Zaburzenia Odżywiania U Nastolatków

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Częste przejawy zaburzeń odżywiania się u młodzieży związane są ze zmianami fizjologicznymi i psychologicznymi w okresie dojrzewania. Dojrzewanie powoduje zmiany hormonalne, zmiany w budowie ciała oraz zmiany zachowań żywieniowych. W tym kontekście mogą wystąpić różne przejściowe odstępstwa od normalnego odżywiania, co wiąże się z upodmiotowieniem młodzieży (2, 3, 4).

Wiele dziewcząt zaczyna eksperymentować z dietami, a niektóre z nich następnie przechodzą na praktyki postu i rozwijają poważne zaburzenia odżywiania. W niektórych przypadkach zaburzenia odżywiania u dziewcząt są związane z wystąpieniem pierwszej miesiączki, wystąpieniem miesiączki i pojawieniem się impulsów seksualnych. Nadmierny niepokój związany z dojrzewaniem może wywołać głód, co prowadzi do spowolnienia dojrzewania. Tak więc anoreksja, bulimia i zaburzenia objadania się mogą mieć dramatyczne konsekwencje.

Młodzież anorektyczna i bulimiczna często doświadcza deficytu własnych emocji, nie potrafi rozpoznać i zidentyfikować emocji. Emocje nastolatków są niekontrolowane, labilne, intensywne i zagrażające samemu sobie. Nieumiejętność radzenia sobie z emocjami wiąże się paradoksalnie z nadmierną wrażliwością na stany innych ludzi i lękiem przed ich reakcjami, co może prowadzić do rozwoju zachowań służalczych u młodzieży (2, 3).

Uzależnienie i samokrytyka są powszechne zarówno u nastolatków anorektycznych, jak i bulimicznych, co nie jest zaskakujące, ponieważ jednym z głównych problemów nastolatka z zaburzeniami odżywiania jest walka o autonomię i samostanowienie. Zaburzenie odżywiania może być próbą radzenia sobie z poczuciem braku kontroli. Kobieta anorektyczka staje się panem własnego ciała, ma nad nim absolutną władzę, a gdy ją kontroluje, czuje się silna i samowystarczalna (1, 3).

Młodzież anorektyczna jest bardziej obsesyjno-kompulsywna i narcystyczna. Nastolatek z anoreksją może odmówić nie tylko jedzenia, ale także nowych doświadczeń. Dla nastolatków z bulimią bardziej typowe są: rozregulowanie emocjonalne (z funkcjonowaniem na granicy), subiektywne poczucie pustki oraz głód emocjonalny, które starają się zaspokoić jedzeniem. Hirsch (4) opisując cykl bulimiczny kojarzy go z zaburzeniem z pogranicza z charakterystyczną dla niego idealizacją obiektu, który po zdobyciu z nim intymności jest dewaluowany i odbierany jako negatywny.

„Bulimichka każdego dnia symbolicznie zabija matkę, czasem kilka razy dziennie, gdy w panice pozbywa się jedzenia w swoim ciele, substratu matki, który zamienia się w zagrażającego życiu prześladowcę”. /M. Hirsch/

Anorexia nervosa u chłopców często zaczyna się od młodzieńczej nadwagi i nękania, co sprawia, że chłopiec chce schudnąć i zyskać idealne mięśnie, z głównymi problemami z tożsamością.

Współczesne teorie traktują zaburzenia odżywiania jako odzwierciedlenie opóźnienia w rozwoju procesu separacji-indywiduacji, deprywacji emocjonalnej i fizycznej, przemocy emocjonalnej, fizycznej i seksualnej. Nasilenie urazu determinuje nasilenie patologii żywności (2, 3, 4)

Literatura:

1. Korkina M. V. Dysmorfomania w okresie dojrzewania i dojrzewania, 1984.

2. Lingiardi V, McWilliams N. Przewodnik po diagnozie psychodynamicznej, 2019.

3. Uzależnienie od Starshenbauma: psychologia i psychoterapia uzależnień, 2006.

4. Hirsch M. To jest moje ciało… i mogę z nim robić, co chcę, 2018.