Radzenie Sobie Z Agresją W Dzieciństwie. Jak?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Podczas konsultacji często słyszę od rodziców:

- „Boję się chodzić do szkoły”;

- „Pragnie wyrzucić telefon, gdy widzę, że jest telefon ze szkoły”;

- „Każdego dnia mówią, że ona (on) walczy”;

- "Nie wiem co robić, próbowałem wszystkiego, nic nie działa."

Rozumiem podekscytowanie i dezorientację rodziców, którzy skarżą się na agresywne zachowanie ich dziecka. Ale jest rozwiązanie, o czym później.

Jeśli przed skontaktowaniem się z psychologiem wykluczyłeś choroby somatyczne, które mogą prowadzić do manifestacji agresji. Porozmawiamy o tym jako o reakcji na świat zewnętrzny.

Manifestacja złości i złości w dzieciństwie to jedyny sposób na określenie granic dozwolonej komunikacji. Ale kiedy agresja objawia się w każdej sytuacji, dochodzi do bójek i starć, skarg na zachowanie.

W takiej sytuacji jest to trudne i przerażające dla „małego” człowieka, a im bardziej się boi, tym bardziej się broni, okazując złość. Staje się to problemem nie tylko dla niego, ale także dla rodziców, przyjaciół, nauczycieli. Nie wiadomo, w jakim momencie nastąpi wybuch agresji i jak na nią zareagować. Będąc w niespokojnym oczekiwaniu i podnieceniu, dziecko nie może wytrzymać napięcia i ciepła wokół niego. Otoczenie wydaje się więc popychać go w kierunku manifestacji silniejszej agresji, jednocześnie w spokojniejszym otoczeniu reakcja może być zupełnie inna.

Dziecko samo nie poradzi sobie z problemem. Jednak z pomocą kochających i wspierających rodziców nabiera siły i wiary w siebie.

Przy rozwiązywaniu tego problemu konieczne jest wykonanie małych kroków, im mniejszy krok, tym lepszy efekt zostanie naprawiony.

Najpierw spójrz na tę sytuację z innej perspektywy, niech to już nie będzie problem, ale umiejętność. Porozmawiaj ze swoim dzieckiem, co jest dla niego najtrudniejsze, czego chce się nauczyć? Jakie będzie miał umiejętności, gdy poradzi sobie z tym zadaniem.

Po drugie, zawrzyj umowę z synem lub córką na temat tego, co się stanie, gdy nauczy się radzić sobie z agresją. W jaką umiejętność może to zmienić. Daj mu czas i sobie do myślenia. Może zasugeruj swoje pomysły na umiejętności. Ważne do zapamiętania, nie ma sensu używać słów z cząstką „nie”. Umiejętność to to, co potrafią robić, a nie „nie rób” (na przykład nie walczyć).

Po trzecie, jaka będzie siła, gdy zdobędzie tę umiejętność. Jakże to dla niego ważne. Kto będzie się z nim radował z tego, czego się nauczył?

Po czwarte, jak możesz nazwać tę umiejętność, której chce się nauczyć?

Po piąte, jaka postać lub postać z kreskówki może go wzmocnić? Kto jest jego idolem?

Szósty, który może mu pomóc od otaczających go osób, który stanie się towarzyszem na ścieżce zdobywania umiejętności. Jak przyjaciel może pomóc, zachęcić?

Po siódme, omów, co daje ci pewność, że dziecko nabędzie umiejętności? Podaj przykłady jego sukcesu.

Po ósme, porozmawiaj o tym, jak uczcisz jego nabyte umiejętności? Jak dobrze powinien być uformowany? Kogo zaprosi na imprezę? Jak on widzi to święto?

Po dziewiąte, poproś o pokazanie, jak będzie się zachowywał, gdy nauczy się tej umiejętności? Możesz grać role. Można nawet nagrać to na wideo i pokazać tym, którzy rozweselą dziecko.

Po dziesiąte, komu może opowiedzieć o tym, czego się uczy? W jakiej formie będzie o tym mówił, jaką reakcję zobaczy? Co mu powiedzą w odpowiedzi na jego historię.

Po jedenaste, na drodze nauki może być wiele trudności, błędów, coś pozostaje bez zmian. Zastanów się jednak wspólnie, jakie słowa lub czyny mogą pomóc Twojemu dziecku na drodze do opanowania umiejętności? Jakie słowa zachęty możesz wypowiedzieć, gdy wykaże się umiejętnościami?

Po dwunaste, zastanów się, co może służyć jako przypomnienie, gdy nabywa umiejętności. Jak sojusznicy mogą mu powiedzieć, czy zapomni tego, czego się nauczył?

Po trzynaste, w jaki sposób dziecko podziękuje tym, którzy go wspierali i zachęcali, gdy opanuje tę umiejętność? Kto to był? Jak możesz im podziękować?

Po czternaste, komu może pomóc w opanowaniu tej samej umiejętności, kogo może wesprzeć? Porozmawiaj o tym, jak może to zrobić.

Po piętnaste, gdy dziecko nabędzie umiejętności, zastanów się, czego jeszcze może się w ten sposób nauczyć, co jeszcze chce osiągnąć?

Wyjaśnienie korzyści motywuje lepiej, gdy dziecko rozumie wagę wspierającej relacji. Motywacja do zmiany zachowania i chęć zdobycia umiejętności jest dobrą „podstawą” do jej opanowania. Rodzice w takich momentach są gwiazdą przewodnią – kierują, podpowiadają, wyjaśniają. Łącząc się w trudnym zadaniu, rodzina ma szansę się rozwijać. A trudności z reguły łagodzą i wzmacniają.

Życzę sukcesów w opanowaniu nowych umiejętności!