2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Kontynuując cykl artykułów, postanowiłem przybliżyć czytelnikom osobę, która jest słusznie zasłużonym specjalistą w dziedzinie psychologii i psychodiagnostyki. Przedstawiam Państwu znanego psychologa, doktora nauk psychologicznych, profesora, specjalistę w dziedzinie psychologii medycznej, psychologii osobowości i psychodiagnostyki, akademika Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy, kierownika Katedry Psychodiagnostyki i Klinicznej Psychologia, Wydział Psychologii, Kijowski Uniwersytet Narodowy im. Tarasa Szewczenki - Burlachuk Leonid Fokich. Oprócz tego Leonid Fokich jest prezesem Ogólnoukraińskiego Towarzystwa Psychodiagnostycznego, autorem wielu prac z zakresu psychologii klinicznej i psychodiagnostyki, a także autorem popularnego słownika-informacji o diagnostyce psychologicznej.
Dziennikarz: Leonidzie Fokich, powiedz mi, jak przyszedłeś do psychodiagnostyki?
L. F.: Od dłuższego czasu zajmuję się psychodiagnostyką. W tej dziedzinie nauki kierował mną całkowity brak takich w byłym Związku Radzieckim. W tamtym czasie istniał bardzo prymitywny pomysł na to, co powinna zrobić psychodiagnostyka. Prawie nikt tego nie zrobił, a jeśli tak, to popełniano poważne błędy z powodu nieznajomości podstawowych rzeczy. Jest ku temu również historyczny powód. W 1936 psychodiagnostyka została zakazana i do połowy lat 70. nie istniała w Związku Radzieckim jako kierunek badań. Dlatego kiedyś zacząłem angażować się właśnie w tym kierunku.
Co możesz dziś powiedzieć o osiągnięciach psychodiagnostyki i dokładności uzyskanych danych?
Zacznijmy od tego, że psychodiagnostyka nie jest samodzielną nauką. Pod wieloma względami sukcesy i osiągnięcia w tej dziedzinie wiążą się z rozwiązaniem ogólnych problemów psychologicznych. Aby zmierzyć i uzyskać maksymalny wynik z zastosowania metod, ważne jest, aby zrozumieć, co dokładnie zamierzamy mierzyć. Tutaj ważne jest poszukiwanie nowych podejść w związku z rozwojem ogólnej objętości wiedzy psychologicznej. Psychodiagnostyka współpracuje z tak zwanymi teoriami średniego poziomu. Oznacza to, że działa jako ogniwo łączące. Dziś sytuacja z rozwojem narzędzi psychodiagnostycznych stopniowo się poprawia. Jeśli wcześniej była to bardziej intuicyjna praca psychologa, teraz jest to dość duża praca empiryczna, która pozwala uzyskać informacje o słuszności i rzetelności technik psychodiagnostycznych.
Przechodząc do tematu „psychologia i psychologia” proszę o opisanie kryteriów, które Twoim zdaniem powinien mieć prawdziwy psycholog?
Oczywiście praca z człowiekiem bardzo różni się od, powiedzmy, pracy z maszyną. Rzeczywiście, są pewne cechy, które powinien posiadać prawdziwy psycholog. Można o tym długo mówić, ale chcę podkreślić, że być może głównym kryterium w pracy osoby, która z dumą nazywa siebie psychologiem, jest obiektywność.
Leonidzie Fokich, co możesz powiedzieć o takim zjawisku jak fałszywa psychologia? Jak często jest to dzisiaj
Osoba jest skłonna wpaść w ręce oszustów z powodu nadmiernej łatwowierności. Przyczyn jest wiele: nieznajomość realnej sytuacji w społeczeństwie, w nauce, banalny brak wykształcenia. Stwarza to warunki, by ludzie byli postrzegani przez fałszywych psychologów. Nie mogę powiedzieć, że zjawisko to jest bardzo rozpowszechnione na Ukrainie, ale muszę zauważyć, że pseudopsychologowie na Ukrainie, w Europie i Rosji naprawdę zajmują pewną niszę. Do takiego zjawiska jak fałszywa psychologia Jestem zdecydowanie negatywna. Ich działalność może mieć fatalne konsekwencje nie tylko dla pacjentów, ale także dla nauk akademickich w ogóle.
Dziękuję za szczerą odpowiedź. Proponuję teraz przeprowadzić tak zwane badanie językowe. Przytoczę kilka wypowiedzi i poproszę Pana jako eksperta o skomentowanie każdego z nich. Nazwisko autora tych wypowiedzi dowiecie się na końcu wywiadu. Moim zdaniem takie podejście zapewni maksymalny obiektywizm
Cóż, spróbujmy.
Stwierdzenie nr 1: „Diagnostyka z wykorzystaniem testu Szondiego jest dość prosta”
Nie zgadzam się. Diagnoza za pomocą testu Szondi wcale nie jest łatwa. Niezwykle ważna jest tutaj znajomość psychologii głębi i oczywiście wieloletnia praktyka.
Stwierdzenie nr 2: „Wyniki testów Szondi są czasami niewiarygodnie dokładne”
Niekiedy zaskakująco trafne są też wróżby Cyganki lub wnioski grafologa. Dokładność wyników testu przejawia się nie poprzez próbowanie tego wniosku, ale przez jego ważność i aktualność w czasie. Wybór takich pseudopsychologicznych wniosków wskazuje, że istnieje pewna podstawa zachowania, nieodłączna dla 99% populacji. To na tym grają i obstawiają zakłady.
Stwierdzenie nr 3: „Test Szondiego jest traktowany jako skrócona analiza losu”
Nie zgadzam się. Całą teorię Leopolda Szondiego można nazwać kompleksową analizą losu. Tutaj nie może być skrótów. Chcę zauważyć: Zygmunt Freud mówił o indywidualnej nieświadomości. Carl Jung mówił o zbiorowej nieświadomości. A taka koncepcja, jak ogólna nieświadomość, jest niezbędną luką między tymi dwoma poziomami nieświadomości. To Leopold Szondi wprowadził tę koncepcję i jest to jego wielka zasługa.
Stwierdzenie nr 4: „Aby zrozumieć, jak działa test Szondiego, przestudiuj hipotezę rezonansu morfogenetycznego”
Nie zgadzam się. Rezonans morfogenetyczny dotyczy teorii Ruperta Sheldrake'a, która nie ma nic wspólnego z analizą losu.
Stwierdzenie nr 5: „Wybór kart kolorów jest diagnozą losowo-analityczną”
W teście Leopolda Szondiego nie ma kart kolorów. To stwierdzenie nie jest prawdziwe.
Stwierdzenie nr 6: „Zdając test Szondi, człowiek ma w głowie dramatyczną fabułę i wybiera do tego dramatu postacie z życia”
Nie zgadzam się z tym stwierdzeniem. Praca z testem Szondi opiera się na wyborze. Zdający egzamin zdający dokonuje nieświadomego wyboru.
Dziękuję za tak obiektywną i bezstronną ekspertyzę językową. Warto zauważyć, że autorem tych wypowiedzi jest Cyganok Igor Iwanowicz – psychoterapeuta, narkolog zajmujący się m.in. psychoterapią psychoanalityczną i losowo-analityczną
Planuję zrewidować i ponownie opublikować przewodnik po diagnostyce psychologicznej. Zajmuję się również adaptacją najsłynniejszych technik zagranicznych, stworzonych niestety jeszcze nie na Ukrainie, we współpracy z oddziałem „OS Ukraina”. Ta praca jest bardzo ważna i niezwykle czasochłonna. Powodem jest to, że nie dostaliśmy narzędzi, które są dzisiaj na Zachodzie. Do pewnego stopnia wszyscy musimy zacząć od nowa. Zakończono adaptację MMP-I 2. Jest to dość potężne narzędzie, które ostatnio wykorzystujemy w profesjonalnej selekcji dla policji i innych organów ścigania. Również w końcowej fazie jest adaptacja testu określającego poziom rozwoju intelektualnego dzieci. Ponadto, tak jak dotychczas, uczę na uczelni, szkolę studentów i przygotowuję doktorantów. Trwają również praktyczne prace nad selekcją różnych grup ludności pod kątem ich przydatności zawodowej.
Na koniec artykułu chciałbym podziękować Leonid Fokicz za niezwykle pouczającą rozmowę. Jestem pewien, że każdy czytelnik będzie w stanie wyciągnąć dla siebie całkiem sporo praktycznych wniosków. Z Leonid Fokicz zaplanowaliśmy całą serię wywiadów więc do kontynuacji…
Zalecana:
Przyjaciel Rodziny. Trzeci Nie Jest Zbyteczny
Na lekcji mistrzowskiej poświęconej trójkątom miłosnym rozpoczęła się szczera rozmowa na temat możliwych opcji relacji. W szczególności zaczęli mówić o przyjaźni między mężczyzną a kobietą, o sytuacji, gdy w życiu pary obecny jest „przyjaciel rodziny” lub „przyjaciel” jednego z partnerów.
Pole Bliskości To Trzeci Temat W Związku Pary
Stoję na światłach. Przez przednią szybę spływają przezroczyste węże deszczu. Węgle świateł hamowania przedniego samochodu przebijają się przez krople deszczu. Mój towarzysz siedzi obok mnie. Słyszę jej cichy, spokojny oddech. Biorę do ręki mały pędzelek.
Psychologia I Psychologia. Fałszywi Psychologowie
W tym artykule porozmawiamy nie tylko o psychologii, psychodiagnostyce, analizie losu i metodach naukowych. Chciałbym zapoznać czytelników ze stanowiskiem osoby, którą wielu ekspertów z kręgów akademickich słusznie uważa za sztandarowy element psychologii osobowości w Federacji Rosyjskiej.
Czy Trzeci Jest Zbędny, Czy Też Go Szukają?
Kontynuacja tematu z Trzecim w związku. Przypomnę, że Trzecia, a konkretniej Nielegalna Trzecia, jest tym / tym / tym, z czym para walczy. Więcej na ten temat w poprzednim artykule. Nazwa okazała się poetycka, ale niestety odzwierciedla rzeczywistość.
Czy Powinienem Opuścić Mojego Partnera? Cały Czas O Tym Myślę. Powody I Co Robić? Psychologia Związków I Psychologia Osobowości
Dlaczego jeden z partnerów może spieszyć się między wyborem opuszczenia partnera lub pozostania? Co zrobić w takim przypadku? W rzeczywistości zjawisko to nie jest rzadkością - wiele osób przychodzi na osobiste konsultacje z podobną prośbą.
