Jak Znaleźć Drogę Do Siebie

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Najtrudniejszym, a zarazem najważniejszym zadaniem w życiu każdego człowieka, a zwłaszcza osoby, która weszła na ścieżkę osobistego rozwoju, jest znalezienie drogi do siebie. Bez względu na to, co dzieje się w twoim życiu, bez względu na to, jak radosne lub wręcz przeciwnie, smutne, szczęśliwe lub tragiczne, dostatnie lub nieszczęśliwe, nigdy nie wyrwiesz się z kręgu złudzeń i fałszywych ścieżek, dopóki nie zrozumiesz, co jest najbardziej cenny, który masz w życiu - to ty.

W słowach, które posłużyły do napisania tego artykułu, trudno przekazać rzeczy, które można zrozumieć tylko na poziomie doświadczenia, ale postaram się pomóc dostroić intuicję do znalezienia odpowiedzi na najważniejsze pytania swojego życia.

Być może zasieją w twojej podświadomości pewne nasiona, które z czasem doprowadzą do żywych wglądów i głębokich urzeczywistnień.

Dlaczego zapomniałem o sobie

Kiedy byłeś bardzo młody, postrzegałeś świat taki, jaki jest naprawdę - cały, żywy i ciągle się zmieniający. Potem, w procesie wychowania i socjalizacji, kiedy rodzice, nauczyciele szkolni i inni „dorośli” wbijali ci w głowę różne schizofreniki, zacząłeś postrzegać go jako „akceptowanego” – statycznego, fragmentarycznego i konceptualnego. Innymi słowy, zacząłeś oceniać rzeczywistość przez pryzmat różnych modeli, z których każdy jest w jakimś stopniu nieadekwatny.

A najważniejszą iluzją lub „szizą”, która została ci narzucona, jest twoje wyobrażenie o sobie. Dzięki naturalnemu programowi biologicznemu, który kazał ci nie tylko całkowicie naśladować swoich rodziców i innych „dorosłych”, ale także postrzegać ich jako autorytety, wychwyciłeś ogromną liczbę wszelkich postaw na świadomym i nieświadomym poziomie. A przede wszystkim postawy dotyczące Twojej identyfikacji czy „roli społecznych” (maski).

Po założeniu maski z dzieciństwa („dobry chłopiec”, „posłuszna dziewczyna”, „pilny uczeń” itp.) I więcej niż jednej, popełniasz swój główny błąd - zaczynasz wierzyć, że maska to ty. Potem dzieje się coś jeszcze bardziej potwornego - tworzysz własną maskę i próbujesz przez nią komunikować się ze światem. Na przykład, będąc królikiem, zakładasz maskę wilka i idziesz z nią w świat. Oczywiste jest, że nie będąc w istocie wilkiem, zamiast oczekiwanych bonusów z tej maski, otrzymasz tylko problemy.

Zdejmij maskę ego

Zdejmowanie maski z jednej strony jest dość proste i można to zrobić szybko. Z drugiej strony jest to bardzo trudne i niektórym zajmuje całe życie. Większość umiera z maską na twarzy.

Musisz tylko przestać okłamywać siebie i szczerze spojrzeć na swoje prawdziwe ja. Oznacza to, że jeśli jesteś na przykład królikiem, to za maską wilka musisz widzieć dokładnie królika, a nie tygrysa czy lwa. A za maską „drżącej łani” kryje się zwykła krowa. Zgadzam się, że jest to bardzo nieprzyjemne i bardzo bolesne. W końcu od dawna wmawiasz sobie, że jesteś tak „wyjątkowy”, „wyjątkowy”, że dajesz tylko odpowiednie możliwości, a przeniesiesz góry, zawrócisz rzeki i dokonasz 12 wyczynów Herkulesa. Dlatego po prostu nie możesz być tym, kim naprawdę jesteś.

I to jest twój największy problem. Nie chcesz zaakceptować swojego prawdziwego ja. Ze wszystkimi jego wadami, które są jednocześnie zaletami. A co najważniejsze - z całym ogromnym osobistym potencjałem, jaki masz. W końcu, gdybyś nie okłamywał siebie i był sobą, mógłbyś rozwinąć w sobie skłonności, które były w tobie nieodłączne od urodzenia i wyraźnie wskazywały na harmonijne miejsce, które możesz zająć na tym świecie.

Na przykład uważasz się za odnoszącego sukcesy specjalistę (lub lidera), a twoi szefowie tylko karmią tę wiarę (zrozumiałe, że pracujesz lepiej), a jednocześnie całkowicie ignorujesz, ale nawet nie ignorujesz, i wprost tak robisz nie dostrzegaj swoich talentów w dziedzinie poezji, muzyki, masażu czy malarstwa. A jeśli go nie widzisz, nie możesz ich wdrożyć w 100%. Chociaż gdybyś rozwijał te talenty z takim samym zapałem, jak wspinasz się po szczeblach kariery, stałbyś się bardzo fajnym mistrzem. O wiele fajniejszy niż jakiś „urzędnik biurowy - odnoszący sukcesy specjalista”.

Zdobywanie integralności

Oprócz złudzeń („shiza”) zapisanych w twoim oprogramowaniu i desperackich kłamstw, najważniejsza rzecz uniemożliwia ci uzyskanie integralności i stania się sobą - twoją pozycję jako ofiary w życiu. A nawet jeśli się z tym nie zgadzasz, nadal jesteś ofiarą. Po prostu dlatego, że The Sacrifice Game to najważniejsza gra na naszej planecie. Ta Gra jest tym samym Matrixem, który bracia Wachowscy znakomicie nam pokazali.

Ofiara ze swej natury nie jest kompletna, bo przede wszystkim zdradza siebie, a potem „dla towarzystwa” i wszystkich innych. Co więcej, robi to nie z jakiegoś złego zamiaru, ale po prostu z powodu swojej słabości, która nieuchronnie pojawia się i wszystko wzrasta po każdym akcie zdrady.

Integralność ludzka, jeśli odrzucimy łuskę definicji psychologicznych, które nie mają żadnej praktycznej wartości, to przede wszystkim zdolność do zachowywania Słowa, które sobie dałeś. W ten sposób osoba silna, przywódca, pan swojego życia różni się od osoby słabej, od ofiary. Ofiara nigdy nie dotrzymuje słowa. Aby nie doświadczyć nieznośnego dyskomfortu psychicznego z tego powodu, okłamuje siebie, tłumacząc, że winne są okoliczności, brak zasobów, wsparcie i inne pół-mityczne czynniki.

Dlatego, zaczynając radzić sobie z własnymi kłamstwami, nieuchronnie zrozumiesz potrzebę dotrzymywania swojego Słowa. Zarówno przed sobą, jak i przed tymi, którym go dałeś. A im szybciej to zrozumiesz, tym szybciej twoje życie zmieni się na lepsze.

Życie to proces dążenia do celu

Jeśli weźmiemy prawie każdą odnoszącą sukcesy osobę, która ma wybitne wyniki w życiu, to na pytanie, co jest najważniejsze, aby odnieść sukces w życiu, najprawdopodobniej odpowie, że najważniejsze jest posiadanie własnego celu i stałe dążenie do to, bez względu na wszystko. To są podstawy.

„Psychiatra Vladimir Kucherenko opowiedział mi na antenie tę absolutnie prawdziwą historię.

Na jednym z północnych mórz zatonął statek. Prawie cała drużyna zginęła, a radiooperator został uratowany i przewieziony na kontynent. Po długim pobycie w zimnej wodzie leżał nieprzytomny. Przyjechał do niego przyjaciel, także radiooperator. I ten drugi zauważył w rękach swojego przyjaciela resztę klucza, którym radiooperatorzy przekazują wiadomości. Co więcej, szybko zdał sobie sprawę, że będąc nieprzytomnym, radiooperator ze zmarłego statku nadal namierzał sygnał SOS i współrzędne statku w niebezpieczeństwie.

Chcąc uspokoić chorego kolegę, radiooperator dał sygnał palcami na dłoni: „Rozumiem. Chodźmy pomóc.”

Kilka sekund później umierający radiooperator zaczął cierpieć i zmarł. Człowiek żył tylko dlatego, że miał cel. Odebrał cel - i jego życie się skończyło ».

(Maksimov A. M., Dziesiąta książka, czyli za kulisami „Vremechko”, M., „Astrel”; „Ast”, 2002, s. 90.)

Problem z twoim celem polega na tym, że po prostu go nie znasz. Zamiast swojego Prawdziwego, Wielkiego Celu masz kilka małych celów, które są związane z przetrwaniem, przyjemnością, poprawą warunków życia, zdobywaniem prestiżowych dóbr konsumpcyjnych, zdobywaniem pewnego rodzaju statusu społecznego i tak dalej.

Tymczasem prawdziwym celem człowieka jest maksymalna możliwa realizacja samego siebie. Realizacja poprzez akt twórczy, poprzez stworzenie lub wprowadzenie czegoś nowego, lepszego w ten świat. Dopiero w momencie takiej realizacji człowiek czuje, że jest naprawdę szczęśliwy.

Znalezienie takiego celu to kilka cykli iteracji, z których każdy odnajduje brakujące „zagadki”, aby stworzyć spójny, spójny obraz. W rezultacie otrzymujesz jasne i precyzyjne zrozumienie swojej życiowej misji, widzisz swój cel i biznes, który naprawdę musisz zrobić, aby ten cel osiągnąć.

Wszystkie te procesy możemy z Państwem zrealizować w ramach autorskiego programu treningu personalnego. Możesz dowiedzieć się więcej na ten temat i zadać pytania podczas bezpłatnej konsultacji. Zarejestruj się już teraz, ponieważ liczba miejsc jest ograniczona.