Kryzys Wieku U Kobiet

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Z wiekiem wiele kobiet nie staje się ani ładniejsza, ani mądrzejsza, ani milsza, ani bardziej utalentowana, a jedynie pogarsza się. W młodości byli ciekawi, ale teraz znudzili się, byli rześcy, a teraz po prostu uschnęli, w młodości byli pogodni, ale stali się nudni.

Sama „dojrzałość” kobiet kojarzy się z wyczynami pracy, macierzyństwem, gospodarstwem domowym i intelektualnym partnerstwem z mężczyzną, ale nie z pięknem i seksualnością.

Spróbujmy dowiedzieć się, jakie są tego przyczyny.

Wyobraźmy sobie drzewo owocowe, ponieważ używamy słowa „dojrzałe”, rosnące w nieodpowiednim dla niego klimacie (człowiek różni się od drzewa tym, że tworzy dla siebie klimat). Załóżmy, że takie drzewo kwitnie, a nawet zawiązuje owoce, ale te owoce nigdy nie dojrzewają do pełnej dojrzałości.

Oznacza to, że nie stają się duże, jasne, słodkie i soczyste, pełne nasion, pozostają zielone, małe i kwaśne. Niemniej jednak te małe, kwaśne owoce można przerobić na wina i sosy do mięsa, więc owoce zbiera się wczesnym latem. Jeśli nie zostaną zebrane na początku lata, owoce po prostu wyschną, staną się twarde i pomarszczone, a nigdy nie dojrzeją do słodyczy i soczystości.

Po co więc czekać do końca lata, skoro najlepszą rzeczą, jaką można z takich owoców wyciągnąć jest świeżość, a na więcej nie można?

Wiele osób, a dotyczy to zwłaszcza kobiet, niestety przeżywa najlepszy okres swojego życia w młodości. Wtedy nigdy nie stają się ani ładniejsze, ani mądrzejsze, ani milsze, ani bardziej utalentowane, a jedynie pogarszają się. W młodości byli ciekawi, a potem znudzeni, w młodości byli rześcy, a potem po prostu więdli, w młodości byli pogodni, a potem otępiali.

Pod każdym względem z wiekiem stają się gorsze niż były. Zamiast zamieniać typową młodzieńczą ciekawość w niezwykłą inteligencję, zwyczajną młodzieńczą świeżość w indywidualne piękno, frywolną młodzieńczą wesołość w świadomą miłość do życia, tracą też to, co mają. Owoce zielone, kwaśne, ale miękkie i świeże, znacznie lepsze niż te same zielone, ale już gorzkie i twarde. Ten owoc zestarzał się i nigdy w pełni nie dojrzał.

Niektórym wydaje się, że przewaga dojrzewania nad dojrzałością jest niezaprzeczalna, ponieważ człowiek traci plastyczność w dojrzałości. Ale plastyczność nie jest zaletą samą w sobie. Chcemy plastyczności od osoby lub przedmiotu, kiedy musimy go zmienić, ale kiedy w końcu stał się tym, czego potrzebujemy, nie chcemy plastyczności, chcemy stabilności i stabilności.

Oznacza to, że plastyczność jest plusem dla tych, którzy jeszcze nic nie mają, ale minusem dla tych, którzy mają i dzięki Bogu, że w dojrzałości plastyczność staje się mniejsza, a pojawia się większa stabilność. Wysoka plastyczność daje brak zasad i wierzeń, nieustannie uciekającą nam spod stóp ziemię, zmienne gusta, zmienne poglądy.

Wysoka wrażliwość daje podatność na wpływy innych ludzi. Plastyczność to błogosławieństwo dla dziecka, ponieważ jeszcze nie dorosło, ale utrzymanie wysokiej plastyczności przez całe życie oznacza, że nigdy nie dorastamy.

Przejrzały infantylny różni się tym, że zachował już formę, ale pozostawił swoją treść miękką, dlatego nie jest zbyt zdolny do rozwoju, ale jednocześnie nie ma też nic uformowanego. Jest jak owoc, którego skórka zesztywniała, a w środku jest zgnilizna, która stopniowo wysycha, a potem nadejdzie starość.

Na mądrą starość w środku powstaje ziarno orzecha, które zebrało wszystko, co dana osoba zrobiła, nauczyła się i zrealizowała, w postaci algorytmów (dlatego trzeba uczyć się od takich starych ludzi), w bezsensowna starość, nakrętka w środku to proch, co powinno uformować mocny rdzeń, po prostu się kruszy.

To znaczy ci, którzy mówią, że młodość ma przewagę plastyczności nad dojrzałością, po prostu nie rozumieją, czym jest formacja. To jak rzeźbiarz radujący się, że jego glina nigdy nie zestala się i że wszystko, co rzeźbi, może być powtarzane w nieskończoność.

Gdyby glina ludzka nigdy nie straciła swojej plastyczności, a dojrzałość nigdy nie nadeszła, oznaczałoby to, że rzeźbiarz niczego nie zaślepił, ale był w ciągłym procesie przeobrażania. Oznacza to, że zdolność do zestalania się formy jest dla człowieka doskonałą okazją do rozpoczęcia życia bez ciągłego topienia się.

Pewna plastyczność jest zachowana w człowieku do późnej starości, ale staje się mniejsza, aby naprawić to, co udało mu się zdobyć, naprawić i nie stracić. Rozwinięty zasób wewnętrzny pozostaje z człowiekiem na zawsze, a gdyby jego plastyczność była nieskończona, człowiek nie mógłby niczego stworzyć w sobie, ciągle kruszyłby się jak dom z piasku. A to byłoby bardzo smutne.

Wróćmy teraz do naszej dojrzałej, ale atrakcyjnej kobiety. Jest oczywiste, że w tej dojrzałej kobiecie, utrwalone, to znaczy ukształtowane, powinno być coś, co nabrało dostatecznej energii i rozwinęło się, a plastyczność w tym, z czym się pracuje, powinna być zachowana.

Młoda dziewczyna z góry otrzymuje zewnętrzne zasoby wizerunku i seksu (zewnętrzny zasób wizerunku to uwaga i sympatia innych dla młodości i świeżości, zewnętrzny zasób seksu to obecność wielu osób gotowych na seks, a nawet gotowych za seks zapłacić). Nie wszystkie młode dziewczęta dostają taki sam awans, jedne dużo, inne trochę, ale i tak dostają więcej, niż nastąpi to dziesięć lat później. Mają dziesięć do piętnastu lat na pompowanie tych zasobów.

Jeśli pompują zasoby, stają się królowymi po trzydziestu latach, nie, powóz zamieni się w dynię. Oczywiście dotyczy to tylko tych zasobów, z innymi zasobami wszystko jest inne, może nie być żadnych postępów. Ale jeśli na przykład dana osoba ma kapitał od swoich rodziców, schemat jest w przybliżeniu taki sam. Musi nauczyć się robić interesy, inaczej kapitał stopniowo się wyczerpie, a on nigdy nie nauczy się go pomnażać, nie zdobędzie też innych umiejętności, bo miał kapitał i miał z czego żyć.

Oznacza to, że duży postęp jest podstępną rzeczą, pozbawia cię motywacji do rozwoju. Ale to nie znaczy, że zaliczka coś odbiera, nie, daje, ale jednocześnie działa relaksująco, jak każda nieuzasadniona korzyść. Niemniej jednak każde dobro jest właśnie dobrem, a nie złem.

Dlatego też dążenie w ich rozumowaniu do tego, że piękne dziewczyny są w gorszej sytuacji niż brzydkie, ponieważ mają większą pokusę, aby zostać utrzymanymi kobietami i leniuchami, jest nadal zbyteczne. To to samo, co zaczyna się poważnie żałować dzieci bogatych rodziców i zazdrościć biednym, że mają więcej przymusu. Tak naprawdę zaliczka ma swoje zalety, ale ma też swoje wady. Jeśli wady są znane i można im zapobiec, pozostaną tylko plusy.

Im starsza kobieta, tym mniej osób chce ją poznać. Dzieje się tak tylko wtedy, gdy kobieta nie napompowała zasobu obrazu. Jeśli pompowałeś, liczba podziwiających fanów wzrośnie proporcjonalnie do siły pompowania. Ale ponieważ większość zasobów wciąż nie jest pompowana, w młodzieży jest więcej uwagi i sympatii niż później.

Jeśli kobieta, będąc w młodym wieku, połączyła i przynajmniej nieznacznie napompowała zasób miłości, stopniowy spadek uwagi będzie dla niej całkiem wygodny. Zasób miłości daje bardzo wysoką selektywność pożądanej uwagi. Jeśli zasób miłości jest bardzo istotny, ale wcale nie jest pompowany, kobieta może coraz bardziej urzeczywistniać zasób swojego wizerunku, a jeśli go nie pompuje, to często nazywa się to „kryzysem kobiet od 30 lat zacznie się.

Im bliżej tej daty, tym bardziej okropne i obrzydliwe jest życie, zwłaszcza jeśli zasób pracy nie jest podłączony i nie ma dzieci. Ale jeśli są dzieci, a w miłości jest zero, a obraz nie jest napompowany, kobieta też źle się czuje, chociaż już urodzone dzieci przekraczają granicę krytyczną, czasem o dziesięć lat.

Co to jest wzmocniony zasób obrazu? Jak powiedziała Renata Litvinova w jakimś programie, a ona może być do pewnego stopnia modelką osoby z napompowanym wizerunkiem: „Nie jestem piękna, po prostu to robię i ty też możesz to zrobić”. Chodziło jej o to nabycie integralności i syntezę trzech wymiarów: charakteru, ciała, stylu.

Idealnie każda z wielkości powinna być maksymalnie rozwinięta, ale najważniejsza jest synteza, harmonia i synergia wszystkich części, ich kombinacja powinna być większa niż suma i być inna. To znaczy dobrze, gdy ciało nie ma oczywistych wad, ale brzydkie ciało połączone z charakterem poprzez bardzo dobrze dobrany styl (ubiór, mowa, maniery, dodatki) może dać początek obrazowi, który zatrzyma uwagę i sprawi, że to osoba pamięta.

Zadaniem obrazu jest uczynienie człowieka wyjątkowym, kierującym cudzą energię do siebie, ale jednocześnie wywołującym pozytywne emocje, dlatego ekscentryzm nie jest najlepszą metodą. Idealny obraz jest prawie niewidoczny, w tym sensie, że nie jest jasne, z jakich części się składa, co jest w nim takiego szczególnego, ale jednocześnie nie pozwala oderwać wzroku od osoby, oddaje jej wizerunek, sprawia, że ten obraz wyróżnia się, wszystkie inne rzeczy są równe, aby sięgnąć po niego …

Oznacza to, że idealny obraz ma magnetyzm i zwraca na siebie pozytywną uwagę. Odrobina negatywu czasem też nie zaszkodzi, ale tutaj powinien być środek, zarówno w gorących, jak i gorzkich przyprawach.

Będę kontynuować temat kobiecej inicjacji, jest on bardzo obszerny, ale ten przykład już pokazuje, czym dziewczyna różni się od kobiety. Młodość charakteryzuje przeciętność. Dzieci boleśnie boją się odróżnić od rówieśników, młodzież też nie lubi się wyróżniać, z wyjątkiem kręgu subkulturowego, kiedy istnieje wsparcie ze strony własnych.

Czasami nastolatki, wręcz przeciwnie, organizują zamieszki i chcą być inne, ale wygląda to histerycznie i najczęściej brzydko, właśnie dlatego, że nie można pompować wizerunku nastolatka, z wyjątkiem niektórych szczególnych przypadków. Nastolatek powinien być pod wpływem, niech strumień społeczny przepłynie przez siebie, potrzebuje mniej „swojego”, bo jeszcze nie zebrał cudzego, nie wchłonął tego, co jeszcze musi wchłonąć.

To esencja młodzieńczej plastyczności i jej uroku. Wszyscy są zafascynowani energią potencjalną i słusznie. Ale to także minus wizerunku młodych dziewcząt. Są naprawdę piękne i często wyglądają jak tysiące innych.

Źle, gdy dorosła kobieta jest jak tysiące innych, ale teraz także kobiety w średnim wieku. Straciła to, co miała, ale nic nie zyskała. Na szczęście niektóre kobiety w wieku dorosłym nabierają własnego stylu, własnej tożsamości i nie są to puste słowa.

Pusty, gdy za „oryginalnością” nie ma jaźni ani żadnej prawdziwej istoty, ale kiedy stoją, to naprawdę tworzy bardzo silny magnetyzm i sprawia, że ludzie zakochują się w tym obrazie. Nie jest konieczne napompowanie obrazu do stopnia magnetyzmu, ale nawet niewielkie napompowanie obrazu jest już w stanie konkurować z tak zwanym „urokiem młodości”, ponieważ ten ostatni jest zbiorowy, a nie indywidualny.

To tak, jakby porównać autorski obraz filiżanek z fabrycznym stemplem. Ale uwaga, malarstwo autora nie oznacza kiczowania bez talentu. W tym przypadku każdy schludny fabryczny kubek jest oczywiście ładniejszy.