Dobra Dziewczyna Zostanie Jakoś Przerwana

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Sveta przypomniała sobie, jak jej matka powiedziała jej kiedyś: - Córko, masz taki trudny charakter… Jak będziesz żyć z taką osobą? Bądź delikatny i elastyczny, wtedy wszyscy będą do Ciebie przyciągnięci …

Te słowa zostały wypowiedziane po tym, jak drugoklasista Sveta odmówił siedzenia z pijanym ojcem, który zażądał, aby jego żona lub córka masowały mu plecy i nogi. Dziewczyna nie była na tyle silna, by odpowiednio rozciągnąć sztywne mięśnie. Ojciec był zły. Krzyczał na Światło i matkę.

Matka była ciągle zajęta pracą i opieką nad współmałżonkiem, prawie nie pamiętała o swojej córce. Ilekroć dziewczyna odwracała się do niej, robiła wyraz cierpienia na twarzy i westchnęła: - Panie, czego chcesz tym razem?

Sveta czuła się winna prawie za wszystko: za to, że moja mama musiała iść na spotkanie w szkole, za to, że musiała kupić sukienkę, ponieważ wyrosła ze starej, za to, że zachorowała na niewłaściwy czas i prosi o uwagę matkę, która jest bardzo zajęta. Dziewczyna z trudem wyciskała się z siebie: - Mamusiu, głowa mnie boli… i ciężko przełknąć…

Po dotknięciu czoła i upewnieniu się, że Sveta ma gorączkę i najprawdopodobniej ból gardła, jej matka bez większego zainteresowania przygotowała roztwór do płukania gardła i kazała jej płukać gardło. Kiedy bawiła się, próbując rozróżnić stan zapalny migdałków i czuła się pod szczęką, Sveta nie odważyła się nawet oddychać, czując się niezmiernie szczęśliwa. Mama poświęciła jej czas, a ona jest niewdzięczną córką, na którą mama wydaje się tracić kilka cennych minut. Czasami dziewczyna była zazdrosna o ojca, który musiał tylko przekroczyć próg i powiedzieć:

- Jak długo tam będziesz? Mama wybiegła na spotkanie z mężem, uśmiechnęła się niewdzięcznie i powiedziała: - Przepraszam, kochanie, wszystko gotowe, tylko czekamy na Ciebie. Usiądź szybko przy stole.

Ojciec, nie racząc nikomu patrzeć, przeszedł obok ukrytej Svety i usiadł przy stole. Matka nigdy nie powiedziała mężowi, że jej córka nawet nie miała czasu na jedzenie – w końcu głowa rodziny musiała najpierw postarać się o to. Dlatego wszystkie najsmaczniejsze rzeczy trafiły do niego, a do Svety, co pozostało po obojgu rodzicach. Dziewczyna nie miała dziadków.

A w wieku 8 lat Sveta postanowiła posłuchać rady matki i stała się czuła i przychylna: rano biegała, aby nastawić czajnik, aby ojciec mógł zobaczyć, jak się nim opiekuje i kiedy nauczyła się kucharka, próbowała ugotować osobny posiłek dla mamy - miała chorą wątrobę i potrzebowała dietetycznego pożywienia. Matka została przeniesiona:

- Jaka jesteś dobra, córko… Niech Bóg obdarzy cię dobrym, troskliwym mężem, abyś go uszczęśliwił…

A Sveta zaczęła uszczęśliwiać wszystkich oprócz siebie. I wydawało jej się, że to jedyny sposób, a nie inaczej. Sens jej istnienia sprowadzał się teraz do otrzymywania wdzięczności od innych za to, że w czymś pomogła. Nawet koledzy z klasy zaczęli rozumieć, że wystarczy po prostu poprosić Svetę - a ona nie odmówi. Czasami dziewczyna cierpiała z powodu swojego zachowania, ponieważ powierzano jej najbardziej niewdzięczne zadania, które prawie z płaczem wykonywała czasami do północy. Ale rano miło było otrzymać uwagę i usłyszeć pochwałę za wysiłki i wyniki!

W rezultacie, zanim ukończyła szkołę, Światło zmieniło się w osobę myślącą tylko w jednej kategorii - wygodzie i poświęceniu dla dobra innych. W przeciwnym razie, jak mogła być przekonana, nie mogłaby słuchać słów wdzięczności od własnych rodziców i najbliższych. Nawet najlepsza przyjaciółka Leny nie mogła raz tego znieść:

-Jesteś fajną dziewczyną, ale nie można się z tobą komunikować. Zawsze patrzysz sobie w oczy, żeby zadowolić. Nie możesz zadowolić wszystkich w tym życiu, jak tego nie rozumiesz?

- Łatwo ci powiedzieć, że jesteś taka piękna, możesz sobie pozwolić na bycie kapryśną i nieustępliwą - Sveta obraziła się na nią.

- Myślisz, że chodzi o mój wygląd?! - Lena była zdumiona.-Nie, głupcze, ludzie będą cię traktować tak, jak im na to pozwolisz… A ty pozwalasz ocierać się o siebie, chcesz być dobry dla wszystkich! Nie możesz tego zrobić w ten sposób! Po prostu nie możesz, jeśli chcesz normalnego życia i normalnych relacji…

Ale znaczenie jej słów pozostawało niezrozumiałe dla Svety. Wszak zawsze robiła to, co chcieli inni – cierpliwie wysłuchiwała pijackich poleceń swojego ojca, który wcale nie był nieśmiały w wypowiedziach, opowiadającego o jej przyszłości i cierpiących rewelacjach matki, obciążonej własnym życiem. Tak stało się ze szkoły podstawowej - Sveta mogła być uważana za dobrą córkę tylko wtedy, gdy zgodziła się na zachowanie, które było oczywiście dla niej niekorzystne. Zrezygnować z czyjejś kolejki? Nie ma problemu. Idź zobaczyć się z dzieckiem sąsiada? Co to za rozmowa, w domu nie ma nic do roboty. Czy sprzątać o 1 w nocy, bo rano mama czeka na kogoś z biura mieszkaniowego? Oczywiście trzeba mieć czas na umycie i upieczenie ciasta, żeby nie spotkać się z pustym stołem.

Przyszły małżonek Andrei zwrócił uwagę na Svetę tylko dlatego, że nikt inny z całego strumienia nie chciał z nim pracować nad projektem badawczym. Widząc, jak wysoki, wysoki facet nadąsał się ze złością i był gotowy przekląć swoich kolegów, Sveta jako pierwszy podszedł i spokojnie zaproponował:

- Cześć, po prostu interesuje mnie ten temat. Czy mogę z tobą pracować?

Nie spodziewając się tego, facet w milczeniu skinął głową. Kiedy był przekonany, że Sveta jest bardzo odpowiedzialna i gotowa do podjęcia całego tomu pracy, nie wahał się poprosić ją o wykonanie wszystkich obliczeń i interpretacji, co dziewczyna zrobiła z wielką przyjemnością.

Projekt został wysoko oceniony, a potem w Andrieju wyskoczyło coś na kształt sumienia. Zaprosił Svetę do kina, po czym poszli na spacer po nocnym placu. Andrey zabrał dziewczynę do domu i zaryzykował pocałunek. Sveta była nieprzyjemna, że dotykał jej bez jej zgody, ale taka była jej natura, że nie mogła odmówić. Drugie spotkanie zakończyło się w łóżku Andreya w jego mieszkaniu, kiedy został sam…

Trzy tygodnie później dziewczyna odkryła, że jest w ciąży. Andrei nie zrezygnowała z ojcostwa i zaczęła zabiegać o swoich rodziców. Po skromnym ślubie Sveta pilnie starała się zdobyć męża, przygotowując jego ulubione potrawy, utrzymując dom w czystości i zapewniając mężowi maksymalny komfort.

Wszystko było w porządku, dopóki nie urodziło się dziecko … i tutaj Sveta po raz pierwszy zdała sobie sprawę, że fizycznie nie jest w stanie połączyć opieki nad mężem z opieką nad noworodkiem. Andrei zaczął wykazywać niezadowolenie, a kłótnie między małżonkami stały się dość powszechne. Mężczyzna nie rozumiał, dlaczego teraz musiał sprzątać lub prać ubrania, jeśli wcześniej Sveta wykonała doskonałą robotę ze wszystkim sama …

- Tak, wszyscy są tacy, białoręcy … Sami nie chcą nic robić, starają się wysilić swoich mężów - Matka Andrieja była kategoryczna w stosunku do swojej synowej, którą uważała niegodny syna od samego początku ich życia rodzinnego.

Wkrótce syn Svety będzie miał pięć lat. Wciąż stara się zadowolić męża, rosnące potomstwo i rodziców - zarówno jej, jak i Andrieja. Z każdym rokiem coraz trudniej jest jej robić to, czego się od niej wymaga, chociaż chciałaby tylko jednego - zostać w tyle i pozwolić robić to, na co od dawna marzyła. Sveta zamarła, gdy usłyszała muzykę fortepianową. Marzenie o nauce gry na tym instrumencie pozostało marzeniem, bo moja mama powiedziała kiedyś:

- Żadnemu mężczyźnie się to nie spodoba, jeśli zamiast wykonywać kobiece obowiązki w domu, zaczniesz brzdąkać na pianinie. Muzyka to kaprys, wyrzuć to z głowy …

Jednak Sveta z rozdzierający ból zdała sobie sprawę, że bez względu na to, jak idealną była żoną, matką, córką czy synową, nikogo nie obchodzi, czego ona chce. A ona sama chciała zagrać chociaż prostą rolę na czarno-białych klawiszach… Tylko że byłoby to tak niewygodne dla innych… ale ona – jakoś by przeszkadzała…