„Niedrażliwe Kobiety” I „cierpliwi Mężczyźni”. Tolerancja Przemocy Emocjonalnej. Wybór Ofiar

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Kuchnia. Wieczór. On i ona próbują zrobić obiad.

- Dlaczego rozkładasz tu ramiona jak głupiec! Uciekaj!.. Przynieś to!…Daj to!..

- Tak, teraz nie krzycz, nie widzisz, jestem zajęty … Teraz przyjdę i zrobię to.

Można odnieść wrażenie, że jego słowa jej nie ranią. Nie, nie powstrzymuje się, żeby walnąć go w głowę. I nie połyka łez, które napłynęły mu do gardła. Jest spokojna, jak głuchoniemy mężczyzna, po którym od tyłu jedzie samochód. Ona nie słyszy. Nie słyszy w jego słowach niczego, co mogłoby zranić jej uczucia. Wszystko, co się dzieje, jest powszechne. Nie wyłamuje drzwi, nie rzuca się na nią z nożem, nie grozi uduszeniem dzieci. Więc wszystko jest w porządku. To jest zwyczajne życie.

W tej parze tolerancja na przemoc emocjonalną jest dość wysoka. Kobieta nie jest czymś, co „woli nie słyszeć” obelg męża, tak naprawdę ich nie słyszy, nie postrzega ich jako coś niezwykłego. Poziom tego, co jest w stanie znieść, nie zauważając, jest bardzo wysoki. Nie słyszy ataków męża na dzieci: jego syczenia na młodsze, „napadów” na starsze. Młodszy wciąż jest obrażony, w jego oczach zdradziecko nie, nie, tak, a łzy będą błysnąć, a starszy już machnął ręką i wziął „miłość-nienawiść” ojca za prawdę życia - coś, z czym będzie musi żyć i nie może się w żaden sposób zmienić.

Ale nawet ta kobieta ma granicę, do której jest gotowa znieść zrzędzenie męża. To moment, w którym rzuca się na starszego lub zaczyna krzyczeć na młodszego jak zapoloshny - w momencie, gdy przemoc emocjonalna zamienia się w fizyczną. Potem, niczym dziki kot chroniący młode, zwraca swój gniew na męża i stawia go na jego miejscu. To wszystko, nastąpiło odprężenie, nastąpiła eksplozja. Rodzina nadal przez jakiś czas trzęsie się z powodu tego, co się wydarzyło, ale wkrótce wszystko wraca do normy i zaczyna się nowy cykl przemocy domowej.

Cykl przemocy w rodzinie: narastające napięcie – relaksacja, wybuch (bicie w przypadku przemocy fizycznej) – „miesiąc miodowy” (ekspiacja winy, przyjmowanie prezentów) – narastające napięcie itp

Najważniejszą rzeczą do zrozumienia jest to, że zarówno mężczyzna, jak i kobieta są świadomi tego, co się dzieje. Ten cykl jest znany obu.

Istnieje między nimi rodzaj milczącej, „niewypowiedzianej umowy” – co jestem gotów znieść od was i w zamian za co.

Warunki tej umowy są znane obojgu, chociaż nigdy o tym nie mówili.

„Jestem gotów znieść twoje picie, twoje ataki na dzieci, twoje narzekanie w moim kierunku, twoje zaniedbanie i agresję, twoje grosze w zamian za pozostanie ze mną, czasami troszczysz się o mnie, a gdy robisz naprawy w dom”.

Mąż też ma to, że jest gotów to znieść, otrzymując za to rekompensatę.

Jestem gotowa znieść twój chłód i pogardę w zamian za to, że mogę mieszkać w twoim domu, dobrze się odżywiać, czasem uprawiać z tobą seks i czuć się chroniona przed światem zewnętrznym i stabilnością, wiedząc, że mam ciebie i mam rodzinę”.

Ta umowa działa tak długo, jak długo oboje są zgodni i dopóki napięcie nie zacznie się przewracać i zrywać pokrywkę.

Kiedy któryś z nich nie ma już siły, by utrzymać w sobie tak kolosalną agresję, wieczko się oderwie. I w tym momencie może nastąpić przejście do przemocy fizycznej.

Są pary, które przez lata i dekady nie uciekają się do przemocy fizycznej, gwałcąc się nawzajem tylko emocjonalnie. Ludzie uczą się umiejętnie unikać ostrych zakrętów i uciekać przed kontaktem w odpowiednim momencie, unikając w ten sposób wybuchów agresji.

W rodzinach z przemocą fizyczną i emocjonalną dzieci są często piorunochronem. Oni, wyczuwając zbliżającą się burzę, przyjmują cios, rozbrajając sytuację, zanim poziom agresji osiągnie maksimum.

Życie w warunkach fizycznego i emocjonalnego znęcania się staje się dla dziecka znanym środowiskiem, w którym w końcu zaczyna czuć się jak ryba w wodzie. Zna wszystkie prawa, nauczył się przetrwać w tym agresywnym środowisku. A ponieważ nauczył się przetrwać, środowisko to jest przez niego postrzegane jako całkowicie bezpieczne. Ból i gorycz polega na tym, że po kilkudziesięciu latach, stając się dorosłym, będzie postrzegał takie środowisko jako bezpieczne i drogie.

Wybierając partnera na całe życie, dorosła dziewczyna nieświadomie znajdzie kogoś, kto pomoże jej żyć według scenariusza, do którego przywykła od dzieciństwa, uzna takiego mężczyznę za najbezpieczniejszego dla siebie. A tę, która nie może zapewnić jej zwykłego scenariusza interakcji poprzez przemoc emocjonalną i / lub fizyczną, uważa za dziwną, obcą, niezrozumiałą i bardzo niebezpieczną. „Zachowywał się dziwnie. Był bardzo delikatny, kupił kwiaty, zaczął dawać prezenty i zaprosił mnie do ślubu. To mnie zaniepokoiło. Powiedziałem nie i zerwałem z nim.”

Mężczyzna również będzie szukał swojej kobiety. Ta, która nie jest z tej opery, odejdzie po pierwszym odcinku, a jej własna pozostanie. I wytrzyma długo, często przez całe życie. Nie z nim, tak z innym.

To jest pytanie, jak dokonujemy wyboru. I że czasami, po wyczuciu swojego mężczyzny, musisz biec tak szybko, jak potrafisz, w przeciwnym kierunku.

Na końcu tego artykułu chcę napisać, co możemy uznać za przemoc emocjonalną. Z fizycznością wszystko jest mniej lub bardziej jasne, ale emocjonalne jest często postrzegane (ze względu na „osobliwości wychowania” i „tradycje rodzinne”) jako norma życia, jako „taka właśnie miłość”.

groźby, szantaż, oskarżenia, manipulacje, wstyd i zastraszanie. przemoc emocjonalna jest sposobem, w jaki jest to możliwe w związku

Każdy z nas ma swój osobisty portret. Jeśli jesteś w takim związku przez długi czas lub wpadasz w nie raz za razem, to gdzieś w głębi siebie postrzegasz je jako optymalne. Wybrałeś osobę o podobnym profilu osobistym jako partnera, który utrzymuje taką relację. Ale to nie znaczy, że nie masz dzisiaj wyboru.

Świadomość ich reakcji, zwyczajowych wzorców zachowań. możesz zobaczyć, jak reagujesz w takim związku, co zawierasz w sobie, jak dokonujesz wyboru na korzyść tej lub innej decyzji, jaki wkład wnosisz w utrzymanie takiej relacji.