Zdradzasz Mnie? O Cudzołóstwie Oczami Psychoanalizy

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Autor: Kanskaya Ksenia

Jedną z najczęstszych próśb w terapii jest ostatnio pomoc w radzeniu sobie z sytuacją zdrady i zazdrości.

Więc. Zacznę od banalnego pytania. Dlaczego ludzie biorą ślub? Francuscy psychoanalitycy, podczas stażu w Paryżu, odpowiedzieli na to pytanie bardzo zwięźle i wyraźnie: „Ludzie łączą się w pary, pobierają się, aby być traktowani dla siebie”. Oznacza to, że ludzie nieświadomie wybierają się nawzajem i łączą w parę, aby wypracować swoją osobistą nerwicę. Komplementarność nerwic to ta niewidzialna podstawa, która tworzy parę. Ludzie, nie zdając sobie z tego sprawy, czytają się nawzajem o komplementarność tematów wiodących, które zostaną wypracowane w związku.

Dalej. Jak to się stało?

Genialny angielski psychoanalityk, twórca psychoanalizy małżeństw, Henry Dix, na podstawie swoich licznych badań konkluduje:

wchodząc w związek, osoba stara się przenieść swoją infantylną część na inną, oczekując, że ta druga dorośnie, zmodyfikuje ją i zwróci w bardziej dojrzałej i holistycznej formie.

Oto, co każdy z nas wie:

„Zdecyduj za mnie”

"Zrób to dla mnie"

"Uspokój mnie zamiast robić to dla siebie", „Zorganizuj mi wyjazd, zamiast robić to dla siebie”, „Zarabiaj mi pieniądze, zamiast robić to dla siebie” i tak dalej. itd. - wszystko to są liczne przykłady projekcji części dziecięcej, z oczekiwaniem jej wzrostu przez partnera.

I może się zdarzyć, że w procesie rozwoju osobistego i zdobywania większego stopnia dojrzałości psychicznej (co zresztą u pary może się zdarzyć nierównomiernie u wszystkich), bardziej zaawansowany partner odmawia przyjęcia infantylnych projekcji. A potem istnieje duże prawdopodobieństwo zerwania pary.

Dalej. Każda zdrada wyrasta z rozłamu.

Właściwie można wyróżnić cztery grupy przyczyn zdrady (z których każda może być jednocześnie sposobem na utrzymanie kontroli nad słabszym obiektem):

1. Postrzeganie małżonka jako kazirodczego obiektu z osobistego rozdwojenia, które się zmienia, zniekształca jego percepcję (czyli z grubsza to nie żona pozycjonuje się jako „matka”, to on z jego zniekształconej percepcji rozszczepienia widzi ją jako obiekt kazirodczy). W tym przypadku rozszczepiona osoba czyni z małżonka w swoim obrazie świata obiekt rodzicielski, na który nakłada się kazirodztwo. I wtedy np. żona staje się obiektem tabu, w stosunku do którego maleje potencja.

2. Drugim powodem jest postrzeganie współmałżonka jako nosiciela Superego. Ważne jest, aby zrozumieć, że w tej roli, w tym miejscu, małżonek jest stłoczony. A wtedy oszustwo jest buntem przeciwko Superego. „Małżonek jest ucieleśnieniem moralności; kochanek jest ucieleśnieniem występku”.

3. Powód trzeci - obecność jednego z partnerów rozszczepienia libido.

Rozszczepienie libido ma miejsce wtedy, gdy w głowie człowieka mocno tkwi podświadome przekonanie: „Co można zrobić z kochanką, nie daj Boże, z żoną jest dozwolone”. I nawet nie przychodzi mu do głowy, żeby robić to wszystko w rodzinie. Następnie mamy: w rodzinie - normę; po stronie perwersji. Jest to tak zwany kompleks „nierządnicy madony”, dobrze opisany w literaturze.

Jaka jest podstawa rozszczepiania libido? W swojej pracy „O upokorzeniu życia miłosnego” Freud szczegółowo i szczegółowo opisuje fenomenologię i korzenie tego zjawiska: rozszczepienie libido opiera się na oddzieleniu czułych i zmysłowych stron libido, gdy człowiek nie może doświadczyć namiętności oraz czułość i pożądanie tego samego przedmiotu i szacunku. A potem, u rozszczepionej osoby, te prądy libido są wielokierunkowe: czułość do jednego obiektu, pożądanie do innego obiektu. Pociąg do jednego, do drugiego… - poczucie winy. Chociaż jest to normalne, u ludzi te dwa prądy libido są połączone. A jeszcze głębiej za tym kryje się utrwalenie delikatnego przepływu libido na przedmiocie matczynym, którego dana osoba nie przeniosła na czas do obiektu niekazirodczego (w okresie dojrzewania). Tak Freud wyjaśnia to zjawisko w swojej pracy.

4. Powód czwarty: zdrada to próba wyrwania się z symbiotycznej rodziny, próba separacji. Cóż, tutaj wszystko wydaje się jasne)

Sytuacje z życia codziennego ilustrują powielanie tych samych schematów. Tak więc, na przykład, rozdwojony mężczyzna, niezależnie od tego, kogo ostatecznie wybierze - zostać z żoną czy udać się do swojej kochanki - będzie raz po raz odtwarzał sytuację trójkąta, w którym będzie pchał „czołem” dwie kobiety.

Tak więc to, co na pierwszy rzut oka wydaje się przypadkową, przelotną zdradą, w rzeczywistości może mieć dość głębokie powody.