Jak Wybaczać Innym?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Zdarza się, że przychodzi zrozumienie, że w środku jest zbyt wiele urazy, nagromadziła się złość. To samo w sobie zaczyna wpływać na nastrój, a tym samym na sposób, w jaki toczy się życie. Wydaje się, że jest już pełen takich negatywności i trzeba coś z tym zrobić. A potem jest sprytny mały kawałek o tym, jak szczęście przychodzi do tych, którzy wiedzą, jak przebaczać. To jest to - wybaczyć. Na początku cieszysz się, że wydaje się, że znalazłeś rozwiązanie, ale potem pojawia się niezbyt przyjemna myśl: „Jak przebaczyć? Co dokładnie robić?”

Pamiętaj, jak to wszystko się zaczęło, po prostu chodź, bądź szczery. Ten, na którego cię obraziłeś, zrobił coś, co ci się nie podobało (nie mówię o tych przypadkach, kiedy celowo chcieli cię upokorzyć, nawiasem mówiąc, jest ich niewielu). Zauważ, że tobie się to nie podobało i na podstawie swoich upodobań, zasad, wzorców, przekonań postanowiłeś obwiniać tę osobę za to, co zrobił. Każda niechęć zaczyna się od tego, że oskarżasz drugiego o to, czego nie zrobił, w sposób, który jest dla ciebie przyjemny, zwyczajowy lub przyjemny.

Po pierwsze, porównałeś działania drugiej osoby ze swoim „dobrym-złym” systemem przekonań, doszedłeś do wniosku, że ten drugi postąpił źle, obwiniał go i obraził go. Ale najciekawsze jest to, że wtedy próbujesz mu wybaczyć. Pytanie: „Co możesz wybaczyć drugiemu, jeśli cała uraza powstała tylko w twojej głowie?”

Okazuje się więc, że wszelkie przebaczenie nie jest w kimś innym, ale w tobie lub w tobie. On lub ona nie powinien niczego zmieniać, ale musisz zmienić swoje postrzeganie. W końcu, jeśli zaakceptujemy fakt, że wszyscy jesteśmy różni, to znaczy, że nasze zasady są inne. A może ta osoba zrobiła coś, żeby cię nie urazić, zrobił to, mógł zrobić lepiej, zrobiłby lepiej. Uczenie się akceptowania ludzi takimi, jakimi są, jest w rzeczywistości najlepszym lekarstwem na potrzebę przebaczania.

Aby zapytać innego, najpierw musisz przestać go obwiniać, usunąć z niego winę, którą mu przypisałeś. Tak, brzmi to niecodziennie, ale od tego musimy zacząć. Kiedy przestaniesz obwiniać drugiego, będzie ci łatwiej. W końcu na oskarżenie marnuje się dużo energii i czasu. Pamiętaj, jak często wracasz do myśli, że to drugi ponosi winę za to, że masz do niego urazę. W ten sposób podtrzymujesz urazę. I bardzo trudno jest ci wybaczyć innej osobie.

Kiedy pozwalasz drugiemu być sobą, postrzegasz go jako prawdziwego i nie przypisujesz mu żadnych zdolności ani intencji, to nie musisz przebaczać. Chodzi o naszą percepcję, jak postrzegamy działania, a słowa innych wpływają na naszą reakcję. Przekonanie, że druga osoba postępuje źle (nie w sposób, w jaki uważasz, że jest słuszny, nie w twoim mniemaniu) sprawia, że czujesz się urażony. A potem myślisz o tym, jak nauczyć się wybaczać. Umiejętność wybaczania innym sprowadza się do umiejętności nie obwiniania ich o popełnienie czynu, który wydawał się im całkiem normalny, ale nie tobie.

Zgadzam się, że na początku może być trudno zmienić swoje postrzeganie, naprawdę wymaga to wysiłku (w końcu przez wiele lat myślałeś inaczej), ale wynik jest tego wart. Stajesz się bardziej wolny, masz mniej negatywności, brudu w środku, gromadzi się, a co najważniejsze, nie musisz nikomu wybaczać, nic na to nie ma.

Żyj z radością! Anton Czernych.