CZUŁOŚĆ

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Dziś nagle pojawił się temat czułości – z mojego osobistego doświadczenia wynika, że bardzo rzadko pojawia się, gdy mężczyźni mówią o kobietach. I ogólnie rzecz biorąc, to słowo jakoś rzadko brzmi w przestrzeni psychologicznej … I to pomimo tego, że jest to jedno z najbardziej kompletnych i żywych doświadczeń, jakich ludzie mogą doświadczyć dla siebie nawzajem (nie tylko mężczyźni i kobiety, ale także przyjaciele, rodzice i dzieci…).

Czułość jest progiem miłości, a jednocześnie bardzo ważnym jej składnikiem. Próbując określić słowami, czym jest czułość, natrafiłem na trudność – definicja uparcie umykała, nie chciała przyodziać się w słowa i sformułowania, cały czas zamieniając się w przeżycia i uczucia… Z machnięciem ręki na słowa, pamiętam i pogrążam się w tym stanie …

Czułość to chęć przytulenia, zdolność odczuwania oddechu i bicia serca osoby, z którą stoisz. Patrz prosto w oczy i nie obciążaj się tym długim kontaktem spojrzeń. To ciepłe, aksamitne uczucie cichej radości, która zalewa klatkę piersiową, lekko uciskając oddech i zmuszając do głębszego oddychania. To jest otwartość - w czułości osoba świeci od wewnątrz, nie ma zwykłego napięcia obronnego w ciele. Stąd - wrażliwość na najmniejszy ruch ciała, lekkie głaskanie, drżenie.

Czułość to uczucie kruchości drugiego człowieka, chęć traktowania go tak ostrożnie, jak to tylko możliwe. Trzymać coś delikatnie oznacza być ostrożnym. Łagodne słowa to słowa o wartości drugiego dla mnie. Wydaje się, że w umyśle jest jasność, złapana … Czułość to przede wszystkim doświadczenie kruchości i wrażliwości drugiego oraz pełne szacunku podejście do jego. Dlatego czułość nie jest przeżyciem wysokiej energii, jest harmonijna i wyciszona, spowalniając wszystkie inne namiętności.

Doświadczenie czułości wymaga łagodności, ale nie jest równoznaczne ze słabością, a dla wielu mężczyzn jest to przeszkodą. Czułość jest przez nich odrzucana, bo nie jest to możliwe bez wrażliwości i odrzucenia gry fabularnej, w której człowiek jest kamiennym murem, pewnym siebie filarem, który nie dba o te „delikatność łydki”.

Czułość, w której próbujesz zachować siebie jako „solidną”, zamienia się w postawę opiekuńczą - coś, w co mężczyźni z reguły przekształcają czułość wobec kobiet.

Ale w czułości nie da się być stanowczym oparciem, oparciem czułością jest miękka poduszka pod głowę, a nie twarda podłoga. Miejsce wypartej i wypartej czułości dla kobiety wypełnia podniecenie seksualne, pożądanie jako jedyne silne przeżycie skierowane do kobiety.

Jeśli jednak w czułości druga osoba jest doświadczana jako znaczący podmiot, to w podnieceniu następuje uprzedmiotowienie, przemiana drugiego w znaczący przedmiot, rzecz. Błyskawiczna namiętność do nieznanej kobiety uprzedmiotawia ją, chce posiąść, a ona w istocie w umyśle „spragnionej” niewiele różni się od rzeczy.

Dla wielu mężczyzn czułość i pożądanie są rozwidlone, a dla jednej kobiety odczuwasz czułość, a dla innej - silny i agresywny pociąg, który nie dba o uczucia i doświadczenia obiektu tego przyciągania. Dojrzałe, ukształtowane uczucie erotyczne łączy czułość i namiętność w jeden strumień, z którego unosi się. Rozgałęzienie tego strumienia w jednym z jego skrajnych przejawów prowadzi do „kompleksu madonny-nierządnicy”, gdy jedne kobiety są „z miłości”, a inne – „za seks”. Połączenie podniecenia i czułości prowadzi do tego, że aktywność przechodzi z podniecenia w czułość, a troska o partnera, który kształtuje miłość, z czułości w podniecenie.

Czułość dla kobiety, jeśli pozwolisz jej swobodnie się rozwijać i wyrażać, zaczyna towarzyszyć uczucie erotyczne, które, jeśli nie zostanie ponownie zahamowane, może przerodzić się w podniecenie (związane z doświadczeniem intymności i intymności), a podniecenie to jest oparte na solidniejszym fundamencie niż pożądanie kobiety, do której nie masz uczucia.

"Lubię się z nią komunikować, ale prawie nie mam pożądania seksualnego…" - "A jakie jest wtedy pożądanie?" - „Chciałbym ją ostrożnie przytulić” … - „Czy czujesz to, kiedy chcesz ją przytulić?” - "Niektóre uczucie jest bardzo ciepłe… Ona jest taka wrażliwa, ciepła… I to dziwne - kiedy o tym myślę, mam ochotę…"…

Jeśli czułość jest czymś niegodnym prawdziwego mężczyzny, w reakcji na to uczucie pojawia się wstyd. Przywiązanie opiera się na przywiązaniu, a jeśli przywiązanie jest pełne lęku i wiąże się z utratą wolności, wówczas reakcją na uczucia czułości może być niejasny niepokój zakorzeniony w strachu. W obu przypadkach można „ochronić się” przed czułością dewaluując albo to uczucie, albo partnera… Emocjonalny kontakt z kobietą się wyczerpuje, a ja kiedyś usłyszałem smutne wyznanie od jednego mężczyzny: „Nie wiem, co robić z kobietą, z wyjątkiem seksu”… Jakbyś nie mógł rozmawiać z kobietą na tematy, które Cię niepokoją, nie możesz się z nią rozluźnić, nie możesz prosić o wsparcie w trudnych chwilach, pomóż jej sam (i czuć się silna i potrzebna jednocześnie)… Kobieta jest przedmiotem, który zresztą może ingerować w jego uczucia – trzeba na nie jakoś zareagować… (jednak o uczuciu jest osobny duży temat).

Czułość pozwala wyjść poza własne granice, będąc jednym z doświadczeń mających na celu przezwyciężenie pierwotnej, egzystencjalnej samotności ludzi. To jest jego ogromna siła, a jako minus – słabość.

Gdy jest za dużo czułości, druga osoba ponownie zamienia się w przedmiot, na który przelewa się tak wiele ciepłych uczuć, że już chcesz się zdystansować, bronić i powstaje irytacja, zamieniająca się w złość, że już go nie widzi. To już jest preludium do całkowitej fuzji, przemiany czułości w coś innego, kiedy stan drugiej osoby nie jest ważny, a liczy się tylko własne pragnienie wyrażania i wyrażania nagromadzonych uczuć, z pominięciem odpowiedzi. Jedna osoba w dzieciństwie została po prostu zgwałcona z tą „inną czułością”, domagając się pocałowania swojej ciotki, która chwyciła swojego siostrzeńca w ramiona i długo go nie wypuszczała, ignorując jego chęć zdystansowania się… Czułość bez Łączenie jest wspólnym doświadczeniem, w którym czuję swojego partnera i odpowiadam na jego ruchy, nawet jeśli ten ruch jest oderwaniem. Tam, gdzie następuje scalanie, czułość przekształca się w inne doświadczenia. Na przykład w uczuciach, dla których reakcja tego, do którego ta miłość jest skierowana, wcale nie jest ważna: od chwytania dziecka, które już ma tego dość, do przestraszonego zwierzęcia, które jest przekazywane z ręki do ręka z „słodkimi” doświadczeniami. "Skoro to lubię i czuję takie dobre uczucia, to ty, obiekt moich uczuć, powinieneś być szczęśliwy i czuć coś podobnego." Może też być „podobna do rodzicielskiej troski i uczucia, która też jest wielka w pewnym wieku, ale w związkach dorosłych wywołuje raczej wstręt i agresję” (R. Gomolitsky)

Osobną historią jest wzajemna czułość mężczyzn. Nie jest zabarwiony seksualnie, ale jest o wiele bardziej zahamowany niż czułość dla kobiety. Wszystkie te niegrzeczne uściski, pchnięcia na ramię, uściski dłoni ze wstępnym machnięciem ręki, ciągłe „sztuczki” od siebie nawzajem - wszystko to może zamaskować czułość, której nie można wyrazić bezpośrednio … I jest to trudne nie tylko dlatego, że kojarzy się z kobiecością lub homoseksualizmem, ale i dlatego, że ich ojcowie doświadczają bardzo mało uczuć. Matki mogą kochać i pieścić swoich ukochanych chłopców, a ojcowie często powstrzymują swoje uczucia w stosunku do synów, aby nie „dorosnąć miękko”. Dlaczego są te „delikatne łydki”… A okazuje się, że wyrażają swoje uczucia tylko poprzez niezdarne uściski lub komentarze-pochwały – jeśli w ogóle. Z córkami jest łatwiej.

A potrzeba bycia delikatnym i czułym - pozostaje.„Niewyczerpana czułość” to nic innego jak potrzeba miłości. To znaczy, że jestem wartością dla drugiego, a oni traktują mnie jako wartość, czyli ostrożnie, czule, czule. I to taka przyjemność mieć w swoim życiu ludzi, których istnienie jest dla mnie doświadczane jako ważne i wartościowe, to taka przyjemność - czule dbać o to, co dla mnie wartościowe, i widzieć, jak druga osoba reaguje na moją troskę.. W końcu wcale nie jesteśmy tak niezniszczalni i „odporni na wstrząsy”, jak się wydaje z zewnątrz.