10 Faktów O Mnie, O Których Opowiadam Niewielu Osobom

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-07-31 03:40

1. Moja pępowina została zawiązana w mieście Peczora w Republice Komi, nad wielką północną rzeką Peczora, która wpada do Oceanu Arktycznego. W moje urodziny nic nie było - (minus) 50 stopni.
2. Mój rodzinny przydomek to "Komi - Perm", prawdopodobnie ktoś nazywał się "słońce, jeż, słoń, słodki, ukochany". A ja taki!
3. Rodzice mówią, że jako dziecko, jak wszystkie normalne dzieci, patrzyłem na zorzę polarną, jadłem olej rybny i leżałem pod lampą ultrafioletową, żeby wyhodować kości. Ale nadal okazałem się niskiego wzrostu, jednak ultrafiolet został napompowany.
4. Śnieg spadł do wysokości człowieka, na ulicy ubrana byłam w kilka kurtek, skarpetek, a nawet szalików! Czy pójdziesz na spacer po podwórku o minus (-) 15? A my jesteśmy dziećmi, to jedyny sposób, w jaki szliśmy. Kiedy jeszcze chodzić, skoro 8 miesięcy w roku zdarzają się śnieżyce i mrozy, ale jak tylko zrobi się cieplej do minus (-) 15 - można chodzić!
5. Moi rodzice byli niespokojni, podróżowali po Związku Radzieckim samolotami i wagonami przedziałowymi, po morzach i kurortach. A wraz z nimi jestem. Od 6 miesięcy latam już samolotami, a jeszcze wcześniej zacząłem podróżować pociągami. Jestem im za to bardzo wdzięczny.
6. Dobrze pamiętam ostatni rok sowiecki w Moskwie. Mam 8 lat Szliśmy po Wzgórzach Wróblich i nagle ogarnęło mnie ciężkie i smutne przeczucie. Był większy ode mnie, niezrozumiały i przerażający. O wielkiej katastrofie, zniszczeniu i zniszczeniu wielkiego kraju, o zniknięciu wielkiego ludu i trudnych latach zagłady. Tak więc poprzez Pole (głęboka nieświadomość) po raz pierwszy zobaczyłem przyszłość.
7. Czasami tata siadał, żeby obejrzeć film, dzwonił do mnie i prosił, żebym zaczęła opowiadać, co będzie dalej. Mówiłem Ci. Zawsze krzyczał: „jak to robisz? Cóż, skąd możesz wiedzieć, co się stanie, jeśli nigdy nie widziałeś tego filmu!” Przestraszyłem się, kiedy krzyczał, i postanowiłem nie mówić więcej, co widziałem i czułem.
8. Ból żył we mnie od wielu lat. Rodzice zabrali i przenieśli się z Republiki Komi na Ukrainę. Nikt mnie o to nie pytał, nikt mi o tym nie mówił, nawet nie pożegnałem się z przyjaciółmi, nawet nie wiedziałem, że wyjeżdżamy na zawsze. Zostałem oderwany od mojej ukochanej ziemi, ukochanego dziadka i ukochanych przyjaciół, od mojego ludu. Wykorzeniona z młodymi korzeniami północnymi. A potem Związek Radziecki został zniszczony, a droga do domu była dla mnie NA ZAWSZE zamknięta. To jest coś, czego nigdy nie wybaczę moim rodzicom. I wiedzą o tym, ale jak wszyscy rodzice ponoszą winę za swoją decyzję.
9. Kiedy opowiadałam moim przyjaciołom ukraińskim dzieciom, że w mojej ojczyźnie jest też lato, choć miesiąc! I że ja też, tak jak oni, pływałem w rzece. Nikt mi nie wierzył. Wszyscy wierzyli, że pochodzę z miejsca, w którym żyją niedźwiedzie polarne, a tam w ogóle nie może być lata. Utkwiło we mnie na wiele lat - mówię prawdę, ale NIE WIERZĘ. Ludzie nie chcą mojej prawdy, a ja się zamykam.
10. Po studiach nie poszedłem do zawodu i nie pracowałem jako psycholog, przez 7 lat mieszkałem w delegacjach, podróżowałem po całej Ukrainie, znam to lepiej niż sami Ukraińcy. Mieszkałem w 100 miastach i odwiedziłem około tysiąca muzeów i atrakcji. Chyba żaden Ukrainiec nie może się tym pochwalić.