Jak Radzić Sobie Z Prokrastynacją. Jak Nie Zwlekać

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Prokrastynacja to tendencja do ciągłego odkładania rzeczy „na później” (również ważnych i pilnych!). Stan ten staje się prawdziwym problemem, gdy człowiek przebywa w nim przez większość czasu - ciągłe „zakłócanie” zaplanowanych działań, słaba jakość wyników, a w efekcie stres, poczucie winy, kłopoty i stracone szanse. W rzeczywistości prokrastynacja jest bardzo powolnym, ale pewnym sposobem dotarcia do krawędzi życia.

Po co walczyć z prokrastynacją i jak to zrobić?

Jaka jest istota prokrastynacji? Człowiek zaniedbuje określone ważne sprawy i jest rozpraszany różnymi drobiazgami i rozrywką. Na przykład pomiń zajęcia w instytucie i zrób stronę internetową w domu, której cel nie jest nawet jasny; nie chodź do pracy i nie sprzątaj w domu; nie nagrywaj ważnego filmu i nie zmywaj naczyń itp. Powszechne jest, że każdy zwleka w taki czy inny sposób - nawet najbardziej udany! Jednak najbardziej cierpią na tym psychologiczne osobowości osobowości twórcze - często to estetki piękna, które cały dzień siedzą w domu i dopiero przed godziną trzecią zaczynają pracę.

Co leży u podstaw zjawiska prokrastynacji?

Strach przed szczęściem i zwycięstwem, uczucie strachu przed uzyskaniem naprawdę znaczących rezultatów (z reguły prokrastynacja pojawia się w tych momentach, kiedy dana osoba ma bardzo wysoką motywację). Strach przed czymś nowym – nie wiesz, co robić, więc pojawia się niepokojące uczucie „spotkania z tygrysem”. Strach przed hańbą przed ludźmi wokół ciebie. Obawy przed zrobieniem czegoś głupiego i popełnieniem błędu – nagle mi się nie uda; wynik będzie znacznie gorszy niż innych ludzi; czy moje oczekiwania nie zostaną spełnione? Strach przed wstydem towarzyszy wielu z nas (nie ma znaczenia, czy masz zadatki na perfekcjonistę, czy nie). Tutaj chcę podać osobisty przykład - nie mogłem robić treningów dłużej niż rok (nie wiedziałem jak je poprawnie przeprowadzić, wątpiłem w każde działanie), dziś to dla mnie nie problem, ale wciąż jest daleko od ideału (dużo trzeba dopracować i dopracować)… Brak wsparcia, a co za tym idzie brak środków wewnętrznych (nie masz energii lub po prostu poświęcasz ją na walkę z przytłaczającym uczuciem strachu przed wstydem i nie otrzymaniem moralnego wsparcia od bliskich)

Próbujesz znaleźć informacje, jak to zrobić, albo nawet nie wiesz od czego zacząć – na to wszystko marnuje się dużo energii. A nawet wykonując prace domowe (na przykład sprzątanie kuchni lub zmywanie naczyń), mimo to zużywasz swój wewnętrzny zasób w podwójnej objętości - i na ważną rzecz, której nie zrobiłeś i odłożyłeś „na później”. W ten sposób uzyskuje się przekroczenie energii. Dodatkowo depresja, zwiększony niepokój, apatia i zły nastrój, wysokie oczekiwania mogą Ci przeszkadzać (np. moja mama powiedziała, że powinnam być najlepsza, a babcia tylko oczekiwała wysokich wyników – „pięć” we wszystkich badanych). W tym drugim przypadku dziecko często nie jest chwalone lub radowane z dobrych ocen (wszystko ogranicza się do standardowego zdania – „Tak, tak powinno być!”). Rodzice reagują tylko na „czwórki” i „trójki”. W rezultacie w człowieku tkwią początki prokrastynacji.

Dlaczego to się dzieje? Jeśli zauważysz osobę tylko w chwilach porażki, nieświadomie sprowokujesz podobne zachowanie, aby zostać zauważonym, gdy jesteś na samym dole („Och, dobrze! Muszę zejść jeszcze niżej, a moi krewni mnie zauważą - mama, tata, mąż … ). Stosunkowo mówiąc, nadajesz innym: „Spójrz na mnie, jaka jestem biedna! Nic nie mogę zrobić, nie mam siły i energii … Pociągnij mnie siedem, sam nie mogę tego zrobić!”).

Nawyk otrzymywania natychmiastowej gratyfikacji

W praktyce wygląda to tak – odprowadzasz nagromadzoną energię i stres w drobne prace domowe, „oszukując” swoją psychikę („Spójrz, robię ważną rzecz – zmywam naczynia, sprzątam mieszkanie, czytam książkę. Nie jestem siedzenie nieruchomo! ) … W rezultacie napięcie znika, a osoba składa sobie obietnicę, że później wypełni „ten” biznes. Co się potem dzieje? O wszystkim, co odkłada się „na później”, zapomina się, dzieje się to regularnie, a człowiek po prostu degraduje się, nie myśli strategicznie i w związku z tym nie robi ani kroku w kierunku swojego sukcesu, w rzeczywistości zajmuje pozycję przeciwnika jakiegokolwiek przedsięwzięcia i próby.

Jak pozbyć się prokrastynacji?

Prędzej czy później zły nawyk kanalizowania napięcia w najmniejszy opór, unikanie ważnych i priorytetowych zadań doprowadzi do tego, że rzeczy będą się kumulować wykładniczo, a z czasem będzie ci trudno zmusić się do ich wykonania (np. gdybym odłożył nagrywanie wideo na miesiąc, skończyłbym na nagrywaniu 5-10 na raz, a nie tylko jednego dziennie). Zrozumiałe jest, że będziesz opierał się wykonaniu nagromadzonych zadań. Co mamy w rezultacie? W najgorszym przypadku nagle znajdziesz się na krawędzi życia bez pracy i pieniędzy.

Co robić?

Na początek powinieneś złapać się w momencie, w którym zwlekasz i powiedzieć: „Dość! Nie chcę doprowadzać się do skrajnego stanu degradacji!” „Zadaj sobie pytanie, co może się stać, jeśli nie zmienisz swojego zachowania. Czy jesteś teraz zadowolony z życia? A co się stanie, jeśli pozostanie taki sam - czy to dla ciebie norma?

Jeśli odpowiedziałeś tak, nie ma sensu czytać dalej - wróć do swojego znajomego środowiska i idź dalej z prądem. Jednak z reguły wszyscy dążymy do rozwoju, wynika to z naszej natury.

Jeśli zdecydowanie nie zgadzasz się z obecnym stanem rzeczy w swoim życiu, zacznij łapać się na prokrastynacji. Na przykład właśnie zdecydowałeś się umyć naczynia, ale dlaczego nie chcesz wykonać pilniejszego i ważniejszego zadania? Czego się boisz? Wstyd, porażka, porażka, potępienie innych, a może nawet nie wiesz od czego zacząć? Daj sobie konkretną odpowiedź

Odpowiedz na następujące pytania:

- Masz wystarczającą wiedzę?

- Jakiej wiedzy ci brakuje?

- Brakuje ci energii? Skąd możesz czerpać energię, której potrzebujesz, aby iść naprzód?

- Brakuje ci wsparcia? Gdzie możesz to znaleźć?

Spróbuj użyć dość interesującej techniki psychologicznej - wyobraź sobie, że twoje przedsięwzięcie zakończyło się sukcesem (na przykład z powodzeniem nagrałeś wideo, a miliony subskrybentów zaczęły cię oglądać). Jakie emocje otrzymasz? Czy zdobędziesz uznanie, czy też będziesz otoczony zazdrością, twoja rodzina wyrzeknie się ciebie (krewni wolą i wspierają tylko biednych, a tych, którym się udaje, traktuje się z pogardą i milczącym potępieniem)? Dokładnie przeanalizuj odpowiedzi na te pytania. Zastanów się i pamiętaj, za jakie czyny w dzieciństwie byłeś kochany, a dla których czuli wobec ciebie całkowitą obojętność. Zjawisko prokrastynacji jest ściśle powiązane z obojętnością bliskich i przyjaciół – przede wszystkim w życiu boisz się znaleźć się w sytuacji, w której poczują wobec Ciebie obojętność. Na przykład nikt nie pochwalił Cię za „A” lub piękny rysunek, ale też nie ukarałeś, Twoi bliscy byli apatyczni i obojętni na to. W rezultacie człowiek utknie w miejscu zdobycia naprawdę skutecznych i ważnych umiejętności w życiu

Pamiętaj, aby zapisać wszystkie powody, które mogły wpłynąć na twój obecny stan. Bądź ze sobą szczery, wejdź w głąb swojej duszy, wczesnego dzieciństwa i pierwszych doświadczeń z dzieciństwa, uczciwie odpowiedz na pytanie, czego dokładnie boisz się w konkretnej sytuacji, czego Ci brakuje, jaki jest prawdziwy powód zwlekania.

Więc odkryłeś prawdziwą naturę swojego zwlekania. A teraz umów się na konfrontację z samym sobą. Jasno i wyraźnie uświadom sobie, że odpowiedzialność za twoje życie spoczywa tylko na tobie. Nikt nie wykona za Ciebie Twoich zadań i nie przeżyje Twojego życia, a najważniejsze jest to, że nikt Ci niczego takiego nie da! Przynajmniej zapłacisz cierpieniem, niepokojem, uwagą, a nawet urazem psychicznym. Zrób listę rzeczy do zrobienia na każdy dzień. Jeśli trudno Ci zacząć coś robić, codziennie dodawaj do tego to niechciane zadanie. Ważne jest, aby nakreślić najważniejsze zadanie. Jeśli teraz jest to dla Ciebie niewykonalne i trudne, podziel je na podzadania, wskaż konkretne kroki do osiągnięcia zamierzonego celu - tylko po to, abyś prawdopodobnie już dziś zaczął go realizować. Niech to będzie tylko mały krok – to nie ma znaczenia!

Użyj metody Pomodoro - 25/5 (pracujesz 25 minut, odpoczywasz 5 minut). Nie pędź się do pracy, pozwól sobie na odpoczynek i relaks, zbierz myśli. W przeciwnym razie po prostu nie uwierzysz sobie, gdy zaczniesz ponownie pracować, świadomie zrozumiesz, że w ciągu najbliższych trzech godzin nie będziesz mógł odpocząć. Wyznaczamy racjonalne granice w przepływie pracy!

Używaj afirmacji

To prosta formuła słowna napisana w pozytywny sposób, która pozwoli Ci utrwalić pożądaną postawę w Twojej podświadomości („Odniosę sukces”, „Znajdę dodatkowy zasób”, „Mam na co pracować”). Jeśli ciągle przewijasz afirmacje w głowie lub nagrywasz je na dyktafon, to pomoże ci przezwyciężyć opór psychiki.