Każdy ma potrzebę uznania. Jest to jedna z ośmiu potrzeb związanych z relacjami, które naszym zdaniem są cenione i zabezpieczane, gdy je spełniamy. Ale czasami ta potrzeba przybiera bolesne formy. W takich przypadkach człowiek tak bardzo potrzebuje podziwu, że agresywnie reaguje na niewystarczająco jasne, jego zdaniem, przejawy uznania. Przy takiej osobie możesz czuć, że nie robisz nic ważnego, że w ogóle Cię tam nie ma. Jest tylko on i jego zasługi. A partner domaga się uznania tych zasług na bieżąco, agresywnie i głośno.

Ciągła ostra krytyka

Czym jest ostra krytyka? Jest to agresywna, surowa, negatywna ocena wszystkiego, co robisz, której towarzyszy upokorzenie oraz poczucie winy i niegodności. Niestety większość z nas przeszła przez to, doświadczając podobnych doświadczeń nauczycieli, rodziców, społeczeństwa w ogóle.

Jeśli Twój partner jest przekonany, że robisz wszystko źle i nie jesteś do niczego zdolny, o czym regularnie Ci przypomina, jest to nadmierna krytyka. Nawet agresywny sarkazm może być formą ostrej krytyki i upokorzenia. Tacy niebezpieczni partnerzy nie wahają się wyśmiewać cię przed innymi, doszukiwać się w każdym drobiazgu, coś wymyślać.

Ciągłe oskarżenia o wszystkie grzechy śmiertelne

Oznaki niebezpiecznego partnera mogą również zawierać ciągłe oskarżenia we wszystkim i zawsze. Szczególnie typowa dla takich osób jest manipulacja, że jesteś przyczyną wszystkich jego kłopotów i niepowodzeń. Cokolwiek wydarzy się w życiu takiej osoby, będziesz winny. Nawet jeśli zostanie zwolniony z pracy, ryzykujesz udzieleniem rady, a nawet wsparcia. Początek może być całkiem nieszkodliwy - pretekst do złego nastroju. Ale później stanie się to nawykiem. A kiedy oskarżenia stają się normą i przeradzają się w agresję, to jest to niebezpieczny związek.

Kara

Wyraźną cechą osób skłonnych do agresji i przemocy jest zwyczaj karania za niespełnienie ich oczekiwań. Karanie nie zawsze pociąga za sobą jakiś fizyczny wpływ. Czasami jest to kara przedłużającą się ignorancją, odmową zaspokojenia potrzeb, obojętnością na swój stan. To kryterium jest bardzo zbliżone do poprzednich. Ponieważ kara idzie w parze z oskarżeniami. Będziesz musiał długo i regularnie prosić taką osobę o przebaczenie. Ma też wielką potrzebę uznania i dlatego będzie oczekiwał od ciebie żywych przejawów wyrzutów sumienia, wstydu i poczucia winy. Będzie żądał od ciebie obietnic.

Jak wyjść z niebezpiecznego związku?

Jak mówi przysłowie, najlepszym sposobem rozwiązania problemu jest nie poruszanie go. Co zrobić, jeśli przez długi czas byłeś w niepewnym związku? Wychodzenie z nich wymaga kilku etapów.

Przede wszystkim musisz się przygotować. Tak, konieczne jest przygotowanie się do zakończenia niepewnego związku z agresywną osobą. Na początek ważne jest, aby upewnić się, że Twoja decyzja jest ostateczna i nie da się Cię przekonać.

Ważne jest, aby mieć miejsce, do którego można się udać. Nie możesz wejść w pustkę. Powinno to być celowe działanie, z poczuciem, że masz bezpieczne miejsce. W tej chwili istnieją dwie oczywiste opcje - krewni i przyjaciele lub centrum kryzysowe. Pierwsza opcja z krewnymi i przyjaciółmi jest odpowiednia tylko wtedy, gdy są w stanie Cię chronić, a Twój partner nie wie, gdzie mieszka. W przeciwnym razie lepiej skontaktować się z centrum kryzysowym, gdzie naprawdę będziesz pod niezawodną ochroną. Nawet z dziećmi.

Nie rozpowszechniaj swojego zamiaru wśród przyjaciół i rodziny partnera. Zbieraj potrzebne rzeczy, nie czepiaj się drobiazgów. Jeśli zdecydujesz się w pełni poradzić sobie z komponentem psychologicznym, spokojnie i stopniowo zwiększysz swój budżet i będziesz mógł kupować nowe rzeczy.

W przeciwieństwie do bezpiecznych relacji, niebezpieczne relacje mogą i powinny zostać zerwane w przypadku braku partnera.

Kiedy jesteś bezpieczny, możesz przeprowadzić analizę psychologiczną: pracować z tym samym scenariuszem i dowiedzieć się, w jaki sposób wszedłeś w taki związek i jak nie wchodzić w nie ponownie.

Jednocześnie ważne jest, aby unikać bezpośredniego kontaktu ze swoim byłym. Wszelka komunikacja powinna odbywać się za pośrednictwem strony trzeciej, najlepiej legalnej. Ważne jest, aby nagrywać każdą komunikację. Ponieważ w sytuacji z odszkodowaniem za krzywdę moralną, sądową lub samoobroną, potrzebne będą dowody.

Uwaga, rozwaga od samego początku i priorytet własnego bezpieczeństwa w każdych okolicznościach to najważniejsze warunki normalnych relacji i bezpiecznego wyjścia z dysfunkcyjnych.

Artykuł opublikowany w Mirror of the Week