JAK WYBACZYĆ PRZESTĘPSTWO W 4 KROKACH?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Każdy z nas czasami odczuwa urazę do drugiego. A wraz z nim uczucia niesprawiedliwości, złości, bólu, złości, irytacji, irytacji, rozpaczy i chęci zemsty. Z gniewem często zamykamy się na własne lęki i poczucie winy, na bezsilność, by coś zmienić, przywrócić to, co było.

• Dopóki nie wybaczymy, w naszej nienawiści do sprawcy jest nadzieja. Nadzieja, że drugi zmieni zdanie i siebie, zrozumie jaki skarb utracił, przyzna się do winy, czołga się na kolanach lub na białym koniu i błaga o litość i przebaczenie. Dopóki nie wybaczymy byłym, mamy nadzieję, że wszystko się zmieni, a nawet zacznie się od nowa.
• Dopóki nie wybaczymy, jesteśmy chronieni przed rozczarowaniem. W sobie. W innym. W związku. W życiu. Boimy się zetknąć się z rzeczywistością i niedoskonałym światem. Wolimy pozostać w złudzeniu.
• Dopóki nie przebaczymy – z jednej strony jesteśmy ofiarą, której zwyczajowo żal, a z drugiej zachowujemy „władzę” nad sprawcą, podrywamy pokonaną godność i zranioną dumę przez uszy. Nie ma nic bardziej przydatnego w gospodarstwie domowym niż „winny mąż”.
• Dopóki nie wybaczymy - mamy nadzieję otrzymać akceptację, bezwarunkową miłość, tak niezbędną opiekę i uwagę w dzieciństwie od rodziców, którzy nie mogli tego wszystkiego dać z powodu własnej niższości. Czasami mamy tak wielką nadzieję, że przeniesiemy nasze uczucia urazy i gniewu na mężczyzn i kobiety, nadając „wszyscy mężczyźni to kozy” lub „wszystkie kobiety to suki” z pokolenia na pokolenie.
• Dopóki nie wybaczymy, zazdrościmy tym, z którymi taki smutek się nie wydarzył, przez co musieliśmy przejść. Staramy się chronić nasze dzieci i dawać im wszystko, czego my sami nie mieliśmy w dzieciństwie, a potem im zazdrościmy i nie możemy odpuścić.
• Dopóki nie wybaczymy, pozwalamy innym traktować nas okrutnie i niesprawiedliwie, poniżać nas, wykorzystywać i pozostawać w destrukcyjnych lub uzależniających związkach.
• Dopóki nie wybaczymy, znajdujemy się w tych samych sytuacjach, wybieramy tych samych ludzi w nadziei naprawienia własnej przeszłości. Ale w rzeczywistości przeżywamy w kółko tę samą traumę.
• Dopóki nie wybaczymy, staramy się być „posłuszni”, „dobrzy”, proszę, błagać i zasługiwać na miłość.
• Dopóki nie wybaczymy, pragniemy zemsty – sprawić, by cierpiał, wynagradzał, karał, poniżał i podnosił własne ego. Innymi słowy, aby oddać mu swój własny ból, bo czasami boli tak bardzo, że po prostu nie da się go wytrzymać ani fizycznie, ani duchowo, pozwól mu przejść przez siebie i nie umrzeć.
• Przebaczenie nie oznacza udawania, że nic się nie stało.

Czasami przebaczenie oznacza „Nie wiem, czy jestem gotów przebaczyć więcej i czy chcę”. Czasami nie wybaczanie jest również zrozumiałą decyzją.

Nie jest łatwo wybaczyć. Przebaczenie nie następuje z dnia na dzień. Jest to złożony i czasami długotrwały proces. Aby naprawdę wybaczyć, trzeba przyznać się do prawdy – bólu i smutku, wyrządzonej nam krzywdy, złości, którą czuliśmy w odpowiedzi, wstrętu, pragnienia ukarania i zemsty, które się w nas zrodziły.

Przebaczyć to zgodzić się z przeszłością i nie żądać odszkodowania za wyrządzone szkody. Wybacz nie tylko drugiemu, ale i sobie. Przestań się obwiniać, że nie jesteś w stanie ochronić się przed tym, co się stało. Zaakceptuj swoją bezsilność. A mój żal jest jak doświadczenie, które się wydarzyło.

A jednak przebaczenie zdarza się, gdy nic więcej nie jest potrzebne. Takie przebaczenie uwalnia od połączenia. Przebaczenie nie zawsze oznacza utrzymywanie kontaktu. To jest osobisty wybór. Przebaczenie po prostu dopełnia działanie.

Kiedy przebaczamy, skreślamy daną osobę z listy dłużników.

⠀⠀⠀

Ważne jest również, aby przebaczać jak równy z równym. Nie możesz prosić o przebaczenie poniżająco. Nie możesz wybaczyć z góry. W końcu nigdy nie wiesz dokładnie, do czego jesteś zdolny w życiu. Wszyscy jesteśmy bezbożni.

Znaczenie przebaczenia nie polega na tym, by ugrzęznąć w swoich żalach na resztę życia, grzebiąc jeszcze głębiej ból i gniew, ale by żyć swoimi uczuciami, neutralizować je i odłączyć źródło bólu. Można w tym pomóc, kontaktując się z psychoanalitykiem. Radzenie sobie z urazami do rodziców lub bliskich jest jedną z najczęstszych próśb o przebaczenie.

Przebaczenie nie zmienia przeszłości. Oświetla przyszłość.

A dzisiaj możesz spróbować wykonać 4-stopniowe ćwiczenie pisania o przebaczenie.

Pozostawiony sam sobie i uzbrojony w notes i długopis, przypomnij sobie sytuację lub osobę, której trudno ci wybaczyć.

• Krok 1: Wskaż komu chcesz wybaczyć i opisz dlaczego.
• Krok 2: Potwierdź swoje odczucia dotyczące tej sytuacji w chwili obecnej. Najlepiej, jeśli są to twoje szczere, nawet najbardziej nieprzyjemne uczucia, a nie miłe, uprzejme rzeczy, które twoim zdaniem powinieneś czuć. Musisz zacząć od tego, co naprawdę czujesz. Następnie wyrażasz chęć otwarcia się przynajmniej na możliwość pozbycia się tych uczuć.
• Krok 3: Wypisz korzyści, jakie otrzymasz dzięki przebaczeniu. Zasadniczo będzie to przeciwieństwo tego, co obecnie czujesz. Smutek stanie się szczęściem, gniew pojednaniem, ociężałość uczuciem lekkości i tak dalej. Jeśli nie masz pewności co do korzyści, po prostu wybierz kilka ogólnych dobrych uczuć, których chciałbyś w tej chwili doświadczyć (być szczęśliwszy, swobodniejszy, bardziej pewny siebie itp.). Pomoże, jeśli potrafisz sobie wyobrazić, o ile lepiej poczujesz się, gdy przebaczysz.
• Krok 4: Wyznacz cel przebaczenia. Polega po prostu na decydowaniu, komu zamierzasz wybaczyć, i potwierdzaniu korzyści, jakie otrzymasz dzięki przebaczeniu.

Istnieje kilka innych ważnych punktów dotyczących przebaczenia. To umiejętność przebaczania nie tylko innym, ale także sobie. A fakt, że komuś przebaczyłeś, nie oznacza, że miał rację. W wybaczaniu ważne jest, abyś wyraził swoje uczucia, swoje nastawienie i uświadomił sobie, ile bólu lub szkody wyrządziła ci druga osoba. Wraz z tą świadomością otrzymałeś doświadczenie życiowe i masz pełne prawo, aby zapobiec takiemu traktowaniu i postawie. Nie musisz utrzymywać relacji z kimś, kto swoimi działaniami podeptał twoją godność. Jeśli związek boli, oznacza to, że nadszedł czas, abyś uświadomił sobie swoją wartość. Przebaczenie nie oznacza, że powinien on pozostać w twoim życiu. Decyzja jest twoja. Przebaczenie daje ci moc odpuszczenia osoby i pozostawienia jej w przeszłości, oczyszczenia otoczenia, porzucenia bolesnych relacji i pójścia dalej.

Może się zdarzyć, że dana osoba jest zbyt przytłoczona uczuciami urazy, bólu i niesprawiedliwości, gdy przez całe życie lub nawet od dzieciństwa narosło zbyt wiele skarg, że nie ma wystarczających środków i potrzebna jest pomoc psychologa, aby się pozbyć ciężkiego ciężaru przeszłości. Uświadomienie sobie tego faktu może być również pierwszym krokiem do przebaczenia.