Hipnoza Co To Jest?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 22:21

Hipnoza… co to jest?

Powiem ci od razu: hipnoza jest dla człowieka stanem naturalnym. Według badań przeprowadzonych przez naukowców, każda zdrowa psychicznie osoba wpada w stan hipnozy co 90 minut czuwania. Jest to stan, w którym już nie śpisz, ale nie chcesz myśleć i ruszać się. Jest to stan, w którym wsiadasz do autobusu, zrelaksowany i „obudzony” tuż przed wyjazdem. Jest to stan, w którym myślisz o czymś z taką koncentracją, że zupełnie nie zauważasz osoby, która się do Ciebie zwraca…. Powyższe przykłady to naturalny, spontaniczny trans.

Ale stany transowe można również wywołać sztucznie. Aby to zrobić, musisz być w stanie „wyłączyć” pracę lewej, racjonalnej półkuli mózgu. Jednocześnie psychologiczne mechanizmy obronne klienta są całkowicie wyłączone i możliwa staje się praca z jego nieświadomymi programami.

Trans hipnotyczny to głęboka koncentracja uwagi na słowach hipnologa, bez rozpraszania się przez obce myśli i bodźce.

Wielu psychologów stosuje hipnozę w swojej praktyce doradczej. Hipnoza jest techniką sugestywną i należy do psychologii behawioralnej, co oznacza, że hipnoza jest w stanie wpływać i zmieniać zachowanie danej osoby. Pod względem skuteczności korekcji zachowania to właśnie hipnotyzacja zajmuje najwyższą linię.

Tak więc, oprócz znajomości technik wyłączania pracy lewej półkuli, konieczne jest stworzenie w gabinecie najbardziej odpowiednich warunków do hipnotyzowania. Kolorystyka w biurze powinna być utrzymana w złocisto-zielonych odcieniach, ponieważ te kolory najlepiej sprzyjają relaksowi. Krzesło, na którym klient usiądzie, lepiej ustawić w rogu pokoju. Poziom oczu klienta powinien znajdować się poniżej twojego poziomu oczu. Krzesło klienta nie powinno być wysokie, aby podczas siedzenia kolana znajdowały się nieco wyżej niż biodra. Poproś ręce i nogi, aby się nie krzyżowały. Podczas hipnoterapii nie pozwalaj klientowi trzymać na kolanach żadnych przedmiotów (torby, ubrań) - będzie to odebrane przez niego jako dodatkowa ochrona psychiczna przed Tobą.

Przy wprowadzaniu w trans radzę przymocować prawą rękę klienta (jeśli jest praworęczny, a lewą - jeśli jest leworęczny) ręką - wystarczy położyć dłoń na jego prowadzącej ręce w okolicy łokcia. Przy wszystkich tych manipulacjach dasz sygnał podświadomości klienta, że to ty tu rządzisz i że można ci zaufać.

Podkręcanie lub dublowanie to kopiowanie zachowania klienta. Dostosowanie jest konieczne, aby nieświadomie wywołać poczucie zaufania klienta do hipnologa, aby usunąć psychologiczne mechanizmy obronne klienta. Zasada polega na tym, że zakochani ludzie nieświadomie kopiują nawzajem swoje zachowania (np. jeden ziewnął, drugi natychmiast zaczyna ziewać). Pomiędzy kochającymi się ludźmi praktycznie nie ma żadnej psychologicznej obrony, ufają sobie nawzajem i łatwo inspirują się różnego rodzaju informacjami.

Regulacja odbywa się poprzez kopiowanie pozycji ciała klienta. Podstawowy system komunikacji reprezentacyjnej jest kopiowany w celu lepszego zrozumienia Twoich słów przez klienta. W tym celu proszę o opisanie drzwi wejściowych i korytarza. Wizualizacje opisują obraz wizualny. Audiale z pewnością powiedzą, czy skrzypią drzwi, czy podłoga, czy nie, opisują różne przywołane dźwięki. Kinestetyki mówią o zimnych lub ciężkich drzwiach itp. W przyszłości na pewno wykorzystam tę wiedzę nie tylko podczas komunikacji i regulacji, ale także podczas sugestii, tworząc obrazy zrozumiałe dla klienta.

Konieczne jest dostosowanie się do rytmu oddechu klienta.

W literaturze można znaleźć wiele zaleceń, jak dostosować się do klienta, jak oddychać, jak wyglądać, jakich słów i zwrotów użyć…. Z doświadczenia powiem: bardzo trudno logicznie przemyśleć dostosowanie się do klienta. Dużo prostszą i skuteczniejszą opcją jest pokochanie psychiczne klienta, przekonanie siebie podczas terapii, że go kochasz. Strojenie na najwyższym poziomie jest automatyczne! A dostosowanie to 50% sukcesu.

Wszystkie te zalecenia znacznie ułatwią i przyspieszą wprowadzenie klienta w trans.

Testy podatności na hipnozę.

We wszystkich przewodnikach po hipnozie można zobaczyć listę testów na podatność na hipnozę. Pozwalają ujawnić, jak podatna na hipnozę (sugerowana) jest dana osoba. Uważam, że takie testy powinny być przeprowadzane tylko przez hipnotyzerów popowych, ponieważ muszą oni identyfikować osoby o najwyższej zdolności hipnotyzowania spośród dużej liczby osób, aby pokazać na nich wszelkiego rodzaju "cuda". W praktyce psychologicznej trzeba pracować zarówno z osobami wysoce hipnotycznymi, jak i słabo zahipnotyzowanymi, więc takie testy niczego nie rozwiązują. Dla psychologa ważne jest, aby wiedzieć o kliencie coś jeszcze: czy klient jest zdrowy psychicznie, czy też ma organiczne uszkodzenie mózgu. W hipnozę może zanurzyć się każda zdrowa psychicznie osoba: ktoś szybko, ktoś powoli. Ale możesz to zanurzyć. Inną rzeczą są osoby chore psychicznie i osoby z uszkodzeniem mózgu (na przykład po udarze). Jest prawie niemożliwe zanurzenie takich osób w hipnozie, a może na krótki czas (co może nie wystarczyć na terapię).

To, na co jeszcze należy zwrócić uwagę przed wprowadzeniem klienta w trans, to zwykłe lub informacje zwrotne do sugestii. Są ludzie, wpajając lekkość ciału, dostajemy ociężałość; wpajając senność, dostajemy pogodę ducha… Takich ludzi nie ma wielu, ale są. Aby wprowadzić je w trans, konieczne jest dodanie cząstki „nie” przed każdą sugestią. Na przykład, jeśli chcesz osiągnąć relaks, powiedz: „Nie relaksuj się, utrzymuj napięcie tak bardzo, jak możesz!” Po takiej sugestii klient może się zrelaksować. Warto dawać odwrotne sugestie, dopóki klient nie pogrąży się w hipnozie. Następnie możesz przełączyć się na zwykłe bezpośrednie sugestie. Taka reakcja zwrotna na sugestie jest obroną psychologiczną, na prośbę klienta można się jej pozbyć podczas hipnoterapii.

Etapy zanurzenia w transie:

• rozmowa przygotowawcza – sprowadza się do przekazania klientowi bezpieczeństwa hipnozy, możliwie barwnego wyjaśnienia wszystkich korzyści i korzyści płynących z transu hipnotycznego;
• zacznij wchodzić w trans z koncentracją na obiektach zewnętrznych (na ręce hipnologa, na punkcie lub na głosie);
• przenieść zewnętrzną uwagę klienta na doznania wewnętrzne (prosimy o wyczucie wdychanego i wydychanego powietrza lub prosimy klienta o zauważenie, jak ciężkie stało się jego ciało, jak naciska na krzesło lub kanapę);
• przechodzimy do pracy tylko właściwej, figuratywnej półkuli, zaczynając aktywnie inspirować różne obrazy i nie pozwalając klientowi myśleć samodzielnie. Od tego momentu twój głos staje się jego racjonalnym mózgiem, jego świadomością. W ten sposób rozwija się zrównoważony związek;
• na tym etapie pojawiają się niezbędne sugestie transu, trwa praca terapeutyczna;
• w razie potrzeby realizujemy sugestie posthipnotyczne, na przykład zaszczepiamy poczucie zabawy i śmiechu przy każdej sugestii innych osób, aby powrócić do złych nawyków. Jeśli planujesz kontynuować hipnoterapię w przyszłości, musisz podać następującą sugestię: „Następnym razem, gdy powiem ci zdanie:„ Zamknij oczy i zanurz się w głęboki trans”i lekko klaszcz w dłonie, wtedy będziesz natychmiast znajdziesz się w stanie, w jakim jesteś teraz.”
• wychodzimy ze stanu hipnozy. W tym celu w całym ciele zaszczepia się coraz większą lekkość, aw duszy radość i lekkość. Wnioski z hipnozy zwykle przeprowadza się na liczbę „trzech”.

Skąd wiesz, czy klient wszedł w trans, czy jeszcze nie?

Aby określić stan świadomości klienta, musisz go obserwować. W transie twarz jest wygładzona, wszelkie napięcia znikają. Oddychanie staje się równomierne. Jeśli oczy są otwarte, zauważalne jest rozszerzenie źrenic i bezruch wzroku. Jeśli sugeruje się, że ciało jest ciepłe i ciężkie, skóra staje się lekko różowa. Często nasila się pocenie, na czole i szyi widoczne są kropelki potu. Istnieje wrażenie, że osoba zasnęła siedząc (jeśli siedzi na krześle). W głębokim transie ruchy połykania są całkowicie nieobecne, nie ma kaszlu i kichania. Kiedy zasugeruje się coś nieprzyjemnego (na przykład niechęć do alkoholu), ślina zostanie połknięta itp. Jeśli ręka hipnotyzera zostanie podniesiona, a następnie nagle puszczona, pozostanie zwisająca, jakby sztywna (nazywa się to katalepsją). Co więcej, w tej „wiszącej” pozycji ręka może być dość długo, nawet jeśli pozycja jest bardzo niewygodna.

Myślę, że moje zalecenia przydadzą się tym psychologom, którzy w swojej praktyce stosują hipnozę. Powodzenia!