Uprawiać Miłość

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Uprawiać miłość

Ten artykuł nie jest instrukcją użytkowania, jest to wiedza, którą chcę się podzielić i która, mam nadzieję, pomoże poszerzyć obraz świata osób zainteresowanych przyczynami dysfunkcyjnych związków.

Nawigacja po artykule:

Czym jest miłość. Podejście psychologiczne.

„Kochać na swój sposób”. Rodzaje miłości.

Miłość i stres. Neurofizjologia miłości.

Jak nieświadomie doświadcza się miłości. Podejście psychoanalityczne.

Czym jest miłość. Podejście psychologiczne

„NS. Fromm (1990) pisze, że „prawie żadne słowo nie jest otoczone taką dwuznacznością i zamieszaniem jak słowo„ miłość”. Jest używany w odniesieniu do prawie każdego uczucia, które nie jest związane z nienawiścią i obrzydzeniem. Obejmuje wszystko, od miłości do lodów po miłość do symfonii, od lekkiej sympatii po najgłębsze poczucie intymności. Ludzie czują się kochający, gdy są w kimś „zakochani”. Swoje uzależnienie i zaborczość nazywają także miłością. Naprawdę wierzą, że nie ma nic łatwiejszego niż miłość, trudność polega tylko na znalezieniu godnego przedmiotu, a niepowodzenie w znalezieniu szczęścia i miłości przypisują pechowi w wyborze godnego partnera. Ale pomimo całego tego zamieszania i pobożnych życzeń miłość jest bardzo specyficznym uczuciem; i choć każdy człowiek ma zdolność kochania, spełnienie jej jest jednym z najtrudniejszych zadań. To troska, odpowiedzialność, szacunek i wiedza. Troska i odpowiedzialność oznaczają, że miłość jest działaniem, a nie pasją, która kogoś ogarnęła, a nie afektem, który kogoś pochwycił”**

Biorąc pod uwagę różne interpretacje uczucia miłości wśród filozofów, psychologów, neurologów, można wyróżnić główne znaki - są to serdeczność i przywiązanie. Serdeczność przejawia się w czułości, czułości, uściskach i pocałunkach. „Przywiązanie - w stałej potrzebie komunikowania się z tą osobą i bliskości z nią” **. Te dwa parametry są również nierozerwalnie związane z zakochiwaniem się i przyjaźnią, ale funkcjonalnie różnią się tym, że w doświadczanie miłości, zakochiwania się i przyjaźni zaangażowane są różne układy neurofizjologiczne.

Żyjąc miłością, doświadczamy intymnego uczucia do drugiego człowieka, a rozstając się z obiektem miłości, człowiek odczuwa nieodwracalną stratę.

„Kochać na swój własny sposób.” Rodzaje miłości

Prawdopodobnie słyszałeś wyrażenie: „Kocha mnie, ale na swój sposób”. Każda osoba ma swój niepowtarzalny styl, zarówno w sposobie życia, ubieraniu się, jak i w przejawianiu miłości. Kanadyjski socjolog D. Lee, po przeanalizowaniu tysięcy cytatów o miłości, zidentyfikował sześć głównych stylów manifestowania tego uczucia:

1) eros - namiętne hobby miłosne, dążenie do całkowitego fizycznego opętania. Ta miłość jest często nazywana miłością od pierwszego wejrzenia. Charakteryzuje się romantycznym podziwem, pięknem ciała partnera. Ma mocny, seksowny odcień i może być symbolizowany na czerwono. Szybko wybucha i szybko gaśnie, ale może również przekształcić się w głęboką, długotrwałą miłość;

2) ludus (przetłumaczony z łac. „Zabawa jako rozrywka”) jest symbolicznie przedstawiony na żółto. Miłość zmysłowa to gra, która nie różni się głębią uczuć i dopuszcza możliwość posiadania kilku partnerów. W tym stylu partner może mieć kilka „porażek” lub „wiele przywiązań”, które nieświadomie nie pozwalają na zbyt głębokie przywiązanie do jednego z nich. Niemniej jednak dzięki bliskości emocjonalnej istnieje możliwość zbudowania lojalnej, opartej na zaufaniu relacji;

3) storge (przetłumaczony z greckiego „czułość”, „sympatia”) - spokojna, ciepła i niezawodna przyjaźń miłosna, symbolicznie reprezentowana na niebiesko. Ten styl może wyrosnąć z przyjaźni, jest pełen uroku, spokoju i rzetelności;

4) pragma (przetłumaczona z greckiego.„Sztuka robienia właściwych rzeczy”) – powstaje z połączenia ludus i storge, symbolizowany na zielono – racjonalne, łatwe do opanowania zamiłowanie do kalkulacji. Ta strona miłości jest stabilna, zrównoważona. Partner ma jasne wyobrażenie o tym, co jest dla niego ważne, aby zobaczyć w swoim partnerze. W związku negocjują, często zawierają umowy małżeńskie i przestrzegają uzgodnionych umów. Ma wszelkie szanse rozwinięcia się w głębokie, intensywne uczucie;

5) mania (przetłumaczone z greckiego „fury, szaleństwo”) – występuje jako połączenie eros i ludus, kolor jest pomarańczowy. Miłość irracjonalna jest obsesją, dla której typowa jest niepewność i zależność od obiektu przyciągania. Partner jest często wyidealizowany, wznoszący się do nieba, w wyniku czego powstaje szalona zazdrość, trudny do opanowania lęk i obsesyjne myśli;

6) agape (przetłumaczone z greckiego „dawanie”, „boska miłość”) - bezinteresowna miłość-oddanie się, synteza eros i storge, przedstawione w kolorze fioletowym. Charakteryzuje się pragnieniem szczęścia i pomyślności ukochanej osoby, cierpliwością, niewymaganiem i stałością.

Dla kobiet bardziej charakterystyczne są storgiczne, pragmatyczne i maniakalne przejawy miłości, a erotyczna, a zwłaszcza ludzka miłość jest bardziej charakterystyczna dla młodych mężczyzn. D. Lee wierzy, że style pozostają takie same przez całe życie. A jednocześnie możesz prześledzić niektóre z ich regularnych zmian.

Na przykład dla mężczyzn do 30 roku życia bardziej charakterystyczne są style eros i ludus. Styl Storge – doświadczony na etapie tworzenia rodziny. I dopiero z czasem relacje mogą zmienić się w styl agape.

Miłość i stres. Neurofizjologia miłości

Co dzieje się w naszym ciele na poziomie biochemicznym, kiedy doświadczamy zakochiwania się, miłości, uczucia?

Kora (neocorix) odpowiada za inteligencję. Odpowiada za racjonalizację naszych wyborów emocjonalnych (układ limbiczny mózgu) i archaicznych (mózg gadów).

Układ limbiczny „Dokonuje” nieświadomych wyborów emocjonalnych zgodnie z idealnym wewnętrznym wizerunkiem partnera, który wykształcił się w wyniku doświadczenia interakcji z postaciami znaczącymi w dzieciństwie. W takim przypadku część krytyczna jest odrzucana, wybierane są wyłącznie atrakcyjne strony matek, tatusiów, babć, nauczycieli, postaci filmowych itp. W ten sposób odtwarzane są uczucia beztroski, komfortu, bezpieczeństwa, które były w dzieciństwie podczas komunikowania się z tymi ludźmi lub myślą o tym, kim by byli. Jeśli np. tata opuścił rodzinę wcześnie, a dziecko zostało z zimną emocjonalnie mamą, to fantazje na temat idealnego taty, które wymykają się obiektywnej krytyce, mogą dość mocno wpłynąć na infantylne, infantylne oczekiwania idealnego partnera, którego „spotkam i od razu zrozum, że to jest moja połowa”.

System gadów mózg (instynkty, przetrwanie, samozachowawczość). Gadzi mózg aktywuje agresję, popęd seksualny, chęć dominacji, bycia jedynym właścicielem, kontrolowania, bycia bezwzględnym. Wywoływane są najmocniejsze i najtrudniejsze do kontrolowania napędy. Na tym archaicznym poziomie kobieta wybiera najsilniejszego mężczyznę, o silnych dłoniach, prostolinijnego i brutalnego. Mężczyzna wybiera kobietę o obszernych piersiach, wydatnych biodrach. Na poziomie przetrwania biologicznego kobieta jest wybierana do karmienia i rodzenia dzieci, a mężczyzna do ochrony i wsparcia. Potrzeby te są genetycznie wrodzone i bez względu na to, jak bardzo są tłumione przez intelekt, „wydobędą się”, wysublimują w innych, niekiedy patologicznych przejawach.

Stres razem powoduje gwałtowny wzrost endorfiny, hormony uśmierzające ból, upajająca świadomość. Te przyjemne stany kojarzą się z osobą znajdującą się w pobliżu i przyczyniają się do wzmocnienia przywiązania.

Kiedy więc obraz idealnego obiektu wewnętrznego pokrywa się z podmiotem zewnętrznym, kochanek doświadcza stanu - jak we mgle, myśli się mylą, język nie jest posłuszny, bicie serca przyspiesza. Chce być w pobliżu przez cały czas i nadal doświadczać tych uczuć. Wytworzony hormon dopaminy, co również przyczynia się do zaspokojenia potrzeb mózgu gadów.

Wszelkie zmiany w homeostazie (artykuły „Czym jest stres”, „Rodzaje stresu”) powodują reakcję stresową prowadzącą do uwolnienia adrenalina co przyczynia się do przekroczenia zwykłego poziomu możliwości. Człowiek jest gotowy do przenoszenia gór.

Uwalnianie endorfin jednocześnie obniża poziom radości - serotonina Dlatego zakochiwanie się często wiąże się z cierpieniem, depresją.

Im dłużej dwoje ludzi pozostaje w związku, tym dalej spada poziom wymienionych hormonów i zaczyna się faza spokoju i wyrównania. W takim związku, przy częstym kontakcie dotykowym, wytwarzane są hormony. wazopresyna i oksytocyna (artykuł „Hormony stresu”). Hormony te pomagają wzmocnić przywiązanie emocjonalne, wzajemną czułość.

Układ hormonalny tworzy uzależnienie emocjonalne, podobne do uzależnienia uzależnionego od stosowanego narkotyku. Chciałabym coraz bardziej doświadczać tych stanów.

Jak nieświadomie doświadcza się miłości. Podejście psychoanalityczne

Jeśli jeden partner w komunikacji stara się dawać tylko pozytywne emocje, drugi ma poczucie niebezpieczeństwa zbyt dużego zbliżenia. Nie da się zbliżyć do siebie w nieskończoność. Nieświadomie nadmierne zbliżenie (każdy ma swoją strefę bezpieczeństwa) powoduje strach przed nagłym rozpłynięciem się, zatraceniem siebie. W podejściu analitycznym manifestuje się w ten sposób konflikt wewnętrzny – z jednej strony chce się wrócić do raju – do łona matki, kiedy wszystko jest wspólne, kiedy wszystkie potrzeby zostały zaspokojone i była pełna błogość: dziecko i matka to jeden organizm. Ale z drugiej strony istnieje świadomość siebie jako oddzielnej jednostki osobistej i istnieje potrzeba samorealizacji, której nie można urzeczywistnić, bycia częścią kogoś, kto zaspokaja twoje potrzeby w zakresie jedzenia, ciepła, komfortu, emocjonalnej bliskości. Rozdrażnienie, obrzydzenie - te uczucia, które pomagają zdystansować się na bezpieczną odległość. Konflikt, manifestacja gniewu to nieświadomy sposób na ustalenie granic zapewniających bezpieczeństwo osobiste. Czasami partner poszukuje innych przywiązań. Oznacza to nie tylko zdradę, ale także zanurzenie w pracy, nowych hobby, projektach itp. Jednocześnie nadmiar negatywnych emocji: krytyki, narzekania, żądań, gdy przestają być postrzegane, prowadzi do obojętności.

Musisz być spójny i autentyczny w swoim związku. Nie poświęcaj się, ale pozostań sobą w związku

To znaczy:

- denerwować się, gdy jest obraźliwa, smutna

- powiedzieć „nie”, gdy nie chcesz, określając swoje granice

- okazuj czułość i mów o swojej miłości

- pomimo dobrego związku nie bój się sfrustrować partnera, jeśli się z czymś nie zgadzasz

- ważne jest okazywanie różnorodnych emocji

- naucz się doświadczać i wczuwać się bez okazywania infantylizującej litości dla partnera

- naucz się mówić o swoich uczuciach bez dotykania osobowości partnera

W następnym artykule „Kochanie się. Jak utrzymać związek”rozważymy następujące pytania: etapy rozwoju miłości na przykładzie przypowieści„ Kobieta-szkielet”; jak psychoterapeuta może pomóc klientowi metodą psychologii głębi „symboldrama” podczas przeżywania kryzysów w związku.

Lista wykorzystanej literatury:

*DO. Estes „Biegając z wilkami”

** E. P. Ilyin „Emocje i uczucia”

S. Dimitrova „Ku miłości”

Ilustracja zaczerpnięta ze strony