Wyuczona Bezradność. Jak Zrestartować Swoje życie?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Poczuł smutek i ból z powodu niedorozwoju, zahamowania wzrostu siły moralnej, ciężaru, który wszystko zakłóca; i zazdrość dręczyła go, że inni żyli w pełni i szeroko, podczas gdy wydawało się, że ciężki kamień został rzucony na wąską i żałosną ścieżkę jego egzystencji.

„Oblomov” I. A. Goncharov

Każdy z nas zmierzył się z własną niemocą. Trudne i trudne uczucie. Dla jednej osoby takie uczucie jest powodem agresji: bójki, przekleństwa, ostre uwagi, dla innej - potwierdzenie idei słabości jego charakteru i tego, że nic nie warto robić. Jeśli w życiu człowieka jest wiele takich sytuacji, to możemy powiedzieć, że w jego życiu jest miejsce na „wyuczoną bezradność”.

Tak więc stan, w którym człowiek może zmienić sytuację na lepsze, ale tego nie robi, nazywa się „wyuczoną bezradnością”.

M. Seligman odkrył to zjawisko przeprowadzając eksperymenty na psach. Następnie on i inni badacze odkryli, że w życiu ludzi jest miejsce na to zjawisko.

Na przykład, gdy grupie uczniów przydzielono zadanie oczywiście niemożliwe do wykonania, część z nich (≈30%) odmówiła wykonania zadania, ale reszta grupy była zdeterminowana, aby przezwyciężyć trudności i próbowała rozwiązać problem.

Również w domu opieki przeprowadzono badania na grupie, która mogła podejmować decyzje: jak urządzić meble, jaką roślinę pielęgnować itp. Ta grupa czuła się znacznie lepiej fizycznie w porównaniu z grupą uważnie obserwowaną.

Trzy rodzaje bezradności:

Aktywny - niezdolność do działania poprzez aktywną interwencję w sytuacji.

Kognitywny - brak chęci do uczenia się nowych skutecznych zachowań.

Emocjonalny - obniżone tło nastroju z powodu braku chęci do działania.

Narodziny wyuczonej bezradności:

- lęki i lęki rodzicielskie, skierowane do dziecka, wyrażające się najczęściej w destrukcyjnych przekazach rodzicielskich: „Nic rozsądnego z ciebie nie wyrośnie”. „Będziesz dozorcą, sprzątaczem, alkoholikiem, narkomanem, ignorantem…”.

- nadopiekuńczość ze strony matki i bierne zachowanie ze strony ojca. Dziecko nie uczy się samodzielności, a fantazja jest utrwalona, że wszystkie pragnienia zostaną spełnione przez magię. Po co działać, jeśli mama wszystko przyniesie. Po co czuć, jeśli mama przewiduje wszystkie uczucia. Po co okazać się w rozwiązywaniu trudnego problemu, jeśli mama przybiegnie i pomoże.

Izya wracaj do domu !!! Co jest zimne? Nie jeść. (c) anegdota

Powstanie wyuczonej bezradności w wieku dorosłym jest możliwe w następujących okolicznościach:

1) Wiele czynników stresowych w jednym okresie czasu, po których następuje wyczerpanie emocjonalne i fizyczne.

2) Niekorzystne warunki, w jakich dana osoba się znajduje. W pracy może to być środowisko, w którym cechy i talenty danej osoby nie są pożądane. W rodzinie zdarzają się skandale i kłótnie.

3) Jest wśród bezradnych ludzi. Tak więc w firmie dla palaczy wiele osób zaczyna palić. Osoba pracowita rzadko żyje wśród leniwych. Istnieje mechanizm psychologicznego skażenia, gdy środowisko (plemię) wpływa na nasze nawyki i wartości.

4) Obecność negatywnych postaw, takich jak: „Nie poradzę sobie. Moje porażki, ale twój sukces. Moje życie nie zależy ode mnie. Nie mam nic do kochania i szacunku. Jeśli zacznę coś nowego, na pewno mi się nie uda.”

Jak radzić sobie z wyuczoną bezradnością?

• Skup się na obszarach sukcesu. Wiele rzeczy może się udać, ale myśli mogą być skoncentrowane na porażce. Zatrzymaj się i zobacz, co robisz. Za każdym razem, gdy to zrobisz, hormon radości zostanie uwolniony. W ten sposób możesz ponownie skonfigurować swoją sieć neuronową.
• Rewizja środowiska. Spędzaj więcej czasu z tymi ludźmi, z którymi czujesz się wolny, zrelaksowany. Wskazane jest, aby praktykowali styl życia, do którego chcesz dojść. Zadziała mechanizm pozytywnej infekcji psychicznej.
• Prowadzić pamiętnik. To będzie niezwykły pamiętnik.
• Jasna świadomość

1) Zastanów się, co jest dla ciebie osobiście szkodliwe, a co dobre.

2) Jak mogę osiągnąć swój cel w tej sytuacji.

3) Jakie siły stoją za moim pragnieniem robienia lub nie robienia.

4) Pomiędzy alternatywami, które teraz wybieram.

5) Jakie są konsekwencje mojego wyboru.

6) Zaakceptuj, że świadomość jest niewielka, to ważne działać, pomimo możliwych trudności i trudności.

• Medytacja … Najprostsza pięciominutowa praktyka - na przykład koncentracja na wdechu i wydechu przy braku myśli, pozwala aktywować czołowy obszar kory mózgowej, który odpowiada za naszą wolę.
• Psychoterapia … Nie wszystkie zalecenia są łatwe i proste do samodzielnego wdrożenia. Psychoterapia to doskonała metoda radzenia sobie z wyuczoną bezradnością.

Na zakończenie powiem, że badania z zakresu neuropsychologii twierdzą, że możemy zmienić swoje życie w każdym wieku. Ludzki mózg odbudowuje sieci neuronowe i nagradza prawidłowe zachowanie dopaminą (hormonem przyjemności).