Żona Marynarza: Specyfika I Trudności

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Jest takie wyrażenie, jak żona generała. I jest żona marynarza. I mają wiele podobieństw. Ponieważ rozwój kariery zakłada własną ścieżkę. A ta ścieżka ma swoje własne cechy i trudności.

Żona marynarza to rodzaj zawodu. Pomimo stabilności finansowej i pozornego dobrobytu żony marynarzy borykają się z wieloma problemami związanymi z zawodem męża. Podobne trudności mogą pojawić się nie tylko w rodzinach marynarzy, ale w tej kategorii rodzin można je bardzo wyraźnie prześledzić.

Życie żony marynarza jest ciągłym oczekiwaniem. I w tym oczekiwaniu jest wiele niepokoju związanego z ryzykownym charakterem pracy małżonka. To szczególne kobiece doświadczenie, na które składa się nieustanny cykl rozstań, oczekiwań, spotkań, adaptacji i znowu rozstania. Podczas podróży żona odpowiada za cały szereg życiowych zadań: zwykłą kobietę i te, które tradycyjnie należą do mężczyzna: planowanie i organizacja życia i budżetu, wychowywanie dzieci, nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów towarzyskich, wypracowywanie i podejmowanie decyzji, wszystkie tak zwane domowe „drobiazgi”. Dlatego, chcąc nie chcąc, przyzwyczajasz się do polegania tylko na sobie i często zaczynasz myśleć o swojej kobiecej tożsamości.

Po powrocie męża z lotu, oprócz zwolnienia się z odpowiedzialności za część wykonywanej pracy i chęci pomocy w wielu sprawach domowych, pragnie od męża uczucia, troski, uwagi, emocjonalnej bliskości. Jednak podczas rejsu zakres reakcji emocjonalnych marynarza znacznie się zawęża, ponieważ długiemu pobytowi marynarza na rejsie towarzyszą trzy czynniki: izolacja, utrata i odstawienie od piersi. Spektrum jego uczuć nieco się spłaszcza. Dodatkowo przebywanie w izolacji przez kilka miesięcy przyczynia się do tego, że charakter marynarza może zmienić się w kierunku introwersji. Staje się bardziej zamknięty, nie odczuwa potrzeby komunikacji. Albo wręcz przeciwnie, zaczyna tę potrzebę zaspokajać ze szczególną gorliwością - z przyjaciółmi i firmami. I w tym przypadku potrzeba żony do emocjonalnej komunikacji z mężem pozostaje niezaspokojona, a uczucia są tłumione.

Praca marynarza jest złożona i pełna niebezpieczeństw. Pod wpływem ciągłego stresu, zmieniających się stref czasowych, przebywania w ciasnej przestrzeni w zespole, którego nie można wybrać, zmienia się charakter mężczyzny. Podczas jego nieobecności życie na lądzie nie ustaje, toczy się jak zwykle, wypełnione jest różnymi wydarzeniami (zarówno przyjemnymi, jak i niezbyt dobrymi), które pozostawiają swój niezatarty ślad na wszystkich członkach rodziny i wymagają dużo siły, zrozumienia, akceptacji, cierpliwość i miłość.

W wychowaniu dzieci w takich rodzinach często nie ma jednej linii.

Systematyczne tłumienie uczuć jest dość częstą przyczyną braku równowagi emocjonalnej. Aby zrozumieć głębię krzywdy wyrządzonej sobie przy ciągłym tłumieniu emocji, warto narysować paralelę z fajerwerkami: jeśli poprawnie wystrzelisz fajerwerki w niebo, uwolnisz je, to nikt nie zostanie zraniony, ale jeśli ty zapal fajerwerki i przykryj je czymś, nie wypuszczaj na zewnątrz, wtedy siła iskry i ogień zdmuchną wszystko wokół. Tak samo jest z tłumionymi uczuciami: przy systematycznym tłumieniu emocje zaczynają niszczyć człowieka od środka, prowadząc do pojawienia się wielu problemów psychologicznych, a nawet różnych objawów psychosomatycznych. A mąż marynarz, będąc w stanie przystosowania, okazuje tyle czułości i troski, ile tylko może, a często nie jest to ilość i jakość, jakiej oczekuje od niego żona. Ponadto ze względu na ryzykowny charakter czynności i obecność ciągłego stresu marynarz kumuluje negatywne przeżycia emocjonalne, a w domu, na lądzie objawia się agresją i drażliwością lub jest przepełniony alkoholem.

Podczas nieobecności męża żona staje się liderem, podejmuje decyzje, wydaje polecenia zgodnie z zasadą „zarządzania jednoosobowego”. A jeśli marynarz zaczyna wspinać się po szczeblach kariery, zajmuje stanowisko kierownicze i zostaje podporządkowany kilku osobom, trudno mu się zreorganizować w życiu codziennym. W pracy wydaje polecenia i oczekuje bezwzględnego posłuszeństwa. Tam życie płynie według własnych praw: trzeba być kategorycznym, twardym, krytycznym. Z drugiej strony w życiu rodzinnym musisz zastosować większą zwinność i elastyczność. Na kilka miesięcy (z zastrzeżeniem długich rejsów) marynarz traci umiejętność pełnienia innych ról społecznych, które na niego spadają w momencie powrotu z lotu, ponieważ w domu nie jest już marynarzem, a nie głównym mechanikiem czy kapitanie, w domu jest przede wszystkim mężem, ojcem, synem, bratem i tak dalej. Na tej podstawie wyjaśnienie „kto jest szefem w domu?” w parze mogą pojawić się konflikty i kłótnie.

Często niezaspokojona jest również potrzeba odpoczynku wśród żon marynarzy. Po locie mąż nie chce zamieszania i lotów, chce być w domu. A moja żona, wręcz przeciwnie, naprawdę chce zmienić środowisko, dać swojej głowie możliwość odpoczynku i odżywiania się przyjemnymi emocjami ….

Deprywacja seksualna doświadczana przez oboje małżonków również niekorzystnie wpływa zarówno na zdrowie fizyczne i psychiczne każdego z nich, jak i na sam związek.

W efekcie wiele pojawiających się problemów, sytuacji konfliktowych jest wyciszanych, pozostaje nierozwiązanych, kumuluje się drażliwość i niezadowolenie z siebie, emocjonalna i duchowa bliskość, ciepło w związkach stopniowo zanika.

To stopniowo pogarsza jakość relacji w parze i może prowadzić do pojawienia się chorób psychosomatycznych.

W takich przypadkach pomoc psychologa lub psychoterapeuty jest nieoceniona: pomaga odnaleźć źródło problemu i „wydobyć” stłumione uczucia, a także poprawić jakość komunikacji z mężem. Ponadto za jego pomocą można zobaczyć męża nie tylko z punktu widzenia jego potrzeb, ale także głębiej zrozumieć jego pragnienia i przeżycia, by tak rzec, „zobaczyć Innego”. W wyniku pracy z psychologiem relacje między małżonkami stają się ufne i bliskie emocjonalnie, co korzystnie wpływa na ogólną atmosferę w rodzinie oraz na zdrowie psychiczne i fizyczne wszystkich jej członków.