Hereofobia. Ukryta Choroba, Która Okrada Ludzi Ze Szczęścia

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

„Myślę, że bałem się tego od dzieciństwa. Było to szczególnie trudne, kiedy musiałem brać udział w imprezach rozrywkowych. Wszyscy śmiali się i radowali, ale ja czułem się nieswojo. Wydawało się, że stanie się coś strasznego.”

Jeśli to, co się dzieje często wydaje się człowiekowi zbyt piękne, aby mogło być prawdziwe, a chwile szczęścia są bardziej przerażające niż przyjemne, ponieważ nieuchronnie przyjdzie po nich nieszczęście lub będzie musiał zapłacić bólem, ma herofobię.

Słowo „cherofobia” pochodzi od greckiego „chairo” („raduję się”) i oznacza lęk przed szczęściem, radość.

Osoby cierpiące na herofobię nie doświadczają stale smutnego lub niespokojnego stanu depresji i zaburzeń lękowych – boją się tylko tych wydarzeń, które mogą dać im poczucie radości. Takim ludziom wydaje się, że jeśli pozwolą sobie na szczęście i beztroskę choć przez krótki czas, z pewnością nastąpi jakieś smutne lub tragiczne wydarzenie.

Herofobia najczęściej objawia się tym, że ludzie:

1) Staraj się unikać uczestniczenia w zajęciach rekreacyjnych.

2) Unikaj oglądania filmów komediowych i zabawnych przedstawień, uważając to za stratę czasu.

3) Nigdy nie mówią o czymś dobrym, co wydarzyło się w ich życiu, ani nie dewaluują tego, gdy o tym wspominają.

4) Starają się nie myśleć o szczęściu, po raz kolejny zabraniają sobie nawet wspominania radosnych chwil, aby nie stało się coś złego.

4) Poczuj się źle lub winny, gdy są szczęśliwi.

5) Poczuj strach, kiedy zdadzą sobie sprawę, że są szczęśliwi.

6) Nieświadomie rezygnuj ze wszystkiego, co mogłoby zmienić ich życie na lepsze.

Herofobia jest zwykle spowodowana postawami krewnych lub innych ważnych dorosłych wyuczonych w dzieciństwie. Na przykład babcia lub matka często mogą powiedzieć: „Nie śmiej się, bo później będziesz płakać!” lub „Wszystkie dobre rzeczy będą miały swoją cenę”.

Okazuje się, że takie destrukcyjne postawy są dziedziczone po ludziach, którzy sami żyli w strachu przed radością. Zostały przyjęte przez dziecko jako prawda, uwierzył w nie i stały się jego przekonaniami. To znaczy, wydaje się, że osoba się broni: już teraz czuję się źle, co oznacza, że na pewno nie będzie gorzej.

Tutaj możesz również mówić o nieświadomym pragnieniu wspierania swojego systemu przodków, czyli nie obrażania bliskiego krewnego, dzielenia się jego uczuciami: moja matka nie widziała w swoim życiu nic dobrego - jak mogę teraz być szczęśliwy?

Herofobia może pojawić się po nieudanym żartowaniu z dziecka w dzieciństwie lub po nieudanym dowcipie, kiedy zostało zranione i obrażone, a wszyscy wokół się śmiali. Wtedy dla niego każda śmieszna lub radosna sytuacja będzie automatycznie kojarzona z tymi negatywnymi emocjami, których wtedy doświadczył.

Przyczyną herofobii może być również tragedia, która wydarzyła się w czasie wakacji lub bezpośrednio po nich, a w umyśle człowieka powstał silny związek przyczynowo-skutkowy „radość – nieszczęście”.

Aby pozbyć się lęku przed szczęściem, należy zrozumieć przyczyny negatywnych skojarzeń między radością a bólem i je zmienić. Ponieważ zazwyczaj jest to trudne do zrobienia samemu, warto zwrócić się o pomoc do psychologa.