Wzajemna Uczciwość Małżonków Jako Duchowy I Moralny Fundament Rodziny”

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Rosja jest światowym liderem pod względem liczby rozwodów od prawie ćwierć wieku. Według statystyk Urzędu Stanu Cywilnego, z liczby rodzin, które były zarejestrowane w danym roku, dzielimy od 50% do 70% par małżeńskich. Przyczyn rozwodu jest wiele: małżonkowie nie mają własnego domu, niskie dochody, uzależnienie od rodziców, alkoholizm, narkomania, uzależnienie od hazardu, przemoc domowa, bezdzietność, niezgodność seksualna, niewierność i wiele innych. Ale naiwnością i błędem byłoby sądzić, że wszystkie te problemy nie istniały w przeszłości. W rzeczywistości rodziny, zwłaszcza młode, zawsze miały trudności: finansowe, fizyczne, moralne. Co więcej, oczywiste jest, że na wielu stanowiskach wcześniej było to jeszcze trudniejsze. Fakt pozostaje jednak faktem: w minionych dziesięcioleciach, stuleciach, a nawet tysiącleciach znacznie mniej wykształceni małżonkowie niż dzisiaj, żyjący w znacznie mniej komfortowych warunkach życiowych i ekonomicznych, znacznie lepiej radzili sobie z różnymi problemami, skutecznie je przezwyciężali i utrzymywali swoje rodziny.

Paradoksalnie to prawda! Rodzi to uzasadnione pytanie: co pomogło mężom i żonom z przeszłości skutecznie sprostać najróżniejszym wyzwaniom dla ich rodzin? Jakie czynniki i okoliczności na nich działały? Jaki był ich zasób, klucz do szczęśliwego małżeństwa na całe życie? Jako psycholog rodzinny z ponad ćwierćwieczną praktyką, nazywający rzeczy po imieniu, uważam, że takich zbawczych „kluczy” było co najmniej siedem:

1. Dzięki jednej religii i jednej przestrzeni społecznej, edukacyjnej i kulturowej małżonkowie mieli wspólne wartości duchowe, wspólną podstawę kulturową, a więc psychiczną, co stworzyło doskonałą platformę negocjacyjną, pomogło mężowi i żonie nie tylko znaleźć wspólny język, ale miej go od samego początku, nawet na początku związku, zachowując go przez całe życie.

2. Małżonkowie zawsze mieli wspólne cele długoterminowe. Wynikało to po pierwsze z tego, że z reguły zajmowali się jedną produkcją materialną (rolnictwo, hodowla bydła, rzemiosło, handel itp.). A po drugie, z koniecznością rodzenia i wychowywania jak największej liczby tych dzieci, co później pomoże zapewnić rodzicom w okresie starości i choroby. (Przecież emerytura i ubezpieczenie społeczne wtedy nie istniały). Pełne wzajemne zrozumienie tych celów stworzyło to samo pełne wzajemne zrozumienie w większości innych spraw rodzinnych i innych.

3. Będąc „komórką społeczeństwa”, podstawową komórką społeczną, rodzina znajdowała się pod stałą kontrolą i opieką wyższych struktur społecznych - klanu ojcowskiego i (lub) matczynego, plemienia, kościoła, państwa itp. Wszystkie te struktury mogłyby wprowadzać korekty w organizacji życia rodzinnego, nakładać różne sankcje na małżonków itp. Pomagali także w opiece nad dziećmi, w eliminowaniu ryzyka głodu itp. Zwiększało to odpowiedzialność małżonków za własne zachowanie rodzinne, ponieważ nie musieli tracić swojej rodzinnej twarzy przed społeczeństwem.

4. Rodzinny brak alternatyw, gdy mężczyźni i kobiety nie mieli ogromnej liczby możliwych partnerów seksualnych, nie było szerokiego wyboru żon i mężów, co sprawiało, że mężczyźni i kobiety bardzo cenili istniejącą „połówkę”, aby uniknąć tego ryzyka to może być nieodwracalne.

5. Wysoka stabilność systemów społecznych. Stąd mała realność znalezienia partnera rodzinnego w warstwach bardziej społecznie odnoszących sukcesy i oczywista bezsensowność znalezienia partnera w warstwach społecznie gorszych (pod względem zamożności, dochodów, wykształcenia itp.). Stąd spadek potrzeb społecznych i materialnych, spadek wzajemnego interesu mężów i żon pochodzących z mniej więcej jednorodnych społecznie warstw społeczeństwa, a tym samym spadek wzajemnej krytyki na osi „prestiż – perspektywy”.

Obejmuje to również wolniejszy (w porównaniu z nowoczesnym społeczeństwem mobilnym) charakter wzrostu sukcesu społecznego, gospodarczego i politycznego członków rodziny (wzrost ich statusu, dochodów, autorytetu, wpływów itp.), co pozwoliło na ich „połowy” efektywniej dostosowywać się do zachodzących zmian, wpasowywać się w nie, rozdzielać je. Od „łachmanów do bogactw”, czyli od niższych stanowisk do dyrektorów i właścicieli, nie wyrosło w jeden dzień, a zatem nie powstało notoryczne „zawroty głowy od sukcesu”, „euforia permisywizmu” nie powstała, tak się nie stało prowadzić do alienacji od członków rodziny.

6. Wysoki poziom pracy fizycznej, codzienne zmęczenie fizyczne, ogólne trudności życiowe doprowadziły małżonków do wzajemnego zmniejszenia wymagań dotyczących wyglądu i aktywności seksualnej. Stąd minimum rozwodów i zdrad ze względu na to, że ktoś z pary był niezadowolony z nadwagi, ogólnego zaniedbania lub braku seksualności partnera.

7. Małżonkowie, ich życie i myśli były dla siebie całkowicie „przejrzyste”. Mężowie i żony doskonale znali źródła i wysokość swoich dochodów, krąg towarzyski, codzienną rutynę, spotkania i komunikację z innymi ludźmi itp. Ta uczciwość i przejrzystość była doskonałą podstawą do pełnego wzajemnego zrozumienia i wzajemnego zaufania w rodzinach, wytworzyła poczucie „bliskości”, co natychmiast obniżyło poziom konfliktu między małżonkami, zwiększyło ich ogólny optymizm w życiu rodzinnym.

To właśnie te siedem okoliczności stanowiło wewnętrzne „wzmocnienie”, które niczym stalowe pręty w betonie wzmacniało strukturę rodziny, zapewniając małżonkom skuteczne przezwyciężanie najtrudniejszych sytuacji życiowych i osobistych konfrontacji w parach.

Oczywiście nie możemy i nie chcemy cofać czasu. Wiele z powyższych przeszło już do historii. Mając jednak narzędzie społeczne z siedmioma przyciskami regulacji, nawet w przypadku awarii lub „zagłuszania” dwóch lub trzech z nich, możemy z powodzeniem korzystać z istniejących przycisków, kompensując w ten sposób pojawiające się deficyty społeczne i rodzinne. Ogólnie rzecz biorąc, współczesne społeczeństwo rosyjskie może i powinno zrekompensować zniknięcie w przeszłość przycisków „4”, „5” i „6” ze zwiększoną uwagą na przyciski „1”, „2”, „3” i „ 7 , którego potencjał jest bardzo duży.

Jeśli chodzi o przycisk numer „1” - stworzenie jednej duchowej, moralnej i kulturalnej przestrzeni w kraju i rodzinie, aby mężczyźni i kobiety z dowolnej warstwy narodowej, społecznej, majątkowej i edukacyjnej współczesnego społeczeństwa rosyjskiego mieli możliwość mówić "tym samym językiem" tylko stanowym, ale też mentalnym, psychologicznym, w języku pewnych wartości. Dzięki wysiłkom państwa, kościoła, społeczeństwa jest to możliwe nie tylko w zasadzie, ale także w stosunkowo krótkim czasie – w ciągu jednego pokolenia, za dwadzieścia do trzydziestu lat, jeśli tylko ta praca rozpocznie się jak najszybciej.

W tym artykule chcę szczególnie zastanowić się nad przyciskiem numer „7”, wzajemną uczciwością małżonków jako duchową i moralną podstawą rodziny. Dla nikogo nie jest tajemnicą, że globalna konfrontacja cywilizacji ma miejsce i będzie nadal występować: zachodnia (atlantycka), rosyjska, arabska, turecka, chińska, indyjska, japońska, wciąż wschodząca afrykańska i południowoamerykańska itd. A ta konfrontacja odbywa się nie tylko w sferze politycznej, militarnej, społecznej i ekonomicznej, ale coraz bardziej w sferze kultury. Przecież niszczenie kultury, tożsamości kulturowej to początek niszczenia społecznej, ekonomicznej, politycznej, a potem militarnej potęgi innej cywilizacji. Szczególnie często konfrontacja kulturowa skierowana jest przeciwko wartościom rodzinnym, rodzinie jako jednostce społecznej społeczeństwa, z którą toczy się walka.

A mówiąc o guziku „7”, jako psycholog rodzinny, niestety zauważam, że tak zwany model obowiązkowej „przestrzeni osobistej” małżonków jest usilnie narzucany rosyjskiemu społeczeństwu, naszym mężczyznom i kobietom. Zgodnie z którym małżonkowie nie muszą wiedzieć:

- historia życia ich „połówek”;

- miejsca ich pracy, zawód, bieżąca działalność;

- źródła dochodów, wielkość wydatków;

- harmonogram dnia;

- krąg i charakter ich osobistej komunikacji, komunikacji w sieciach społecznościowych, na telefonie komórkowym itp.;

Małżonkowie rzekomo nie powinni nawet odbierać nawzajem swojego telefonu komórkowego lub tabletu, nie powinni znać hasła ze swojego telefonu, poczty elektronicznej lub kont w portalach społecznościowych, nie powinni być zainteresowani tym, kto i dlaczego podarował bliskiej osobie pewien cenny prezent itp..d.

W ramach tego modelu, nawet nie omawiając tego konkretnie w umowach małżeńskich lub ustnie, w trakcie trwania małżeństwa małżonkowie mają prawo potajemnie nabywać ruchomości lub nieruchomości dla siebie lub swoich bliskich lub znajomych, oddzielać swoje weekendy i wakacje (w tym podróże zagraniczne), nie zgłaszajcie się do niczego.

Ogólna idea tego modelu „wolnych” relacji w zachodnim stylu jest prosta: mężczyzna i kobieta tworzą rodzinę tylko do narodzin i wychowania wspólnych dzieci, a tylko częściowo do prowadzenia intymnych związków i wspólnego gospodarstwa domowego. Cała reszta może, a nawet powinna otrzymać z komunikacji z innymi ludźmi.

Co się rozpada z wdrożenia tego schematu? Z mojego punktu widzenia kruszy się wzajemne zaufanie małżonków. W związku z tym wzajemna uczciwość automatycznie opuszcza związek małżeński. W końcu o jakiej uczciwości możemy mówić, jeśli wiele tego, co nie zgadza się z ukochaną osobą, z trudem sprawiłoby mu przyjemność, jeśli nawet nie wywołałoby skandalu i odrzucenia? Właściwie możemy śmiało powiedzieć, że znaczna część rozwodów w Rosji spowodowana jest tym, że wiele żon i mężów „głosuje nogami” przeciwko demonstracyjnemu używaniu ich przez „połówki rodziny” zasad wolność osobistą w rodzinie i „osobistą przestrzeń małżonków w małżeństwie”. W końcu, wychowując się w tradycyjnych rosyjskich wartościach, nasi mężczyźni i kobiety nigdy nie zrozumieją, jak można żyć w małżeństwie z osobą, która według naszego systemu oceny „prowadzi podwójne życie” lub jest w „szarym strefa”, która jest nieprzejrzysta dla jego partnera małżeńskiego…. Nic dziwnego, że z tego wynika wiele „wzajemnych” gier w wolnych związkach, zdradach i rozwodach. Dlaczego tak naprawdę cierpią nasze rosyjskie dzieci.

Tymczasem wzajemna uczciwość małżonków w systemie tradycyjnych wartości cywilizacji rosyjskiej była niczym innym jak jednym z najważniejszych duchowych i moralnych fundamentów rodziny. Tak zwana „przestrzeń osobista” narzucona przez zachodnie wartości liberalne okazuje się w rzeczywistości niczym więcej niż narzędziem niszczenia jedności małżonków, narzędziem niszczenia rodziny jako instytucji społecznej. A „wolne relacje” między małżonkami są modelem przeciwnego kierunku, antagonistycznego nie tylko dla konkretnej rodziny rosyjskiej, ale także dla każdej rodziny na świecie.

Dlatego za fundamentalnie ważne uważam:

- wzajemna uczciwość małżonków jako duchowa i moralna podstawa rodziny powinna stać się powszechnie uznaną normą w systemie wartości całego społeczeństwa rosyjskiego, niezależnie od różnic wyznaniowych, narodowych i innych;

- w ramach kursu „Family Studies” planowanego do wdrożenia w systemie ogólnokształcącego szkolnictwa średniego w Rosji w najbliższych latach koncepcja „osobistej przestrzeni małżonków” powinna zostać poddana uzasadnionej krytyce;

- powinna być poddawana podobnej krytyce z ust autorytatywnych członków społeczeństwa rosyjskiego (polityków, przedstawicieli wyznań religijnych, postaci kultury, biznesmenów, sportowców itp.);

- wychowanie młodzieży rosyjskiej powinno odbywać się w oparciu o kształtowanie wzajemnego zaufania między małżonkami, co technicznie można osiągnąć tylko na podstawie wzajemnej przejrzystości życia małżonków.

Tylko będąc w tej pozycji, tylko w ten sposób wzmacniając znaczenie guzika numer 7 w rodzinie, społeczeństwo rosyjskie może liczyć na przezwyciężenie przedłużającego się kryzysu rodziny rosyjskiej jako instytucji społecznej, na rozwiązanie (w tym) problemów demograficznych. wywodzi się z tego na prawdziwej ochronie macierzyństwa i dzieciństwa. Rzeczywiście, ogólnie rzecz biorąc, walka o zaufanie i przejrzystość w stosunkach między małżonkami w rosyjskiej rodzinie jest jednym z frontów wielkiej walki o przetrwanie i przyszłość Rosji, naszej głęboko wyróżniającej się rosyjskiej cywilizacji. I nie mamy prawa przegrać tej walki