Życie Jest Bezsensowne Lub Kryzys Egzystencjalny

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 16:09

Dziś chcę mówić o kryzysie egzystencjalnym, o okresie, kiedy człowiek zaczyna kwestionować całe swoje istnienie. W tym okresie często zastanawiamy się, kim jesteśmy, kim jesteśmy i jaki jest sens życia. Należy tutaj powiedzieć, że myślenie o „głębokich pytaniach” jest częścią naszej codziennej egzystencji i nie każdy przeżywa kryzys, gdy się do nich odnosi. Kryzys egzystencjalny pojawia się, gdy zadajemy pytania i czujemy się niespokojni, sfrustrowani, a nawet przygnębieni, gdy nie możemy znaleźć satysfakcjonujących odpowiedzi. Myśli samobójcze również nie są rzadkością w tym stanie iw tym stanie rzeczy ważne jest, aby natychmiast uzyskać pomoc.

Każdy z nas może doświadczyć wpływu kryzysu egzystencjalnego, postaram się podać najczęstsze przyczyny tego stanu.

Wiek przejściowy

Każda zmiana w naszym życiu jest krytyczna, bez względu na to, czy przechodzimy z okresu dojrzewania, do wieku średniego lub starszego, w tych momentach mogą pojawić się wątpliwości dotyczące nas samych i sensu życia. Możemy zastanawiać się nad naszą przeszłością i przyszłością, zastanawiając się, co osiągnęliśmy, po co żyjemy? Za tymi pytaniami pojawia się niepokój o to, jak najlepiej wykorzystać wyznaczone lata, a czasem pojawia się niepokój, że nie jesteśmy gotowi postawić stopy na nowym etapie życia i poradzić sobie z nowymi obowiązkami, które pojawiły się wraz z wiekiem.

Wydarzenia, które wpływają na życie

Z reguły okres ten przypada po zagrożeniu życia, może to być wypadek samochodowy, klęska żywiołowa, poważna choroba. Kiedy człowiek staje w obliczu śmierci, sens życia wydaje się opuszczać pole renu, a strach i refleksje na temat tego, co stanie się później. Przeżywszy katastrofę, człowiek czasami popada w stan zwany „winą ocalałego”. Często zdarza się, że osoba kwestionuje swoje przetrwanie i martwi się, że nie jest tego warta.

Mówiąc najprościej, kryzys egzystencjalny często następuje po uświadomieniu sobie ich śmiertelności lub utraty ideałów. Możesz spróbować rozpoznać kryzys po następujących znakach:

Uczucia depresji i beznadziejności.

Może to wynikać z niezadowolenia z pracy, związku, który prowadzi donikąd lub niemożności osiągnięcia celów. Niedawna strata może również przyczynić się do tych doświadczeń.

Lęk.

Niepokój egzystencjalny może objawiać się jako uczucie niepokoju o przyszłość, o to, co dzieje się po śmierci io sens życia. Niektórzy mogą czuć, że tracą dużą część swojego życia.

Samotność.

Poczucie osamotnienia najczęściej pojawia się podczas kryzysu. Niektórym ludziom trudno jest komunikować się z innymi ludźmi lub wierzą, że inni mogą zrozumieć, przez co przechodzą. Dlatego nadchodzi izolacja społeczna.

Egzystencjalne obsesyjne myśli.

Często chodzi o obsesyjne myśli w filozoficznych pytaniach, na które nie można odpowiedzieć, np. „dlaczego tu jesteśmy?”, „Dlaczego jestem właśnie sobą?”, „Widzę siebie z siebie, z moich rąk, wszystko przede mną, dlaczego dokładnie i co będzie dalej, gdy nie będę tego czuł?”. Te myśli utrzymują się i mogą prowadzić do głębokiej depresji. Osoby doświadczające tego stanu opisują go jako coś, o czym nie sposób nie myśleć, myśli te nieustannie wirują, narastając strach i beznadziejność.

Utrata zainteresowania i motywacji.

Niektóre aspekty życia mogą wydawać się mniej ważne, gdy szuka się celu. Nie jest niczym niezwykłym poczucie, że życie jest przyziemne lub pozbawione sensu. Niektórzy odkrywają również, że ich osobiste wartości zmieniają się, gdy próbują znaleźć sens w życiu. Świadomość nowych wartości może prowadzić do nowego poczucia celu, co może pomóc w rozwiązaniu okresu kryzysu.

Jeśli zmagasz się z pogodzeniem swojego obecnego życia z tym, czego oczekiwałeś dla siebie, możesz doświadczyć smutku, frustracji, niepokoju i depresji. Ponieważ ludzie często doświadczają depresji i lęku w czasach kryzysu egzystencjalnego, można u nich zdiagnozować jeden lub oba te schorzenia. Ale depresja i lęk spowodowane kryzysem egzystencjalnym to nie to samo, co typowa depresja lub lęk.

Lęk egzystencjalny konkretnie opisuje strach lub niepokój o prawdziwy sens życia. Osoba może czuć, że dokonała złego wyboru lub nie może dokonać wyboru, którego chce dokonać. Możemy martwić się śmiercią lub życiem pozagrobowym. Martwienie się o te rzeczy może przeszkadzać w cieszeniu się życiem w danej chwili, zwłaszcza jeśli lęk pojawia się jako natrętne myśli (egzystencjalne OCD).

Depresja egzystencjalna odnosi się do uczucia braku zainteresowania, smutku, beznadziejności i utraty motywacji, które często towarzyszą kryzysowi egzystencjalnemu. Czujemy beznadziejność w stosunku do społeczeństwa, świata. Poczucie, że to nie ma sensu, ponieważ nic, co robisz, nie ma znaczenia i może prowadzić do utraty motywacji.

Niektórzy ludzie mogą samodzielnie poradzić sobie z kryzysem egzystencjalnym. Może to zająć trochę czasu, ale w końcu przyznają, że na niektóre życiowe pytania po prostu nie da się odpowiedzieć. Na przykład ktoś, kto czuje, że nic w życiu nie zrobił, decyduje się poświęcić jeden dzień w tygodniu jako wolontariusz.

Jeśli kryzys trwa długo i negatywnie wpływa na życie codzienne, samopoczucie, relacje, pracę, szkołę, pomocna będzie rozmowa z terapeutą. Współczujący, wyszkolony terapeuta może pomóc Ci uporać się z depresją i rozpaczą.

Egzystencjalna Terapia Humanistyczna pomaga zaakceptować różne aspekty życia – wolność / odpowiedzialność, śmierć, izolację i bezsens – i uczy, jak sobie z nimi radzić, akceptując je, nie pozwalając, by cię przytłoczyły. Pomaga odkryć i skupić się na znaczeniu swojego prawdziwego ja.

Kiedy masz do czynienia z kryzysem egzystencjalnym, może pomóc ci przypomnieć sobie sens swojego życia innym. Opiekujesz się dzieckiem, rodzicem, młodszym bratem lub zwierzakiem? Czy pomagasz innym w pracy? Staraj się śledzić codzienną życzliwość dla siebie i innych, akty współczucia i współczucia dla siebie, pozytywne doświadczenia i inne rzeczy, które mogą nadać sens twojemu życiu.