Uzależnienie Od Hazardu. Jakie Jest Niebezpieczeństwo I Jak Pozbyć Się Uzależnienia Od Hazardu?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 22:21

Istnieje wiele opinii dotyczących uzależnienia od hazardu, uzależnienia od hazardu – niektórzy twierdzą, że gry poprawiają reakcję, przyspieszają podejmowanie decyzji, poprawiają umiejętności komunikacyjne w przypadku gier online, rozwijają logikę, uczą długoterminowego planowania (w zależności od gatunku) i cierpliwość w osiąganiu celów; inni są pewni, że „będzie grał wystarczająco i będzie zabijał ludzi”.

Często nie ma uzależnienia od gier, które naprawdę rozwijają logikę, szybkość reakcji, dają pewną wiedzę. Ponadto, jeśli dana osoba gra przez pół godziny lub godzinę dziennie, uzależnienie również nie powstaje. Jeśli chodzi o dzieci, w empatycznej rodzinie, która jest emocjonalnie zaangażowana w życie dziecka, wyrzuca swój tablet lub telefon i prosi mamę, tatę, babcię, aby się z nim bawili. Jeśli tak się stanie w rodzinie, to gry też nie będą interesujące.

Jakie jest niebezpieczeństwo gier? U człowieka mózg zaczyna działać w zupełnie inny sposób - ośrodki nerwowe są nadmiernie pobudzone, po czym codzienne życie przestaje być dla niego interesujące. Innymi słowy, nadmierna stymulacja prowadzi do zupełnie innego poziomu percepcji, życia i przyjemności w ogóle. Na przykład codziennie pijesz herbatę z dwiema łyżkami cukru (to dla ciebie norma), ale jeśli wlejesz 5 łyżek cukru, herbata będzie bardzo słodka, a bez cukru wcale nie jest słodka. Na poziomie procesów chemicznych uzależnienie od hazardu jest utożsamiane z uzależnieniem od narkotyków, a nadmierna stymulacja osiąga taki poziom, że 20 łyżek cukru stanie się dla ciebie normą, ale pięć to za mało. Ponadto będzie bez smaku, nieciekawy i mdły. Jeśli spojrzymy na przykład z życia, osoba, która tak bardzo utknęła w grach, że całe życie tam jest, na randce doświadczy czystej nudy i nie będzie w stanie zbudować związku. Dla niego całe prawdziwe życie zostanie zredukowane do zwykłej pracy, zwykłych związków, zwykłych przyjaciół, a głównym napędem będzie gra. Jest to uzależnienie od adrenaliny od emocji, które tam są. Dość często uzależnienie wiąże się nie tyle z radością i radością z osiągnięcia upragnionego celu w grze, co z ilością cierpienia w niej. Im więcej cierpienia, tym więcej przyjemności iz tego powodu powstaje uzależnienie.

Kto może stać się uzależnionym od hazardu? Często są to osoby, które w dzieciństwie nie otrzymały reakcji emocjonalnej, dość empatyczne, wrażliwe, o „cienkiej skórze”, odczuwające wszystkie wykroczenia rodziny. Wśród narkomanów, jak również wśród narkomanów, bardzo powszechne jest zjawisko – rodzina jest dość spokojna, ale każdy jest w sobie, każdy jest na kogoś zły, doświadcza biernej agresji. Życie takich ludzi jest raczej nudne (w ogóle mnie nie słyszą, nie rozumieją), dlatego wchodzą do gry, aby zrekompensować jasność, tutaj jesteśmy na tej samej fali, tutaj można połączyć agresję, nie zostaną za to potępieni, ponieważ krewni, wręcz przeciwnie, zrozumieją, będą wspierać, żartować, chwalić, doceniać (w związku z tym osoba czerpie dreszczyk emocji z gry). Z reguły narkomani i uzależnieni od hazardu nie zabijają, częściej doprowadzają się do samobójstwa, ale alkoholicy mogą zabijać. Jeśli rodzina jest dość spokojna, nie było jasnych skandali i alkoholu, bójek, ludzie popadają w uzależnienie od alkoholu.

Co robić? Najpierw zadaj sobie pytanie, czego tak naprawdę nie lubisz w swoim prawdziwym życiu, co wpływa i sprawia, że tak bardzo zanurzasz się w grach. W rzeczywistości takie zachowanie jest odejściem od rzeczywistości, próbą zastąpienia teraźniejszości grą. Drugim krokiem jest nauczenie się odnajdywania przyjemności w życiu, ale nie będziesz w stanie tego zrobić sam, musisz skontaktować się z psychoterapeutą. Pytanie jest dość poważne i będziesz potrzebować pomocy i wsparcia, aby powrócić do rzeczywistości i odnieść prawdziwy sukces w życiu, a nie w grze.

Ludzie, dla których całe życie, popęd, adrenalina, wszelkie możliwe afekty są w grze, z reguły nie wiedzą, jak coś w życiu osiągnąć. Czy niektóre gry naprawdę mogą nas nauczyć długoterminowego planowania? Nie - w grze wszystkie wyniki osiąga się bardzo szybko (dzień, dwa, maksymalnie miesiąc, a osiągniesz znaczące wyniki, otrzymasz „milion cennych kopiejek”, za które możesz kupić wszystko, co chcesz). W życiu wszystko jest inne - osiągnięcie upragnionych celów wymaga dużo cierpliwości.

Hazardziści mają duży problem z cierpliwością, nie potrafią stawiać małych kroków i jednocześnie nie od razu widzą wyniku, nie potrafią długo czekać – rok, dwa, dziesięć, dwadzieścia. To w tym miejscu dostajemy porażkę – osoby uzależnione od gier nie wiedzą, jak planować długofalowo (są wyjątki, ale nadal będzie im dość trudno dążyć do celu). Dlaczego to się dzieje? W rzeczywistości psychika pozostała w wieku 3-5 lat. Często dzieci właśnie w tym wieku wchodzą do gry, ponieważ tutaj poczucie własnej wartości, rdzeń ego, zdolność do emocjonalnego odzwierciedlenia, wzmacnia emocjonalny związek z rodzicami. Jeśli tego nie ma, dziecko, nie znając siebie, nic nie czując, nie tworząc samoistnej wartości, stara się to wszystko „uzyskać” poprzez zabawę.

Jak pozbyć się uzależnienia od hazardu?

1. Przyznaj, że masz ten problem.
2. Ogranicz się, lepiej całkowicie wykluczyć gry ze swojego życia. I dopóki w życiu nie osiągniesz czegoś prawdziwego, nie daj się bawić.
3. Wyznaczaj sobie cele - ważne jest, aby mieć zastępstwa do gier i innych zainteresowań w życiu. Zrób misję ze swojego życia.

4. Zobacz psychoterapeutę. Dlaczego terapia jest ważna? Hazardzista pozostaje na wczesnym etapie rozwoju, będzie mu dość trudno postrzegać życie z perspektywy czarno-białej, wszystko albo nic. W związku z tym trudno będzie wspiąć się po schodach wyżej, będzie wrażenie, że to skała (nie wiadomo, na co można się złapać i ogólnie - czy uda mi się wejść na sam szczyt?). Osoby uzależnione od hazardu muszą włożyć ogromny wysiłek, często przytłaczający dla ich ciała i psychiki. Dlatego potrzebne jest stałe wsparcie („Tak, wszystko robisz dobrze! Tak, teraz nie czujesz się najlepiej, nie czujesz szumu, ale poczekaj trochę dłużej, a pojawią się pierwsze efekty, zaczniesz odczuwać przyjemność ). Tutaj ważne jest, aby osoba zrozumiała, że nie będzie szumu - rzeczywistość jest raczej nudna, monotonna, miejscami bagnista i złożona, ale w końcu otrzymujesz realne wyniki. W chwili, gdy gracz poczuje emocjonalną różnicę między rzeczywistymi wynikami a swoimi osiągnięciami w grach, będzie cieszyć się zupełnie innym poziomem (cichszym, spokojniejszym i zdrowszym). Ponadto ta osoba naprawdę potrzebuje wsparcia emocjonalnego, informacji zwrotnej, dublowania - wszystko to można uzyskać tylko w psychoterapii.
5. Istnieją anonimowe grupy wsparcia (analogicznie do Anonimowych Alkoholików). Można znaleźć takie grupy i uczęszczać na nie, najlepiej w połączeniu – grupa i psychoterapeuta.

I pamiętaj, jeśli przyznasz się do swojego problemu - to 50% sukcesu!