Religia I Rodzina. Siedem Typowych Problemów, Które Pojawiają Się W Rodzinach Z Powodu Różnic W Wierzeniach Religijnych Lub Tradycjach Narodowych Małżonków

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Religia i rodzina. Według doniesień prawie codziennie donoszą, jak byli małżonkowie, którzy założyli rodziny z partnerami innych religii i narodowości, po rozwodach dzielą dzieci, kradną je sobie nawzajem, popadają w ciężką depresję, nie mogąc się z nimi spotkać. Wszystko to jest naprawdę przerażające. Dlatego zdecydowanie radzę wszystkim: planując założenie rodziny z osobą, która bardzo różni się od Ciebie pod względem religii i tradycji narodowych, rozważ siedmiokrotnie za i przeciw. Jeśli zdecydujesz się na stworzenie takiej rodziny, oceń to podwójnie.

Można powiedzieć, że „jeden światowy człowiek” nie tylko nie ukształtował się, ale wręcz przeciwnie, wpływ różnych religii i struktur narodowych na zachowanie i myślenie ludzi dopiero ostatnio wzrasta. W rzeczywistości w XXI wieku ludzkość stoi w obliczu nowego przypływu islamskiego i chrześcijańskiego fundamentalizmu, rozkwitu totalitarnych sekt, co nieuchronnie prowadzi nie tylko do światowych konfliktów, ale także… konfliktów rodzinnych. Oczywiście w przypadku, gdy mąż i żona odmówią z niemożliwym do pogodzenia zestawem wartości i tradycji religijnych i narodowych.

W praktyce rodzinnej istnieje kilka problematycznych sytuacji związanych z różnicami w strukturach religijnych i narodowych małżonków. Tutaj są:

Siedem typowych problemów, które pojawiają się w rodzinach z powodu różnic w wierzeniach religijnych lub tradycjach narodowych małżonków

1. Mąż i żona próbują się nawzajem zmusić do zmiany religii.
2. Nowi krewni z „połowy” próbują zmusić męża lub żonę do zmiany religii.
3. Jeśli jeden z małżonków jest ateistą, to albo starają się uczynić go (jej) religijnym, albo on (a) czyni ateistą swoją „połowę”.
4. Mąż lub żona ma trudności w porozumiewaniu się z krewnymi, którzy sprzeciwiają się małżeństwu swoich dzieci z osobami innej wiary lub narodowości.
5. Przy pełnej harmonii między małżonkami, w rodzinie, bezpośrednio między ich krewnymi mogą powstać konflikty dotyczące różnic w wierzeniach religijnych lub zachowania tradycji narodowych lub klanowych.
6. W rodzinie dochodzi do konfliktów dotyczących definicji religii i identyfikacji narodowej dzieci (ich imienia, nazwiska, patronimika, obywatelstwa).
7. Dorosłe dzieci nie zawsze zgadzają się z rodzicami (lub jednym z rodziców) narzuconymi im przez narodowe cechy zachowania czy wyznanie.

Siedem podstawowych danych o typowych problemach zazwyczaj zawiera się w dziesięciu nie mniej typowych scenariuszach konfliktów rodzinnych.

Dziesięć scenariuszy konfliktów rodzinnych z powodu różnic w wierzeniach religijnych lub tradycjach narodowych małżonków

1. Przed ślubem małżonek w ogóle nie wiedział o osobliwościach poglądów religijnych i (lub) tradycji narodowych swojej „połowy”. Stąd po rozpoczęciu wspólnego życia bardziej zdziwienie, że partner okazał się zupełnie inną osobą, niż to sobie wyobrażano przed ślubem.
2. Przed ślubem małżonek w zasadzie wiedział (a) o specyfice poglądów religijnych i (lub) tradycji narodowych swojej „połowy”, ale nie traktował tego poważnie, wierząc, że „wszystko się zmieni i przyzwyczai się do tego”. Jednak po bliższym przyjrzeniu się okazało się to technicznie niemożliwe.
3. Przed ślubem małżonek znał specyfikę poglądów religijnych i (lub) tradycji narodowych swojej „połowy”, był nawet skłonny zaakceptować to dla siebie, jednak później zmienił zdanie. Co oczywiście doprowadziło do irytacji partnera, który słusznie uważał się za oszukanego (ups).
4. Jeden z małżonków nie poinformował konkretnie swojego potencjalnego partnera o osobliwościach swoich poglądów religijnych i (lub) tradycji narodowych, mając nadzieję, że w przyszłości, po założeniu rodziny, będzie mógł spokojnie i płynnie „przekuć” swoją „połowę”.”. Jednak „połowa” z „przekuwania” zdecydowanie odmówiła (s). Zaczęły się urazy i kłótnie.
5. Para początkowo miała umowę, że każdy z małżonków zachowuje własne poglądy religijne lub tradycje narodowe, ale jedna z par dalej łamie traktat o neutralności (zwykle pod wpływem krewnych), zaczyna dążyć do dominacji swoich poglądów.
6. W parze początkowo ateistycznej lub lekko religijnej, już w trakcie życia rodzinnego, jeden z małżonków rozwinął jakieś potężne hobby religijne lub narodowe, które doprowadziło do wyobcowania z drugiej połowy.
7. Para początkowo miała porozumienie, zgodnie z którym każdy z małżonków zachowuje własne poglądy religijne lub tradycje narodowe, ale narodowa i religijna samookreślenie dzieci nie była z góry ustalona ani określona, co później stało się przedmiotem gorzkich sporów i skarg.
8. W parze, w której małżonkowie początkowo różnili się poglądami religijnymi i tradycjami narodowymi, istniała pewna zgoda co do religijnego i narodowego nacisku w wychowaniu dzieci, jednak w przyszłości jeden z małżonków rażąco ją naruszył, próbował zmienić umowy w ich przychylność.
9. W parze, w której małżonkowie początkowo różnili się poglądami religijnymi i tradycjami narodowymi, zawiązała się pewna zgoda na religijny i narodowy nacisk w wychowaniu dzieci, została ona z powodzeniem wdrożona, jednak dorosłe dziecko odmówiło posłuszeństwa rodzicom, samodzielnie zmieniło wiarę oraz samostanowienie narodowe.
10. W parze, w której małżonkowie początkowo różnili się poglądami religijnymi i tradycjami narodowymi, sama w sobie rozwinęła się sytuacja komfortowa (niezależnie od tego, czy małżonkowie pozostali w swoich poglądach, czy też przyjęli wiarę partnera). Jednak za plecami małżonków (druga linia frontu) do konfliktu weszli ich krewni. Którzy oczywiście zaczęli manipulować samymi małżonkami i ich dziećmi (czyli ich wnukami).

Mówiąc o tym, należy zrozumieć, że najważniejszą, początkową przyczyną wszystkich tych problemów i scenariuszy jest oczywiście mieszany charakter zamieszkania różnych narodów w naszych czasach współczesnych. W dzisiejszych miastach i miasteczkach obok siebie żyją ludzie należący do setek narodów i narodów, wyznający dziesiątki religii. Wydaje się, że nikomu nie uda się cofnąć tego procesu babilońskiego pandemonium i rozproszyć wszystkie narody do ich mieszkań narodowych. W związku z tym, nie będąc w ogóle rasistą ani nacjonalistą, będąc wyłącznie praktykującym, nie mam absolutnie nic przeciwko małżeństwom międzyetnicznym lub międzywyznaniowym, zwłaszcza jeśli są one zbudowane nie na własnym interesie, ale na czystej i jasnej ludzkiej miłości. Jednak podczas ich tworzenia i obsługi należy wziąć pod uwagę kilka podstawowych zasad. Tutaj są.

Praktyczne zalecenia dla tych rodzin, w których małżonkowie różnią się poglądami religijnymi, narodowymi strukturami rodzinnymi.

Najpierw religia i rodzina. Dowiedz się z wyprzedzeniem o poglądach religijnych i narodowych osobliwościach mentalności twojej potencjalnej połowy rodziny. Kilkaset razy słyszałem już od mężczyzn i kobiet, którzy zwracają się do mnie o pomoc, coś w stylu: „Kiedy byliśmy przyjaciółmi, nawet nie przyszło mi do głowy, że on (a) -…. -albo narodowość! Zawsze wydawało mi się, że on (y) jest zwykłym Rosjaninem (Tatar, Żyd, Białorusin, Ukraińca, Mołdawian, Czuwaski, Baszkirski, Buriacki itp.). Jego (jej) nazwisko i patronimika brzmiały jak zwykle, ale okazały się zupełnie inne … A z jego (jej) rodzicami nie byłem (a) zaznajomiony (a). Dopiero na weselu, kiedy zobaczyłem, jak wyglądają, jak się zachowują, jak mówią, pomyślałem z przerażeniem: gdzie ja poszedłem, co robię?!!”.

Niestety w takich przypadkach niezwykle trudno jest pomóc. Przecież dla takich sytuacji nasi przodkowie wymyślili powiedzenie: „Jeśli nie znasz brodu, nie wchodź do wody!” Dlatego, jeśli moi czytelnicy nie stworzyli jeszcze własnej rodziny, zdecydowanie radzę zawsze jasno zrozumieć, z kim jesteście przyjaciółmi i planować założenie rodziny. Poznaj poglądy religijne swojej zamierzonej „połówki”, zastanów się, jak pasują do twoich. Jeśli ktoś jest przedstawicielem innego narodu, zrozum jak najlepiej specyfikę jego myślenia i kultury, zrozum jego zgodność z tradycjami i sposobem życia własnego narodu.

W związku z tym należy zauważyć, że wielokrotnie słyszałem również takie wypowiedzi: „Wiesz, przed rozpoczęciem życia rodzinnego z tą osobą uważałem się za kompletnego kosmopolitę, myślałem, że mogę się dogadać nawet z Marsjanin (wenusjański). Dopiero teraz zdałem sobie sprawę, że nie mogę ani siebie, ani jego (jej) przerobić. Dlatego teraz jesteśmy zmuszeni odejść … Ale następnym razem na pewno sto razy pomyślę, czy powinienem komunikować się z osobą innej religii lub porządku narodowego!”. Zawsze żal mi tych ludzi: wszakże aby zrozumieć prostą prawdę - "małżonkowie nie powinni być zakładnikami religijnych czy narodowych" karaluchów "w ich głowach, te osławione" karaluchy" powinny być z nimi wspólne! „Ludzie przechodzili przez nieudane małżeństwa, stracone lata i komórki nerwowe, często – unieszczęśliwiali nie tylko siebie, ale i swoje dzieci… Jestem pewien:

W idealnej rodzinie małżonkowie powinni mieć wszystko wspólne!

Zwłaszcza - stosunek do religii i tradycji narodowych.

Dlatego zdecydowanie radzę, tworząc relacje miłosne i rodzinne, zawsze pytaj się nawzajem o stosunek partnera do religii, jak wyobraża sobie życie rodzinne, relacje w nim z bliskimi, pytaj go (ją) jak można nazwać przyszłość wspólne dzieci, kto powinien je wychowywać, jaką wiarą powinni być, do jakich ludzi powinni się uważać i do których się odwoływać. Zaufaj mi: to nie tylko bardzo interesujący temat do komunikacji, ale także bardzo, bardzo przydatny w przyszłym życiu rodzinnym!

Religia i rodzina. Druga. Wszelkie decyzje rodzinne dotyczące religii lub tradycji narodowych należy podejmować wyłącznie w najlepszym interesie dzieci. Należy zawsze pamiętać, że rodzina to konstrukcja zaprojektowana z myślą o szczęściu nie tylko męża i żony, ale także ich dzieci. W związku z tym, jeśli rodzinę tworzą mężczyzna i kobieta, którzy mają różne korzenie narodowe i przekonania religijne, pozostaje tylko jedno podstawowe pytanie: jaki status narodowy i (lub) wyznaniowy będzie dla dziecka przydatny z punktu widzenia jego socjalizacji, że to udana integracja w społeczeństwie, w którym według rodziców będzie żyć, studiować, pracować i tworzyć własną rodzinę. Dlatego zawsze proszę rodziców, aby nie byli samolubni, ale racjonalni i pragnęli tylko dobra dla swojego dziecka (dzieci). Sami rodzice mogą pozostać w ramach wszelkich koncepcji religijnych, jednak zawsze jest mi ich bardzo żal, gdy ich dorosłe dzieci zaczynają porzucać te nazwiska, patronimiki i imiona, które nadawali im rodzice, które nie tylko brzmią dysonansowo w środowiska, w którym żyją, ale także uniemożliwiają im tworzenie własnego życia osobistego i rodzinnego. Zawsze radzę zawczasu przemyśleć ten aspekt problemu.

Religia i rodzina. Trzeci. Znajdź kompromis w sprawie imienia dziecka. Rodzina to zawsze kompromis, także w sprawie imienia dziecka. W związku z tym chcę powiedzieć, że wielu sporów między małżonkami o zgodność imienia ich dziecka z ich własnymi ideami narodowymi lub religijnymi można by bardzo prosto uniknąć: nadawać dzieciom takie imiona, które są jednakowo używane w różnych grupach narodowościowych. I wszyscy będą tam szczęśliwi. Zaufaj mi: jest wiele takich uniwersalnych nazw! Aby to sprawdzić, możesz przestudiować grube książki z wariantami imion lub poszperać w Internecie. Jestem pewien, że znajdziesz tam wszystko, co nie tylko sprawi Ci przyjemność, ale także pogodzi się ze swoją „połową”

Religia i rodzina. Czwarty. Jeśli twoje małżeństwo ma różne wyznania lub istnieją znaczne różnice narodowościowe - poświęć sobie więcej czasu! My ludzie mamy taką nieprzyjemną cechę - aby wyjaśnić niektóre z naszych trudności życiowych intrygami tych ludzi, którzy nie są tacy jak my. Stąd odwieczne pragnienie wyjaśniania wszelkich problemów w kraju i na świecie nie jakimiś realnymi prawami, ale działaniami wrogich sił, „piątych kolumn” i „cudzoziemców” i „rządów światowych”. W związku z tym, jeśli mąż i żona mają różne religie lub narodowości w rodzinie, warto najmniejszego nieporozumienia, złe języki (lub nawet własne) mogą od razu kategorycznie zadeklarować: „Czego oczekiwałeś od Tatara (rosyjski, ukraiński, białoruski, marijski, mordowski, chakaski, jakucki, azerski, żydowski, gruziński, ormiański itd.). Wszystkie są takie … Cóż, ogólnie rzecz biorąc, problematyczne! A wszystkich innych traktują w dół…”. Jednocześnie nie będzie już miało znaczenia, że kłótnia początkowo nie miała związku z religią ani narodowością, a wszyscy ludzie, niezależnie od narodowości i religii, układają się w głowach dokładnie tak samo! Zrozumiałe wyjaśnienie narodziło się dla wszystkich, chociaż jest z gruntu niepoprawne, ale już żyje i działa! Działa ponadto ze szkodą dla Twojej rodziny!

Dlatego zawsze mówię małżonkom z tych rodzin, w których między mężem istnieją znaczne różnice w religii lub tradycjach narodowych: wiedząc, że wiele osób wokół ciebie może kłócić się z tobą na tle narodowościowym lub religijnym, postaraj się poświęcić jak najwięcej czasu na się nawzajem i będziecie szczęśliwi!

Religia i rodzina. Piąty. Jeśli twoja para małżeńska wyznaje różne religie lub istnieją znaczne różnice narodowościowe - stwórz jak najgorętsze relacje ze wszystkimi krewnymi! W naszym życiu jest taki paradoks:

Przede wszystkim mogą nas skrzywdzić tylko ci, którzy szczerze wierzą, że dobrze nam życzą.

Potem okazuje się klasyczny schemat: twoja mama lub tata mieli zupełnie inne pomysły na to, z kim powinieneś założyć rodzinę. Nigdy nie wiesz, kogo lubili od twoich kolegów z klasy lub kolegów z klasy … A potem twoja (jej) wybrana osoba ma inny kształt oczu lub religię! Tu zaczyna się długie i nudne: „Może pospieszyłeś z wyborem, synu?” Lub: „Droga córko, myślę, że byłabyś warta lepszej opcji…”. I wydaje się, że nikt nie sugeruje religii ani narodowości, ale wszyscy doskonale wszystko rozumieją! Zdając sobie sprawę, że:

Małżeństwo między osobami różnych religii czy narodowości zawsze wiąże się z dodatkowym ryzykiem trudności w ich rodzinie.

… Zdecydowanie radzę natychmiast wykluczyć groźbę „przyjaznych ciosów w brzuch” od bliskich krewnych (i przyjaciół). Aby to zrobić, musisz podjąć wspólny wysiłek, aby zaprzyjaźnić się z nimi wszystkimi. Jednocześnie nie zapomnij zaprzyjaźnić się z krewnymi i przyjaciółmi swojej połowy. Zawsze chwal narodowe potrawy, które gotują, traktuj je pysznym jedzeniem z krajowym „rejestrem”. Mocno pewny siebie:

Najlepsza rozmowa o religiach i narodowościach odbywa się w trakcie degustacji kuchni narodowej.

Zwykle nie ma poważnych sporów i urazów. Zwłaszcza jeśli wystarczy smacznego jedzenia dla wszystkich. Nazwał się więc ładunkiem - wskakuj z tyłu! Jeśli jesteś… (imię swojej narodowości), chwyć kolekcje krajowych przepisów kulinarnych i baw się z całym światem! A wtedy w twojej rodzinie zapanuje pokój. I uczta.

Religia i rodzina. Szósty. Pamiętaj, że zmiana religii zawsze ma poważne konsekwencje. Z roku na rok mam coraz więcej do czynienia z ludźmi, którzy zaczynają eksperymentować z religiami. Z białoruskiego czy rosyjskiego nagle stają się japońskimi sintoistami, z Ukraińców – buddystami zen, z Inguszy – taoistami, z Tatarów czy Mari – miłośnikami magii voodoo, od Tuwińczyków, Darginów czy Czukczów – zwolennikami wiary niektórych Maorysów, Majów czy Inków. Z odpowiednimi malowidłami ściennymi tatuaży na ciele, odżywianiu, zachowaniu itp. W tym sensie proszę zrozumieć:

Eksperymenty z religiami i wiarą to zawsze eksperymenty na własnej biografii.

W tym rodzina. Pytanie brzmi: czy ty lub twoja „połowa” naprawdę tego potrzebujesz?! Ważne jest, aby pamiętać: twój małżonek stworzył z tobą rodzinę dokładnie jako Białorusin, Rosjanin, Ukraińca, Ingusz, Tatar, Mari, Tuvan, Dargin lub Czukczi, a wcale nie z szintoistą, buddystą zen, taoistą, voodoo lub konfucjaninem. Dlatego dbaj o swoją rodzinę, nie eksperymentuj na niej!

Religia i rodzina Po siódme. Jeśli tworząc małżeństwo obiecałeś zmienić wiarę, religię lub narodowość – zrób to. Wierzę, że zawsze musisz odpowiadać za swoje słowa. Dlatego jeśli obiecałeś coś przed ślubem, zrób to lub odrzuć małżeństwo. Szczęśliwa rodzina i oszustwo są nie do pogodzenia. W tym oszustwa w sprawach wiary lub tożsamości narodowej.