2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Osoby wrażliwe i zainteresowane
jak w rozwoju osobistym,
oraz w relacjach z innymi ludźmi,
każdego dnia stawiają kroki na ścieżce samorozwoju i wzrostu
Często trzeba te kroki powtórzyć lub zmienić trajektorię ruchu, czasem zdarzają się „zaczarowane” ślepe zaułki, które w tej chwili nie mają o niczym pojęcia. To długa, trudna i ciągła podróż. Ścieżka, którą trzeba przebyć zarówno z bliskimi, jak i samotnie, nawet w ufnym i szczerym związku.
Dziś chciałbym zwrócić szczególną uwagę na to samotne wędrowanie wśród ludzi i wydarzeń.
1. Ból jest wyjątkowy, tylko jedna osoba może go zrozumieć
Są okresy szczytowe, kiedy ból psychiczny pozbawia człowieka jego własnych uczuć i poczucia rzeczywistości. Jego wyjątkowość polega na tym, że debugowane i dobrze opracowane sposoby wyjścia z sytuacji i stanu nie działają.
Bez względu na to, jak bardzo starasz się z wyprzedzeniem pracować nad relacjami z bliskimi, buduj je z dużym wkładem i poświęceniem, w takiej sytuacji nawet najbliżsi ludzie zawodzą. Sama „porażka” początkowo pojawia się w nas samych, kiedy następuje złożone wydarzenie lub inne ważne uświadomienia sobie przeszłości lub teraźniejszości, a psychika może nie być w stanie poradzić sobie z całym obciążeniem.
Część procesów doświadczania ulega „zamrożeniu”, często oznaką tego jest poczucie nieadekwatności reakcji na to, co się dzieje. Czasami w takich stanach człowiek zaczyna wątpić w swoją psychiczną „normalność”, ale w rzeczywistości nieadekwatność reakcji często wiąże się ze stanem szoku z powodu tego, co się dzieje i obiektywną niezdolnością do naturalnej reakcji, dopóki stan emocjonalny nie zostanie lekko zrównoważony i powraca wrażliwość.
Uczucie nieznośnego bólu psychicznego, a czasem fizycznego poprzedza lub towarzyszy „zamrożeniu”. Ten ból jest tak subtelny i ostry, że niezręczny ruch zarówno bliskich, jak i samej osoby może jeszcze bardziej zranić.
Doświadczenia w okresach tak silnego bólu psychicznego wiążą się z ponowną oceną znaczeń i wartości życiowych, znaczenia i treści relacji oraz naruszenia podstawowego zaufania do świata i innych. Wyjątkowość tego bólu polega na tym, że raczej trudno go opisać słowami, nawet mając doskonałe słownictwo, ten ból w człowieku nie znalazł jeszcze dla siebie miejsca w realnym świecie.
Uzyskanie wsparcia i wsparcia od innych staje się prawie niemożliwe, w innych sytuacjach brakuje prostych i zrozumiałych słów wsparcia i aprobaty. Trudno jest dzielić się takim bólem z drugą osobą, ponieważ jest to twój własny ból, ale taki, którego głębię i zasięg możesz poznać tylko Ty. Chce krzyczeć, niszczyć wszystko dookoła, żeby tak bardzo nie bolało. Człowiek szuka wyjścia z tego nie do zniesienia stanu.
2. Wychodź do ludzi, nawet jeśli nie chcesz
W takim stanie osoba ma do czynienia z uczuciem nie tylko ostrego bólu psychicznego, ale także ostrej samotności, wprowadzając w ten sposób proces doświadczeń w jeszcze ostrzejszą fazę.
Poczucie niezrozumienia i nieufności w świecie tylko podsyca ten stan, ale tutaj ważne jest, aby podjąć wysiłek i nadal wychodzić do ludzi. Trzeba to zrobić przynajmniej po to, aby uczucie całkowitej samotności nie pochłonęło osoby całkowicie, ponieważ wyjście z tego stanu będzie tak samo bolesne jak zanurzenie się w nim.
Niezwykle ważne jest, abyś przynajmniej na poziomie fizycznym nie był sam. Ale nie przytłaczaj się nadmierną komunikacją, nawet jeśli dzieje się to w znajomy sposób. Zadbaj o siebie i swoje zasoby, naprawdę ich potrzebujesz.
3. Jest to stan niezwykle trudny, ale nie trwały
Natura jest tak zaaranżowana, że w życiu są pewne cykle, a teraz dzieje się z tobą niezwykle trudny, ale i przemijający etap. To się skończy, a z nową siłą i doświadczeniem będziesz mógł oddychać i iść dalej.
Naprawdę chciałbym pomóc ludziom
zmniejszyć uczucie bólu, a czasem nawet bezradności,
ale w takich chwilach jedyne, co mogę zrobić, to być blisko
Ale to nie są tylko słowa, ale świadomy wybór, aby być blisko ludzi, którzy doświadczają tak nieznośnego bólu. Szczerze mówiąc to jeden z najtrudniejszych punktów w pracy z klientami, ale to są miejsca najsilniejsze i najbardziej wartościowe, których nie da się odtworzyć w formie eksperymentu, to najczystsze i bezcenne doświadczenie.
Zalecana:
Autyzm. Rada Dla Wszystkich, Którzy Po Raz Pierwszy Zetknęli Się Z Tą Diagnozą
To tylko kilka z możliwych objawów autyzmu, a ich połączenie i nasilenie może się różnić w zależności od osoby. Adaptacja schematu prof. Rendel-Short, Australia. Diagnoza mody Ostatnio dużo mówi się i pisze o autyzmie. Dziennikarze uwielbiają wychodzić do opinii publicznej z żywymi paradoksalnymi hipotezami:
Czy Sukces Finansowy Nie Jest Dla Wszystkich? 7 Powodów Porażki W Biznesie
Zawsze zastanawiałem się, dlaczego jedna osoba może dobrze zarabiać, budować biznes, a druga, nawet jeśli bardzo się stara, tworzy plany, buduje marzenia, wizualizuje je, przechodzi różne szkolenia biznesowe i wytrwale, ale nie osiąga oczekiwanych rezultatów.
Samoocena Kobiet / Czy Jest Wystarczająco Dużo Książąt Dla Wszystkich, Co Robić?
Poczucie własnej wartości to wartość, którą osoba przypisuje sobie lub pewnym cechom. Główną kategorią wartościującą jest znaczenie osobiste, które każdy wnosi do swojej formacji. Podstawą wsparcia samooceny jednostki jest akceptacja dziecka przez rodziców, w przyszłości zależy to od opinii innych, bliskich i bliskich, a także od własnej pracy nad osobowością.
Nie Można Być Idealnym Dla Wszystkich
Czasami nie ma znaczenia, co robisz. Nigdy nie możesz w pełni spełnić oczekiwań otaczających Cię ludzi. Jedyne oczekiwania, które należy spełnić, to Twoje własne. Niektórych ludzi, bez względu na to, co robisz, nigdy nie możesz zadowolić. Niektórzy sprawią, że uwierzysz, że jesteś porażką, nawet jeśli tak nie jest.
7 Kroków Systemu Samorozwoju. Strategia Nie Jest Dla Wszystkich
Kiedyś myślałem, że wszyscy ludzie chcą się rozwijać, wzrastać jako jednostki, doskonalić się, otwierać nowe horyzonty, podnosić poziom swoich umiejętności i podnosić swoje kompetencje. Potem, po uważnej obserwacji ludzi, po kilkunastu konsultacjach, zdałem sobie sprawę, że nie postrzegam właściwie rzeczywistości.
