Ofiary Przemocy Emocjonalnej. Początek (część 1)

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Przemoc emocjonalna to metoda komunikacji, która wyznacza jeden cel – pełną władzę i kontrolę nad drugą osobą. Dzieci w rodzinach i kobiety często są ofiarami przemocy emocjonalnej. Jednocześnie charakterystyczne jest to, że w stosunku do dziecka agresja może być skierowana ze strony obojga rodziców, aw stosunku do kobiety – najczęściej ze strony mężczyzny. W trzech artykułach chcę omówić emocjonalne znęcanie się nad kobietami.

Przemoc emocjonalna bardzo różni się od przemocy fizycznej. Jest prawie niezauważalny, jak woda ściera kamień, zmienia osobowość ofiary. Agresor metodycznie i bardzo konsekwentnie kapie na mózg swojej ofiary, dopóki nie osiągnie tego, czego chce - całkowitej kontroli i władzy nad życiem kobiety. Całkowicie traci poczucie własnej wartości, cały jej świat rozpada się w mały punkt relacji z nim, powinna robić tylko to, co on chce, w każdy możliwy sposób dbając o niego ze szkodą dla osobistych interesów. Przemoc emocjonalna polega na psychologicznej manipulacji kobietą, której celem jest całkowite podporządkowanie jej woli.

Przykład. Poznali się na portalu randkowym. Był słodki i uroczy, było z nim bardzo ciekawie. Okazywał jej wszelką troskę – interesowało go, co je, w co się ubiera do pracy, z kim się przyjaźnił, ilu miała przed sobą mężczyzn. Zaczął spotykać się z nią z pracy, żeby nie bała się wracać sama do domu. Nikt jej nie przeszkadza? Wszystko wydaje się cudowne, ale dlaczego w sercu jest tak niespokojny? Tak naprawdę nie lubi komunikować się z jej przyjaciółmi - wszyscy są głupkami i zazdroszczą jej. A jej krewni go nie lubią. Co jest ważniejsze? Miłość, oczywiście. Z czasem wzmacnia kontrolę. Stopniowo zaczyna ubierać się skromniej, jej krąg społeczny zawęża się do najwęższego - ona i on. Nieco później boi się powiedzieć coś złego, odwrócić wzrok. Głowa jest często opuszczona, ramiona opadające. Jest z czegoś niezadowolony. Usuwa wszystkie swoje konta w mediach społecznościowych. Jej życie jest z jego strony pod całkowitą kontrolą.

Przebieg od początku manipulacji do skrajnego momentu bicia jest bardzo krótki – zaledwie kilka miesięcy. Cały proces takich relacji można przedstawić jako wyjazd do teatru, w którym występuje tylko jeden aktor – agresor:

1 rozmowa - Troska mężczyzny staje się denerwująca, chce co chwila wiedzieć gdzie i z kim "jego kobieta" spędza czas, domaga się włączenia GPS w smartfonie, kontroluje czas przybycia i wyjścia z pracy, reguluje jej komunikację ze znajomymi. Niektóre słowa pojawiają się w słowach, wyśmiewają lub lekceważą w miejscach publicznych (To ważne! W domu nadal jest grzeczny i uprzejmy, a swoje działania usprawiedliwia publicznie swoją emocjonalnością i miłością do niej)

2 zadzwoń - izoluje ją od rodziny i przyjaciół, przekonując, że jej przyjaciele nie mają z nią szans, często pojawiają się wybuchy zazdrości i pierwsze skandale. Ograniczony jest również czas komunikacji z bliskimi. Życie kobiety jest uważnie monitorowane - wszystko jest regulowane: czas pracy, czas odpoczynku i snu, wybór czasu wolnego (jeśli w ogóle), wybór sensownych zakupów. Stopniowo jej opinia staje się absolutnie nieistotna i nieciekawa dla mężczyzny. Wszystkie decyzje podejmuje sam, bez konsultacji z nią. Może z miłością nazywać ją „moją głupcem”, „moją grubaską”, „brzydką” lub czymś innym, co może być dla kobiety obraźliwe lub nieprzyjemne.

3 rozmowy - początek totalnej inwigilacji i sceny zazdrości - z kim była, z kim rozmawiała, na kogo patrzyła "tak czy nie". Być może wszystkie kontakty elektroniczne są monitorowane, rozmowy są monitorowane, listy są odczytywane. Wymóg usuwania kont z portali społecznościowych. Coraz częściej i nasilają się kłótnie i skandale.

Występ - nie jest już nieśmiały w słowach i wyrażeniach, upokarzając kobietę. Nie stroni od użycia siły fizycznej, jeśli tego chce. Żywe sceny skandalu można zastąpić burzliwym pogodzeniem się z przymusowym (aż wymuszonym) seksem i przeprosinami, deprecjonowaniem kobiety. Spektakl może składać się z dwóch (lub więcej) scen z krótką przerwą, kiedy młoda dama próbuje uciec do krewnych, opuścić go lub wystąpić o rozwód (jeśli chodzi o małżeństwo).

Dlaczego tak trudno od razu dostrzec niebezpieczeństwo?

Przemoc emocjonalna, w przeciwieństwie do przemocy fizycznej, nie ma wyraźnie widocznych śladów pobicia. Agresor emocjonalny na samym początku związku stosuje subtelne manipulacje. Kobieta po prostu nie zauważa, jak wpada w lepką sieć nałogu. I otrzepuje swoją kobiecą intuicję, która wciąż działa i daje niepokojące sygnały. Odrzuca komentarze krewnych i przyjaciół - po prostu zazdroszczą jej szczęścia! To jak w przypowieści o ugotowaniu żaby - od razu wrzuć ją do wrzącej wody, albo lepiej najpierw włóż ją do zimnej wody, powoli zwiększając temperaturę.

Jakie kobiety dają się złapać na przynętę emocjonalnych agresorów?

1. Bardzo delikatne, zmysłowe osoby z dobrym wychowaniem, a jednocześnie bardzo niepewne „Turgieniew dziewczyny”. To tym, którzy często są nękani przez chuliganów w transporcie publicznym lub na ulicy, wyśmiewają się z nich w szkole i instytucie, trudno im znaleźć miłość. W końcu chcę romansu i rycerza na białym koniu! Kiedy poczują pierwszą inwazję, nie mogą być niegrzeczni i ostro odeprzeć - to po prostu nieprzyzwoite, źle myśleć o innych! I tak w napięciu kontynuują nieprzyjemną rozmowę, którą rozpoczęli. A kiedy związek już się rozpoczął, wstydzą się go zerwać - w końcu co ludzie pomyślą ??? Jaka szkoda… Te „idą do teatru” w całości – od pierwszego dzwonka do kulminacji spektaklu.
2. Kobiety wydają się być silne i dominujące, często w „wieku Balzaca”. Tak długo czekali na miłość i są tak zmęczeni ciągłymi pytaniami swojej mamy i koleżanek z dziedziny „kiedy w końcu wyjdziesz za mąż”, że wpadają z głowami do basenu. Omijają dwa, czasem trzy telefony. Podczas przedstawienia przychodzi trzeźwość. Zwykle mają dość siły, aby opuścić związek w tym okresie. Nie boją się przychodzić po pomoc do psychoterapeuty, ale nie lubią opowiadać swoim przyjaciołom, krewnym i przyjaciołom o swoim doświadczeniu. Obraz życia musi być „doskonały”.
3. Silne i niezależne kobiety, które wiedzą, jak nie przegapić pierwszego telefonu, w skrajnych przypadkach przy drugim zrywają wszelkie relacje z agresorem

TAk. Zauważyłeś poprawnie. Każda kobieta może znaleźć się w nieprzyjemnej sytuacji, niezależnie od statusu, wychowania, wieku. Pytanie brzmi, jak szybko rozróżnia działania manipulacyjne w stosunku do siebie od tego, jak reaguje na przemoc emocjonalną i próby naruszenia własnych granic.

Co zrobić, jeśli sam staniesz się ofiarą emocjonalnego agresora:

1. Zwróć uwagę na wszelkie zmiany w swoim stanie emocjonalnym, gdy masz do czynienia z osobą, której nie lubisz.
2. Pamiętaj, że nie musisz się z nikim komunikować i kontynuuj rozmowę, jeśli jest to dla Ciebie nieprzyjemne. Twoje bezpieczeństwo, zarówno psychiczne, jak i fizyczne, to Twoja odpowiedzialność. W twoim życiu nie ma nic cenniejszego niż ty sam.
3. Nie bój się wyrażać swojej odmowy, mówić „nie” związkom, które ci nie odpowiadają. Niczego nie jesteś winien nikomu poza sobą i masz pełne prawo wybrać, z kim się komunikować, a z kim nie.
4. Nie bój się opinii publicznej o swoim związku io Tobie osobiście. Masz tylko jedno życie. Zapamiętaj powiedzenie Omara Chajjama: tylko ci, którzy są gorsi od nas, źle o nas myślą, a ci, którzy są od nas lepsi, po prostu nie zależą od nas.
5. Nie bój się prosić o pomoc specjalistów.

Agresor emocjonalny zazwyczaj gra na uczuciach kobiety, manipuluje nią. Odnajduje najsłabsze miejsce, wyławia klucze do jej słabości, a następnie zaczyna konsekwentnie i metodycznie podporządkowywać sobie kobietę. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, na jakich uczuciach gra i jakiej techniki używa. Napiszę o tym w następnym artykule.