Nie Krzycz Na Mnie Lub W Połączeniu Z Agresją

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Jaka jest różnica między agresją a okrucieństwem? Jak agresja wpływa na ogólne tło rozwoju relacji w parze?

Z reguły w codziennym znaczeniu agresja oznacza okrucieństwo. Jest to jednak z gruntu błędne. W tłumaczeniu z greckiego słowo „agresja” oznacza „iść do”, a „okrucieństwo” - „działać wbrew woli człowieka”.

Z punktu widzenia psychologii w kontekście okrucieństwa oznacza to zerwanie kontaktu, naruszenie granic, z jednej strony wszechmoc, z drugiej zaś bezsilność. Z kolei agresja to siła, poszanowanie granic i kontakt. Co to znaczy? Jeśli w parze pojawia się trudna sytuacja, partnerzy starają się podjąć decyzję opartą na wewnętrznej sile, szanując granice drugiej osoby i będąc z nią w bezpośrednim kontakcie.

Jak to wygląda w praktyce? To zawsze dialog między dwojgiem partnerów, poszukiwanie wspólnych punktów styczności, wspólnej przyszłości, kiedy w parze będzie można odpowiednio rozmawiać i zachowywać się, zaspokajając wzajemne pragnienia. Jeśli jeden z partnerów poinformuje drugiego, że nie podobała mu się dana sytuacja i przeżywane w tym samym czasie uczucia, następnym razem chciałabym zobaczyć zupełnie inne zachowanie, jest gotów usłyszeć w odpowiedzi „nie zgadzam się (s), czuję się tak dobrze. Jeśli zachowam się inaczej, zmieni się ogólne postrzeganie sytuacji, a ja też będę się źle czuł.”

Dość często w małżeństwach partnerzy nieświadomie tłumią agresję wobec siebie, nie rozumiejąc, do czego to ostatecznie doprowadzi. Jak kobieta tłumi agresję ze strony współmałżonka? Są to stwierdzenia o następującym charakterze: „Och, jak głośno na mnie krzyczysz! Dlaczego podnosisz głos?”, „Dlaczego tego ode mnie wymagasz?” Nie żądaj tego!” Co się dzieje z mężczyzną? Wewnętrznie mocno się kurczy. Z miłości do swojej kobiety następnym razem mężczyzna będzie starał się spędzać z nią mniej czasu, aby jej nie urazić. W pewnym momencie kobieta uosobi kruchą wazę dla swojego partnera, a jeśli pozwoli sobie na głęboki wdech i wydech, upadnie i rozpadnie się na małe kawałki. Dlatego mężczyzna kurczy się i nie pozwala sobie na swobodne oddychanie.

Postrzegając donośny głos partnera jako akt agresywny i na tle tego, przedstawiając sobie wzajemne oskarżenia, partnerzy zabijają agresję, a w efekcie stosunki seksualne w parze. Przyczyny oskarżeń ze strony kobiety mogą być różne (na przykład przytłaczający stan regresu po porodzie).

Jednak niezależnie od tego, dojrzała i dorosła kobieta powinna odpowiednio postrzegać swojego mężczyznę. To dość ważny aspekt, który wpływa na związek w parze – gdy jeden partner zajmuje pozycję dorosłego, a drugi zachowuje się jak dziecko, nie da się odpowiednio ocenić obecnej sytuacji i podejmować poprawnych i wyważonych decyzji.

Przykłady tłumienia przez mężczyznę kobiecej agresji – „Ona jest histeryczką. Ma PMS. Pomyśl tylko, zawsze krzyczy!”. W przeważającej większości przypadków mężczyźni nie zastanawiają się nad przyczynami takiego zachowania towarzysza, nie próbują tego rozgryźć i coś zmienić.

Z reguły chcemy stłumić agresję partnera, aby nie czuć winy, wstydu i strachu – wszystkie te uczucia zrywają kontakt. Jeśli człowiek nie próbuje uciec od poczucia winy i wstydu, jest w stanie przyznać: „Wstydzę się swojego zachowania i obwiniam się za swoje czyny. Ale dlaczego moje działania są złe?

Oczywiście mógłbym krzyczeć mniej, ale jestem tą samą osobą, jak wszyscy! To nie znaczy, że cię nie kocham”. Ogólnie rzecz biorąc, szczegółowa analiza jednej kłótni może zająć nawet miesiąc codziennych dyskusji. Takie warunki są całkiem do przyjęcia i jest to o wiele lepsze niż ukrywanie uczuć i gromadzenie pretensji. Jednak w wielu parach żale są wyciszane, choć jest to wada - w niektórych sytuacjach lepiej milczeć.

Jeśli partnerzy ukrywają przed sobą uczucia goryczy i frustracji spowodowane niesprawiedliwym, obraźliwym podejściem do siebie, prowadzi to do stopniowego narastania urazy, frustracji, niepokoju i nieufności. Potem pojawia się paranoja i psychoza. Ponadto w parze zaczynają się problemy natury seksualnej - na etapie przyciągania (jeśli partner przestał interesować się moimi doświadczeniami, w odpowiedzi zemszczę się i odpowiem w naturze), na etapie podniecenia (partner jest nadal interesujący seksualnie, ale nie ma odpowiedzi), na etapy wyładowania orgazmowego. We wszystkich przypadkach jeden partner zaczyna nieświadomie obwiniać drugiego: „Spójrz, co mi zrobiłeś. Jesteś dla mnie tak obrzydliwy, że nie mogę cię chcieć, nie zbliżaj się do mnie”.

Podobny model zachowania (akumulować wszystko w sobie) jest w nas zaszczepiony od dzieciństwa. Jednak, aby związek w parze był bardziej produktywny, musisz wyrazić swojemu partnerowi wszystko - co ci odpowiada, a co nie. W dialogu ważne jest, aby wybrać formę komunikacji, aby nie urazić partnera, wręcz przeciwnie, musi on (ona) usłyszeć i zrozumieć to, co zostało powiedziane.

W związku z tym nagromadzenie urazy prowadzi do niewypowiedzianej agresji. Najlepszym sposobem na wyrażenie agresji jest rozmowa ze swoim partnerem. Warto werbalizować wszystko, co Ci się przydarza na poziomie cielesnym i emocjonalnym (jestem nieszczęśliwy. Zirytowany. Nieszczęśliwy z tego powodu. Nie czuję się jak mężczyzna… Kiedy… nie czuję się dobrze…). Konieczne jest dobranie odpowiednich słów, aby partner usłyszał i nie odebrał dialogu jako oskarżenia w jego kierunku.

Osobnym tematem jest temat nieświadomego tłumienia agresji u siebie nawzajem przez partnerów, który wiąże się z wewnętrznym nieświadomym lękiem przed agresją, czasem lękiem przed związkami (im bliższy emocjonalnie jeden z partnerów, tym bardziej wrażliwy będzie drugi).

Dlaczego konieczne jest nieświadome tłumienie agresji u partnera? Możesz narysować analogię między partnerem, który jest zamknięty w swoich uczuciach i milczy, nie chcąc wyrazić nagromadzonej urazy i goryczy, a czarną skrzynką - nie można zrozumieć, z kim budowany jest związek, jak produktywny jest i czy partner jest z tobą dobry.

Jeśli chcesz zbudować ufną, pełną szacunku i ogólnie pozytywną relację ze swoim partnerem, ważne jest, aby otrzymywać informacje zwrotne, bez względu na to, jak bardzo jest to przyjemne. Kontrastujące poczucie wstydu lub poczucia winy, doświadczane w tym samym czasie, pozwala wznieść się ponad siebie i bezpośrednio w związku.

Rozwój osobisty jest niezbędny podczas budowania relacji. Możesz odrzucić tę opcję, ale jednocześnie osoba odczuje wewnętrzne niezadowolenie z niezrozumiałej etiologii.

Tak więc, aby zapewnić komfortowy związek w parze, musisz być w stanie zobaczyć osobę (jej zainteresowania, potrzeby, pragnienia), a do tego musisz wykazać się agresją wobec partnera i odpowiednio postrzegać agresywny stosunek do siebie, przy jednoczesnym zachowaniu granice, siła i kontakt.