2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
W tym artykule przedstawiam krok po kroku plan planowania swoich spraw dla rodziców, którego mogą uczyć swoje dzieci. Opisuję też dwie metody, dzięki którym dziecko może kontrolować swoje sprawy.
Gdy dziecko idzie do szkoły, ma wiele rzeczy, na które często nie ma czasu na czas, stragany na czas, odrabianie lekcji do zmroku, nie ma czasu na dodatkowe zajęcia i kółka. Nastolatkowi też nie jest łatwo planować rzeczy: ktoś poważnie uprawia sport i ciągle spóźnia się na trening, ktoś ma korepetytorów, dodatkowe kluby … Zwiększa się obciążenie pracą współczesnych dzieci, ale po szkole nie ma wystarczająco dużo czasu. Co robić? Możesz pomóc dziecku w prawidłowym zorganizowaniu każdego dnia, wpajać mu odpowiedzialność za rzeczy, które zrobił.
Pierwszym krokiem jest nauczenie dziecka ZAPISYWANIA swoich czynów. Możesz to zrobić w dowolnym zeszycie lub kupić dla swojego dziecka jasny pamiętnik, który może ozdobić (obrazkami, naklejkami, naklejkami) według własnych upodobań. Każdy przypadek, nawet jeśli jest nieistotny (dopóki nie zostanie „zagubiony”), powinien znaleźć odzwierciedlenie w dzienniku. Gdy dziecko jest małe, pomóż mu zapisywać jego sprawy. Jeśli trudno mu pisać, może naszkicować, co powinien zrobić.
Drugim etapem jest PRAWIDŁOWE SFORMULOWANIE swoich celów. Jeśli dziecko zapisze w pamiętniku „zadzwoń do Tanyi” lub „żółw”, nie jest do końca jasne, dlaczego trzeba zadzwonić do Tanyi i co należy zrobić z żółwiem (nakarmić, posprzątać po niej, zmienić wodę). Dlatego zapis powinien być poparty odpowiedzią na pytanie: „dlaczego” lub „w jakim celu”. Na przykład „zadzwoń do Tanyi, aby dowiedzieć się o swojej pracy domowej” lub „sprzątaj po żółwiu”. Ułatwi to dziecku poruszanie się po notatkach i natychmiastowe zrozumienie, co należy zrobić.
Trzeci etap to PODZIAŁ PRZYPADKÓW na sztywne i elastyczne. Wszystko, co jest konieczne i konieczne do zrobienia dziecka, można przypisać trudnym przypadkom. Na przykład odrób pracę domową, zadanie muzyczne lub dodatkowy angielski. W przypadku elastycznych zajęć uwzględnimy spacer, spotkanie z przyjaciółmi, wykonanie telefonu, opiekę nad zwierzętami, czytanie książek oraz inne gry i hobby. Oznacza to, że wszystko, co nie jest wyraźnie związane z czasem, należy do spraw elastycznych. Możesz zabrać psa na spacer o godzinie 20:00, albo o 8:30 poczytać książkę przed snem lub zaraz po odrobieniu pracy domowej. Dziecko musi nauczyć się rozumieć i rozróżniać, gdzie sprawy wymagają pilnej interwencji, a gdzie może poczekać. Możesz oznaczyć te dwa rodzaje przypadków różnymi kolorami w dzienniku lub za pomocą symboli, aby dziecko mogło zrozumieć. I możesz podzielić arkusz na pół, w jednej kolumnie piszesz trudne przypadki, a w drugiej elastyczne.
Czwarty etap to PLANOWANIE CZASU. Powtarzam, współczesne dzieci mają dużo rzeczy do zrobienia, muszą nadążyć za wszystkim i wszędzie. Ale zdarza się, że różne okoliczności przeszkadzają w realizacji spraw. Na przykład poszliśmy na tańce, utknęliśmy w korku, opóźniliśmy taniec o pół godziny, rozmawialiśmy z trenerem, nie mieliśmy czasu zadzwonić do przyjaciela itp. Dlatego bardzo ważne jest nie tylko planowanie rzeczy w czasie (przeciwnie do każdego zadania ustalamy czas na jego wykonanie, przynajmniej na początku orientacyjnie), ale także zostawianie odstępów czasu wolnego między zadaniami. Na wszelkiego rodzaju sytuacje siły wyższej. Jeśli wszystko jest w porządku, czas jest wolny, możesz zjeść przekąskę, obejrzeć bajkę, wybrać się na spacer przed treningiem lub zadzwonić do kogoś.
Piąty etap - spróbuj nauczyć dziecko NIE POZOSTAWIAĆ niedokończonych spraw. W przeciwnym razie kumulują się, dziecko to czuje i nie ma ochoty (i motywacji!) na dokończenie swoich spraw w kolejnych dniach. Działaj z sytuacji sukcesu, pochwal za wykonane zadania, a wtedy dziecko będzie miało chęć terminowego zakończenia swoich spraw. Każdego dnia będzie widział swoje wyniki i raduje się z tego, że mógł, mógł. I następnym razem będzie mógł.
Aby pomóc dziecku zobaczyć wyniki jego spraw, proponuję dwie metody tego, jak można to wyraźnie zrobić.
Pierwsza opcja to gra „Kółko i krzyżyk”. Rysujemy kwadrat, jak w słynnej grze. Piszemy przypadki w każdym kwadracie. Powinno być ich dziewięć. Jeśli wykonałeś swoją pracę - postaw krzyż (możesz go przekreślić prosto). I tak dalej, aż wszystkie dziewięć komórek zostanie ukończonych.
Druga opcja - dorosły lub dziecko rysuje małego człowieczka idącego w prawo na kartce papieru, po pewnym dystansie w prawo rysujemy jakieś zwierzę, które dziecko pokona np. lwa, smoka lub jakieś postać mityczna lub kreskówka. Narysuj komórki między nimi (w zależności od liczby przypadków), wykonał robotę - zamalował komórkę i tak dalej, aż pokonamy bestię.
Rodzice, nie zapominajcie, że sami jesteście ważnym przykładem w życiu swojego dziecka. Postaraj się zakończyć swoje sprawy, aby Twoje dziecko miało okazję uczyć się od Ciebie, nauczyć się realizować wszystkie te pięć etapów planowania, a zobaczysz, ile czasu zostało na przyjemne rzeczy, dla rodziny i Twoich ukochanych dzieci!
Zalecana:
Jak Nauczyć Swoje Dziecko Część 1 - Motywacja
Ta seria artykułów powstała, gdy po raz kolejny otrzymałam od klientów pytanie o dziecko i lekcje we wrześniu. Przez kilka lat pracy wyrobiłem sobie już zbiorowy obraz takiego pytania: - Alexander, pomóż mi, nie wiem co zrobić z moją córką.
Zabij ELK W Sobie Lub Jak Zmienić Swoje Myślenie, Aby Zmienić Swoje życie
Zazwyczaj piszę artykuły informacyjne i analityczne, ale dziś chcę podzielić się swoimi przemyśleniami i zaprosić do dyskusji. W ciągu tego roku widziałem tysiące artykułów „Nie narzekaj, dziękuję!”. I szczerze mówiąc, bardzo mnie to złości.
Uszczęśliwię Cię Kochanie! Główna Rada Psychologa Rodzinnego, Jak Uszczęśliwić Swoje Dziecko
Szczęśliwe i bezpieczne dzieciństwo zaczyna się od szczęśliwego i bezpieczni rodzice! Bezpieczni rodzice. Przerażająca prawda jest taka, że głównym zagrożeniem dla dzieci są ich rodzice. Ich rodzice kłócą się między sobą! Które, nawet szczerze kochając swoje dzieci, mogą je nieznośnie zranić.
Jak Uzdrowić Swoje Wewnętrzne Dziecko?
Często klienci, którzy nie byli kochani, nie rozumieli, nie akceptowali w dzieciństwie zwracania się do mnie i starają się nadrobić brak tej miłości innymi ludźmi, lub wciąż „starają się zasłużyć” na uznanie rodziców. Ale to nie pomaga
Czy Jesteś Zły Na Swoje Dziecko? Że Ty - Nigdy
W wielu rodzinach iu wielu ludzi panuje takie zrozumienie, że tylko skrajnie źli ludzie są źli. Co tu mówić o innych ludziach! Ja sam żyję bardzo długo - większość życia z tym przekonaniem. A ja bałem się i nie wiedziałem, jak dostrzec w sobie złość, a tym bardziej wyrazić ją innym.
