Kiedy Twój Mąż Jest Narcyzem

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

„Słuchaj”, mój były mąż powiedział mi rano, „mam dość czytania, jaki masz cudownego ciepłego i emocjonalnego narzeczonego. Mieszkasz ze mną od 15 lat. Napisz już o tym, jaka jestem cudowna, zimna i pozbawiona zasad”.

Mnie oczywiście trochę zaskoczyła taka reakcja, ale nie mogłem odmówić. Jeśli mamy pisać, to prawda – w tym fakt, że z taką osobą można żyć całkiem szczęśliwie. Najważniejsze jest poznanie zasad gry. Jeśli ktoś inny wziął moje ostrożne wskazówki, mój były mąż, wysoce funkcjonalny narcyz, jest naprawdę cudowny, zimny i pozbawiony zasad.

Naukowo rzecz biorąc, znajduje się gdzieś na pograniczu definicji „osobowości na poziomie neurotycznym z cechami narcystycznymi”, a tym, co Kernberg nazwał narcyzmem patologicznym. Nie będę zagłębiać się w naukową dżunglę i pisać, co to oznacza w kontekście relacji. Ale na początek przedstawię podstawowe pojęcia dla tych, którzy w ogóle nie są w temacie.

Zwykle są 4 typy i 6 podtypów narcyzmu (we wszystkich moich tekstach kieruję się twórczością Kernberga, Kohuta, Millona i Greena).

Rodzaje:

- klasyczny narcyz - wysoce funkcjonalny, zrealizowany społecznie, dumny ze swoich (dość realnych) osiągnięć (najczęściej w biznesie i na oficjalnych stanowiskach), bezpieczny emocjonalnie, zdolny do refleksji i utrzymywania relacji, ale jednocześnie otwarcie zabiegający o publiczne uznanie, dążący wznosić się ponad innych, w potrzebie ciągłego potwierdzania swojej wyjątkowości, nie toleruje powrotu i nie wyobraża sobie życia bez władzy i sukcesu.

- wrażliwy narcyz - typ słaby, chwiejny, kompensacyjny, skłonny do wstydu (nie mylić z sumieniem!), starający się ukryć w promieniach chwały silniejszego przedstawiciela, szarej eminencji, unikający rozgłosu, ale realizujący swoją potrzebę o uwagę poprzez ukryte manipulacje.

- narcyz społeczny - efektowny altruista i filantrop, demonstrujący patriotyzm, przestrzeganie wysokich zasad moralnych, zabiegający o sławę poprzez pracę społeczną i wspieranie znaczących społecznie projektów. Jednocześnie jest właścicielem i osobą zazdrosną, przywiązującą dużą wagę do oficjalnego uznania jego zasług i bliskości z władzą państwową.

- zły żonkil - co myślałeś. Toksyczni manipulatorzy, którzy uwielbiają kłótnie i wykorzystują innych dla zysku i przyjemności. Bezwzględni, podstępni, podstępni i agresywni, bliscy psychopatom, bo są aspołeczni i nie mają wyrzutów sumienia.

Podtypy:

- otwarty/ukryty - w zależności od wybranych metod uzyskania pożądanego. Klasyczni i społeczni narcyzowie są zawsze otwarci. Bezbronni są tradycyjnie pasywno-agresywni. Źli działają w zależności od sytuacji i często są nieprzewidywalni.

- somatyczny/mózgowy – w zależności od tego, którą część swojej osobowości narcyz ceni najbardziej. Osoby somatyczne przywiązują dużą wagę do wyglądu. Ludzie mózgowi polegają na inteligencji. Partnerzy postrzegani są także przez pryzmat dekoracji zewnętrznej (doceniane posiadanie) lub jako towarzysza, bliskiego w umyśle i duchu (nigdy nie równego sobie). Każdy rodzaj może być zarówno somatyczny, jak i mózgowy, a nawet mieszany.

- odwrócony / sadystyczny - specyficzna kategoria odnosząca się tylko do bezbronnych i okrutnych narcyzów. Typ wrażliwy jest zawsze ukryty i odwrócony - stara się dołączyć do swojego stada i żywić się pod osłoną silniejszych i bardziej demonstracyjnych osobników. Osoby te są niezwykle zależne od opinii innych ludzi, w dzieciństwie byli wyrzutkami i obiektem zastraszania, w wieku dorosłym nadal cierpią na kompleks ofiary. Złośliwe osobowości sadystyczne są często otwarcie aspołeczne, podatne na perwersje seksualne, ponieważ czerpią przyjemność z bólu i dyskomfortu innych ludzi.

W pewnym sensie miałam szczęście, bo mój mąż jest otwartym klasycznym narcyzem z wyraźnym ciążeniem w kierunku podtypu mózgowego, ale jednocześnie nie stroni od przejawów somatycznych. Zadbany, przystojny, odnoszący sukcesy mężczyzna w średnim wieku, obdarzony władzą i dobrobytem finansowym. W rzeczywistości są ich tysiące na całym świecie. Osoby te uwielbiają gry siłowe, przestrzegają określonego kodeksu honorowego, starają się unikać jawnej podłości i mierzą się nie tylko członkami (przekreślonych) zabawek w postaci jachtów, samolotów i samochodów, ale także stopniem rozwój i zaangażowanie w losy społeczności światowej. Więc jak to jest żyć z taką osobą?

1) Zgodność z umowami. Istnieją pewne zasady gry, które są wcześniej negocjowane. Ktoś jest w stanie omówić je na brzegu. Ktoś wyprowadza ich wzór empirycznie. Każde naruszenie będzie kosztować miejsce na słońcu. W relacji z narcyzem nie ma miejsca na arogancję i manipulację. Mimo wszystko nie możesz go ograć. Tylko najwyższa szczerość, jasność myślenia, mądrość i pewna doza uległości. Jeśli narcyz nie czuje się zagrożony swoją wyjątkowością, w innych dziedzinach wspólnego życia będziecie mieli całkowitą carte blanche.

2) Jeśli partner narcyza chce być czymś więcej niż tylko trofeum na półce lub ładną lalką w eskorcie, będzie musiał zrobić swoje i osiągnąć sukces w swojej pracy. Wtedy (być może) narcyz będzie z niego dumny i uzna prawo do jakiegoś pozoru partnerstwa. W innych przypadkach żywność w puszkach (nawet żywą) jest wyrzucana zaraz po upływie terminu ważności.

3) Tylko jedna osoba może być główną osobą w takim związku. Nie miej złudzeń co do własnego znaczenia. Choć partner narcyza jest dobry, zawsze będzie na uboczu. Ukryty, bezbronny narcyz grający w swoją tajną grę jest idealny. Ale nawet w takich zestawieniach daleko mu do ideału. Ważne jest, aby wrażliwy narcyz czuł się potrzebny i doceniany. Ten format jest obciążeniem dla typów klasycznych i społecznych. Chcą we wszystkim lekkości i perfekcji - zwłaszcza u partnera, którego zadaniem jest być idealnym i nie znieść mózgu.

4) Narcyz postrzega każdego partnera jako własność - może pozwolić mu na chwilę wypasać się na cudzym trawniku, ale najpierw założy mu na szyję nieznajomego lub pętlę, aby w każdej chwili było to możliwe przypomnij, kto jest szefem. Kiedy partner próbuje odejść, narcyz jest szczerze zaskoczony, jakby jego noga lub ręka nagle ogłosiła suwerenność. Problem zawsze rozwiązuje się szybko (nie zawsze bezboleśnie) – poprzez zastraszanie lub manipulację – w zależności od zwyczajowego formatu relacji i nastroju uczestników.

5) Nic nie dzieje się bez powodu i wszystko ma swoją cenę. Tylko pamiętaj.

6) Zły (przeczytany, przestraszony) narcyz jest bezlitosny. Zwłaszcza jeśli czuje zagrożenie dla swojej już zranionej dumy. A la guerre comme a la guerre. Zapomnij o miłości i współczuciu - dla narcyzów taka koncepcja nie istnieje. To tylko słowa, umiejętnie podane we właściwym czasie.

7) Korzyść jest na pierwszym miejscu. Narcyz nigdy nie zrobi czegoś, co nie przyniesie mu zwrotu z inwestycji. Nie jest zdolny ani do poświęcenia, ani do czystej miłości. Za każdym działaniem kryje się precyzyjna kalkulacja. Ale narcyzom wszelkiego rodzaju trudno jest planować z dużym wyprzedzeniem, więc ich decyzje są zazwyczaj krótkoterminowe. Przy cierpliwości i zrozumieniu mechanizmów można to wykorzystać.

8) Od idealizacji do dewaluacji jest jeden krok. Jeśli nie chcesz zostać przybity przez narcystyczną huśtawkę, zawsze bądź o krok do przodu. To ciężka praca, ale wiele aspektów życia z takimi postaciami sprawia, że to doświadczenie jest warte zachodu.

9) Zewnętrzny połysk kompensuje wewnętrzną pustkę. Wszelkie wyznania miłosne, zachwyty i inne przejawy uczuć – bez względu na to, jak szczere lub nieskazitelne mogą się wydawać – w ustach narcyza są tylko hołdem dla społecznej przyzwoitości. Każdy wysoce funkcjonalny narcyz wie, jak traktować ludzi w taki sposób, aby byli szczęśliwi, że otrzymają ułamek jego uwagi i sami wyskoczą ze spodni (przekreślone) i będą walczyć o prawo do dotykania go.

10) Narcyści są zdolni do doświadczania podstawowych emocji i empatii poznawczej, ale nie „prawdziwych” uczuć miłości i przywiązania. Ponadto narcyści nie mają problemów z komunikacją i wyrażaniem siebie. W przeciwieństwie do psychopatów nie mają aleksytymii (niemożności wyrażenia swojego stanu słowami). Po prostu jedyną rzeczą, na której naprawdę zależy narcyzowi, jest on sam. Reszta to piękna gra, z której czerpie przyjemność estetyczną.

Ogólnie rzecz biorąc, fakt, że były mąż postanowił wyjść i zobaczyć, ilu fanów będzie miał, z punktu widzenia narcyzmu, absolutnie zrozumiały czyn - poczuć, że ofiara wymyka się ci spod nosa i zrobić coś, co wzbudzi w niej uczucia, przyciągnie uwagę i wywoła emocjonalny wybuch. Zwykle działa, tak, ale nie z ludźmi takimi jak ja:)