Przemoc Domowa I Nadużycia

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Przemoc domowa w Rosji i na całym świecie jest powszechnym problemem. Nie jest związany z dobrobytem ekonomicznym i statusem społecznym. Według statystyk, liczba amerykańskich żołnierzy zabitych w Afganistanie i Iraku w latach 2001-2012 wyniosła 6488, a liczba kobiet zabitych przez ich obecnego lub byłego partnera w tym samym okresie wyniosła 11 766. Każdego roku w Stanach Zjednoczonych doświadcza 4 774 000 kobiet przemoc domowa. W Rosji nie ma oficjalnych statystyk, ponieważ akty przemocy domowej nadal nie są uważane za odrębne przestępstwo. Według organizacji praw człowieka 8 na 10 spraw nie trafia do sądu z powodu nieprzestrzegania prawnych procedur eskortowania.

Ale oprócz bezpośredniej przemocy fizycznej, jeszcze częstsze są przypadki okrutnego traktowania psychologicznego: upokorzenia, uległości, ograniczenia praw i wolności, kontroli ekonomicznej.

Co to jest przemoc domowa i znęcanie się?

Nadużycie ma miejsce, gdy jedna osoba w intymnym związku lub małżeństwie próbuje kontrolować i zdominować partnera i innych członków rodziny. Jeśli doda się do tego również wpływ fizyczny: klapsy, szczypanie, bicie, to staje się to już przemocą domową. Aby skrócić pisownię, będę nadal używać ogólnego terminu „przemoc domowa”.

Przemoc domowa jest często usprawiedliwiona: „Zależy mi na tobie”, „Chciałem jak najlepiej”, „Nie rozumiesz inaczej” i popularna wśród dzieci, „Chcę chronić / uczyć / sprawić, żebyś coś zrozumiał”. Ale jedynym celem przemocy domowej jest całkowita kontrola nad tobą. A gwałciciel nigdy nie postępuje uczciwie. Wykorzystuje strach, wstyd, poczucie winy, aby wytrącić cię z równowagi i wykorzystać depresję. Jest jak cwaniak, który wymyśla i zmienia zasady i porozumienia w ruchu.

Przemoc domowa to nie tylko problem kobiet i par heteroseksualnych. Zdarza się to u mężczyzn i par homoseksualnych, we wszystkich kulturach, grupach wiekowych i związkach o dowolnym poziomie dobrostanu społecznego, ale żadna sytuacja nie może usprawiedliwiać przemocy. Dobro nie może być z pięściami. Zasługujesz na to, by być docenianym, traktowanym z szacunkiem, masz prawo do bezpieczeństwa.

Alarmujące „dzwony” przemocy

Przemoc domowa często zaczyna się od prostej postawy i obelg słownych. Ale podczas gdy niszczycielskie skutki przemocy fizycznej są jasne, przemoc emocjonalna niesie ze sobą jeszcze większe zagrożenie jej przewlekłą toksycznością, której czasami negowana jest przez kulturę. Przemoc emocjonalna niszczy pewność siebie, prowadzi do lęku i depresji, poczucia samotności i bezradności. Dlatego jeśli znajdziesz pierwsze sygnały, zastanów się, jak wyjść z takiego związku. Sposób rozwiązywania swoich problemów przez przemoc jest częścią struktury charakteru, jeśli osoba dopuszcza do obelg i poniżania emocjonalnie, nie ma gwarancji, że nie zwróci się do przemocy fizycznej lub że ta metoda nie stanie się regularna. Może ci się wydawać, że korzyść ze związku przeważa nad niebezpieczeństwem: stabilność finansowa, „dziecko musi mieć ojca”, „ale jest ekonomiczny, robi wszystko w domu” i inne wymówki. Ale zastanów się, czy potrzebujesz go w stanie ciągłego stresu i zaburzeń lękowych.

Oznaki przemocy w związku

Przemoc domowa ma wiele znaków, ale głównym z nich jest strach przed partnerem. Jeśli wydaje Ci się, że na co dzień idziesz z nim na ostrzu noża, pilnuj swoich słów, starannie dobieraj tematy do rozmowy, aby nie rozzłościć partnera, to z dużym prawdopodobieństwem daleko Ci do zdrowego związku.

Aby ustalić, czy w Twoim związku występują oznaki przemocy domowej, zapoznaj się z poniższą tabelą. Im więcej znaków znajdziesz, tym bardziej niebezpieczna jest Twoja sytuacja.

Wykorzystywanie seksualne jako forma przemocy fizycznej

Każda sytuacja, w której jesteś zmuszony do uprawiania seksu wbrew swojemu pragnieniu i przyjemności, degradując ludzką godność, jest wykorzystywaniem lub wykorzystywaniem seksualnym. Przymus do seksu jest niedopuszczalny nawet w małżeństwie i dobrowolnych związkach, nie ma nic wspólnego z miłością i intymnością. Ponadto nawet łagodne nadużycia fizyczne i seksualne są sygnałem, że pewnego dnia twój partner może cię poważnie zranić, a nawet zabić.

Przemoc emocjonalna jest ukrytym zagrożeniem

Kiedy ludzie mówią o przemocy, wyobrażają sobie fizyczne lub seksualne oddziaływanie, jednak przemoc może być znacznie bardziej subtelna: to manipulacja, groźby, upokarzające żarty, krępowanie i oskarżenia. Zachowanie tzw. pasywno-agresywne, a także powoduje niepokój i lęk przed upokorzeniem, obrazą, wstydem. Chodzi o to, by zniszczyć poczucie własnej wartości, samodzielność, tylko niezależność. A przemoc emocjonalna powoduje stres nie mniejszy niż przemoc fizyczna, a nawet bardziej destrukcyjny z powodu ciągłego narażenia.

Osoby nadużywające stosują różne metody manipulacji i demonstrowania swojej siły

• Dominacja – osoby nadużywające potrzebują „nerwu” w związku, lubią pokazywać swoją siłę, przejmować inicjatywę w podejmowaniu decyzji, planowaniu i demonstrowaniu korzyści finansowych. Sprawca może traktować cię jak służącego.
• Upokorzenie - ciągła krytyka, dewaluacja, wyśmiewanie ma na celu zmniejszenie poczucia własnej wartości i pewności siebie, co prowadzi do wzrostu zależności od sprawcy. Systematycznie atakują Twoje wartości, zachowania i starają się zniszczyć inspirację i radość życia.
• Izolacja - aby zwiększyć swoją zależność od niej. Zakaz widywania się z rodziną i przyjaciółmi, stopniowe zmniejszanie liczby kontaktów towarzyskich i nakłanianie do rezygnacji z pracy, aby stać się finansowo zależnym.
• Zagrożenia - osoby stosujące przemoc mogą grozić Tobie i Twoim dzieciom przemocą, zmuszając je do robienia tego, czego chcą. Lub wręcz przeciwnie, mogą grozić, że zrobią sobie krzywdę, a nawet się zabić, jeśli nie zrobisz tego, czego chcą.
• Znęcanie się to tak zwane „łapanie ruchu brwi”. Gwałciciel onieśmiela swoją postawą, gestami, tonem, stale utrzymując u partnera stan niespokojnego oczekiwania. Wieszanie paska w widocznym miejscu to jeden ze sposobów zastraszania dzieci.
• Zaprzeczanie i obwinianie - sprawcy są dobrzy w wymyślaniu wymówek dla rzeczy, których nie można usprawiedliwić. Za swoje zachowanie obwiniają partnera, okoliczności, trudne dzieciństwo, tylko po to, by nie ponosić odpowiedzialności. Osoba stosująca przemoc może bagatelizować, a nawet zaprzeczyć, zawsze ktoś inny ponosi winę za nadużycie.

Osoby stosujące przemoc są w stanie kontrolować swoje zachowanie – nie ma tu żadnego szaleństwa

• Sprawcy mogą wybrać, kogo zastraszyć. Wybierają najbliższych i najbardziej podatnych na znęcanie się. Robią to celowo i boją się kontaktować z silnymi i niezależnymi ludźmi. Potrafią ocenić ludzi i ich mocne strony w odniesieniu do nich.
• Osoby stosujące przemoc starannie wybierają czas, miejsce i taktykę zastraszania, planują i kontrolują siebie, aby publicznie wyglądać na cudownego i opiekuńczego. Z reguły częścią ich strategii jest doprowadzanie ofiary do szaleństwa, nie ufając ludziom, którym się skarży.
• Osoby stosujące przemoc są w stanie przestać w razie potrzeby, a większość sprawców ma doskonałą kontrolę nad swoim zachowaniem. Kiedy zdadzą sobie sprawę, że ich zachowanie jest niebezpieczne lub niekorzystne, sprawca może na chwilę przestać działać.
• Zazwyczaj gwałciciele wybierają miejsca na ciele, w których zadają obrażenia. Są w stanie kontrolować swoją wściekłość i wybrać, jak uderzyć, nie będąc widzianymi przez innych.

Cykl przemocy

Cykl przemocy to stabilny schemat wydarzeń, który łatwo rozpoznać przy uważnej obserwacji.

• Przemoc – Faktyczny akt przemocy, znęcanie się fizyczne lub emocjonalne.
• Poczucie winy - po tym, jak partner jest agresywny, zaczyna czuć się winny, ale nie za to, co zrobił. Z reguły martwi się tym, czego ludzie się dowiedzą i będzie musiał poradzić sobie z konsekwencjami swojego zachowania.
• Wymówki - Partner próbuje znaleźć wymówkę. Ale to nie wygląda na przeprosiny i tak nie jest. Partner stara się racjonalnie wyjaśnić przyczynę tego, co zrobił, często obwiniając ofiarę za sprowokowanie jej.
• „Normalne” zachowanie – sprawca robi wszystko, aby utrzymać kontrolę i partnera w związku. Potrafi udawać, że nic się nie stało lub wręcz przeciwnie oczarowywać, dawać prezenty i okazywać niesamowitą troskę. Jakby nadszedł miesiąc miodowy. Ale to wszystko jest tymczasowe i nieszczere.
• Fantazja i planowanie (Fantazja i planowanie) - Gwałciciel wyrusza na polowanie: szuka powodu, obserwuje twoje działania w poszukiwaniu powodu, fantazje o tym, jak będzie dominować. Knuje plany urzeczywistnienia brutalnych fantazji.
• Prowokacja (ustawianie) – oprawca stawia cię w sytuacji, w której może, jego zdaniem, „słusznie” okazać przemoc wobec ciebie.

Tak zwany „miesiąc miodowy” jest powodem, dla którego ludziom tak trudno jest uciec od gwałciciela. Wierzą, że wszystko się zmieni i że ten czas był ostatnim lub jedynym. Ale w praktyce taka szansa jest bardzo, bardzo mała. Jeśli w systemie wartości danej osoby przemoc jest normalnym i akceptowalnym sposobem rozwiązywania problemów, to jest to na zawsze.

Jak rozpoznać sygnały możliwej przemocy domowej

Przemoc domowa jest zwykle starannie ukrywana, ponieważ wiąże się z nią wiele strachu, wstydu i poczucia winy. Izolacja pogarsza stan ofiary, pozbawiając ją zewnętrznych zasobów w postaci wsparcia i empatii ze strony otaczających ją osób. Możesz jednak być spostrzegawczy i zwracać uwagę na niektóre sygnały, które mogą oznaczać, że coś dzieje się z Twoją ukochaną osobą, przyjacielem lub współpracownikami.

Typowe oznaki przemocy domowej.

Osoby maltretowane mogą:

• Wydaje się, że boisz się swoich partnerów
• Rób wszystko, co każe im partner
• Stale sprawdzane przez partnera
• Często kłócą się z partnerem
• Często mówi o gorącym temperamencie, zazdrości lub obsesji partnera

Możliwe oznaki przemocy fizycznej.

Osoby, które są wykorzystywane fizycznie, mogą mieć:

• regularne ślady uszkodzeń uzasadnionych „wypadkiem”
• częste nieobecności w pracy, szkole lub wcześniej zaplanowane wydarzenia publiczne
• ubrani, aby ukryć ślady kontuzji (na przykład długie rękawy podczas upałów)

Znaki ostrzegawcze izolacji.

Osoby odizolowane:

• rzadko pojawiają się w miejscach publicznych bez partnera
• ograniczona możliwość zobaczenia znajomych i rodziny
• ograniczony dostęp do pieniędzy, samochodu i innych zasobów ekonomicznych

Psychologiczne oznaki przemocy.

Osoby maltretowane mogą:

• wykazują niską samoocenę, nawet jeśli wcześniej wydawali się pewni siebie
• wykazać poważne zmiany osobiste (jak mówią, „po tym, jak go poznała, było tak, jakby została zastąpiona”)
• być przygnębionym, niespokojnym, samobójczym.

Porozmawiaj z osobą, jeśli coś podejrzewasz.

Możesz myśleć, że to nie twoja sprawa, możesz się mylić, ale nic nie stoi na przeszkodzie, abyś po prostu dał ci znać, co zauważyłeś i że jesteś gotowy udzielić wszelkiej możliwej pomocy: pozwolić ci żyć, pomóc finansowo oddzielić się od gwałciciela, wspieranie Cię w udaniu się na policję i do adwokata. Nawet jeśli ktoś nie wyjdzie z rozmowy, będzie wiedział, że nie jest sam, że jego problem jest zauważalny i jest ktoś, komu zależy na nim. Wybierz czas, kiedy jesteś sam, powiedz to, co zauważysz, bez interpretacji lub osądu. Daj mi znać w czym konkretnie jesteś gotów pomóc.

Kiedy bierzesz odpowiedzialność za pomoc, pamiętaj, że gwałciciele mogą umiejętnie manipulować, gnębić, a nawet ogólnie grozić i rujnować twoje życie. Upewnij się, że masz wystarczająco dużo zasobów, aby walczyć z samym sobą.