Matka Padaczkowata

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Matka z padaczką wcale nie jest taka zła, jak mogłoby się wydawać. Z drugiej strony jest to zwykle bardzo złożona figura, aby powiedzieć, czy jest w stosunku do niej dobra, czy zła. Ta kobieta to monolit, który zawsze wie, jak żyć dla innych. Ta pewność jest niezachwiana i zjednoczona, nie ma w niej pęknięć ani wad. Jej droga przez życie jest jedyną słuszną, nie podlegającą wątpliwościom i rozumowaniu. Ten histeryczny będzie przypominał, żądał i apelował do sumienia-litości-podziwu. Padaczka mówi raz, że jeśli nie posłuchasz, zostaniesz ukarany i ukarany w taki sposób, że zapamiętasz to na całe życie.

W życiu wszystko powinno działać poprawnie, zgodnie z ideą prawdy, prawdy, godności i sprawiedliwości epileptoida. Jeśli pani z padaczką myśli, że seks jest po ślubie, to po ślubie. Nalegać wcześniej? Jesteś brudnym zboczeńcem. I nic nie może jej przekonać, że jest inaczej. Jeśli w świecie padaczki seks ma miejsce po ślubie, spróbuj pominąć śluby, jeśli coś miałeś. Ogólnie rzecz biorąc, mężczyźni unikają długotrwałych lub jakichkolwiek relacji z takimi dziewczynami, ponieważ panie dają jasno do zrozumienia, że wszelkie odstępstwa od ich woli będą bardzo napięte. Ale i poślubiają mężczyzn, którzy są posłuszni lub łagodni. Co więcej, mąż już „służy na paczkach”, jest regulowany przez rolę, kiedy otwierać usta, na ile trzymać je otwarte, a kiedy zamykać.

Ponadto, zgodnie z ogólnym planem, następuje ciąża, podczas której bez głupców wykonuje się wszystko, co się przypisuje, nie pominięto ani jednej pigułki, ani jednej wizyty u ginekologa-położnika. Pewna pani idzie do szpitala, gdy powiedziano jej, że nigdy nie prosi o wcześniejszy powrót do domu. Wszystko to odbywa się bez nerwów i niepokoju osób z obsesją, ale po prostu dlatego, że tak powinno być.

Dziecko jest pod opieką w 100%, wstaje w nocy bez marudzenia i niepokoju. Mąż łączy się we właściwym czasie i czujnie upewnia się, że się nie uchyla, ale daje z siebie wszystko dla prawdy.

Wszystkie problemy zaczynają się, gdy dziecko nabiera oznak autonomii. Dziecko nie jest świadome matczynych koncepcji prawdy i sprawiedliwości oraz dobrego zachowania. Matka zastanawia się, o co chodzi. Dla niej są dwa światy i tylko 2 rzeczywistości – jeden należy do niej, drugi jest zły.. Dziecko nie zachowuje się tak, jak powinno, to znaczy, że jest u niego nieporządek. Co zrobić, gdy jest bałagan? Idź do lekarza lub innego organu.

Ogólnie rzecz biorąc, epileptoidy bardzo lubią władzę i szanują ją. Doskonale wyczuwają hierarchię i swoje w niej miejsce. Lekarz jest osobą autorytatywną, musi być posłuszny. Jeśli lekarz powiedział do kostnicy, to do kostnicy. Jeśli kostnica jest zamknięta z powodu naprawy do czasu przybycia, to kostnica lekarza jest w środku. Specjaliści w oczach epileptoida są albo dobrzy, albo źli. Nie ma pośrednich. Każdy, kto odpowiada obrazowi świata padaczkowego, to dobrzy lekarze, jeśli okaże się, że lekarz zboczył o pół stopnia w bok… to lekarz leci w dół hierarchicznej drabiny padaczki i tam, na dole, metodycznie się potyka. Ale potyka się nie w chaotycznej wściekłości pogranicznika czy narcyza, ale metodycznie, tak okrutnie i rozważnie, jak to tylko możliwe. Aby zapamiętał na zawsze i nie wstał szybko. To samo dzieje się z wychowawcami, nauczycielami, psychologami i wszystkimi, którzy zostali wyznaczeni do naprawienia niewłaściwego dziecka, ale nie zostali uniewinnieni.

Muszę powiedzieć, że epileptoid może czekać wystarczająco długo na odpowiedni moment, aby ściągnąć przebity z piedestału. Są dość mściwi i pamiętają, co wydarzyło się 25 lat temu. Wiedz, że w każdej chwili możesz się poddać. Oni już za tobą poszli, ale gdy „mężczyźni w czerni” są w drodze, epileptoid uśmiechnie się do ciebie i zwróci się ku uprzejmości.

Nieprawidłowość dziecka można również ocenić za pomocą linijki padaczkowej. Tutaj np. ma zjeść 200 gram zdrowego przecieru warzywnego… dziecko nie ma szans go nie zjeść. Ma znać litery w wieku 3 lat, dziecko będzie siedzieć z alfabetem, codziennie przez 3 godziny, a czasem przez kilka dni. Nie oznacza to, że jest to wyłącznie negatywne. Zwykle mają bardzo zadbane „wyjątkowe dzieci”, ponieważ epileptoid może wbijać to samo całymi miesiącami, aż do uzyskania rezultatu, bez żadnego żalu iz pełnym poświęceniem. Jeśli matka bez odpowiednich cech osobowości jest trudna emocjonalnie, musi spróbować tego, co ma i zaakceptować, dla epileptoidy wszystko jest łatwiejsze. Dziecko może mieć rację lub się mylić. Niewłaściwe dzieci są złe i chore. Jeśli dziecko jest chore, musisz z nim pracować. Tutaj pracujemy. I to jest słuszne. Złe dzieci należy karać z najwyższą surowością, nawet z okrucieństwem, bo bez kary będą jeszcze gorsze.

Bycie odpowiednim dzieckiem nie jest łatwe. Łatwiej się mylić chory. Matka z padaczką ma wiele jasnych zasad, których rodzina musi przestrzegać. Powinien być czysty, schludny, przyzwoity, a każdy powinien siedzieć spokojnie z rękami na kolanach. Rodzina musi pracować, bo to jest słuszne. Zwolnienie z pracy to tylko śmierć. Matka jest bardzo wrażliwa na naruszenie rutyny. Możesz go od niej dostać za to, że zaczęła myć podłogę z niewłaściwego pokoju, który uważa za słuszny, za umieszczenie warzyw w zupie w złej kolejności lub za przestawienie figurek w złej kolejności. I wiedz, że nigdy nie będziesz miał prawa umieszczać statuetek inaczej, bez względu na to, ile masz lat. Ponieważ zawsze tylko jedno zamówienie jest poprawne.

Mówię to o tym, że dla przedszkolaka atmosfera prawidłowego życia jest zbyt ciężka. Zawsze wypada z idealnego świata matki z padaczką i wraca z jej żelazną ręką za karkiem.

Wiele epileptoidów jest bardzo religijnych, a od wczesnego dzieciństwa do kościoła przyprowadzane są również dzieci. Jest to pewna grupa wierzących, którzy udają się tam z tego powodu, że Bóg jest istotą na samym szczycie hierarchicznej piramidy i stamtąd nie można go ściągnąć w dół, jak każdego innego autorytetu w życiu epileptoida. Co więcej, Bóg może surowo pomścić próby ściągnięcia go w dół. Te. taki przeciwnik może otrzymać naprawdę okrutną 100% karę padaczkową - długą, bolesną i nieuniknioną. Gehenna ognista - to najbardziej padaczka. Tam grzesznicy płoną wiecznie i wiecznie żałują swoich grzechów. To właśnie ten fakt sprowadza epileptoidów do kościoła. Dość łatwo odizolować ich od masy innych parafian. Powściągliwe lub nieczysto służalcze, zadbane i zawsze na widok odrobiny bluźnierstwa, są bestialskie iz zapałem zaczynają malować, jak grzesznik będzie płonął w piekle. Cóż, co do diabła ma czekać, wielu już jest tutaj i tam idą do wszelkiego rodzaju błędnych wierzących z upodobaniem, by uwolnić swoje wnętrzności. Krótko mówiąc, dziecko z małymi paznokciami dowiaduje się, gdzie kończą niegrzeczne dzieci. I co się z nimi dzieje. W najbardziej makabrycznych szczegółach.

Przed masowym rozprzestrzenieniem się religii w naszym kraju, w czasach przedpierestrojkowych, rolę piekła pełniły wszystkie niekorzystne społecznie miejsca, jak „w fabryce za taśmociągiem”, „pod płotem”, „z zamiataczem miotły”. Najlepiej prezentując najstraszniejsze miejsce na przedłużające się udręki i wyrzuty sumienia dla każdego pojedynczego epileptoida. Ale wszystkie te „horrory sowieckiego życia” zostały opisane z mrożącymi krew w żyłach szczegółami. Kiedyś słyszałem taką historię o pracy dozorcy i nadal jest uczucie, że lepiej robić harakiri… Chociaż piekło zawsze było poza wszelką konkurencją i wielu epileptoidów wierzyło w Boga nawet w najbardziej odległych stalinowskich czasach. Oczywiście nie w 100% poszło na religię, ponieważ można było urzeczywistnić swoje cechy osobiste poprzez bycie komunistą. Tam można było uczyć dzieci jedynej słusznej nauki Marksa, a niewiernych leninistów karać publiczną cenzurą.

W miarę zbliżania się do wieku szkolnego pojawia się wiele tarć z nauczycielami i rodzicami innych dzieci, którzy mogą nie odgrywać takiej roli w życiu rodziny, jaka bym chciała. Matka często jest obecna w szkole, aby pilnować, czy wszystko jest w porządku i kto jest winny zła. Dziecko boi się kolki, boi się złej oceny lub komentarza w pamiętniku. W domu za to przebicie otrzyma pełną. Wszystko to na ogół tworzy podstawę do rozwoju nerwic, tików, obsesji itp. Mama entuzjastycznie traktuje dziecko, zabiera go do lekarzy, wyznacza winnych obrażeń dziecka. Nerwica dziecka jest bardzo skuteczna w postrzeganiu świata, dlatego ma skłonność do przedłużającego się przebiegu.

W okresie dojrzewania w ciele dziecka dzieje się wiele obrzydliwych zmian. Wszystko to może zniszczyć lata prawidłowego wychowania, dlatego całe dorastanie zostaje wyrwane żelazną ręką przez korzenie i toczy się nieprzejednana walka z pędami. Seksualność nastolatków jest okropna i obrzydliwa, zaprzeczanie matce to grzech śmiertelny, myślenie o samodzielnym życiu, a nawet o byciu na ławce z dziewczynami pod oknem po 9.

Jest też odwrotna sytuacja z oceną seksualności dzieci. Generalnie istnieje grupa epileptoidów ukierunkowanych na płeć, z tendencją do różnych odchyleń od tradycyjnej.

W wieku dorosłym dzieci dość często nadal ujawniają różnego rodzaju zaburzenia nerwicowe w związku z bardzo wąskim korytarzem wychowania. Każda innowacja dla nich wiąże się z czymś strasznym. Wyrażanie uczuć jest trudne, jeśli nie mieszczą się one w liczbie dopuszczalnej. Ludziom trudno jest budować relacje osobiste. Albo nie ma odpowiedniej osoby przez bardzo długi czas (bardzo wąski zakres cech i tak, że matka by to zaakceptowała), albo znajdując się w nieszczęśliwym małżeństwie, nadal niosą krzyż, ale nie z miłości, ale dlatego nie ponoszą jego grzechu. Mama nadal uważa, że ma prawo do wszystkiego. Nawet w dzieciństwie nie wstydzi się fizycznego znęcania się nad dzieckiem, a dorosłą córkę lub syna można uderzyć w twarz za nieczyste buty. Ponieważ dorosłe dzieci często nadal chodzą tym wąskim korytarzem prawidłowego życia, narysowanego przez matkę w dzieciństwie, często zaczynają uciekać się do picia, aby trochę się zrelaksować. Ale ich alkoholizm jest raczej ponury. Rozumieją, że oddają się złej pracy. A gdzie kończą ludzie, którzy robią złe rzeczy, wiedzą od dzieciństwa.

Jeśli dziecko zbacza z właściwej ścieżki jako dorosły, matka nadal sprowadza go z powrotem jak kociaka za kark we właściwe miejsce. Można pozbyć się tej troski tylko wtedy, gdy grzeszność dziecka jest tak wielka, że matka go przeklnie. Dzieci traktują tę przerwę na różne sposoby. Ktoś z ulgą, ktoś z przerażeniem jest zmuszony doczołgać się do matki, by prosić o przebaczenie… no wiesz… ogniste piekło i tak dalej.