Mit Piękna

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-31 14:12

Najpierw w kulturze zachodniej, a teraz w naszej, aktywnie rozprzestrzenia się mit piękna. Branża reklamowa odegrała w tym ważną rolę. Kryterium kobiecości w branży dietetycznej i kosmetycznej stało się szczupłą młodą modelką. Ostatnio kryteria atrakcyjności zewnętrznej stały się ściśle uregulowane, a kobiety walczą o przestrzeganie ścisłych ram piękna.

Ostatnio kobiety wspięły się dość wysoko na drabinie społecznej. Uzyskując niezależność materialną i prawa, kobiety coraz bardziej uzależniają się od swojego wyglądu, ze strachu przed starzeniem się. Im więcej kobiet domaga się swoich praw, tym bardziej wpływowy staje się kult wieku i wagi. Do tego wszystkiego dochodzą bezprecedensowe wymagania stawiane dziś młodym, ambitnym dziewczynom. Starsze kobiety miały okazję poznać najlepsze aspekty ról dla obu płci: dorastały jako kobiety i wkroczyły w męskie środowisko zawodowe. Nauczyli się bronić swoich kobiecych wartości i opanowali pracę, którą wykonywali mężczyźni. Były podwójnie silne, a dzisiejsze młode kobiety są podwójnie słabe: dorastając w wymuszonej rywalizacji z mężczyznami w instytucjach o sztywnych męskich modelach organizacji, muszą również dostosować się do standardów nieskazitelnej kobiecości. Wymagania wobec obecnego pokolenia kobiet zostały nie tylko niezrównoważone, ale wręcz podwojone: muszą zachowywać się jak „prawdziwi mężczyźni”, a jednocześnie wyglądać jak „prawdziwe kobiety”.

Bezprecedensowy atak mitu piękna tłumaczy się tym, że jest to ostatnia ze starych ideologii, która wciąż może trzymać kobiety w poddaniu. W przeciwnym razie staliby się naprawdę niezależni i poza kontrolą. Mit piękna stał się środkiem nacisku i przymusu, zastępującym mity o macierzyństwie, domu, czystości i bierności, które straciły na aktualności.

„Nie można oczekiwać wsparcia kościoła od wierzącego, jeśli nie uważa się on za grzesznika, i tak samo od kobiety, która nie czuje się wadliwa, nie można oczekiwać, że wyda pieniądze na jej„ naprawę i renowację”(cyt. za: Naomi Wilk).

Istnienie mitu piękna sprzyja promocji towarów i usług niezbędnych do tworzenia lub korygowania atrakcyjności fizycznej. Chirurgia estetyczna i plastyczna wzmacnia ideę niedoskonałości kobiecego ciała. W rezultacie kobieta zaczyna zmagać się nie tylko z obiektywnymi, ale i urojonymi wadami swojego wyglądu. Piękno w umyśle kobiety nabiera statusu nieosiągalnego ideału, do którego należy nieustannie dążyć. Prowadzi to jednak do błędnego koła: standardy piękna mają tendencję do zmiany, zmiany związane z wiekiem są nieuniknione, a konsekwencje radykalnych ingerencji w wygląd fizyczny są często tragiczne.

Kobieta boi się zestarzeć, bo w jej umyśle jest to równoznaczne z utratą atrakcyjności i atrakcyjności. Pojawienie się pierwszych zmarszczek czy siwych włosów wiele kobiet uważa za prawdziwą tragedię. Popularna kosmetologia iniekcyjna często posługuje się terminem takim jak" title="Obraz" />

Istnienie mitu piękna sprzyja promocji towarów i usług niezbędnych do tworzenia lub korygowania atrakcyjności fizycznej. Chirurgia estetyczna i plastyczna wzmacnia ideę niedoskonałości kobiecego ciała. W rezultacie kobieta zaczyna zmagać się nie tylko z obiektywnymi, ale i urojonymi wadami swojego wyglądu. Piękno w umyśle kobiety nabiera statusu nieosiągalnego ideału, do którego należy nieustannie dążyć. Prowadzi to jednak do błędnego koła: standardy piękna mają tendencję do zmiany, zmiany związane z wiekiem są nieuniknione, a konsekwencje radykalnych ingerencji w wygląd fizyczny są często tragiczne.

Kobieta boi się zestarzeć, bo w jej umyśle jest to równoznaczne z utratą atrakcyjności i atrakcyjności. Pojawienie się pierwszych zmarszczek czy siwych włosów wiele kobiet uważa za prawdziwą tragedię. Popularna kosmetologia iniekcyjna często posługuje się terminem takim jak

„Usunięcie wieku z twarzy kobiety jest jak wymazanie jej osobowości i indywidualności, jej siły, jej historii życia” (cytat za Naomi Wolf).

Normy piękna istniejące w danej kulturze prowadzą do wielu konsekwencji: anoreksji i bulimii, problemów somatycznych spowodowanych wyczerpującymi dietami lub konsekwencjami interwencji chirurgicznych, zaburzeń emocjonalnych, zaburzeń osobowości i wielu innych.

Oczywiście nie ma nic nagannego w dążeniu do samodoskonalenia fizycznego. Ta naturalna potrzeba, by wyglądać bardziej atrakcyjnie, odzwierciedla pozytywną samoocenę, miłość i troskę o siebie i swoje ciało. Problem pojawia się, gdy bez kosmetyków, pięknych ubrań i pożądanej wagi kobiety czują się niepozornie i nie spełniają oczekiwań społeczeństwa. Jeśli kobieta jest zobowiązana dbać o siebie i dbać o swój wygląd, aby chronić swoją indywidualność, nie stracić pracy, a jeśli powinna być atrakcyjna dla partnera seksualnego, to piękno przynosi ból i cierpienie. Mit piękna nie krzywdzi kobiet, ponieważ wymaga od nich podkreślenia ich atrakcyjności fizycznej i seksualności. Prawdziwy konflikt powstaje między bólem a przyjemnością, wolnością a przymusem.

Mit piękna ma tendencję do tworzenia iluzorycznych korelacji w umyśle:" title="Obraz" />

Normy piękna istniejące w danej kulturze prowadzą do wielu konsekwencji: anoreksji i bulimii, problemów somatycznych spowodowanych wyczerpującymi dietami lub konsekwencjami interwencji chirurgicznych, zaburzeń emocjonalnych, zaburzeń osobowości i wielu innych.

Oczywiście nie ma nic nagannego w dążeniu do samodoskonalenia fizycznego. Ta naturalna potrzeba, by wyglądać bardziej atrakcyjnie, odzwierciedla pozytywną samoocenę, miłość i troskę o siebie i swoje ciało. Problem pojawia się, gdy bez kosmetyków, pięknych ubrań i pożądanej wagi kobiety czują się niepozornie i nie spełniają oczekiwań społeczeństwa. Jeśli kobieta jest zobowiązana dbać o siebie i dbać o swój wygląd, aby chronić swoją indywidualność, nie stracić pracy, a jeśli powinna być atrakcyjna dla partnera seksualnego, to piękno przynosi ból i cierpienie. Mit piękna nie krzywdzi kobiet, ponieważ wymaga od nich podkreślenia ich atrakcyjności fizycznej i seksualności. Prawdziwy konflikt powstaje między bólem a przyjemnością, wolnością a przymusem.

Mit piękna ma tendencję do tworzenia iluzorycznych korelacji w umyśle:

Religia piękna uczy kobiety bać się swojej przyszłości i pragnień. Ale żyć w strachu o swoje ciało i życie oznacza w ogóle nie znać pełnego życia" title="Obraz" />

Religia piękna uczy kobiety bać się swojej przyszłości i pragnień. Ale żyć w strachu o swoje ciało i życie oznacza w ogóle nie znać pełnego życia

Ponadto istnieje i jest kultywowana w każdy możliwy sposób fałszywa korelacja między pojęciami piękna i seksualności. To prowadzi kobiety do błędnego przekonania, że aby być seksowną, trzeba być piękną. Jednak każda kobieta obdarzona jest naturalną, naturalną seksualnością, niezależnie od fizycznej doskonałości kształtów ciała i poprawności rysów twarzy. Piękno to płynny stereotyp atrakcyjności fizycznej, niezwiązany z siłą konstytucji płciowej. Ustalonym faktem jest związek między siłą konstytucji płciowej (temperament seksualny) a tzw. indeksem krętarza (stosunek wzrostu do długości nóg). Tak więc wśród przedstawicieli silnej konstytucji seksualnej znacznie częściej spotyka się kobiety średniego i niskiego wzrostu o stosunkowo krótkich nogach. Pod tym względem stereotyp seksownej długonogiej urody jest raczej odwrotnie skorelowany z siłą jej seksualnego temperamentu. A związku konstytucji seksualnej z idealnymi proporcjami ciała i rysami twarzy nie można w ogóle ocenić. Chociaż nadwaga oczywiście może negatywnie wpływać na libido. W ten sposób, sztucznie łącząc piękno i seksualność, można wytworzyć uzależnienie kobiety od różnorodnych dóbr i usług „niezbędnych” do zachowania zewnętrznej atrakcyjności.

Naomi Wolfe w swojej książce" title="Obraz" />

Naomi Wolfe w swojej książce

… Musisz wybrać własną ścieżkę i wyznaczyć własne cele. Kiedy poczucie własnego piękna stanie się niewzruszone, zaczniemy je wysławiać, ubierać w piękne ubrania, obnosić się z nim, afiszować się nim i cieszyć się nim.”