Jeśli Terapeuta Naruszy Poufność

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

W naszym zawodzie są tematy z pozoru oczywiste i nudne. Wydawałoby się, o czym tu mówić, ao czym dyskutować? Ale potem wydarzyła się inna historia - o zdjęciu klienta zamieszczonym w sieci społecznościowej, o informacjach o kliencie wyjętych w przestrzeni publicznej. A jeśli wydarzyła się jakaś historia, jeśli doświadczenie prawdziwych klientów pokazuje, że oczywistość w teorii nie zawsze spełnia się w praktyce, to warto do tego wracać raz po raz.

Psychoterapia to intymny proces. Dużo w nim otwartości, nagości, wrażliwości. A bez troski i bezpieczeństwa proces ten może stać się traumatyczny i destrukcyjny.

Bezpieczeństwo przestrzeni terapeutycznej zapewniają również zasady etyczne, z których pierwszą jest poufność

Co to znaczy?

1. Psycholog/psychoterapeuta nie ma prawa ujawniać informacji, których poznał w trakcie pracy. Istnieje kilka wyjątków od tych zasad i należy o nich poinformować (wyjątki) przed rozpoczęciem pracy, aby mieć możliwość samodzielnego podjęcia decyzji, czy jest to dla Ciebie odpowiednie, czy nie.

2. Pisemne nagrania audio, wideo oraz zdjęcia tego, co dzieje się na konsultacjach/grupie/szkoleniu wykonywane są wyłącznie za zgodą klientów. Masz prawo nie zgadzać się z nagraniami i filmowaniem oraz nalegać, aby ich nie robić.

3. Wszelkie zapisy muszą być poufne. Nie można ich umieszczać na portalach społecznościowych, na stronach psychologów itp. Istnieją różne opinie co do tego, czy psycholog ma prawo poprosić o informacje o Tobie (ktoś uważa, że jest to możliwe; wierzę, że tak nie jest). Ale bez Twojej zgody nie można tego zrobić kategorycznie.

4. Historie klientów nie powinny być wynoszone w przestrzeni publicznej. Bez Twojej zgody żadne historie o Tobie nie powinny być publikowane, omawiane itp.

5. Specjalista, który nie przestrzega poufności, narusza zasady etyki zawodowej.

Kilka rekomendacji dla klientów

1. Jeśli na początku pracy psycholog nie powiedział Ci, jakie są jego zasady prywatności, zadaj pytania na ten temat. Lepiej uzgodnić wszystko na brzegu i od samego początku uświadamiać obu stronom, co dzieje się w psychoterapii.

2. Jeśli uważasz, że nagranie/filmowanie jest dla Ciebie nie do przyjęcia lub nieprzyjemne, powiedz o tym terapeucie i przedyskutuj to. Masz pełne prawo nie zgadzać się z tym, co nie jest dla ciebie dobre.

3. Jeśli Twój terapeuta prosi o pozwolenie na napisanie tekstu o Tobie, posłuchaj siebie – czy tego chcesz, czy tego potrzebujesz i, co najważniejsze, dlaczego tego potrzebujesz.

4. W przypadku naruszenia poufności (ujawniono Twoje zdjęcie, Twoją historię lub jakiekolwiek informacje o Tobie), wyjaśnij tę sytuację ze swoim terapeutą. Jeśli nie było to możliwe (terapeuta nie idzie na dyskusję lub uważa, że nic się nie stało), możesz zadać pytanie społeczności zawodowej, której psychoterapeuta jest członkiem. Wiele społeczności tworzy obecnie komisje etyczne. Ta praca jest w powijakach, ale postępuje.

Brak poszanowania poufności jest poważnym naruszeniem działalności biznesowej. Czasami nie dzieje się tak z powodu złej intencji, ale z powodu braku doświadczenia, nieświadomości lub niedopatrzenia. Wszyscy nie jesteśmy bez grzechu, a zasady etyczne, podobnie jak wszelkie zasady bezpieczeństwa, są wypisane krwią, tj. empirycznie. Podobnie, empirycznie, każdy psycholog i każdy klient zaczyna rozumieć, że te zasady nie są pustymi słowami.

A gdy znów spotkamy się z naruszeniem prywatności, chcielibyśmy, aby nie było to powodem do stygmatyzacji kogoś lub rozpoczęcia polowania na czarownice, ale powód, by pomyśleć o swoim stanowisku w tej sprawie io tym, jak odbija się ono w rzeczywistości. Ponadto niektóre kwestie etyki i poufności są nadal kontrowersyjne.

Dla klientów - zadać pytanie, czy zwracam uwagę na swoje uczucia i nie odpędzam poczucia, że granice są naruszane? Czy jestem takim samym pełnoprawnym uczestnikiem procesu terapii, jak mój terapeuta? Czy pozwalam sobie powiedzieć „nie”, jeśli nie jestem z czegoś zadowolony podczas terapii?

Dla kolegów - przypominać sobie, że pracujemy dla klienta, dla klienta, dla jego dobra. I w związku z tym zadaj pytanie, dlaczego wykonuję tę czy inną akcję w przestrzeni publicznej – pisząc tekst z historią klienta, zamieszczając zdjęcia ze szkolenia itp.? Odpowiedz szczerze i poważnie, czy klient ma jakąś korzyść? A może teraz realizuję niektóre z moich własnych celów, które nie mają nic wspólnego z terapią klienta?

I być może w ten sposób nasza społeczność zawodowa przesunie się w stronę cywilizacji i sensu.