Czy Dzień Będzie Jaśniejszy Z Uśmiechem?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Panuje opinia, że mamy „dobre” i „złe” emocje. A „złych” emocji, takich jak gniew, strach, smutek, wstręt, należy unikać i starać się przeżywać i demonstrować tylko „dobre” emocje.

W moim głębokim przekonaniu nie ma dobrych ani złych emocji. Wszystkie emocje są równie ważne i potrzebne. To jest nasz system sygnalizacji i połączenie z rzeczywistością. Jeśli tracimy kontakt z naszymi emocjami, tracimy kontakt z rzeczywistością. W końcu możesz wymyślić wszystko, co chcesz.

Na przykład gniew.

„O czym ty mówisz? Jestem nauczycielką i całe swoje życie poświęciłem dzieciom. Jestem życzliwą osobą i nigdy się nie denerwuję”. Marya Ivanovna krzyczy z zarumienioną twarzą, zaciskając pięści. Dla każdej osoby obserwującej Maryę Iwanownę w tej chwili jest oczywiste, że jest w napadzie wściekłości. Ale Marya Iwanowna nie jest tego świadoma, a kiedy mówią jej, że jest teraz zła, staje się jeszcze bardziej zła i zaciekle się kłóci. Bo Marya Iwanowna od dzieciństwa wie, że źle jest się złościć i tylko źli ludzie się złoszczą, ale Marya Iwanowna nie jest złą osobą, a to oznacza, że nie jest zła. Marya Iwanowna nie zdaje sobie sprawy ze swojego gniewu, jej związek z rzeczywistością został utracony.

Funkcja sygnału gniewu polega na tym, że mówi nam, że coś zbędnego wkracza w nasze granice lub czegoś, czego bardzo brakuje. Po otrzymaniu tego sygnału możemy pomyśleć - co się teraz dzieje? Czego teraz mi brakuje lub w jaki sposób moje granice są teraz naruszane? A potem mamy okazję coś zrobić.

Sveta przyjechała odwiedzić swoich krewnych. A jej ciotka, ze współczuciem patrząc na Svetę, kładąc na nią sałatkę, pyta ją - jak ci idzie z tobą i Wasią? Czy już ci się oświadczył? A potem Sveta zauważa, że jej oddech przyspiesza, jej oczy są zwężone, jej szczęki zaciśnięte. Sveta zdaje sobie sprawę, że jest teraz zła i rozumie, co to oznacza, że jej granice zostały właśnie naruszone. I zostały zgwałcone przez jej ciotkę, która pod pozorem troski i współczucia interweniuje w jej życie, najwyraźniej po to, by się napawać i czuć się znaczącą i uporządkowaną, w przeciwieństwie do Svety, której nigdy nie zaproponowano. Teraz Sveta może się bronić i przywracać swoje granice. Możesz też powiedzieć ciotce, że to ich sprawa z Wasią, a oni sami to rozwiążą. A gdyby Sveta nie zdawała sobie sprawy ze swojego gniewu, biorąc za dobrą monetę nieudolny wygląd ciotki, najprawdopodobniej czułaby się źle, zaczęła odczuwać niepokój i niezręczność, zaczęłaby usprawiedliwiać Wasię lub powiedzieć jej, że już jest w porządku, kłócić się z ciotką i próbować jej coś udowodnić lub nie kłócić się i nie udowadniać, ale czuć się jak głupie gówno.

Jeśli nie jesteśmy świadomi lub ignorujemy swój gniew, nie otrzymujemy ważnego sygnału, a zostajemy pozbawieni możliwości jego wykorzystania lub działania nieświadomie i nie zawsze w najlepszy sposób.

Inny przykład – „Bardzo kocham moją żonę – mówi mąż na przyjęciu u psychoterapeuty” – zaciskając pięści. „Zauważyłem, że teraz, kiedy mówisz o swojej żonie, zaciskasz pięści” – mówi terapeuta. „Och, naprawdę”, mówi mąż. – Jak myślisz, co to może oznaczać? – pyta psychoterapeuta. „Myślę, że jestem na nią zły”, mówi zdziwiony mąż.

Te przykłady pokazują również związek między emocjami a manifestacjami cielesnymi. Nasze ciało nigdy nie kłamie, w przeciwieństwie do naszych pomysłów.

Możesz przekonać siebie do woli, że jesteś szczęśliwą osobą, bo masz dobrą pracę, żonę, dzieci, mieszkanie, samochód i domek letniskowy, ale jeśli masz wymarły wygląd, to jest to oczywiste że nie jesteś szczęśliwy. I dopiero zauważając to, można przejść do kolejnego pytania – dlaczego? A potem jest szansa na zrobienie czegoś ze swoim życiem. Jeśli nie zauważasz swoich emocji i żyjesz w iluzjach, to nie ma szans.