Co Jeśli Nie Wiesz Nic O Motywacji?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

„Motywacja” jest teraz słowem w pierwszych nagłówkach różnych artykułów. Sieci społecznościowe są pełne zdjęć i inspirujących fraz, a wszyscy są zaangażowani w umieszczanie tego piękna na swojej ścianie, jakby mogło w jakiś sposób pomóc. Wszystkie możliwe treningi obiecują odsłonić tajniki motywacji i podnieść ją do niespotykanych dotąd poziomów

Czym tak naprawdę jest motywacja? Jak to jest jako koncepcja psychologiczna? Jaka jest jego istota i jak działa? Kiedy gloryfikowałem się za myśl, że staję się zagorzałym przeciwnikiem motywacji, zdałem sobie sprawę, że trzeba tylko jako specjalista zrozumieć problem. Aby to zrobić, zrobiłem prostą rzecz, wziąłem podręcznik psychologii motywacji i przeczytałem go, a okazało się, że pod tym pojęciem kryje się bardzo prosta teoria, o której niewiele osób wie. Dlatego ten artykuł jest dla wszystkich, którzy chcą zrozumieć teorię i nie chcą czytać całej książki.

A więc zacznijmy od prostej formuły, która w pierwszym przybliżeniu wyjaśnia całą istotę motywacji: Motywacja = Motyw + Czynniki sytuacyjne, gdzie czynnikami sytuacyjnymi mogą być złożoność zadania, presja, wymagania, ogólnie wszelkie cechy sytuacji.

Obraz zaczyna się wyłaniać, nie wystarczy wyznaczać cele i biegać na barykady, zabierając broń w walce, trzeba brać pod uwagę specyfikę sytuacji. Nawet nie, sytuacja zostanie wzięta pod uwagę sama, niezależnie od tego, czy ją rozumiesz, czy nie.

Co pisze samouczek: Motywacja - zestaw czynników motywujących, które determinują aktywność osoby, obejmują motywy, potrzeby, bodźce, czynniki sytuacyjne, które determinują (warunki) ludzkie zachowanie. Okazuje się, że im więcej motywów determinuje aktywność, tym wyższy ogólny poziom motywacji … Nawiasem mówiąc, wysoki poziom motywacji nie zawsze jest dobry, ale o tym później.

Ogólny poziom motywacji zależy od: liczby motywów stymulujących aktywność; z aktualizacji czynników sytuacyjnych; z motywującej siły każdego indywidualnego motywu.

Zobaczmy, co jest motywwszystko jest proste, - to motywacja do działania … Różni się od potrzeby tym, że potrzeba skłania do działania i motyw działania skierowanego. Co więcej, każdy motyw ma swoją siłę i intensywność. A jeśli to rozgryźliśmy i mamy wystarczająco dużo motywów, by przenosić góry, mogą istnieć różne czynniki sytuacyjne, które mogą zarówno osłabiać, jak i zwiększać motywację. Bardzo ważna jest umiejętność analizowania otoczenia, aby skutecznie osiągać cele.

A teraz najciekawsza rzecz do poznania o motywacji i motywach, dzięki którym działamy.

Motywacja jest wewnętrzna i zewnętrzna, a raczej motywy są takie.

Motywy wewnętrzne - motywy proceduralne i merytoryczne, powodują przyjemność z procesu i treści czynności, a nie czynników niezwiązanych z czynnością. Co to znaczy, że motywacja jest wewnętrzna, to wtedy, gdy oczekujesz przyjemności z działania, a nie z wyniku, ale z procesu.

Motywy zewnętrzne (ekstremalne) - czynniki motywujące leżą poza działalnością (motyw obowiązku i odpowiedzialności wobec społeczeństwa lub jednostki, motywy samostanowienia i samodoskonalenia, chęć uzyskania aprobaty, chęć uzyskania wysokiego statusu, pragnienie władzy i nagrody, motywy unikania kary i osiągnięcia). Innymi słowy, motywacja zewnętrzna jest zawsze skierowana na cel, robimy coś nie dlatego, że lubimy to robić, ale dlatego, że wynik przyniesie nam pewne bonusy, że tak powiem.

Motywy zewnętrzne bez wewnętrznych, w trakcie działania, nie zapewniają maksymalnego efektu. Jeśli proces działania nie sprawia ci przyjemności, po pierwsze droga do celu będzie ciernista i napięta, energia wyschnie nawet przy wyznaczaniu celu, a po drugie wynik nie przyniesie należytej satysfakcji. Praca bez wewnętrznej motywacji prowadzi do zmniejszenia produktywności, chronicznego zmęczenia, utraty zainteresowania życiem, zwiększonego stresu itp.

Motyw proceduralny i merytoryczny - to zawsze stan radości, przyjemności z tego, co robisz. To dzięki tym odczuciom możesz określić, jaki motyw cię prowadzi. Należy jednak zauważyć, że nie oznacza to wcale, że motywacja wewnętrzna jest „dobra”, a zewnętrzna „zła”. Nie po to piszę to wszystko; aby móc wyznaczać cele i osiągać maksymalne rezultaty, musimy jasno zrozumieć, co nas kieruje, jaki motyw, a jeśli czegoś brakuje, musimy dodać.

A teraz jeszcze kilka słów, o motywach wewnętrznych, Mihai Csikszentmihalyi wprowadził pojęcie „przepływu”, które jest całkowitym oddaniem sprawie, radosnym uczuciem działania, gdy jednostka całkowicie rozpływa się w podmiocie działania. Ale jest jedna rzecz, ale aby powstało doświadczenie „przepływu”, złożoność zadania musi nieznacznie przekraczać możliwości. Tobezh, stan „przepływu” jest możliwy tylko wtedy, gdy cel jest wysoki, ale adekwatny, czyli taki, że masz możliwości i zasoby, by sobie z nim poradzić.

Oto 5 cech stanu „przepływu”:

1. Poczucie pełnego zaangażowania w działalność;
2. Pełna koncentracja uwagi, myśli i uczuć w praktyce;
3. Poczucie, że wyraźnie wiesz, jak działać, jasna świadomość celów;
4. Brak strachu przed możliwymi błędami i porażkami;
5. Utrata zwykłego poczucia jasnej świadomości siebie, swojego otoczenia, jakby „rozpłynęła się” w swoim biznesie.

D. de Cherms wskazuje na motywację proceduralno-znaczącą odczuwania własnej skuteczności, odczuwania siebie jako źródła zmian w otaczającym ich świecie i dążenia do bycia przyczyną własnych działań (1976).

„Działanie okazuje się tym, że im bardziej motywowane wewnętrznie (wewnętrznie), tym bardziej wiąże się z weryfikacją swoich możliwości i nie wymaga wzmocnienia. Zewnętrzna (zewnętrzna) motywacja pojawia się, gdy podmiot przypisuje osiągnięty wynik przyczynom zewnętrznym i gdy działa nie według woli, ale w wyniku wpływów zewnętrznych”. - Co ważne tutaj, kiedy nasze działania mają na celu podnoszenie kompetencji, co jest dla nas ważne, to jest to motywacja wewnętrzna, która jest wewnętrzna. Motywacja zewnętrzna, zewnętrzna, wskazówki do osiągnięcia wyniku, który nam się podoba, ale nie jest naszym pragnieniem. Idziemy do pracy, wykonujemy tam jakieś czynności, nie lubimy ich, na przykład piszemy raport, robimy to, bo to jest nasza praca, a nie dlatego, że jest to nasze pragnienie, podczas gdy otrzymujemy nagrodę, naszą pensję jest powodem naszych działań - tak działa motywacja zewnętrzna.

Połączenie pozytywnych emocji z aktywnością zwiększa motywację (zainteresowanie) tą aktywnością. A potem motywacja jest bodźcem do działania dzięki oczekiwaniu przyjemności związanej z tą właśnie aktywnością. Jeszcze raz powtórzę, że aby działanie było skuteczne, konieczne jest, aby była motywacja zarówno wewnętrzna, jak i zewnętrzna, a motywacji wewnętrznej powinno być więcej. Dlatego tak ważne jest, aby robić coś, co sprawia przyjemność, lub znaleźć radosne chwile w rutynowej pracy.

Proces znajdowania w działaniu czegoś, co sprawia, że czujesz radość z tego procesu, jest jednym z momentów samowzmocnienia. Samowzmacnianie to proces, w którym ludzie poprawiają i utrzymują swoje zachowanie poprzez nagradzanie siebie i posiadanie pewnego rodzaju kontroli nad tymi nagrodami. (J. Frager, J. Feydimen, s.705) Przejście od zewnętrznych wzmocnień do samowzmacniania jest oznaką rozwoju osobowości.

Kiedy osoba wykonująca czynność stwierdza siebie lub cieszy się treścią lub procesem pracy, jest to silne samowzmocnienie.

Motywy, które są „rozumiane” i nie wywołują działań, pozbawione są osobistego znaczenia. W konsekwencji nadanie im osobistego znaczenia sprzyja przemianie w realnie działające motywy. (A. Leontew, 1975).

Co chciałem przez to powiedzieć, ale fakt, że motywacja zewnętrzna może zamienić się w wewnętrzną, gdy osoba zaczyna czerpać radość z aktywności. I ten proces, przy pomocy samowzmocnienia, może się regulować. Aby zacząć cieszyć się tym procesem, musisz nadać swoim działaniom osobiste znaczenie. I ogly, zamiast pracy, na którą jesteś przynajmniej obojętny, poprzez proste manipulacje pojawia się praca, która ma dla ciebie osobiste znaczenie, a czynność nabiera kolorów.

Motywacja wewnętrzna ma jeden niuans. Presja i wymagania otoczenia, obiecana nagroda i możliwa kara mogą obniżyć poziom wewnętrznej motywacji. Tak, ale tak, na przykład, rysowałeś, podobało ci się to, potem zaczęli ci płacić za to, co malujesz, a potem w pewnym momencie przestali płacić. W tym momencie poziom wewnętrznej motywacji do rysowania spadnie. Dzieje się tak często u sportowców, którzy przestają uprawiać sporty wyczynowe. Czy da się coś z tym zrobić, obawiam się, że nie, trzeba będzie szukać nowych sensów działania, stare nie zadziałają.

Należy zauważyć, że wiedząc, jakie motywy determinują dążenie człowieka, można z powodzeniem kierować jego działaniami. W naszym społeczeństwie najpopularniejszymi motywami są pieniądze, władza i osiągnięcia.

Interesujące jest to, że mistrzowie zwiększania motywacji pracowników być może nie biorą pod uwagę jednego faktu, wysoki poziom motywacji powoduje niepożądane reakcje emocjonalne (napięcie, podniecenie, stres itp.), Co prowadzi do pogorszenia wydajności. Zatem do wykonywania łatwych zadań optymalna będzie silniejsza motywacja; słaba motywacja jest odpowiednia do trudnych zadań. (Erks i Dodson, 1908). Czym jest motywacja lekka i słaba, wszystko zależy od tego, ile motywów jest zaangażowanych w motywację i jaką mają intensywność.

Oto taki artykuł, gdyby czegoś Ci nie wystarczało, wykorzystano książkę S. Zanyuka „Psychologia motywacji”, przeczytaj i podziel się swoimi odkryciami, mogłem coś przeoczyć.

Psycholog, Miroslava Miroshnik, miroslavamiroshnik.com