Autorska Strategia Pogodzenia Dwóch Zasad – „wewnętrznego Rodzica” I „wewnętrznego Dziecka”

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Problemem ogromnej liczby zapytań psychologicznych jest często następująca… Klient:

a) nie pokazał (nie zbadał, nie wie) siebie-obecnego (czyli wewnętrznego „dziecka”);

b) nie aktualizował (nie działał, nie szlifował) platformy wewnętrznego „rodzica” (introjekcje, recepty, instalacje) oraz

c) nie pogodził prawdziwego początku z użytecznymi uprawnieniami, przekazami (czyli nie łączył ważnych wektorów duchowych: wewnętrznego „rodzica” i wewnętrznego „dziecka”).

I nawet w przypadkach, gdy refleksyjna, samobadająca się osobowość rozumie swoje „załamania”, nie można dojść do uzdrowienia bez przemyślanych, konstruktywnych strategii.

Dlatego tak ważne jest, aby budować (posiadać) programy uzdrawiania, którymi my, psychologowie, hojnie dzielimy się z poszukującymi czytelnikami. Z korzyścią dla ich warunków!

*************************************

Dzisiaj pokażę moim subskrybentom jedną strategię leczenia, zgodnie z którą z powodzeniem pracuję z wieloma klientami.

Technika ta doskonale manifestuje i harmonizuje najważniejsze wewnętrzne zasady: pozycyjny „Rodzic” i „Dziecko”. Mam nadzieję, że pomocny!

Autorska metoda połączenia dwóch zasad – „wewnętrznego dziecka” i „wewnętrznego rodzica”

1. Po pierwsze, ustawiliśmy trzy krzesła. Pierwsze, centralne krzesło reprezentuje pozycję wewnętrznego „Dorosłego” (duchowego „Mędrca”). Kolejne, drugie krzesło (znajdujące się naprzeciwko, po lewej stronie środkowego) to pozycja wewnętrznego „Dziecka”. A ostatnie, trzecie krzesło (znajdujące się naprzeciwko, po prawej stronie środkowego) to pozycja wewnętrznego „Rodzica”.

2. Dalej…

- Zaczynamy od pozycji duchowego „mędrca” (lub „dorosłego”). To wiodąca pozycja, która kształtuje wewnętrzny dialog.

- Klient siada na centralnym krześle i przymierza się do pozycji uduchowionej „Sage”.

- Z tej konstruktywnej pozycji odnosi się do wewnętrznego „Dziecka”, znajdującego się na krześle naprzeciwko, na lewo od niego.

- Wewnętrzny „Sage” prosi wewnętrznego „Dziecko”, aby udowodnił rozmówcom, czym jest w strukturze osobowości i jak wygodne jest jego życie?

3. Dalej…

- Następuje przegrupowanie: klient siada na krześle wewnętrznego "Dziecka" i przedstawia się rozmówcom ("Dorosły" i "Rodzic") …

- Powoli, bardzo rozważnie odsłania swoim rozmówcom swoją wewnętrzną istotę i manifestuje swoje wewnętrzne potrzeby (zwłaszcza te, które pozostały zamknięte).

- Odzwierciedla również stan wewnętrznego „Dziecka”: jak bardzo jest słyszany i akceptowany przez jednostkę jako całość i czy jest też szczęśliwy?

4. Po wyjaśnieniu pozycji wewnętrznego „Dziecka” klient wraca na krzesło „Dorosłego” iw przemówieniu do „Dziecka” informuje o najgłębszej akceptacji ujawnionej istoty „Dziecka”.

5. Następnym krokiem jest krzesło wewnętrznego „Rodzica”. Klient zwraca się do określonej pozycji i prosi o ujawnienie się.

6. Następuje kolejna rearanżacja – klient zajmuje pozycję wewnętrznego „Rodzica”.

7. W tej pozycji musi się ujawnić, czyli sformułować platformę rodzicielską, którą kieruje się w stosunku do wewnętrznego „Dziecka”, czyli:

- na co sobie pozwala, - co kategorycznie zabrania, - za co zarzuca, - podczas biczowania, - dokąd prowadzi i czego wymaga?

8. Dalej … Siadamy na krześle „Dorosłego” iz szacunkiem akceptujemy manifestację wewnętrznego „Rodzica”.

9. Następnie z tej konstruktywnej pozycji zadajemy „Rodziczowi” najważniejsze pytanie: na ile istniejący program odpowiada interesom i poglądom jednostki, a także w jaki sposób jest penetrowany przez wszczepione w „Rodzicu” introjekty.”?

10. Dalej…

- Zajmujemy miejsce wewnętrznego „Rodzica” i rozważnie eksplorujemy platformę rodzicielską.

- Aktualizujemy postanowienia instalacji, platformy oprogramowania, biorąc pod uwagę życzenia, zainteresowania i potrzeby wewnętrznego „Dziecka”.

- Przyjmujemy nowe postawy, zgodne z przejawem wewnętrznego „Dziecka”.

- Tworzymy nową listę instalacji.

11. Wracamy do pozycji „Dorosły” („Mędrzec”) i jednocześnie zwracamy się do dwóch mentalnych pozycji – „Rodzic” i „Dziecko” mniej więcej następującymi słowami: „Dzisiaj oboje byliście maksymalnie

- zamanifestowany, - usłyszałem i

- spójne ze sobą.

Teraz możesz pracować razem! Dla dobra całej osoby! W imię twojej harmonii!”

12. Ale konsolidacja i jednocześnie - cudowny (magiczny) etap techniki jest jeszcze przed nami. Zrobimy to teraz.

- Będąc w pozycji „dorosłej”, rozłóż ręce na boki, dłońmi do góry.

- Na lewej dłoni weź w myślach wewnętrzne „Dziecko” (prosto z krzesła pozycyjnego), po prawej - wewnętrzne „Rodzic”.

- A teraz - powoli złóż dłonie w jednoczący gest życzliwego uścisku dłoni.

- Poczuj spójność wszystkich części osobowości („Dorosły”, „Rodzic” i „Dziecko”).

- Dotknij zjednoczonymi dłońmi serca.

- Weź święte połączenie do wewnątrz.

- Zachowaj to w środku.

- Pobłogosław się za spójność, harmonię i równowagę.

- Idź dalej aktualizowany …

**************************************************

Taka technika jest użyteczna i głęboka, godząca ważne części osobowości. Strategia ta może być stosowana zarówno w samodzielnej pracy klientów, jak i w terapii z psychologiem. Wszystkim życzę harmonii, konsekwencji i spokoju!